ΤΡΙΛΟΓΙΑ (1): Ὁ Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος καί τά νόθα ψευδο-ισαάκεια συγγράμματα

αἰδεσιμολ. πρεσβυτέρου Ἰωάννου Φωτοπούλου,
ἐφημερίου Ἱ.Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς Ἀττικῆς.

1ο ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΤΡΙΛΟΓΙΑΣ :
"Ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ πίσω ἀπό τήν υἱοθέτηση αἱρετικῶν πλανῶν ἀπό τόν Μητροπολίτη Ἀλφέγιεφ γιά τό πρόσωπο τοῦ ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου καί ἡ ἀναίρεσή τους.

"... Με την βοήθεια της χάριτος, η πλειοψηφία της ανθρωπότητας θα εισέλθει στην Βασιλεία των Ουρανών δίχως την εμπειρία της γέεννας. ... Γιατί η θεία φύση του Θεού είναι τόσο καλή και τόσο φιλεύσπλαχνη, ώστε πάντα ζητά να βρει τους πιο ασήμαντους τρόπους για να μας διορθώσει"

(Ἀπό τό ὀπισθόφυλλο τοῦ βιβλίου «ἅγιος Ἰσαάκ Σῦρος.
 
Ὁ πνευματικός του κόσμος»

Μέ πολλή λύπη διάβασα στό διαδίκτυο ὅτι ἐπανεκδόθηκε τό βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Ἱλαρίωνος Ἀλφέγιεφ « Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος. Ὁ πνευματικός του κόσμος» ἀπό τίς ἐκδόσεις ΠΟΡΦΥΡΑ.   Πρόκειται γιά ἕνα βιβλίο πού ἀκολουθεῖ τίς γνῶμες καί τά συμπεράσματα τῆς δυτικῆς κουλτούρας, πολλά ἀπό τά ὁποῖα εἶναι ἐσφαλμένα καί κακόδοξα. Μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, τίς πρεσβεῖες τοῦ ἁγίου Ἰσαάκ καί τή χορηγία τῆς ἀγαπητῆς μας Σταματίνας τό 2010 κυκλοφορήθηκε ἀπό τίς ἐκδόσεις ΤΗΝΟΣ βιβλίο μας  μέ τίτλο «Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος, ὁ ἀδικημένος Ἅγιος». Σ΄ αὐτό προσπαθήσαμε νά ἀναιρέσουμε ὅλη αὐτή τήν ψευδώνυμη γνώση τῶν δυτικῶν πού ἐκόμισε στό ἑλληνορθόδοξο κοινό τό βιβλίο τοῦ Ἀλφέγιεφ.

Συνοψίζουμε τίς πλάνες τοῦ παραπάνω βιβλίου, οἱ ὁποῖες δέν πηγάζουν πρωτογενῶς ἀπό τόν ἐπίσκοπο Ἱλαρίωνα, ἀλλά ἀπό τίς προκαταλήψεις τῶν δυτικῶν μελετητῶν τίς ὁποῖες ὁ Μητροπολίτης Ἱλαρίων υἱοθετεῖ :

Α) Ὁ ἅγιος Ἰσαάκ ἀνήκει στήν «Ἐκκλησία τῆς Ἀνατολῆς», δηλ. εἶναι νεστοριανός!

Β) Οἱ Λόγοι 43, 2, 7 καί 29 τοῦ Ἁγίου Ἰσαάκ δέν εἶναι στήν πραγματικότητα δικοί του, ἀλλά ἑνός νεστοριανοῦ ἀσκητοῦ.

Γ) Ἡ Δ΄ Ἐπιστολή του κι αὐτή δέν εἶναι δική του, ἀλλά ἀνήκει σέ ἕνα μονοφυσίτη.

Δ)  Οἱ σαρανταένα (41) Λόγοι πού «ἀνακάλυψε»τό 1983 στή βιβλιοθήκη τῆς Ὀξφόρδης ὁ καθηγητής S. Brock ὑπό τό ὄνομα τοῦ Ἁγίου Ἰσαάκ θεωροῦνται γνήσιοι λόγοι τοῦ Ἁγίου ἐνῷ εἶναι γεμᾶτοι ἀπό κακοδοξίες.

Μέ τό βιβλίο μου φρονῶ πώς, κατά τό δυνατόν, ἀναιρέθηκαν οἱ παραπάνω πλάνες, οἱ ὁποῖες ἔχουν, ἄν γίνουν ἀποδεκτές, τίς ἑξῆς συνέπειες:

Ἄν ὁ ἅγιος Ἰσαάκ εἶναι –μή γένοιτο!-νεστοριανός, τότε οἱ νεστοριανοί ἔχουν τήν θεία χάρη κι ἔχουν τή δυνατότητα νά φθάσουν στήν τελειότητα τῶν Ἁγίων.Τό ἴδιο ἰσχύει ἄν οἱ πλήρεις Χάριτος Λόγοι του 43, 2, 7 καί 29 εἶναι τοῦ νεστοριανοῦ Ἰωάννη  τοῦ Dalyatha.  Σημαίνει πώς οἱ νεστοριανοί ἔχουν ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες!

Ἐπίσης τό ἴδιο ἰσχύει ἄν ἡ ὑπέροχη Δ΄ Ἐπιστολή τοῦ Ἁγίου ἀνήκει στόν φοβερό μονοφυσίτη «ἐπίσκοπο» Φιλόξενο. Καί οἱ μονοφυσίτες ἔχουν καί αὐτοί πλήρη τήν Θ. Χάρη!

Ἔτσι σύμφωνα μέ τούς ψευδο-ερευνητές δέν ὑπάρχει διαφορά στήν ἐμπειρία μεταξύ ὀρθοδόξων, νεστοριανῶν καί μονοφυσιτῶν. Ἔτσι προωθεῖται ...μαλακά καί...πνευματικά ὁ οἰκουμενισμός στήν πιό λεπτή καί οὐσιαστική πτυχή τῆς Ὀρθοδοξίας: τήν ἐν Χριστῷ ἄσκηση, τήν ἐν Χριστῷ πνευματική ζωή. 

Ταυτόχρονα, διά τῆς ἰσχυρῆς προπαγάνδας τους οἱ οἰκουμενιστές θεολόγοι μοιάζουν σάν νά λένε σ΄ὅσους μελετοῦν τά ἔργα τοῦ ἁγίου Ἰσαάκ (καί εἶναι πάρα πολλοί οἱ ἀναγνῶστες του) : «  Δέν εἶναι ὀρθόδοξος ὁ ἅγιος Ἰσαάκ, ἀλλά μπορεῖτε νά διδαχθεῖτε ἀπό τά ἔργα του.  Μάθετε γιά τήν ἀγάπη τήν ταπεινοφροσύνη, τήν προσευχή κλπ. Ὅλοι οἱ....Χριστιανοί ἔχουν τή Χάρη του Θεοῦ.  Οἱ διαφορές Ὀρθοδόξων, Παπικῶν, προτεσταντῶν, μονοφυσιτῶν, νεστοριανῶν εἶναι ἀσήμαντες καί χωρίς ἐπιπτώσεις στή ζωή καί τίς ἐμπειρίες τους».

Αὐτό ἔχει καί μιά ἄλλη, ἐξ ἴσου ὀλέθρια, συνέπεια. Ἀνακόπτεται τό ρεῦμα ἐπιστροφῆς στήν Ὀρθοδοξία τῶν ἑτεροδόξων αἱρετικῶν, πού ἐνθουσιάζονται ἀπό τούς λόγους τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ, ἀφοῦ ὅλοι οἱ νεοεποχίτες «θεολόγοι» τούς βεβαιώνουν ὅτι δέν εἶναι ὀρθόδοξος!

Παραταῦτα ὑπάρχουν καί χειρότερα πού ἀφοροῦν στούς τελευταίους 41 λόγους πού ἀνακάλυψε ὁ Brock. Σέ πολλούς ἀπ΄ αὐτούς ὑπάρχουν δύο βασικές κακοδοξίες.

1. Ὁ Νεστοριανισμός, ἡ φρικτή αἵρεση κατά τήν ὁποία ὁ Χριστός δέν εἶναι μιά Ὑπόστασις, ἕνα Πρόσωπο, ἀλλά ...δύο!  αὐτή δέχεται καί ὁ Ψευδο-ισαάκ.γφττφ

Ἰδού ἕνα χαρακτηριστικό ἀπόσπασμα ἀπό τόν 11ο Λόγο του :

Δέν διστάζουμε νά ἀποκαλοῦμε τήν ἀνθρώπινη φύση  τοῦ Κυρίου μας - καί εἶναι πραγματικά Ἄνθρωπος- «Θεό»καί «Δημουργό» καί «Κύριο». Διότι Αὐτός [ὁ Θεός]... μέ τό θέλημά Του κατοίκησε σ΄Ἐκεῖνον [τον Ἄνθρωπο Χριστό] δίνοντας σ΄Ἐκεῖνον τήν τιμή τῆς Θεότητος Του .... Αὐτός παραχώρησε΄ σ΄ Ἐκεῖνον  [τόν ἄνθρωπο Χριστό] ὅτι θά μποροῦσε νά λατρεύεται χωρίς διάκριση μαζί μ΄Αὐτόν μέ  μιά μοναδική πράξη προσκυνήσεως γιά τόν Ἄνθρωπο πού ἔγινε Κύριος καί γιά τή Θεότητα ἐξ ἴσου, ἐνῷ οἱ δύο φύσεις διατηροῦνται μέ τά ἰδιώματά τους χωρίς  νά ὑπάρχει καμμιά διαφορά στήν τιμή πού τούς ἀποδίδεται.

Παραθέτω, γιά τοῦ λόγου τό ἀληθές, τό παραπάνω ἀπόσπασμα στήν ἀγγλική μετάφραση  πού ἔκανε ἀπό τό  συριακό πρωτότυπο  ὁ καθηγητής S. Brock :

…we do not hesitate to call the humanity of our Lord- He being truly Man- “God” and  “Creator” and “ Lord” …For He…willingly dwelt in Him giving Him the honour of His divinity…He granted to Him that He should be worshipped with Him indistinguishably, with a single act of worship for the Man who became Lord and  for the Divinity equally, while the (two) natures are preserved with their properties, without there being any difference of honour(  S. Brock, ISAAC OF NINEVEH “The second part” 1995 chapt. XI p.59).

Γιά τόν προσεκτικό ἀναγνώστη εἶναι φανερή ἡ σχιζοφρενική  κακοδοξία τοῦ Ψευδο-ισαάκ πού ἀπηχεῖ τήν κακοδοξία τοῦ Νεστορίου  καί τῶν διδασκάλων του σχετικά μέ τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ.  Ὁ Χριστός εἶναι «Αὐτός» καί «Ἑκεῖνος».  «Αὐτός»(ὁ Θεός Λόγος)  παραχωρεῖ σ΄ «Ἐκεῖνον»(στόν Ἄνθρωπο Χριστό» ) νά λατρεύεται μαζί του.  Δέν ὑπάρχει, λέει ὁ ψευδο-ισαάκ, διαφορά στήν προσκύνηση πού τούς ἀποδίδεται!  Πρόκειται γιά δύο πρόσωπα.  Ἡ κάθε φύσις ἡ θεία καί ἡ ἀνθρώπινη ἔχει τό δικό της πρόσωπο καί ...συστεγάζονται στό λεγόμενο «πρόσωπο τῆς ἑνώσεως».   Τέτοιες κακοδοξίες δέν ὑπάρχουν πουθενά στά γνήσια κείμενα τοῦ ἁγίου Ἰσαάκ. Οὔτε στό διασωθέν, ἔστω καί στρεβλωμένο, συριακό πρωτότυπο οὔτε καί στήν ἀρχαιοελληνική μετάφραση.

2.  Ὠριγενισμός, ἡ θεωρία τῆς ἀποκαταστάσεως τῶν πάντων.  Ὅλοι θά πᾶνε στόν Παράδεισο!  Ἡ κόλαση, λέει ὁ Ψευδο-ισαάκ, ἔχει προσωρινό χαρακτήρα καί εἶναι γιά λίγους, ὅπως λέει τό ἀπόσπασμα τοῦ ὀπισθοφύλλου. Δηλαδή ὁ Θεός κι αὐτούς πού τόν ἀγαποῦν κι αὐτούς πού τόν μισοῦν κι αὐτούς πού χλεύαζαν τό Εὐαγγέλιο του, κι αὐτούς πού ἔκαναν τίς πιό ἄνομες πράξεις, πού δέν θέλησαν ποτέ οὔτε κἄν νά ἀκούσουν γιά τόν Χριστό, ὅλους μά...ὅλους, θέλουν δέν θέλουν, θά τούς φέρει σέ κοινωνία μαζί Του, θά τούς βάλει στόν Παράδεισο!  Ἔσχατος καί ἀντίχριστος παραλογισμός. Ἰδού σχετικά ἀποσπάσματα :

  «Στό τέλος ἀπό ἀγάπη θά ἀνακεφαλαιώσει ὁ Θεός τήν ὅλη πορεία τῆς οἰκονομίας τῆς κτίσης.  Στό νέο κόσμο ἡ ἀγάπη τοῦ Κτίστη θά κυβερνᾶ κάθε λογικό κτίσμα...Γιατί ὁ Θεός δημιούργησε τά λογικά ὄντα γιά νά ἀγάλλονται ὅλα ἐντός Του, τόσο τά δίκαια ὅσο καί τά πονηρά»!  

«Πρέπει λοιπόν νά καταλάβεις, πώς ἐνῷ φαινομενικά ὁ Θεός ἐνεργεῖ μέ ἀφορμή τίς δικές μας πράξεις, στήν πραγματικότητα Ἐκεῖνος μᾶς ὁδηγεῖ διά τῆς μέριμνάς Του ὅπου ἐπιθυμεῖ.  Ὁ στόχος Του εἶναι νά πραγματοποιήσει μέ κάθε τρόπο τό θέλημά Του, πού ἀποβλέπει στό δικό μας ὄφελος». 

Ἔχει διαβάσει κανείς ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρας τέτοια «θεολογία»; Ὁ Θεός θά μᾶς ὁδηγήσει ὅπου ἐπιθυμεῖ.  Θά πραγματοποιήσει μέ κάθε τρόπο τό θέλημά Του! Τό δῶρο τῆς ἐλευθερίας, τῆς αὐτεξουσίου πορείας πρός τόν Χριστό ἔχει ἀπωλεσθεῖ.  Καί βέβαια ἐμφανίζει ὁ ψευτοάγιος αὐτός τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό –μή γένοιτο! –ψεύτη, ἀφοῦ στό Εύαγγέλιό του μᾶς ἔχει πεῖ τά ἀντίθετα καί γιά τήν ἐλευθερία («Ὅστις θέλει...») καί γιά τήν αἰωνία κόλαση (πορεύσονται εἰς κόλασιν αἰώνιον»).

Καί ἕνα τελευταῖο ἀπόσπασμα :

«Εἶναι ξεκάθαρο πώς ὁ Θεός δέν ἐγκαταλείπει τούς πεπτωκότες, καί πώς δέν θά ἀφήσει τούς δαίμονες νά παραμείνουν στήν δαιμονική τους κατάσταση, οὔτε τούς ἁμαρτωλούς στίς ἁμαρτίες τους. Ἀντιθέτως θά τούς ὁδηγήσει σέ μιά ἑνιαία κατάσταση ἀναλλοίωτης τελειότητας...σ΄αὐτήν τήν κατάσταση τῆς τέλειας ἀγάπης καί τῆς ἀπάθειας τοῦ νοῦ, τήν ὁποία κατέχουν ἤδη οἱ ἅγιοι ἀγγελοι...Ἴσως νά φθάσουν σέ μιά τελειότητα ἀκόμη μεγαλύτερη καί ἀπό αὐτήν τῆς παρούσας ὕπαρξης τῶν ἀγγέλων»!!!

Φρίττει κανείς μέ τίς παραπάνω βλάσφημες ἀνοησίες!  Ἄγγελοι ἅγιοι ἁμαρτωλοί καί δαίμονες, ὅλοι μαζί σέ μιά κοινωνία συμφυρμοῦ, ἀταξίας καί παραφροσύνης.  Καί οἱ δαίμονες ἀνώτεροι ἀπό τούς Ἀγγέλους!

Ἔχουν ὅλα αὐτά καμμία ἔστω καί τήν παραμικρή σχέση μέ τόν Ἅγιο Ἰσαάκ; Ἄν ἔχουν –μή γένοιτο! - τότε καί ἐμεῖς δέν μποροῦμε νά ἔχουμε σχέση μ΄ αὐτόν.  Ἀλλά, δόξα τῷ Θεῷ, ἔχουμε τά γνήσια συγγράμματά του καί τίς ἀξιόπιστες μαρτυρίες ὅλων τῶν μετ΄αὐτόν ἁγίων Πατέρων πού μᾶς βεβαιώνουν γιά τήν καθαρή καί τελεία, ὀρθόδοξη πίστη του καί τήν ἐν Χριστῷ τελειότητά του.

Ὅσον ἀφορᾶ στό βιβλίο «Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος. Ὁ πνευματικός του κόσμος» τοῦ ἐπισκόπου Ἱλαρίωνος Ἀλφέγιεφ καί τά τρία τομίδια μαύρου χρώματος μέ  τίτλο «Ἰσαάκ τοῦ Σύρου. Ἀσκητικά» τῶν ἐκδόσεων Θεσβίτης πρέπει νά γνωρίζουν οἱ ἀναγνῶστες τους ὅτι περιέχουν προβληματικές γιά τήν ὀρθόδοξη παράδοση ἰδέες καί χρειάζεται μεγάλη προσοχή ἡ μελέτη τους. Ἐξάλλου ἀφοῦ ἔχουμε τό ὕδωρ «τό ζῶν καί ἀλλόμενον» τῶν αὐθεντικῶν λόγων τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ γιατί θά πρέπει νά πίνουμε ἀπό ἀμφιβόλου καθαρότητος νερό πού μπορεῖ νά βλάψει τήν πνευματική μας ὑγεία;