«Ἄχ πατρίδα Ἱεροσόλυμα!» (Σκέψεις ἀποτίμησης τῆς φετινῆς ἐπισκέψεως στούς Ἁγίους Τόπους. Ἀπό 16/8 ὡς 31/8).
Ἀπό ἕναν φετινό προσκυνητή τῶν Ἱεροσολύμων.
…Ἄν καί ράθυμοι πολλές φορές, κάπου μέσα στή θεία λειτουργία κάτι γίνεται μέσα μας καί ἀποζημιωνόμαστε. Φεύγουμε ἀπό τούς Ἁγίους Τόπους περισσότερο οἰκοδομημένοι. Ὦ τί εὐλογία!
Σωματική καταπόνηση, ἑτοιμότητα κινήσεων, διαρκεῖς μετακινήσεις ἀπό προσκύνημα σέ προσκύνημα, κομποσκοῖνι, ἀγρυπνίες, κυριαρχοῦν σέ αὐτό τό μοναδικό προσκύνημα πού χαράζεται στίς καρδιές ὅλων τῶν προσκυνητῶν. Σύν βεβαίως τίς ἀκολουθίες μέσα στό πούλμαν, ἐποικοδομητικές διδασκαλίες καί τά παιχνίδια, πού μᾶς χαρίζουν μία εὐχάριστη θεανθρώπινη ἀτμόσφαιρα στίς καρδιές μας παρά τό διαφορετικό τῶν φύλων, τῶν χαρακτήρων καί τῆς ἡλικίας. Στό ὅλο πνεῦμα δέν ὑπερτέρησε ὁ κοσμικός τουρισμός, ἀλλά ἡ ἁγιοπνευματική κατανυκτική προσκύνηση.
Γιά νά ὑπάρχει ἠρεμία στήν Ἐκκλησία πρέπει πρῶτα νά ὑπάρχει μέσα μας.
Νά μἠν δικαιολογοῦμε τήν ἐξ ἀνάγκης κατάκριση.