Οἰκουμενισμός-Ἐκκοσμίκευση-Διαθρησκειακά

Μητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφείμ: Οἱ σχέσεις τοῦ Πάπα μέ τήν Δικτατορία τῆς Ἀργεντινῆς.

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 22ᾳ Μαρτίου 2013.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ.

PapasFragiskosὉ ὅρος Ἰησουίτης πού κατά Μπαμπινιώτη εἶναι συνώνυμο τοῦ «ὑποκριτής καί ταρτοῦφος» διά τά μέλη τῆς Ἀδιαιρέτου καί ἀκαινοτομήτου Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας ἀφορᾶ στά μέλη τοῦ μοναστικοῦ τάγματος τοῦ Ρωμαιοκαθολικισμοῦ, τό ὁποῖον ἵδρυσαν τό 1534 ὁ Ἰσπανός Ἰγνάτιος Λογιόλα καί ὁ Βάσκος Φραγκίσκος Ξαβιέ γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς Μεταρρυθμίσεως καί τῆς ἐπαναστάσεως τῶν λαῶν τῆς Εὐρώπης κατά τῆς ἐκτροπῆς τοῦ παποκαισαρισμοῦ.

Βαρύνεται δέ μέ τήν ἄγρια πολεμική καί τίς ὕπουλες ἐνέργειες εἰς βάρος τοῦ μαρτυρικοῦ καί Ἁγίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Κυρίλλου Λουκάρεως πού δολοφονήθηκε τελικά μέ φρικώδη τρόπο τό 1638. Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Λούκαρις ἦτο ἱκανότατος καί μεμορφωμένος καί ἀγωνίστηκε ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Γένους, τοῦ ὁποίου τήν ἱστορική συνέχεια ἔβλεπε συνυφασμένη μέ τήν ἀδιαίρετη Ὀρθόδοξη πίστη.

Ἡ προσφώνηση τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου πρός τόν Πάπα Φραγκίσκο, καί τό χειροφίλημα τοῦ Περγάμου Ζηζιούλα στόν πάπα.

[ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ-ΤΕΛΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ 22/3/2013 12:26]
Κατά τήν ἐνθρόνιση τοῦ νέου πάπα Φραγκίσκου, ὄπως δυστυχῶς ἦταν μᾶλλον ἀναμενόμενο ἄν ἀναλογισθοῦμε τά πάλιν καί πολλάκις γενόμενα τῶν τελευταίων δεκαετιῶν «προσεγγίζοντας» ἰδιορρύθμως τήν Δύση, ὑπῆρξαν καί οἱ συνήθεις ἐκπλήξεις. Ξεχωρίζουν ἡ προσφώνηση τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου πρός τόν Πάπα Φραγκίσκο, καί τό χειροφίλημα τοῦ Περγάμου Ζηζιούλα (στόν πάπα).

BartholFrag

Θά ἀναφερθοῦμε ἐδῶ στά κυριότερα σημεῖα πού προβληματίζουν.

Γιατί παραιτήθηκε ὁ Πάπας; «Ἀπόψεις γιὰ τὸ ἔργο του».

Τὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης δείχνουν νὰ ἀσχολοῦνται καθημερινῶς μὲ τὴν παραίτηση τοῦ Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ΄, ὅπως βέβαια εἶναι ἀναμενόμενο γιὰ ἕνα τέτοιο γεγονός. Ἀκόμα, οἱ μὴ λιγοστὲς ἑρμηνεῖες τῆς παραίτησής του παραπέμπουν ἀκόμα καὶ στὶς ἔσχατες ἡμέρες βάσει κάποιων ἀνύπαρκτων καὶ ἀνυπόστατων «προφητειῶν».

Οἰκουμενιστικά βήματα ἀπό τή Ραβέννα ἕως τήν Ἐλούντα

 

Αὐτονόητα ὀφειλόμενες εἶναι οἱ εὐχαριστίες μας πρός τήν Ἀρχαιολογική Ἑταιρεία ποὺ διαθέτει τὴν ἐπίσημη αἴθουσὰ της στὴν Πανελλήνια Ὀρθόδοξο Ἕνωση πρὸς ἑορτασμό τῶν πενήντα χρόνων ζωῆς, δράσεως, ἱεραποστολῆς στόν Ἑλληνικό, καί ὄχι μόνο, λαό τοῦ Θεοῦ.  Ταπεινές εὐχές ἡμῶν τῶν συνεργατῶν τοῦ Ὀρθο­δόξου Τύπου εἶναι: Ἡ πεντηκονταετία νά διπλασιασθεῖ καὶ νὰ πολλαπλασιασθεῖ κυρίως ὡς ποιοτικὴ θεανθρώπινη προσφορά στήν Ὀρθόδοξη, γιατὶ ὄχι καὶ στὴν παγκόσμια κοινότητα.

Ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος, στό στόχαστρο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ: Μιά ἀήθης Οἰκουμενιστική ἐπίθεση στήν ἁγιότητα καί τά θεόπνευστα συγγράμματά του

(Ἡ ἐργασία αὐτή εἶχε ὡς ἀφορμή α) τό βιβλίο «Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος. Ὁ πνευματικός του κόσμος» (ἐκδόσεις ΑΚΡΙΤΑΣ) τοῦ ἐπισκόπου Ἱλαρίωνος Ἀλφέγιεφ καί τήν τρίτομη ἔκδοση τῶν ψευδοϊσαακείων συγγραμμάτων ἀπό τήν Ἱ. Μονή Προφήτου Ἠλιού Θήρας μέ τόν τίτλο «Ἰσαάκ τοῦ Σύρου Ἀσκητικά. Μετάφραση ἀπό τά Συριακά». Μετά τήν ἐργασία ἀκολουθεῖ ἐπιστολή τοῦ συγγραφέως πρός τόν Καθηγούμενο τῆς Ἱ. Μονῆς Προφήτου Ἠλιού Θήρας σχετικά μέ τήν ἔκδοση τῶν κακοδόξων συγγραμμάτων τοῦ ψευδο-Ἰσαάκ).