Οἰκουμενισμός-Ἐκκοσμίκευση-Διαθρησκειακά

Ἅγιος Παΐσιος καὶ Ἀθηναγόρας τό 1969: Σὰν σήμερα στή Νίκαια ...

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

Μέ ἀφορμή τήν τελευταία συνάντηση Πατριάρχη-πάπα στή Νίκαια τῆς Βιθυνίας κατά τίς 30 Νοεμβρίου 2025 ἄς θυμηθοῦμε τί ἔλεγε ὁ ἅγιος Παΐσιος γιά τήν ἕνωση τῶν «Ἐκκλησιῶν» ἀφοῦ πρῶτα ἐπισημάνουμε ὅτι ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι εὐλαβούμαστε τὸν ἅγιο Παΐσιο, μελετοῦμε τὶς διδαχὲς του καὶ πάρα πολὺ ὠφελούμαστε.

Ὅμως πολλὰ ἀπὸ ὅσα λέει τὰ παραβλέπουμε ὡς μὴ …πνευματικὰ καὶ τά ὑποβάλλουμε ὄχι στὴν κρίση τῆς Ἐκκλησίας δηλ. τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων, ἀλλὰ στὴν δική μας κρίση! Ἔτσι οὔτε στὸ ὡραῖο σήριαλ γιὰ τὴν ζωή του οὔτε στὶς περισσότερες ὁμιλίες θὰ δοῦμε ἢ θὰ ἀκούσουμε ὅσα διδάσκει γιὰ τὴν ὀρθόδοξη πίστη, γιὰ τὴν μασωνία ἢ γιὰ τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου. Συμβαίνει αὐτὸ ποὺ λένε στὴν πολιτικὴ à la karte, δηλαδὴ διαλέγεις καὶ χρησιμοποιεῖς ἀπὸ ἕνα σύνολο ὅ,τι σὲ συμφέρει ἀποφεύγοντας τὶς κακοτοπιές δηλ. τὴν κριτικὴ καὶ τὸν ἐνδεχόμενο πόλεμο ἀπὸ τοὺς ἀντιθέτους.

Περὶ τῆς οἰκουμενιστικῆς φιέστας στὴ Νίκαια καὶ τὴν Κωνσταντινούπολη

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

Στὴν ἑορτὴ τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, τοῦ ἀγωνιστῆ καὶ μάρτυρα τῆς Ἀληθείας, εἴδαμε ἐν τόπῳ Ἁγίῳ νὰ στεφανώνεται τὸ ψεῦδος. Μὲ ἀφορμὴ τὰ 1700 χρόνια ἀπὸ τὸν θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν Α’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ὁ νέος Πάπας τῆς Ρώμης κ. Λέων Πρίβοστ καὶ ἄλλοι ἐπί κεφαλῆς ἑτεροδόξων κοινοτήτων, συμπροσευχήθηκαν μὲ Ὀρθοδόξους Ἐπισκόπους, σὰν νὰ ἔχουν κοινὴ πίστη, ἀνταλλάσσοντας φιλοφρονήσεις καὶ παχιὰ λόγια ἀγάπης καὶ ἑνότητας.

Εἰδικότερα ὁ κ. Λέων, ἔγινε δεκτὸς μὲ τιμὲς κανονικοῦ Πατριάρχου, θυμιάματα, λειτουργικὴ μνημόνευση, λειτουργικὸ ἀσπασμό, ἀπαγγελία τῆς Κυριακῆς Προσευχῆς, κοινὴ εὐλογία πρὸς τὸ λαὸ μὲ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη, ἐμμελῆ ἀπόδοση «πολυχρονίου», ὅπως δυστυχῶς εἶχε συμβεῖ καὶ μὲ τοὺς δύο προκατόχους του.

Ἡ πορεία τῶν διαθρησκειακῶν διαλόγων καί ἡ σχετικοποίηση τῆς ὀρθοδόξου πίστεως

Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Ἀναστασίου, Προηγουμένου Ἱ. Μ. Μεγάλου Μετεώρου, Ἁγίων Μετεώρων

23/10/2024

Μέ ἀφορμή τό σχεδιασθέν Διαθρησκευτικό Συνέδριο στά Τρίκαλα ἐπανῆλθε στήν ἐπικαιρότητα τό ζήτημα τῶν διαθρησκειακῶν διαλόγων καί ἐν γένει τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Πανθρησκείας. Δοξάζουμε τόν Πανάγιο Τριαδικό Θεό μας γιά τήν ἀκύρωση τελικῶς τοῦ Συνεδρίου αὐτοῦ, μετά ἀπό τίς ποικίλες ἀντιδράσεις πού ἐκφράσθηκαν ἀπό τούς οἰκείους Μητροπολίτες, Τρίκκης Γαρδικίου καί Πύλης κ. Χρυσόστομο καί Σταγῶν καί Μετεώρων κ. Θεόκλητο, κληρικούς, μοναχούς καί λαϊκούς.

Μέ ἀφορμή τή δημόσια συζήτηση καί τίς ἀντιδράσεις πού ἐκδηλώθηκαν γιά τό συγκεκριμένο συνέδριο, γίναμε ἀποδέκτες πολλῶν προβληματισμῶν καί ἀνησυχιῶν καί κυρίως ἐρωτημάτων καί αἰτημάτων γιά πληρέστερη καί ἔγκυρη ἐνημέρωση γύρω ἀπό τά ζητήματα αὐτά καί τούς τεράστιους κινδύνους πού ἐγκυμονεῖ ἡ σύγχρονη αὐτή ὀλισθηρή συγκρητιστική οἰκουμενιστική πορεία.

Περί τῆς ἐπιμόνου ἀφαιρέσεως τοῦ ἐσταυρωμένου ὄπισθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης

Πρωτ. Βασιλείου Κοκολάκη

Εἶναι  φορές πού δέν ἀλλάζουμε μία τοποθέτησή μας πάνω σέ κάποιο θέμα, παρά τά ἄσειστα ἀποστομωτικά ἐπιχειρήματα τῆς ἀντιθέτου ἀπόψεως.

Τόσο δυνατά θεολογικά κείμενα ἔχουν γραφεῖ καί διαδοθεῖ διά τοῦ διαδικτύου κατἀ τῆς ἀφαιρέσεως τοῦ Ἐσταυρωμένου ἀπό τό θυσιαστήριο,

τόσο πανικό καί διχασμό ἔχει προκαλέσει αὐτή ἡ ἄνευ λόγου ἀντιπαραδοσιακή καί ἄνευ λόγου  ἐντολή τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη,  μέ ἀναφορές πρός τήν Ἱερά Σύνοδο, μέ πορεῖες διαμαρτυρίας, μέ συναντήσεις πιστοῦ λαοῦ καί Μητροπολίτου,  

τόση δημοκρατική ἐκκλησιαστική ἐμπειρία καί ἐφαρμογή πού ἔχει  προηγηθεῖ αἰῶνες τώρα, ὡς πρός τή λήψη ἐκκλησιαστικῶν ἀποφάσεων σέ θέματα ποιμαντικῆς καί λατρείας πῆγε στόν βρόντο, ὥστε να διερωτᾶται κανείς ἄν μπορεῖ ὁ κάθε κληρικός νά κάνει ὅ, τι θέλει χωρίς ἄδεια ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς

Η «ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΑΣ»: ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΔΟΛΕΡΗ ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ!

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 8η Φεβρουαρίου 2021

Είναι πασίγνωστο, πως οι θιασώτες της παναιρέσεως του Οικουμενισμού προωθούν πυρετωδώς και δυστυχώς απροϋπόθετα, την «ένωση των εκκλησιών», της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας και της θρησκευτικής κοινότητας του Βατικανού, η οποία γι’ αυτούς, (τώρα και με τη «βούλα» της «Συνόδου» της Κρήτης), είναι πλέον «Εκκλησία», με την οποία απλά η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει φθάσει στο κοινό Ποτήριο. Άλλωστε οι «ετερόδοξοι» γι’ αυτούς είναι κατ’ ουσίαν Ορθόδοξοι, μόνο που ακολουθούν μια διαφορετική «παράδοση», αφού οι δογματικές διαφορές δεν είναι τίποτε άλλο παρά διαφορετικές «παραδόσεις»! Προωθείται η τραγική θεολογική θέση ότι οι αιρετικοί που κατεγνώσθησαν υπό των αγίων εννέα Οικουμενικών Συνόδων δεν ταυτίζονται  με τους σήμερον λεγομένους «ετεροδόξους». Το αβυσσαλέο ερώτημα που τίθεται είναι: Δηλαδή οι Μονοφυσίτες, Μονοθελήτες και Μονοενεργήτες που κατεγνώσθησαν υπό των αγίων Δ΄ Ε΄ και Στ΄ Οικουμενικών Συνόδων, σε τι διαφέρουν από τους σήμερον ομόφρονάς των Αρμενίους Κόπτας, Συροϊακωβίτες, Αβυσσινίους και Μαλαμπαρινούς;