Εἰσήγηση στήν Ἡμερίδα μέ θέμα: «Μεταμοσχεύσεις: Δωρεά ἤ ἀφαίρεση ζωῆς;»
Σάββατο 20-4-2013 καί ὥρα 4 ἕως 9 μ.μ. στό Στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας
ΟΡΓΑΝΩΣΗ: Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν καί Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱ.Μ.Πειραιῶς σέ συνεργασία μέ τήν Ἱ.Μ.Γλυφάδας.

ΤΩΡΑ ΔΙΑΘΕΣΙΜΗ ΚΑΙ ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ - ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Σεβασμιώτατοι ἀρχιερεῖς,
Σεβαστοὶ πατέρες,
Ἐντιμότατοι ἄρχοντες,
Κυρίες καὶ κύριοι,

Ἡ εἰκαζόμενη συναίνεση στὶς μεταμοσχεύσεις ποὺ θὰ ἀναλύσουμε, ἡ θεώρηση δηλαδὴ κάθε ἀνθρώπου ὡς ἐθελοντῆ δότη ὀργάνων, δὲν εἶναι κάτι νέο στὴν ἑλληνικὴ νομικὴ πραγματικότητα. Ἀκόμα καὶ αὐτὴ τὴ στιγμή, ὁ ἰσχύων νόμος τῶν μεταμοσχεύσεων, ὁ Ν. 2737/1999, προβλέπει μία ἰδιάζουσα εἰκαζόμενη συναίνεση καὶ θὰ ἐξηγήσω ἀμέσως τί ἐννοῶ.

Εἰσήγηση στήν Ἡμερίδα μέ θέμα: «Μεταμοσχεύσεις: Δωρεά ἤ ἀφαίρεση ζωῆς;»
Σάββατο 20-4-2013 καί ὥρα 4 ἕως 9 μ.μ. στό Στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας
ΟΡΓΑΝΩΣΗ: Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν καί Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱ.Μ.Πειραιῶς σέ συνεργασία μέ τήν Ἱ.Μ.Γλυφάδας.

ΤΩΡΑ ΔΙΑΘΕΣΙΜΗ ΚΑΙ ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ - ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Ἡ πρώτη μεταμόσχευση καρδίας πραγματοποιήθηκε τόν Δεκέμβριο τοῦ ἔτους 1967, στή Νότιο-Αφρικανική Ἕνωση, ὑπό τοῦ Christian Barnard. Tό γεγονός αὐτό ἀπετέλεσε πιθανῶς ἀφορμή γιά τόν καθορισμό ἑνός νέου κριτηρίου θανάτου, τό ὁποῖο ἐβασίζετο ὄχι στή μή ἀναστρέψιμη ἀπώλεια τῆς ἀναπνευστικῆς καί καρδιακῆς λειτουργίας, ἀλλά στή θεωρούμενη ἀπώλεια ὅλων τῶν λειτουργιῶν ὁλοκλήρου τοῦ ἐγκεφάλου. Τοιουτοτρόπως, τό ἀμέσως ἑπόμενο ἔτος, 1968, συνεστήθη ἡ Ad Hoc Ἐπιτροπή τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Harvard (ΕΧ, στό ἑξῆς), ἡ ὁποία καθόρισε ὅτι ἡ διάγνωση τοῦ «μή ἀναστρεψίμου, ἀπνοϊκοῦ κώματος» εἶναι ταυτόσημη μέ τόν «ἐγκεφαλικό θάνατο» («εθ», στό ἑξῆς) καί ὁ τελευταῖος ταυτόσημος μέ τό θάνατο τοῦ ἀνθρώπου[1].

FACS, Ἄμ. Ἐπ. Καθ. Χειρ/κῆς, τ. Συν/τής Δ/ντής Χειρ/κῆς Κλινικῆς - Νοσοκομείου «ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ»

Εἰσήγηση στήν Ἡμερίδα μέ θέμα: «Μεταμοσχεύσεις: Δωρεά ἤ ἀφαίρεση ζωῆς;»
Σάββατο 20-4-2013 καί ὥρα 4 ἕως 9 μ.μ. στό Στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας
ΟΡΓΑΝΩΣΗ: Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν καί Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱ.Μ.Πειραιῶς σέ συνεργασία μέ τήν Ἱ.Μ.Γλυφάδας.

ΤΩΡΑ ΔΙΑΘΕΣΙΜΗ ΚΑΙ ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ - ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Ἀσφαλῶς ἡ ἐρώτηση αὐτὴ ἀκούγεται παράξενα, ἀφοῦ ἀφορᾶ ἕνα ζήτημα, ποὺ ἐδῶ καὶ 45 χρόνια βρίσκεται στὸ προσκήνιο τῆς ἰατρικῆς, καὶ ὄχι μόνον, ἐπικαιρότητας, ταυτοχρόνως δέ ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια ἔχει νομοθετικὰ κατοχυρωθεῖ σὲ ὁλόκληρο τὸ δυτικὸ κόσμο, καὶ ὄχι μόνον.

Οἱ μεταμοσχεύσεις ὀργάνων ξεκίνησαν στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 60. Εἶχαν ὅμως τότε νὰ ἀντιμετωπίσουν δυὸ σοβαρὰ προβλήματα. Ἀφ’ ἑνὸς τὰ ὄργανα ἀπὸ ὄντως νεκροὺς ἦταν ἀκατάλληλα καὶ μὴ λειτουργοῦντα μεταμοσχευόμενα καὶ ἀφ’ ἑτέρου ἡ ἀφαίρεση ἀνθρωπίνων ὀργάνων πρὶν ἀπὸ τὴν διαπίστωση τοῦ θανάτου ἦταν πράξη ποινικὰ κολάσιμη. Γιὰ τὴ συνέχιση τῶν μεταμοσχεύσεων ἔπρεπε νὰ βρεθεῖ μία λύση καὶ ἡ λύση βρέθηκε μὲ τὴ μετάθεση τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ θανάτου σὲ χρονικὴ στιγμὴ πρὶν ἀπὸ τὴν ὁριστικὴ παύση τῆς λειτουργίας τοῦ ὀργανισμοῦ. Ἡ ad hoc ἐπιτροπὴ τῆς ἰατρικῆς σχολῆς τοῦ Harvard ταύτισε τὸ μὴ ἀναστρέψιμο κῶμα, ποὺ εἶναι κατάσταση ζωῆς, μὲ τὸν θάνατο καὶ δημιούργησε τὸ 1968 τὴν ἔννοια τοῦ ΕΘ.

Εἰσήγηση στήν Ἡμερίδα μέ θέμα: «Μεταμοσχεύσεις: Δωρεά ἤ ἀφαίρεση ζωῆς;»
Σάββατο 20-4-2013 καί ὥρα 4 ἕως 9 μ.μ. στό Στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας
ΟΡΓΑΝΩΣΗ: Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν καί Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱ.Μ.Πειραιῶς σέ συνεργασία μέ τήν Ἱ.Μ.Γλυφάδας.

TΩΡΑ ΔΙΑΘΕΣΙΜΗ ΚΑΙ ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ - ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Λόγῳ ἀσθενείας τοῦ κ. Κίκιλη, ἡ εἰσήγησή του ἀνεγνώσθη ἀπὸ τήν δεσποινίδα Βασιλική Κίκιλη.

Σεβασμιώτατοι, Πανοσιολογιώτατε, Αἰδεσιμολογιώτατοι Πατέρες καὶ ἀδελφοί, κυρίες καὶ κύριοι

Θεωρῶ μεγάλη τιμὴ στὴν ταπεινότητά μου, τὴν εὐγενικὴ πρόσκληση νὰ συμμετάσχω ὡς εἰσηγητὴς στὴν παροῦσα ἡμερίδα.

Ποιὰ εἶναι λοιπόν, ἡ θετικὴ πλευρὰ τῶν μεταμοσχεύσεων;

Πολὺ λίγο θὰ ἦταν ἀνάγκη νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὸ ἀγκάθι τοῦ λεγομένου «ἐγκεφαλικοῦ θανάτου», ἂν δίναμε τὴν προσήκουσα προσοχή, ἂν ἐξετάζαμε προοπτικὰ καὶ ἂν ἐνημερώναμε δεόντως τὸν κόσμο γιὰ τὴν δυνατότητα ποὺ ὑπάρχει νὰ γίνονται μεταμοσχεύσεις σὲ πάσχοντες-λῆπτες ἀπὸ ζωντανοὺς δότες, δηλαδὴ ἀπὸ ὑγιεῖς ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι, ἐντελῶς ἐλεύθερα, χωρὶς καμμιὰ ψυχολογικὴ πίεση, (ἀπὸ ἀγάπη καὶ μόνο κινούμενοι πρὸς τοὺς πάσχοντες συνανθρώπους τους), δωρίζουν κάποιο ὄργανο (ἢ μέρος ὀργάνου) τοῦ σώματός τους γιὰ νὰ δώσουν ποιότητα ζωῆς, ἀνακούφιση ἀλλὰ καὶ χρόνια ζωῆς στοὺς ἀσθενεῖς ποὺ σταυρώνονται καθημερινὰ λόγῳ κάποιας ἀνεπάρκειας ζωτικοῦ ὀργάνου τους μέ συνέπεια τήν χαμηλή ποιότητα ζωῆς , ἀλλὰ καὶ αὐτὴ καθ’ ἑαυτὴν τήν διάρκεια τῆς ζωῆς τους, περιορισμένη!