ἀρχιμ. Σαράντη Σαράντου

Ἀμαρούσιον 5-9-2018

Μακαριώτατε πάτερ καί Δέσποτα,
Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος
κ. Ἱερώνυμε.

Εὐλαβῶς ἀσπάζομαι τήν δεξιάν Σας.

Συχωρέστε με γιά τήν ἀναδημοσίευση τεσσάρων παρελθόντων κειμένων μου γιά τό πολύ σοβαρό θέμα τοῦ γάμου τῶν κληρικῶν καί δή τῶν ἐν χηρείᾳ ἤ ἐν διαζεύξει.

Ἀσφαλῶς καί δέν ἔχω τή θεόπνευστη διάκριση τῶν ἁγίων κληρικῶν τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας. Θρηνῶ καί ὀδύρομαι γιά τίς περιπτώσεις τῶν ἀδελφῶν κληρικῶν πού ὑφίστανται τήν ὡς ἄνω δοκιμασία, ἀπό την ὁποία μύρια ἄλλα δεινά ἀπορρέουν. Γιά νά μήν ἐπιτρέπει ὅμως ἡ ἁγιωτάτη Ἐκκλησία μας, τό ζωντανό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τό δεύτερο Γάμο, σημαίνει ὄχι ἀναισθησία καί ἀδιαφορία, ἀλλα μείζονα ἀγάπη, ἰδιαίτερη στοργή, πρόσκληση σέ ἐν Χριστῷ προβιβασμό καί φιλανθρωπότερο τρόπο οἰκογενειακοῦ βίου, σταυρικό μέν, ἀλλά καί γεμάτο ἀπό θεία παρηγορία ἀσυλλήπτων θεανθρωπίνων διαστάσεων, κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τό Χρυσόστομο.

Τοῦ ἀρχιμ. Σαράντη Σαράντου
ἐφημερίου Ἱ.Ν.Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου.

Μαρούσι 3-9-2018

Ἀνακομιδή λειψάνων τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νεκταρίου ἐπισκόπου Πενταπόλεως τοῦ θαυματουργοῦ

Μετά ἀπό τά ἔκτακτα καταστρεπτικά φυσικά φαινόμενα καί τό δαπανηρότατο φόρο αἰφνιδίου ἁρπαγῆς πολλῶν ἀδελφῶν μας πρός τό φρικτό θάνατο, πολύ καθυστεριμένα, ὡς ἐξ ὕπνου ἐγειρόμενοι, δηλώνουμε τήν ἀρχή μετανοίας μας πρός τόν ἐν Τριάδι Κύριο γιά τήν ἠθελημένη ἀποστασία μας ἀπό τό ἅγιο θέλημά Του. 

Μετανοοῦμε γιατί, χωρίς ὑπευθυνότητα, ὡς ἔνδοξος λαός ἐνδόξων φιλοθέων καί φιλανθρώπων ἡρώων καί ἁγίων, μέ τήν ψῆφο μας φέραμε στήν ἐξουσία τῆς πατρίδος μας ἀθέους, οἱ ὁποῖοι μεταλλάχθηκαν σέ μισοθέους καί μισανθρώπους.  Ἀπίστευτα μνημόνια, βαρύτατοι φόροι, ἀνήλεο σφυροκόπημα τοῦ λαοῦ πιστο­ποιοῦν τή μισανθρωπία τῶν κυβερνώντων.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ12ῃ Μαρτίου 2018.

ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΝΑ ΒΛΑΣΦΗΜΕΙΤΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΟΜΙΜΑ!

Ἡ βλασφημία, ἡ προσβολή κατά τοῦ Θεοῦ, εἶναι προφανῶς μία ἀπό τίς ἔσχατες μορφές κατάπτωσης τοῦ ἀνθρώπου. Μία ἀκραία μορφή ἐναντιώσεως καί ἀνταρσίας κατά τοῦ Δημιουργοῦ του. Μία παράλογη διάθεση καί ἐνέργεια, μέσω τῆς ὁποίας ὁ ὑβριστής νομίζει ὅτι μπορεῖ νά πλήξει, ἤ νά ἀπαξιώσει τόν ἀπόλυτα ἀπαθῆ Θεό. Ὁ μεταπτωτικός ἄνθρωπος ἀφότου ἔπαυσε νά βρίσκεται σέ κοινωνία μέ τό Θεό, ἔφθασε σέ κατάσταση πνευματικοῦ σκοτισμοῦ. Στήν κατάσταση αὐτή εὑρισκόμενος, ἄρχισε νά πιστεύει ὅτι ὑπεύθυνος γιά τίς ποικίλες θλίψεις, τή φθορά καί τόν θάνατο, τά ὁποῖα ὑπομένει στήν παροῦσα ζωή, εἶναι ὁ Θεός. Τήν δική του ἀποκλειστική εὐθύνη γιά τήν τραγωδία του τήν ἀπέδωσε στόν Δημιουργό του. Ἀδυνατεῖ πλέον νά διακρίνει ὅτι ὁ μόνος ὑπεύθυνος γιά τά θλιβερά ἐπακόλουθά τῆς πτώσεώς του εἶναι αὐτός ὁ ἴδιος καί κανένας ἄλλος. Τό ἀποτέλεσμα ἦταν νά δημιουργήσει σιγά - σιγά ἔχθρα πρός Αὐτόν, ὥστε νά φθάσει τελικά στό σημεῖο νά βλασφημεῖ τό Θεό. Στήν ἐποχή μας, ἐποχή ἐσχάτης ἀποστασίας, ἡ βλασφημία ἔχει φθάσει στό ἀποκορύφωμά της. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος σήμερα ζητάει, ὄχι ἁπλά νά βλασφημεῖ τό Θεό καί κάθε ἱερό πρόσωπο καί πράγμα, ἀλλά νά τό κάνει καί νόμιμα, μέ τή σφραγίδα καί τήν προστασία τοῦ κράτους!

Στό βιβλίο τῆς Α΄ Λυκείου «Ἀρχές Οἰκονομίας» κεφ. 10, σελ. 134-137, διαβάζουμε γιά τούς στόχους τῆς κρατικῆς παρέμβασης:

Τό κράτος παρεμβαίνει γιά νά :

α)  ἐξασφαλίσει ὁρισμένες ὑπηρεσίες στούς πολίτες πού μόνο αὐτό θά μποροῦσε νά δώσει: ἄμυνα τῆς χώρας, προστασία ἀπό κακοποιούς, δημόσια ὑγιεινή, δημιουργία ὑποδομῶν κλπ.

β) ἀντιμετωπίσει ἀνισότητες στά εἰσοδήματα καί στόν πλοῦτο: δίνει συντάξεις, διάφορα βοηθήματα μέ τή μορφή ἐπιδομάτων (ἀνεργίας, οἰκογενειακῶν κλπ)

γ)  πετύχει τή μέγιστη δυνατή παραγωγή ἀπό τούς ὑπάρχοντες πόρους: ἀντιμετώπιση οἰκονομικῶν κρίσεων καί ἄμβλυνση συνεπειῶν αὐτῶν, πλήρη ἀπασχόληση παραγωγικῶν συντελεστῶν, διάχυση καινοτομιῶν παραγωγῆς κλπ

δ)  μεριμνήσει γιά τό μέλλον: Προβλέπει τίς μελλοντικές ἀνάγκες καί τά πιθανά μελλοντικά προβλήματα καί ἐπεξεργάζεται λύσεις, δηλ. προσπαθεῖ νά ἐνισχύσει τήν ἀναπτυξιακή διαδικασία τῆς κοινωνίας.