Ἀνδρέα Μπλάνου,
«Ὑπτγου (εα), πρώην Δ/ντῆ Διεθνῶν Σχέσεων ΓΕΕΘΑ καί
δημοσιογράφου τοῦ Ἀχελῶος TV.

[ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦ 18 ΜΑΪΟΥ 2019]

Εἰσαγωγή

 «Τό τήν πόλιν σοί δοῦναι, οὔτ ἐμόν ἐστίν οὔτ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐνταῦθα κοινῇ γάρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν, μή φειδόμενοι τῆς ζωῆς ἡμῶν»

Ἦταν ἡ ἀπάντηση τοῦ Κωνσταντίνου ΙΑ΄ Παλαιολόγου στό αἴτημα τοῦ Σουλτάνου Βαγιαζήτ γιά τήν παράδοση τῆς Κωνσταντινούπολης.

Παραφράζοντας σήμερα τόν Κωνσταντῖνο Παλαιολόγο θά μπορούσαμε νά βροντοφωνάξουμε ὅτι δέν θά παραδώσουμε ποτέ τό ἱερό ὄνομα τῆς Μακεδονίας γιατί ἡ Μακεδονία εἶναι Ἑλλάδα καί πώς ὅποιος παραδίδει τό ὄνομα, δέν παραχωρεῖ μόνο ἔδαφος ἀλλά παραχωρεῖ καί  κομμάτι τῆς συλλογικῆς του ἰδιοπροσωπείας  καί τῆς ταυτότητάς του.

Ὅταν ὁμιλοῦμε γιά τήν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας, δηλαδή γιά τήν ἐθνική ταυτότητα τῆς Μακεδονίας, τό πρῶτο κριτήριο πού θά πρέπει νά λάβουμε ὑπ' ὄψη μας εἶναι ἡ συμπεριφορά τῶν Μακεδόνων ἀπό τήν ἐγκατάστασή τους στόν ἑλληνικό χῶρο μέχρι σήμερα. Ἡ ἀδιαμφισβήτητη προσφορά τους στήν πορεία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους καί ἡ συμμετοχή τους στούς κοινούς τῶν Ἑλλήνων ἀγῶνες καί στίς κοινές ἐθνικές ἐπιδιώξεις ἀποτελεῖ τήν μεγαλύτερη ἀπόδειξη.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Σᾶς προσκαλοῦμε τήν

Πέμπτη 30 Μαΐου καί ὥρα 6.00 μ.μ.

στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ
Ἱ.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου,
ὅπου θά γίνει ἡ λήξη τῶν φιλολογικῶν &
θεολογικῶν ἑρμηνευτικῶν μαθημάτων τῆς
ΕΣΤΙΑΣ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ,

τά ὁποῖα συνεχίζονται μέ τίς εὐλογίες τοῦ
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καί Ὠρωποῦ κ. Κυρίλλου,
γιά 8η συναπτή χρονιά.
Θά ἀκολουθήσει ἡ ἀπονομή βεβαιώσεων
σέ ὅσους συμμετεῖχαν στά μαθήματα.

Ἡ τιμητική παρουσία σας θά μᾶς δώσει ἰδιαίτερη χαρά!

Ἐκ τῆς Γραμματείας

Μαρούσι 1-5-2019

Τοῦ πατρός Σαράντη Σαράντου

ἐφημερίου τοῦ Ἱ.Ν.Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί καί ἀγαπητές ἐν Χριστῷ ἀδελφές.

Τό Μάρτιο τοῦ 2017 στήν Ἱερουσαλήμ, παραδόθηκε ἀπό τήν διεπιστημο­νική ὁμάδα τοῦ Ἐθνικοῦ  Μετσοβίου Πολυτεχνείου (Ε.Μ.Π.), τό συντηρημένο καί ἀποκαταστημένο ἀπό τή φθορά τοῦ χρόνου Ἱερό Κουβούκλιο τοῦ Παναγίου Τάφου.  Ἐπικεφαλῆς τῆς ὁμάδας πού ἀνέλαβε τό γιγαντιαῖο ἔργο ἦταν ἡ καθηγή­τρια τῆς Σχολῆς Χημικῶν Μηχανικῶν κ. Ἀντωνία Μοροπούλου· ἐπιπλέον συμμετεῖχαν ὁ τέως καθηγητής τῆς Σχολῆς Ἀρχιτεκτόνων Μηχανικῶν Μανώλης Κορρές, ὁ καθηγητής τῆς Σχολῆς Ἀγρονόμων καί Τοπογράφων Μηχανικῶν Ἀνδρέας Γεωργόπουλος, ὁ καθηγητής τῆς Σχολῆς Πολιτικῶν Μηχανικῶν Κωνσταντῖνος Σπυράκος καί μεγάλη ὁμάδα Ἑλλήνων ἐπιστημόνων ἀποτελούμενη ἀπό 50 ἐπιστήμονες καί πολλούς ἐξειδικευμένους τεχνικούς. 

Μετά τήν ὁλοκλήρω­ση τοῦ ἔργου ἡ ἐπικεφαλῆς τῆς ὁμάδος κ. Μοροπούλου δήλωσε ὅτι «αὐτό πού μᾶς συγκλόνισε ὅλους εἶναι ὅτι ὁ τάφος τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἕνας Τάφος Ζωντανός.  Ἐκπέμπει τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς ἐλπίδας κι’ εἶναι ἐκεῖνο πού μᾶς ἐπηρέασε καί μπορέσαμε καί δουλέψαμε».  Τότε κατάλαβαν τήν ἀφθονοῦσα περιρρέουσα Θεία Χάρη.  Ἀπεκάλυψε δέ ὅτι τήν ὥρα πού ἀνοίχτηκε ὁ Τάφος τά laptops πού ἀπό «ἀφέλεια» ὅπως εἶπε, κάποιοι τεχνικοί εἶχαν ἀφήσει πάνω στήν πλάκα, σταμάτησαν νά λειτουργοῦν μαζί μέ τά ραντάρ πού ἔκαναν μετρήσεις καί χρειάστηκε νά περάσουν δύο ὧρες μέχρι νά ἀντικατασταθοῦν ἀπό ἄλλα γιά νά συνεχιστοῦν οἱ ἀπαραίτητες μετρήσεις.  «Εἴχαμε τήν αἴσθηση, εἶπε, ὅτι ἐκείνη τήν ὥρα ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα, δισεκατομμύρια ἄνθρωποι, γονάτισαν μπροστά στόν Τάφο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ» καθώς ὑπῆρχε ζωντανή «in real time» ἡ μετάδοση τοῦ γεγονότος ἀπό τό National Geographic.

Γεωργίου Χάλαρη, θεολόγου, ὑποψηφίου Dr.

Πολύ συχνά ὁμάδες πού σχετίζονται μέ ἤ προέρχονται ἀπό τό χῶρο τῆς θρησκευτικῆς μεταρρύθμισης τοῦ 16ου αἰ. καί τοῦ προτεσταντισμοῦ, φανερά ἀγνοώντας τόσο τήν Ὀρθόδοξη διδασκαλία, ὅσο καί τήν ἔννοια τῶν πηγῶν στίς ὁποῖες ἐνίοτε καταφεύγουν προκειμένου νά στηρίξουν τίς θέσεις τους, μέμφονται τήν Ἐκκλησία  καί τό λαό μας γιά τήν τιμή καί τό σεβασμό πού ἀποδίδουν  στήν Παναγία μας.  Μέ ὅσα ἀκολουθοῦν ἐπιχειροῦμε, ἀπευθυνόμενοι στό λαό μας, καί περιοριζόμενοι στά ὅρια ἑνός ἄρθρου, νά δώσουμε συνοπτικές ἀπαντήσεις, καί σέ βασικές μόνον τέτοιου εἴδους μομφές, ἐκθέτοντας τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας ὅπως αὐτή ἐκφράζεται μέσα ἀπό τό κείμενο τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

Ἡ Ἐκκλησία μας δέν ἀποδίδει λατρεία στήν Παναγία , ἀλλά τήν τιμᾶ ὡς Μητέρα τοῦ Κυρίου,  ὄχι ἀνεξάρτητα ἤ αὐτόνομα ἀπό τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ἐξάλλου ὑπῆρχε καί γιά Ἐκείνην Θεός καί Σωτήρας (Λουκ.1,47) . Ἡ τιμή στό πρόσωπο τῆς Θεοτόκου ἀποδόθηκε πρίν ἀπό ὅλους μας σέ Ἐκείνην παραδειγματικά ἀπό τόν ἴδιο τό Θεό . Αὐτός  τήν ἐξέλεξε μεταξύ ὅλων τῶν γυναικῶν ὅλων τῶν αἰώνων  νά γίνει ὄχι μόνον σκεῦος ἐκλογῆς Του, ἀλλά καί συνεργός Του στό σχέδιο τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου.

Μία ἀπό τίς  μομφές τῶν νέο-προτεσταντικῶν ὁμάδων πού προαναφέρθηκαν ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὅτι ἀποκαλεῖ τή Μητέρα τοῦ Κυρίου Παναγία ἤ Θεοτόκο. Οἱ ὁμάδες αὐτές ἰσχυρίζονται μάλιστα ὅτι οἱ χαρακτηρισμοί αὐτοί τῆς Παναγίας μας ἀποτελοῦν λανθασμένη ὀνοματοθεσία , πού χρησιμοποιοῦν  ὅσοι ἔχουν ξεφύγει κατά σοκαριστικό τρόπο (sic!) ἀπό τό λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἄς δοῦμε τώρα τίς μομφές αὐτές  ἀναλυτικότερα :