Χάσαμε τ’αὐγά καί τά πασχάλια;
Πάλιν καί πολλάκις προβληματιζόμαστε σέ κάθε ἐποχή καί δή ἐμεῖς οἱ κληρικοί ἄν ἔχουμε μνήμη θανάτου καί τί λόγο θά δώσουμε ἐνώπιον τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ πού Τόν πιστεύουμε ὡς τόν μόνο ἀληθινό Θεό καί Σωτήρα τοῦ κόσμου.
Καυτηριάζοντας τό γεγονός καί ὄχι τά πρόσωπα…
Ἄναυδοι μείναμε μέ τή νέα ρύθμιση τῆς ὥρας τῆς Ἀναστάσεως. Χάριν τῆς ὑγείας ἀπό 12.00 στίς 9μμ ; ἤ γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ Πάσχα μαζί μέ τούς σταυρωτές Του;
Καί ἐνῶ ὑπακούσαμε σέ ὅλες τίς ΚΥΑ μέχρι τώρα, φορώντας μάσκα, τηρώντας ἀποστάσεις, βάζοντας ἐλαχίστους μέσα στούς ναούς, τούς ὁποίους κλειδαμπαρώναμε γιά νά μήν μπαίνουν περισσότεροι, μᾶς ἦρθε τό ἑπόμενο εὐχαριστιακό, γεμᾶτο εὐγνωμοσύνη χαράτσι τῆς ἀνεξήγητης ἀλλαγῆς τῆς ὥρας τῆς Ἀναστάσεως. Γιατί τόση ἀπαξίωση τοῦ εὐπειθοῦς καί εὐσεβοῦς ἑλληνικοῦ λαοῦ;
Θά μποροῦσε κάποιος νά πεῖ ὅτι ¨δέν χάθηκε κι’ ὁ κόσμος, ἄν μία φορά γίνουν οἱ ἀκολουθίες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας νωρίτερα, σημασία ἔχει νά γίνουν¨.
Εἴμαστε μονοφυσῖτες; Καί ὁ κτιστός χρόνος δέν ἔχει τή σημασία του; Ὅλη ἡ Ἁγία Γραφή δέν κατακλύζεται ἀπό τήν χρήση τοῦ ἱστορικοῦ χρόνου; Δέν διακωμωδεῖται τό ἱστορικό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως μέ τό νά ἀκούγονται καμπάνες Ἀναστάσεως στίς 9μμ.; Θά μπορούσαμε νά μεταθέσουμε τήν ὥρα τῆς Σταυρώσεως ἀπό τήν 6η πού λέει τό Εὐαγγέλιο π.χ. στήν 3η; Κι ἄν κάποιος ἀντειπῇ ¨τότε γιατί σταυρώνουμε τόν Χριστό τό ἑσπέρας τῆς Μεγάλης Πέμπτης στό 6ο εὐαγγέλιο¨; τοῦ θυμίζουμε ὅτι τούς ὕμνους περί τῶν παθῶν τοῦ Κυρίου μας κάθε ἑπομένης ἡμέρας τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος τούς ἀκοῦμε τό ἑσπέρας τῆς προηγουμένης πού τελεῖται ὁ ὄρθρος. Αὐτό γίνεται κατ’ οἰκονομίαν γιά νά ἀκούσουν ὅλοι οἱ πιστοί τά θεόπνευστα ἀριστουργηματικά λόγια, καθ’ ὅτι τό πρωΐ ἐργάζονται. Δέν τελεῖται ὅμως Θεία Λειτουργία τό ἑσπέρας.
Ἐπιπλέον τολμᾶ κανείς νά ἀλλάξει χρονική περίοδο ραμαζανιοῦ ἤ ἄλλων λατρευτικῶν ἐκδηλώσεων ἄλλων θρησκειῶν;
Ἄλλος θά μποροῦσε νά σκεφθεῖ πώς ¨κατ’οἰκονομίαν, χάριν τῆς ὑγείας γίνεται αὐτή ἡ ἀλλαγή τῆς ὥρας¨. Δηλαδή θά ρωτήσουμε ἐμεῖς, ἔχει περισσότερο συνωστισμό στίς 12.00 καί λιγότερο στίς 9μμ; Κολλάει στίς 12.00 καί ὄχι στίς 9μμ; Ἀστεῖο! Γιά τούς νέους πού κατακλύζουν τίς πλατεῖες μέ ποτά καί μέ βαβούρα, μονίμως μεταμεσονύκτιες ὧρες, δέν ὑπάρχει κάποια ποινή. Διαπιστώσαμε τόσο καιρό κάποιο εὐχαριστῶ γιά τόν ἑνάμισυ χρόνο πού ὑπακοῦμε ἤ ἀντ‘αὐτοῦ μᾶς στριμώχνουν ἀκόμη βαναυσότερα;
Ἄλλος θά ἔλεγε ¨πρέπει νά συμμορφωθεῖ ἡ Ἐκκλησία στούς κανόνες τῆς Πολιτείας¨. Δέν ἔχουμε σχέσεις συναλληλίας; Δέν μιλᾶμε γιά διακριτούς ρόλους ὡς πρός τίς σχέσεις Ἐκκλησίας Κράτους; Τί διδαχθήκαμε στά πανεπιστήμια στό κανονικό καί ἐκκλησιαστικό δίκαιο; Ἰσχύουν;
Ἄλλος πάλι μπορεῖ νά παρατηρήσει ¨τί νόημα ἔχει νά γράφει κανείς καί νά ἀντιστέκεται; Δέν βγαίνει τίποτα, δέν ἀκούει κανείς. Ὅλα ἔχουν καταπατηθεῖ¨. Δέν τό λέει ὅμως αὐτό γιά ὅλα τά ἄλλα θέματα καί ἰδίως τά προσωπικά. Θά διαμαρτυρηθεῖ νομίμως ἴσως καί δικαστικῶς γιά θέματα οἰκονομικά, ὑγείας, παιδείας…Θά ὀργανώσει καί συλλαλητήρια καί πορεῖες· οὔτε γάτα οὔτε ζημιά…καί μέ ψηλά τό κεφάλι ἐπειδή διεκδικεῖ τό δίκηο του…τό τόσο προσωρινό μάλιστα…καί γιά τήν Ἐκκλησία μας, τόν Χριστό μας, τήν Παναγία μας, τούς ἁγίους μας, ἄκρα τοῦ τάφου σιωπή; Δύο μέτρα δυό σταθμά;
Ἐξ ἄλλου ὅταν πνίγεσαι, κουνᾶς ἀπεγνωσμένα χέρια πόδια, φωνάζεις, ἄν μπορεῖς, μήπως γίνει κανένα θαῦμα. Ἔτσι κι’ ἐμεῖς ¨κουνᾶμε χέρια πόδια¨ γιατί βεβαίως πιστεύουμε στά θαύματα!
Καί θέτουμε ἀκόμη κάποια πιό ἐκκλησιολογικά ἐρωτήματα:
Ἄν τελεσθεῖ ἡ ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία Μεγάλο Σάββατο βράδυ δέν γιορτάζουμε τότε φέτος τουλάχιστον μαζί μέ τούς Ἑβραίους τό Πάσχα; Ξανασταυρώνουμε δηλαδή μαζί τους τόν Χριστό;
Ἄν ἡ Θεία Λειτουργία πρέπει νά τελειώσει 10.30μμ τό Μεγάλο Σάββατο, δέν λογίζεται ὡς δεύτερη λειτουργία τήν ἴδια μέρα, ἐφ’ ὅσον τό πρωΐ τοῦ Μεγάλου Σαββάτου θά ἔχει ἤδη τελεσθεῖ Θεία Λειτουργία; Γίνονται δύο λειτουργίες τήν ἴδια μέρα; Δέν θά χει περάσει κἄν ἡ 12η μεταμεσονύχτια ὥρα.
Ἡ μετάθεση τῆς ὥρας καί τῆς ἡμέρας δέν ἀποτελεῖ ὕβρη καί ἀκύρωση τῆς ἐδῶ καί πολλῶν αἰώνων παραδόσεως;
Δέν ἀκυρώνεται κανόνας τῆς Α΄Οἰκουμενικῆς Συνόδου πού ἐπικυρώνει τόν ζ΄ Ἀποστολικό κανόνα σύμφωνα μέ τόν ὁποῖο τό Πάσχα ἑορτάζεται τήν πρώτη Κυριακή μετά τήν πρώτη πανσέληνο πού ἀκολουθεῖ τήν ἐαρινή ἰσημερία; Καί βεβαίως νά μή συμπίπτει μέ τό Πάσχα τῶν Ἑβραίων.
Καί θά ἐξέφραζε ἴσως κάποιος ἄλλος τήν ἄποψη ¨Δέν εἶναι πιά καί δογματικό θέμα. Πῶς κάνετε ἔτσι;¨ Λησμονεῖ ὅμως πώς χωρίς τήν Ἀνάσταση δέν ἔχει νόημα ὑπάρξεως τό δόγμα. Μά οὔτε καί ἡ πίστη μας. Τά πάντα ἄνευ οὐσίας, ἄνευ σκοποῦ, τά πάντα κόλαση! Ἀλλά καί ἀφοῦ μιλᾶμε γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, δέν ἀναφερόμαστε στόν Ὑἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ πού ἔγινε τέλειος ἄνθρωπος παραμένοντας τέλειος Θεός, ἀπό τήν γέννησή Του ὡς τήν Ἀνάληψη; Ὅλα αὐτά δέν ἔχουν νά κάνουν μέ ἀντικείμενα τῆς Ὀρθοδόξου Δογματικῆς, δηλ. Χριστολογία, Ἀνθρωπολογία, Σωτηριολογία; Ἐκτός ὅμως ἀπό τό ὅτι ἡ ἱστορική Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας σχετίζεται καί μέ τήν δογματική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἔτσι τουλάχιστον μάθαμε στή θεολογική Σχολή, δέν ποδοπατεῖται ἡ ἀλάθητη θεόπνευστη ἀπόφαση τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου;
Ποιός δίνει τό δικαίωμα παρεμβάσεως - ἀκυρώσεως τῶν παραδόσεών μας καί τῶν ἱ. Κανόνων;
Ποιός προκαλεῖ φιλονεικίες καί ἔριδες στό ὀρθόδοξο πλήρωμα ἄνευ λόγου; Ποιός ἀρέσκεται σέ αὐτές;
Σίγουρα ὄχι οἱ ὀρθόδοξοι Χριστιανοί πού περιμένουν μέ σταυροααναστάσιμη λαχτάρα καί χαρά μία μέρα μέσα στον χρόνο, μονάχα μία μέρα, μέ τήν ἀλλαγή τῆς μέρας τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, μέ τό πού ξεπροβάλλει ἡ Λαμπρή Κυριακή τοῦ Πάσχα νά ψάλλουν, νά βροντοφωνάξουν σέ ὅλες τίς γλῶσσες τό «Χριστός Ἀνέστη», νά ὑψώσουν σταυροειδῶς τίς ἀναμμένες ἀπό λίγο πρίν λαμπάδες τους μέ τό θαυμαστό θεόσταλτο κάθε φορά φῶς τοῦ Παναγίου Τάφου, ἀντευχόμενοι τό «Ἀληθῶς Ἀνέστη».
Δέν θά ἀποτελεῖ αὐτή ἡ πτώση ἕνα κακό τετελεσμένο προηγούμενο γιά νά ἀκολουθήσουν κι΄ ἄλλες πτώσεις;
Στῶμεν καλῶς , στῶμεν μετά φόβου!!!
Διά τήν Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν
Πρωτοπρ. Βασίλειος Κοκολάκης ,
ἐφημέριος Ἱ.Ν. Ὑψώσεως Τιμίου Σταυροῦ Χολαργοῦ