Εἰδήσεις

«Τα κατά πόλιν δεσμά και τας θλίψεις σου τις διηγήσεται ένδοξε απόστολε Παύλε;»

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου
Θεολόγου -Συγγραφέως
Πρ. Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Πειραιώς

Εν Πειραιεί τη 29η Ιουνίου 2021

Εορτάζει και φέτος, αγαπητοί μου αδελφοί, εορτάζει και πανηγυρίζει η αγία μας Εκκλησία την μνήμη των δύο μεγάλων και κορυφαίων αποστόλων, των αγίων ενδόξων πρωτοκορυφαίων αποστόλων Παύλου και Πέτρου. Εορτάζει με πολλή καύχηση, χρεωστικώς και ευγνωμόνως τους δυο αυτούς μεγάλους φωστήρας και διδασκάλους της οικουμένης η σύμπασα Ορθοδοξία, η επί γης στρατευομένη και η εν ουρανοίς θριαμβεύουσα Εκκλησία. Ιδιαιτέρως όμως η πατρίδα μας, η οποία έχει κάθε λόγο να καυχάται περισσότερο από κάθε άλλο λαό της οικουμένης, διότι σ’ αυτήν ο μέγας απόστολος των εθνών ίδρυσε πλείστες όσες τοπικές Εκκλησίες, όπως τις Εκκλησίες των Φιλίππων, της Θεσσαλονίκης, της Βέροιας, της Κορίνθου κ.α. Σε ορισμένες μάλιστα εξ’ αυτών έστειλε και επιστολές θεόπνευστες, που αποτελούν γνώμονα στην πορεία πλεύσεως της ζωής μας και φυλάσσονται ως θησαυρός πολύτιμος στον κανόνα της Καινής Διαθήκης. Αν η Ελλάδα σήμερα είναι χριστιανική, το οφείλει στον απόστολο Παύλο. Ποίες άραγε ευχαριστίες οφείλουμε εμείς οι έλληνες σ’ αυτόν τον μεγάλο και ανεκτίμητο ευεργέτη μας; Νομίζω, ότι ο καλύτερος τρόπος ευχαριστίας και ανταποδόσεως είναι η κατά δύναμιν εφαρμογή της προτροπής του: «Παρακαλώ ουν υμάς μιμηταί μου γίνεσθε» (Α΄Κορ.4,16).  

ΚΛΗΡΙΚΟΙ: dealers ή συνομωσιολόγοι;

Όταν οι κληρικοί μετατρέπονται σε dealers των εμβολίων είναι άριστοι ποιμένες και ασκούν υπεύθυνη ποιμαντική

Ασφαλώς θα δεχθούν επαξίως και τα συγχαρητήρια του Πρωθυπουργού και τις απαραίτητες οδηγίες (=εντολές προς υφισταμένους!) πώς να εκτελούν σωστά το έργο του dealer.

Όταν όμως οι κληρικοί τολμήσουν να μεταφέρουν τις ανησυχίες σοβαρών επιστημόνων ιατρών (ακόμα και με Nobel Ιατρικής στην Ιολογία!) τότε γίνονται συνωμοσιολόγοι και ασκούν ανεύθυνη ποιμαντική.

Τότε πρέπει οπωσδήποτε να επιληφθεί η εκκλησιαστική δικαιοσύνη και να τους απαγορεύσει να ομιλούν.

ΒEΒΑΙΑ ΤΟ ΟΡΘOΤΕΡΟ ΘΑ HΤΑΝ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕYΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚEΠΤΟΝΤΑΙ ΑΝΤIΘΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΙΚO ΑΦHΓΗΜΑ...

Μην ανησυχείτε αγαπητοί μου χριστιανοί: έχουμε δρόμο ακόμα για τον πάτο...

Με πόνο και θλίψη για το κατάντημά μας

π. ΑΚΓ

     ΥΓ: Απλές σκέψεις με αφορμή το λεκτικό προπηλακισμό εναντίον του σεβαστού π. Ευθυμίου (Καψάλα Αγ. Όρους) λόγω της σημαντικής επιστολής του εναντίον του υποχρεωτικού εμβολιασμού.

Γέρων Ευθύμιος: Ὁ ὑποχρεωτικός ἐμβολιασμός

Σεβαστή Γερόντισσα, εὐλογεῖτε.

Ἔλαβα τήν ἐπιστολή σας πρό καιροῦ, καί ζητῶ νά μέ συγχωρέσετε πού καθυστέρησα νά σᾶς ἀπαντήσω, λόγῳ ἐλλείψεως χρόνου. Δυσκολεύομαι, πράγματι, νά ἀπαντῶ στά γράμματα, ἀλλά, ἐπειδή εἶδα τήν ἀνησυχία σας γιά ὅσα συμβαίνουν στίς μέρες μας καί τήν καλή σας διάθεση νά ἐνεργῆτε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, σᾶς ἀπαντῶ.

Δέν σᾶς γνωρίζω, καί εἶναι δύσκολο νά μέ συναντήσετε, ὅπως ἐπιθυμεῖτε. Στήν ἐρώτησή σας, ἄν μπορῆτε τήν ἀπάντησή μου νά τήν κοινοποιήσετε καί σέ ἄλλους, δέν ἔχω ἀντίρρηση. Ἄλλωστε, οἱ ἀπόψεις μου γιά τόν κορωνοϊό καί τό ἐμβόλιο εἶναι γνωστές, καί αὐτά περίπου λέγω καί στούς προσκυνητές, ὅταν μέ ἐρωτοῦν.

Καθημερινῶς, «ὡς κύματα θαλάσσης κυμαινομένης» καταφθάνουν προσκυνητές στό Ἅγιον Ὄρος, καί κάποιοι μέχρι τό Κελλί μας. Ὅλοι αὐτοί, καθώς καί ὅσοι στέλνουν γράμματα, ἔχουν μία ἀγωνία καί ἕνα ἐρώτημα: «Τί θά γίνη μέ τό ὑποχρεωτικό ἐμβόλιο;». Ὅλα τά ὑπόλοιπα προβλήματα πού τούς ἔπνιγαν μέχρι τώρα τέθηκαν σέ δεύτερη μοῖρα.

«Η ώρα της αναστάσεως είναι αφανέρωτη στους ανθρώπους»

Πρωτοπρεσβυτέρου Σταύρου Τρικαλιώτη, ἐφημερίου Ἱεροῦ Ναοῦ Ἀγ. Παρασκευῆς Ἀττικῆς

Οἱ τέσσερεις εὐαγγελιστές μᾶς ἀναφέρουν ὅτι τήν τρίτη ἡμέρα μετά τήν ταφή (δηλαδή τήν Κυριακή), «λίαν πρωΐ» εὑρέθη ὁ τάφος –ὅπου ἔθηκαν τόν Κύριο– κενός.

«Οὐδεὶς λέγει πότε ἀκριβῶς καὶ πῶς ἀνέστη ὁ Κύριος» (Βλ. Θ.Η.Ε. τ. 2, στ. 599, σχετικό ἄρθρο Βασ. Χ. Ἰωαννίδη).

Ἀξιοσημείωτος εἶναι ὁ ΠΘ' κανὼν τῆς ϛ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί ἡ σχετική ἑρμηνεία τοῦ κανόνος, ὅπου ἀναφέρεται ρητῶς ὅτι οἱ χριστιανοί πρέπει νά λύνουν τήν νηστεία τῆς μεγάλης Ἑβδομάδος μετά τό μεσονύκτιο τοῦ μεγάλου Σαββάτου (12 μ.μ.), διότι ἀπό τό χρονικό διάστημα αὐτό κι ἔπειτα πρέπει νά ἔγινε ἡ ἀνάσταση.