Παναγιώτης Τσαγκάρης

Ὕπ. Δρ. Θεολογίας, Γενικός Γραμματέας τῆς Πανελλήνιας Ἕνωσης Θεολόγων(ΠΕΘ)

ΕΙΣΗΓΗΣΗ TOY ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ "ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ O ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑI"...
ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020 ΩΡΑ 05:30μμ ΣΤΌ ΔΗΜΑΡΧΕΊΌ ΑΜΑΡΌΥΣΊΌΥ

Πανοσιολογιώτατε πατέρα Σαράντη, Σεβαστοί πατέρες, ἀγαπητοί φίλοι καί φίλες,

Ἐπιτρέψτε μου στήν ἀρχή τῆς ὁμιλίας μου, ἀντιστρέφοντας τή σειρά τῶν λέξεων τοῦ τίτλου της, νά ἐπεξηγήσω τή φράση Κυριοφόρος παιδεία. Κυριοφόρος παιδεία εἶναι ἡ παιδεία πού σήμερα, παρά τά ἀντιθέτως θρυλούμενα… δέν ἔχουμε στήν Ἑλλάδα καί τήν ὁποία ὅμως, ὡς χριστιανοί καί Ἕλληνες ὀφείλουμε ἐναγωνίως νά ἐπιζητοῦμε, διότι εἶναι ἡ ἐν Χριστῷ παιδεία, ἡ παιδεία πού φέρει τόν Ζωηφόρο Κύριο, πού μορφώνει στίς ψυχές τῶν παιδιῶν τόν «Ἀναστάντα, Ἀναληφθέντα καί ἀεί Ζῶντα Θεάνθρωπον»[1], ἡ παιδεία στήν ὁποία καλούμεθα «διδάσκοντες πάντα ἄνθρωπον ἐν πάσῃ σοφίᾳ, διά νά παραστήσωμεν πάντα ἄνθρωπον τέλειον ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ·»[2] «μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τήν ἑνότητα τῆς πίστεως καί τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ»[3].

Ταυτόχρονα εἶναι καί ἡ παιδεία πού κουβαλάει στίς πλάτες της ὅλη τήν «Προπαίδεια τοῦ Χριστιανισμοῦ»[4], τήν Ἑλληνική φιλοσοφία καί μεταλαμπαδεύει τίς ἀνυπέρβλητες ἀξίες τοῦ Ἑλληνισμοῦ στίς ψυχές τῶν ἑλληνοπαίδων. Κυριοφόρος παιδεία εἶναι μέ ἄλλες λέξεις, ἡ Ἑλληνορθόδοξη παιδεία.

Κωνσταντίνα Ἀλεβίζου

Ἰατρός Βιοπαθολόγος καί μέλος τῆς ΠΕΓ (Πανελλήνιας Ἑνώσεως Γονέων γιά τήν προστασία τοῦ Ἑλληνορθοδόξου πολιτισμοῦ, τῆς οἰκογενείας καί τοῦ ἀτόμου)

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ "ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ O ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑI"...
ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020 ΩΡΑ 05:30μμ ΣΤΌ ΔΗΜΑΡΧΕΊΌ ΑΜΑΡΌΥΣΊΌΥ

Στήν εἰσήγηση αὐτή θά δοῦμε ἐνημερωτικά πῶς εἰσάγεται ὁ ἀποκρυφισμός στά σχολεῖα· πρός τό παρόν μέ δυό κυρίως τρόπους, μέσῳ τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν καί μέσῳ  τῶν προγραμμάτων  ἀγωγῆς ὑγείας.

Ὁ Ἀποκρυφισμός ὅπως δηλώνει καί ἡ ἴδια ἡ ἐτυμολογία τοῦ ὅρου, εἶναι ἡ μελέτη τοῦ «κεκρυμμένου», τοῦ ἀποκρύφου, τῆς ἀπόκρυφης γνώσης καί συγκεκριμένα τῶν θεωρουμένων ἀποκρύφων δυνάμεων τῆς φύσεως πού δέν μποροῦν νά ἐξηγηθοῦν πλήρως ἐπιστημονικά. (1)

Οἱ ἀποκρυφιστικές τεχνικές ἔχουν σκοπό νά ἐνεργοποιήσουν  ἀπόκρυφες δυνάμεις, πού κατά τούς ὀπαδούς τους, βρίσκονται μέσα στόν ἄνθρωπο. Τέτοιες τεχνικές εἶναι αὐτές τῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν, ὅπως  ἡ γιόγκα, ὁ διαλογισμός, διάφορες τεχνικές αὐτοεμπειρίας καί ἀναγέννησης καί πνευματιστικές τεχνικές. (2)  Στίς ἐν λόγῳ πρακτικές συγκαταλέγονται ἡ μαγγανεία, ἡ μαγεία, ἡ ἐβραϊκή καμπάλα κ.ἄ.

Στά σχολεῖα παρουσιάζονται μέσα ἀπό τό ΜτΘ οἱ τεχνικές τῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν γιόγκα, διαλογισμός, ἐνῶ μέ προγράμματα ἀγωγῆς ὑγείας ὑλοποιοῦνται καί τίθενται σέ ἐφαρμογή.

Ἄς δοῦμε πῶς τά παιδιά γνωρίζουν τόν ἀποκρυφισμό μέσα ἀπό τό ΜτΘ ὄχι ὡς κάτι ἐπικίνδυνο ἀλλά ὡς κάτι διαφορετικό, θελκτικό καί ἐνδιαφέρον.

Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Φωτοπούλου,
ἐφημερίου Ἱ.Ν.Ἁγίας Παρασκευῆς 

(μέ ἀφορμή τή νέα μετάφραση τῶν ἀσκητικῶν ἔργων τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ ἀπό τίς Ἐκδόσεις «Ἐν πλῷ»).

Ἡ γέννησις τοῦ Χριστοῦ, «ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ τό φῶς τό τῆς γνώσεως».  Ὁ σαρκωθείς Λόγος μᾶς πῆρε ἀπό τό σκότος τῆς ἀγνωσίας καί τῆς ἁμαρτίας καί μᾶς δίδαξε νἀ Τόν προσκυνοῦμε ὡς ὄντα Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης.  Ὁ ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος μᾶς διδάσκει :

Γιά χιλιάδες χρόνια κυριαρχοῦσε στόν κόσμο ἡ κοσμική γνώση, «οἱ τρόποι τῆς γνώσεως» καί ὁ ἄνθρωπος δέν μποροῦσε νά σηκώσει καθόλου τό κεφάλι του ἀπό τήν γῆ καί νά αἰσθανθεῖ τήν ἰσχύ τοῦ Κτίστου του. Κι αὐτό  ἕως ὅτου ἀνέτειλε ἡ πίστη μας καί μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπό «τό σκότος τῆς γήινης ἐργασίας», τίς μάταιες ἰδέες καί ἐνασχολήσεις(Τοῦ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΎΡΟΥ, Τά εὑρεθέντα ἀσκητικά, Ἐκδόσεις Β. Ρηγοπούλου σ. 252).    

Πρόκειται γιά τήν πίστη «τήν ἐκ τοῦ φωτός τῆς χάριτος ἀνατέλλουσαν τῇ ψυχῇ» (σ. 261). Αὐτή ἡ πίστη συνίσταται στό καθαρό καί ἁπλό φρόνημα, εἶναι «ἔννοια νηπιώδης καί καρδία ἁπλῆ»(251). Αὐτή ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο στήν ἀληθινή, τήν πνευματική γνώση πού στήν  οὐσία εἶναι αἴσθηση τῆς ἀθανάτου ζωῆς. Εἶναι ὁ βασιλιᾶς ὅλων τῶν ἐπιθυμιῶν. Ὅποια καρδιά δεχθεῖ αὐτή τή γλυκύτητα τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ, κάθε ἄλλη γήινη γλυκύτητα τῆς εἶναι περιττή(σ. 164). Ἡ γνώση αὐτή «εἶναι νίκη ἐπί τῆς θνητότητος, σύνδεση τῆς ἐδῶ ζωῆς μετά τῆς ἀθανάτου, ἕνωσις τοῦ ἀνθρώπου μετά τοῦ Θεοῦ» (ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς).  Γιά τήν ἀπόκτησή της εἶναι ἀπαραίτητο ὡς ἀρραβώνας τό ἅγιο βάπτισμα, ἀλλά πρέπει νά ἀκολουθεῖ ἡ πνευματική ἐργασία καί πρό πάντων ἡ μετάνοια(σ.65).