Εἰδήσεις

Πειραιώς Σεραφείμ: «Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος και το ''Nέον Ευαγγέλιον''»

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤOY ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Έχομεν τονίσει σε πάμπολλες παρεμβάσεις μας ότι η Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού κατά τόν ουρανοβάμονα Απόστολο Παύλο (Εφεσ.1,23) είναι η χώρα των μεταποιουμένων αμαρτωλών και ο αποκαλυφθείς Θεός Λόγος διεκήρυξε «οὐκ ἦλθον καλέσαι δικαίους ἀλλά ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν» ( Μαρκ.2,17).

Είναι δε πολυσήμαντος η διακήρυξις του ιδίου Αποστόλου των Εθνών (Α΄Τιμ.1,15-16) που διεξεδίκησε ένα και μόνον πρωτείον, αυτό του πρώτου των αμαρτωλών.

Διά αυτό και η Εκκλησία του Χριστού περιέβαλε πάντοτε με άπειρη αγάπη τον πεπτωκότα άνθρωπο, διότι δεν υπάρχει αμαρτία και κακούργημα που να μην θεραπεύεται και αποκαθίσταται από την απερινόητη μακροθυμία και στοργή του Παναγίου Δημιουργού της ζωής και του ανθρώπου.

Ἀνοιχτή ἐπιστολή στήν κ. Ὑπουργό Παιδείας γιά τήν ἀπουσία τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀπό τήν Γ’ Λυκείου στά ΕΠΑΛ

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Β. ΗΠΕΙΡΟΥ 47  ΜΑΡΟΥΣΙ
ΤΗΛ.  210 8025211
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

κ. Ὑπουργέ

Ἐδῶ καί κάποια χρόνια, οἱ μαθητές τῆς Γ΄Λυκείου στά ΕΠΑΛ δέν διδάσκονται τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν σέ ἀντίθεση μέ τούς μαθητές τῆς Γ΄Λυκείου τῶν Γενικῶν Λυκείων, οἱ ὁποῖοι τό διδάσκονται ὡριαίως ἑκάστη ἑβδομάδα σύμφωνα μέ τό σχολικό πρόγραμμα σπουδῶν.

Ἀναρωτιόμαστε, γιατί ὑπάρχει αὐτή ἡ διάκριση, ἐν ὅσῳ μάλιστα ὑπάρχει ἡ δυνατότητα διδασκαλίας του καί στά ΕΠΑΛ σύμφωνα μέ τό ἰσχύον πρόγραμμα τῶν ΕΠΑΛ. Ἐπιπλέον, δέν διδάσκονται ὅλες οἱ ὧρες τῆς Α΄καί Β΄ Λυκείου, εἴτε λόγῳ καθυστερήσεως προσλήψεως θεολόγων εἴτε λόγῳ διαφόρων δραστηριοτήτων πού ὑλοποιοῦνται κατά τήν διάρκεια τοῦ ἔτους εἴτε λόγῳ κλεισίματος τμημάτων ἐξαιτίας τῆς ἐπιδημίας τῶν δύο τελευταίων ἐτῶν. Κατά συνέπεια οἱ γνώσεις περί τῆς ὀρθοδόξου χριστιανικῆς πίστεως ἀλλά καί περί τῶν ἄλλων θρησκειῶν καθίστανται ἀνεπαρκεῖς.

Οἱ Ἕλληνες μαθητές, κατά τεκμήριο χριστιανοί ὀρθόδοξοι, ἔχουν δικαίωμα νά μαθαίνουν τήν πίστη τους καί τό κράτος ἔχει τήν ὑποχρέωση ἀπό τό Σύνταγμα καί ἀπό τή νομολογία τῶν Δικαστηρίων, νά τούς τήν παρέχει.

Ἄλλωστε, τό ΜτΘ εἶναι ἕνα ἰδιαίτερο μάθημα πού ἀφορᾶ στήν ψυχική καί πνευματική ἀνάπτυξη τοῦ ἐφήβου, ἡ ἡλικία τοῦ ὁποίου ὁρίζεται ἀπό τά 15 ἕως τά 18, ἑπομένως δέν σταματᾶ ἡ διδασκαλία του στήν Γ΄Λυκείου· ὁ ἔφηβος ἐπιδέχεται ἀκόμη πολλά μηνύματα τῆς ἑλληνορθοδόξου παιδείας μας, τεραστίας σημασίας γιά τήν διαμόρφωση τῆς κοσμοθεωρίας του. Πολύ περισσότερο, στήν ἀγχωτική τάξη τῆς Γ’ Λυκείου, τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν θά μποροῦσε νά ἀποτελέσει, ἄν φυσικά διδάσκεται σωστά, μία διέξοδο ἐλπίδας στούς ἀγχωμένους νέους, ὥστε νά κατανοήσουν ὅτι ἡ ζωή τους δέν τελειώνει μετά ἀπό κάποιες ἐξετάσεις. Ἡ καθημερινότητα ἔχει ἀποδείξει ὅτι οἱ νέοι μας, παρότι μεγάλωσαν μέ στερεότυπα ἐνάντια στήν Ἐκκλησία, ἀπό τά ΜΜΕ, τίς παρέες, πολλές φορές καί ἀπό καθηγητές καί γονεῖς, δείχνουν σεβασμό καί ἐνδιαφέρον γιά τήν πίστη. Ἐξάλλου, ἡ κατάντια τῆς σημερινῆς κοινωνίας μόνο ἀπογοήτευση τούς προσφέρει καί ὁ ἀνόθευτος χριστιανικός λόγος, θά μποροῦσε νά τοὐς βγάλει ἀπό πολλά ἀδιέξοδα καί νά δώσει πραγματικό νόημα στή ζωή τους. Καί ὅσοι ἀναζητοῦν κάτι ἀνώτερο ἀπό τά σκουπίδια τῆς μουσικῆς βιομηχανίας καί τά παρωχημένα πρότυπα τῆς σόου μπίζ, διψοῦν γιά τό λόγο τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτό εἶναι ἀπαραίτητη ἡ ἐνίσχυση τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, μέ τήν αὔξηση τῶν ὡρῶν διδασκαλίας καί τήν ἐπαναφορά τοῦ μαθήματος στό πρόγραμμα τῆς Γ’ Λυκείου τῶν ΕΠΑΛ.

Ἡ δέ κοινωνία, μόνο θετικά ἀποτελέσματα θά ἀποκομίσει ἀπό τήν ἐνίσχυση θρησκευτικῆς ἐκπαίδευσης, καθώς ὅπως ἀποδείχτηκε, ἡ ἀπαξίωσή της ὁδηγεῖ σέ αὔξηση τῶν ψυχικῶν νοσημάτων καί τῆς ἐγκληματικότητας.

Τά φωτεινά φυλαχτά στή Λεωφόρο Ἀλεξάνδρας

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Β. ΗΠΕΙΡΟΥ 47  ΜΑΡΟΥΣΙ
ΤΗΛ.  210 8025211
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Τό ἵδρυμα Ὠνάση δέν σταματάει νά μᾶς ἐκπλήσσει δυσάρεστα μέ τήν «καλλιτεχνική» του δραστηριότητα. Τελευταῖο «χτύπημα» ἕνα ἄκρως νεοεποχήτικο ἔργο τέχνης μέ διάφορα ἀποκρυφιστικά σύμβολα στό κέντρο τῆς Ἀθήνας, ἀπέναντι ἀπό τό ἀντικαρκινικό νοσοκομεῖο «Ἅγιος Σάββας».

????

Τί συμβολίζουν αὐτά τά παράξενα σύμβολα; Ἀπό τή συνέντευξη τοῦ Ἀγγέλου Πλέσσα, δημιουργοῦ τοῦ ἐν λόγῳ ἔργου στήν ἱστοσελίδα τοῦ ἱδρύματος, διαβάζουμε:

Α) τό μπλέ πουλί εἶναι σύμβολο εὐτυχίας ἀλλά καί στίς πρώιμες πολυθεϊστικές  θρησκεῖες εἶναι σύμβολο τοῦ οὐρανοῦ καί φέρνει πάντα νέα γιά τό μέλλον - βλέπε σύμβολο τοῦ Twitter.

Β) Μετά ἀκολουθεῖ τό κίτρινο ματάκι μέ τό ἀσιατικό Υing Yang σύμβολο τῆς ἀλληλοεξάρτησης· τό κίτρινο εἶναι τό χρῶμα τῆς διανόησης.

Γ) Ἔπειτα ἔχουμε τά δύο ρόζ φεγγάρια πού εἶναι σύμβολο τοῦ πανσεξουαλισμοῦ καί διευρύνει σύγχρονα θέματα ὅπως ἡ σεξουαλική ταυτότητα.

Δ) Κατόπιν βλέπουμε ἕνα πορτοκαλί χέρι, σύμβολο τῆς δύναμης· τό πορτοκαλί χρῶμα εἶναι τό χρῶμα τῆς ὑγείας ἀλλά καί τῆς ἐνεργείας.

Ε) Ὕστερα  ὑπάρχει ἕνα σύμβολο πού εἶναι ταυτόχρονα κελτικό καί ἀφρικάνικο πού εἶναι σῆμα ἀγάπης καί εἰρήνης ἀλλά παράλληλα καί τό σύμβολο command στό πληκτρολόγιο τῆς Apple.

ΣΤ) ???? Στή συνέχεια παρατηροῦμε ἕνα μώβ φίδι μέ ἕνα ποτήρι πού συμβολίζει τήν ἰατρική θεραπεία καί σωματική δύναμη· τό μώβ εἶναι τό χρῶμα τῆς πνευματικότητας.

Ζ) Τέλος τό πράσινο μανιτάρι κυρίως προσφάτως χρησιμοποιεῖται σάν ἕνα σύμβολο νοητικῆς θεραπείας π.χ. κατά τῆς κατάθλιψης ἀλλά καί σύμβολο τῆς ἀνακύκλωσης καθώς καί τῆς ἀπέραντης δημιουργικότητας· τό χρῶμα πράσινο ἑρμηνεύεται ὡς ἁρμονία καί εὐμάρεια.

Σέ σχετική δημοσιογραφική κριτική διαβάζουμε: «Τό ἔργο ἔχει ἀποτροπαϊκό χαρακτήρα, συνομιλώντας ἔμμεσα μέ τά περίαπτα πού συναντᾶμε ὡς μενταγιόν ἤ κτερίσματα σέ τάφους, καθώς καί μέ τά περιάμματα, τίς βαμμένες κλωστές πού φοροῦσαν στό σῶμα τους οἱ μύστες τῶν ἀρχαίων.» 

Μέ ἄλλα λόγια, βλέπουμε σέ δημόσια θέα, μία πολυθεϊστική «σαλάτα» μέ πανσεξουαλικά «καρικεύματα», ἕνα «φεστιβάλ» πνευματικότητας καί ἀποκρυφισμοῦ, τό ὁποῖο φυσικά δέν ἐνοχλεῖ, ἐφόσον δέν εἶναι χριστιανικό. Ἄν ὑπῆρχε ἕνα ἀντίστοιχο καλλιτέχνημα μέ σταυρό ἤ μέ μία εἰκόνα τῆς Θεοτόκου, θά ξεσηκωνόταν ὅλος ὁ ἑσμός τῶν προοδευτικῶν καί ὑλιστῶν τῶν ὁποίων ὁ ὑλισμός ἐξαντλεῖται μόνο ἐναντίον τῆς ὀρθόδοξης πνευματικότητας καί εἶναι ἀπολύτως φιλικός μέ ἄλλου εἴδους πνευματικότητες.

Θά πεῖ κάποιος ὅτι αὐτό εἶναι τέχνη καί ἁπλά σύμβολα καί δέν ἐπηρεάζουν τήν πίστη τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι, ὅμως, ἔτσι τά πράγματα;

Τά σύμβολα ἔχουν δύναμη, ἐπηρεάζουν, ἐμπνέουν ἤ ἀπωθοῦν. Δέν εἶναι ἄνευ σημασίας, οὔτε εἶναι νεκρά. Γιά ἐμᾶς τούς χριστιανούς ὁ σταυρός ἔχει ἁγιαστική δύναμη, γι’ αὐτό καί οἱ συνειδητοί χριστιανοί τόν φέρουμε στό λαιμό μας, μέ τή βεβαιότητα ὅτι μᾶς προστατεύει ἡ χάρη του. Ἀντίστοιχα τά σύμβολα χρησιμοποιοῦνται καί στίς ἄλλες θρησκεῖες καί στόν ἀποκρυφισμό, στή γιόγκα, στίς πολεμικές τέχνες καί σέ κάθε νεοεποχήτικη μέθοδο. Ὅπως ὁ Σταυρός ἔχει ἁγιαστική δύναμη, ἔτσι καί τά ἀποκρυφιστικά σύμβολα κρύβουν δαιμονικές δυνάμεις πού ἐπηρεάζουν ἀρνητικά τούς ἀνθρώπους, ἰδιαίτερα ἐκείνους πού προτιμοῦν νά μένουν μακριά ἀπό τά Μυστήρια της Ἐκκλησίας, τά «ἀλεξικέραυνα» τῶν δαιμονικῶν δυνάμεων.

Ὅλες, ὅμως, οἱ δαιμονικές δυνάμεις ἀπενεργοποιοῦνται μπροστά στή δύναμη τῆς ὀρθόδοξης πίστης καί τῶν δικῶν της συμβόλων. Ἐξ οὗ καί ἡ μανία ἀνθρώπων ὄχι ἀλλοπίστων ἤ ἀδιαφόρων ἀθέων, ἀλλά ἐμπαθῶν κατά τῆς χριστιανικῆς πίστης, νά ἐξαφανίσουν τίς εἰκόνες ἀπό τά σχολεῖα καί τά δικαστήρια καί νά γεμίσουν τήν Ἑλλάδα μέ γκράφιτι μέ σατανάδες, κόκκινα ἀγάλματα τοῦ ἑωσφόρου κ.λπ. Εἶναι, λοιπόν, τά σύμβολα κάτι πού δέν πρέπει νά μᾶς ἀφήνει ἀδιάφορους καί ὀφείλουμε νά πιέζουμε μέ κάθε νόμιμο μέσο τούς ὑπευθύνους φορεῖς γιά τό θέμα. Πολύ περισσότερο, ὀφείλουμε νά ἀντισταθοῦμε μέ τή δική μας προσευχή καί πνευματική βελτίωση. Ὅσο περισσότερο ἐνεργοῦν οἱ δυνάμεις τοῦ σκότους, τόσο περισσότερο νά τίς ἀφοπλίζουμε μέ τά ὄπλα τῆς πίστης μας. Ἡ θέαση τέτοιων συμβόλων, αὐτομάτως νά μᾶς φέρνει στά χείλη, στό νοῦ καί στήν καρδιά τήν προσευχή τοῦ Ἰησοῦ, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με, τό μεγάλο ἀντίδοτο κατά τῆς πνευματικῆς δηλητηρίασης.

Σχόλιο σέ χλευαστική γελοιογραφία

Agiasmos Xleu

Τό σκιτσάκι δείχνει τρεῖς ἱερεῖς νά προσπαθοῦν ψύχραιμα, ἀδύναμα καί ἄτονα ἴσως καί μάταια, νά σβήσουν μία τεράστια πυρκαγιά ἤ νά σταματήσουν τήν ὁρμητική πορεία τῆς φωτιᾶς μέ ἁγιασμό. Παραδίπλα, μία γραφική πιστή πού μᾶλλον χρησιμοποιεῖται σκωπτικά ἀπό τόν σκιτσογράφο, δίνει συνέντευξη γιά τό γεγονός, προφανῶς προβάλλοντας θετικά τόν τρόπο ἀποσβέσεως διά τοῦ ἁγιασμοῦ.

Ἄς μάθει λοιπόν ὁ σκιτσογράφος καί ὁ κάθε πολίτης πού εἰρωνεύεται τό θαῦμα καί τήν δύναμη τοῦ ἁγιασμοῦ ὅτι πολλοί πιστοί ἔσωσαν τά σπίτια τους μέ τόν ἁγιασμό πού ἔριξαν πέριξ τῆς οἰκίας τους,  ἕνας ἐκ τῶν ὁποίων καί ὁ συντάξας τό σχετικό σχόλιο. Οἱ βιώσαντες τά ξέρουν ἀπό μέσα. Αὐτούς καλύτερα νά ρωτᾶτε, μήπως σωθεῖ καί τό δικό σας τό σπίτι  σέ ἀνάλογη περίσταση.

Ἄς μήν βιάζεται λοιπόν κανείς νά βγάζει συμπεράσματα. Σαφῶς καί δέν εἴμαστε μονοφυσῖτες. Θά χρησιμοποιήσουμε καί τήν πυροσβεστική καί τόν πυροσβεστήρα καί τή μάνικα καί τό δικό μας λάστιχο, καί τόν κουβά καί τά κλαδιά καί ὅ,τι ἄλλο μᾶς φωτίσει ὁ Θεός. Ἀλλά κυρίως θά ἐπικαλεσθοῦμε τήν βοήθεια τοῦ Πλάστη ὅλης τῆς κτίσεως, τοῦ ὁποίου ἕνα μέσο εἶναι καί ὁ ἁγιασμός. Θα ἐπικαλεστοῦμε Αὐτόν πού καί τή φωτιά μπορεῖ νά σβήσει ἤ νά σταματήσει.

Ἄς μάθει ἤ ἄς ρωτήσει ἐπίσης γιά νά μάθει ὁ σκιτσογράφος, ὅτι ὁ ἁγιασμός δέν χαλάει ποτέ. Ὄχι, δέν εἶναι μαγικό. Θεϊκό εἶναι. Ἀποδεικνύει ἐμπράκτως τήν ἐπίδραση τῆς ἄκτιστης ἐνέργειας τοῦ Θεοῦ πού πιστεύουμε οἱ Χριστιανοί.  Γι’ αὐτό καί ραντίζουμε μέ αὐτόν κάθε ἐπιφάνεια τῆς γῆς. Γιά νά μήν ἐπιδροῦν δαιμονικές δυνάμεις…

Διά τήν Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν

Πρωτ. Βασίλειος Κοκολάκης,

ἐφημέριος Ἱ.Ν. Ὑψώσεως Τιμίου Σταυροῦ Χολαργοῦ

  

Ἡ ἱστορία τῆς νομιμοποίησης τῶν ἀμβλώσεων καί ἡ ἀνάγκη γενικῆς ἀνατροπῆς της

amvlosiΤό Ἀνώτατο Δικαστήριο τῶν Η.Π.Α., στίς 24 Ἰουνίου 2022, ἡμέρα πού ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τή γέννηση τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ἐξέδωσε τήν ἱστορική ἀπόφαση μέ τήν ὁποία ἀνέτρεψε τήν προηγούμενη ἀπόφαση στήν ὑπόθεση  «Roe v. Wade» (1973), μέ τήν ὁποία ἀνατραπεῖσα ἀπόφαση, ἀναγνωρίστηκε τό «συνταγματικό δικαίωμα» τῆς γυναίκας στήν ἄμβλωση, παραβλέποντας τά δικαιώματα τοῦ κυοφορουμένου ἀνθρώπου. Ἡ ἐξ ἀρχῆς ἐσφαλμένη ἐκείνη ἀπόφαση ἀπετέλεσε «σημαία» γιά τά φεμινιστικά κινήματα, παρασύροντας σχεδόν ὅλο τόν κόσμο στήν ἀποδοχή τῆς ἔκτρωσης, ὡς μίας ἁπλῆς χειρουργικῆς ἐπέμβασης.

Ἐνάγουσα στήν ὑπόθεση ἦταν μία ἀκτιβίστρια, ἡ ὁποία  ἔγινε γνωστή μέ τό ψευδώνυμο Jane Roe. Ἡ συγκεκριμένη γυναίκα εἶχε κινηθεῖ νομικά προκειμένου νά ἐπιτύχει τήν Συνταγματική Ἀναγνώριση τῆς ἔκτρωσης καθότι ἡ ἴδια κυοφοροῦσε τό τρίτο της παιδί, χωρίς ὅμως νά τό ἔχει «προγραμματίσει». Οἱ δικαστές τοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου προχωρώντας σέ νομικούς ἀκροβατισμούς γιά νά φθάσουν σέ μία προειλημμένη ἰδεολογική ἀπόφαση, «δικαίωσαν» τήν Roe μέ μία ἀπόφαση πού ἴσχυσε γιά 49 χρόνια, παρά τήν ἰσχυρή κριτική πού δέχτηκε γιά τά νομικά ἐπιχειρήματά της, ἀκόμα καί ἀπό ὑπερασπιστές τῶν ἐκτρώσεων. Χαρακτηρίστηκε δέ ἡ ἀπόφαση περισσότερο ὡς ἀκτιβιστική, παρά νομική, ἀφοῦ τό σκεπτικό της ἦταν ἀντίθετο μέ τά διδάγματα τῆς βιολογίας καί μέ τό δίκαιο τῆς Ἀμερικῆς.