ΠΙΣΩ ΑΠ ΤΗ ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΕΝΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ

Ἕνα πολύ γνωστό καί χαριτωμένο παιδικό τραγουδάκι λέει «πάνω στήν βελανιδιά κάθεται μιά κουκουβάγια καί φωνάζει δυνατά κου κου βα –κου κου βά».  Ἕνας δικτυακός τόπος, ὅμως, μᾶς ἀποκαλύπτει ποιός κρύβεται πίσω ἀπό τή βελανιδιά καί τί εἶναι αὐτή ἡ βελανιδιά πού κάθε ἀλλό παρά χαριτωμένη καί παιδική, ἀθώα, εἶναι.

Ὁ λόγος γιά τόν διαδικτυακό τόπο τῆς κοινότητος «Πελίτι» ἡ ὁποία ἔχει ὡς ἔμβλημα μιά βελανιδιά ἀπό τήν ὁποία παίρνει καί τό ὄνομά της ἀφοῦ «πελίτ» σημαίνει στά ποντιακά βελανιδιά, ὅπως τουλάχιστον ἀναφέρεται στήν σελίδα τῆς κοινότητος. Τί εἶναι, ὅμως τό «Πελίτι»;

Εἶναι μιά κίνηση πού ξεκίνησε τό 1995 στή Δράμα καί οἱ στόχοι του, ὅπως ἀναφέρονται στή σελίδα  εἶναι:

·         ἡ συλλογή, διατήρηση και διάδοση τῶν ντόπιων ποικιλιῶν.

·         ἡ ἀνταλλαγή ἀγαθῶν καί ὑπηρεσιῶν χωρίς τή μεσολάβηση τοῦ χρήματος.

·         ἡ δημιουργία μιᾶς εναλλακτικῆς κοινότητας.

Καί μέχρι ἐδῶ βέβαια δέν ὑπάρχει τίποτα τό μεμπτό, ἄν ξεπεράσουμε τίς καχυποψίες μας γιά τό τί εἶναι ἀκριβῶς αὐτή ἡ ἐναλλακτική κοινότητα. Προχωρώντας, ὅμως, στήν ἔρευνα καί ἀνάγνωση τῶν σελίδων τοῦ διαδικτυακοῦ τόπου τῆς κίνησης τό μόνο πού θά διαπιστώσουμε εἶναι ὅτι ἡ Νέα Ἐποχή βρῆκε ἄλλον ἕναν τομέα ὅπου ἀξιοποιώντας τά δικά μας πραγματικά ὁλέθρια λάθη καί παραστρατήματα καί τίς συνέπειές τους, μπορεῖ νά... εὐαγγελισθεῖ τή λύση τῶν προβλημάτων πού ἡ δική μας στάση δημιούργησε καί καθημερινά δημιουργεῖ.

Ἄς δοῦμε, ὅμως, σελίδα – σελίδα τήν κίνηση αὐτή γιά νά φανεῖ τό πόσο νεοεποχήτικα εἶναι τά κηρύγματά της καί οἱ μεθοδοί της.

 

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΤΟΥ ΠΕΛΙΤΙ

Ἡ συγκεκριμένη σελίδα εἶναι πολύ σημαντική ἀκριβῶς διότι καμιά ἐνέργεια δέν μπορεῖ νά διαχωρίζεται ἀπό τό φιλοσοφικό της ὑπόβαθρο, ἀπό τά κίνητρά της, ἀπό τήν θεωρία της.  Ὑπ’ αὐτήν, λοιπόν, τήν ἔννοια οἱ ἄνθρωποι τοῦ «Πελίτι» ἀξίζουν συγχαρητηρίων διότι μᾶς βοηθοῦν νά ποῦμε αὐτό πού τόσο δύσκολα οἱ σημερινοί ἄνθρωποι μποροῦν, δυστυχῶς, νά κατανοήσουν ὅτι δηλαδή δέν μποροῦμε νά διαχωρίζουμε τήν πράξη ἀπό τήν θεωρία καί δέν μποροῦμε νά δεχόμαστε τά ὅποια ὠφέλη μιᾶς ἐνέργειας μή δεχόμενοι τή θεωρητική της στήριξη.  Δέν μπορῶ νά δέχομαι καί νά κάνω βελονισμό, ὁμοιοπαθητική, σιάτσου, γιόγκα κτλ καί νά ὑποστηρίζω ὅτι παραμένω ὀρθόδοξος χριστιανός μή δεχόμενος τό θεωρικό και φιλοσοφικό ὑπόβαθρο τῶν μεθόδων αὐτῶν.  Ἀποδοχή τῆς πράξης σημαίνει αὐτόματα ἀποδοχή καί τῆς θεωρίας καί ἄρα ἡ πράξη τῆς ὁποίας ἡ θεωρία ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τήν Πίστη εἶναι αὐτομάτως ἄρνηση τῆς Πίστεως.

Στο φιλοσοφικό ὑπόβαθρο λοιπόν τοῦ «Πελίτι» δέν παραλείπονται οἱ ἀγαπημένες καί πλέον διαδεδομένες θεωρίες τῆς Νέας Ἐποχῆς περί Ὁλισμοῦ καί Θετικῆς σκέψης.  Χαρακτηριστικά ἀναφέρεται ὅτι «ἐστιάζουμε την προσοχή μας στά θετικά πράγματα πού γίνονται καί αὐτά ὡς διά μαγείας αὐξάνουν»·  κι ἀλλοῦ : «ἡ σκέψη μας εῖναι πολύ δυνατή καί ἀρκετή γιά νά κατευθύνει τά πράγματα»....«δέν πολεμᾶμε μέ κανέναν  ἔξω ἀπό μᾶς, αὐξάνουμε τή συνειδητότητά  μας καί αὐτό εἶναι ἀρκετό γιά νά φέρει τεράστιες ἀλλαγές».  Καί μέ ὄχι καί τόσο μεγάλη ἔκπληξη διαβάζουμε ἀντιστοίχως λόγια μεγάλων νεοεποχητῶν,  ὅπως τοῦ Μurphy ἑνός τῶν μεγαλυτέρων «ἀποστόλων» τῆς θετικῆς σκέψης ὁ ὁποῖος παραπέμπει στό δάσκαλό του Emerson λέγοντας «ὁ ἄνθρωπος εἶναι αὐτό πού σκέπτεται στό ἐσωτερικό τῆς καρδιᾶς του» (Murphy, Die Kosmische Dimension, σ.100)....«Κάθε φορά πού ὁ ἄνθρωπος σκέπτεται μορφοποιεῖ τή δημιουργική του δύναμη... ὁ ἄνθρωπος δημιουργεῖ το δικό του οὐρανό ἤ τή δική του κόλαση.  Ἀνάλογα μέ τήν σκέψη, τήν πίστη, τήν αἴσθηση ἔχετε τήν ἐλευθερία νά διαλέξετε τήν ὑγεία ἤ τήν ἀσθένεια, τόν πλοῦτο ἤ τή φτώχεια»(Αὐτόθι σελ. 105, 112)[1].

Ἐπίσης πρέπει νά ὑπογραμμίσουμε γιά μιά ἀκόμη φορά ὅτι σύμφωνα μέ τόν ὁλισμό καί τήν ὁλιστική θεωρηση τοῦ κόσμου «ὁ θεός δέν ἐκλαμβάνεται ὡς πρόσωπο, ταυτίζεται μέ τό “Παγκόσμιο„ ἤ “Συμπαντικό Πνεῦμα„ ἤ τή “ζῶσα ἐνέργεια τοῦ σύμπαντος„, πού προβάλλεται σέ ποικίλες μορφές.  Ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος εἶναι “προβολή„ αὐτῆς τῆς λεγόμενης “Κοσμικῆς Ὑπερσυνειδητότητας„.  Ὁ ἐσωτερικός πυρῆνας τοῦ ἀνθρώπου, αὐτό πού στόν καθένα ἀπό μᾶς μπορεῖ νά ὀνομάσει “πνεῦμα„(τό πνευματικό), εἶναι μικρή σταγόνα θεϊκῆς Πηγῆς»[2].  Ὑπ’ αὐτήν τήν ἔννοια, λοιπόν νοεῖται καί ὁ ὅρος συνειδητότητα, ὅπως φαίνεται ἀπό τά συμφραζόμενα.

Ὅμως δέν λείπει ἀπό τό φιλοσοφικό ὑπόβαθρο καί ἡ κυκλική θεώρηση τῆς ἰστορίας.  Ἀναφέρει ἡ κίνηση :  «Δέν γνωρίζουμε τί εἶναι τό καλό καί τί τό κακό. Δέν γνωρίζουμε γιατί γίνονται κάποια γεγονότα. Ἄν δοῦμε τά πράγματα μέσα στήν πορεία τοῦ χρόνου, αὐτό πού σήμερα εἶναι πόνος, αὔριο θά εἶναι χαρά καί μετά μπορεῖ νά εἶναι πάλι πόνος καί οὕτω καθεξῆς».  Ὁ π.Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος μᾶς ἐξηγεῖ τήν ἀκατανόητη αὐτή φράση : «Κατά τήν ἀντίληψη τῆς “Νέας Ἐποχῆς„ ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος καθορίζει ἐκεῖνο πού θεωρεῖ καλό, δέν ὑπόκειται στούς νόμους ἤ στίς ἐντολές ἑνός προσωπικοῦ Θεοῦ.  Ἀφοῦ δέν ὑπάρχει Δημιουργός, πού νά διακρίνεται ἀπό τό Σύμπαν καί νά ἀποτελεῖ τή βάση καί τήν ἐγγύηση τῆς ἁρμονίας καί τῆς συνοχῆς τοῦ κόσμου, ὁ ἄνθρωπος καί ὁ κόσμος εἶναι αὐτόνομος.  Ἐξάλλου ἡ “κυκλική„ θεώρηση τῆς ἱστορίας δέν ἀφήνει περιθώρια ἐπέμβασης.  Ὅλα ἐξελίσσονται μηχανικά καί τό “σημεῖο στροφῆς„ βρίσκεται „ἐπί θύραις„ !»[3].  Ἄλλωστε αὐτό εἶναι καί τό “εὐαγγέλιο„ τοῦ  ἀρχιασατανιστή Alister Crowley, ὁ ὁποῖος κατά τόν π.Ἀντώνιο, ἔλεγε :  “κάνε ἐκεῖνο πού θέλεις, αὐτό πρέπει νά εἶναι ὅλος ὁ νόμος„[4].

 

Πανελλαδικό Δίκτυο Διάδοσης καί Διάσωσης τῶν Ντόπιων Ποικιλιῶν τοῦ Πελίτι

Στή συγκεκριμένη σελίδα ὑπάρχουν πολλές ὑποσελίδες καί γι’ αὐτό θά τήν περιδιαβοῦμε σχετικῶς γρήγορα.

Στήν ὑποενότητα, λοιπόν “χρήση τοῦ καταλόγου„ συναντοῦμε τίς ἔννοιες τῆς “φυσικῆς καλλιέργειας„ καί τῆς “ὁμοιοδυναμικῆς καλλιέργειας„.  Περί τίνος πρόκειται; Ἄς δοῦμε σύντομα:

ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ: Εἶναι μιά μέθοδος καλλιέργειας πού ἐφηῦρε ὁ  Ἰάπωνας Μασανόμπου Φουκουόκα.  Ἄς δοῦμε τί ἔχει γράψει ἡ ἐφημερίδα “Τό Βῆμα„ γι’ αὐτόν :

«Τό 1938 ὁ Ἰάπωνας Μασανόμπου Φουκουόκα ἦταν πλέον 25 ἐτῶν.  Ἕνα παιδί μεγαλωμένο στήν ὕπαιθρο, πού σπούδασε ὅμως Μικροβιολογία καί εἰδικεύθηκε στίς ἀρρώστιες τῶν φυτῶν.  Εἶχε βρεῖ μάλιστα δουλειά στό τελωνεῖο τῆς Γιοκοχάμα, ὅπου ἔκανε ἐλέγχους ἄν ὑπῆρχαν κάποιοι βλαβεροί ὀργανισμοί στά εἰσαγόμενα φυτά. Ἀρρώστησε ὅμως σοβαρά κάποια στιγμή, φθάνοντας λίγα βήματα πρίν ἀπό τό θάνατο, καί στή διάρκεια τῆς ἀνάρρωσής του, ἀναστατωμένος ἀκόμη ἀπ’ ὅσα τοῦ εἶχαν συμβεῖ, συνήθιζε νά περπατᾶ τά χαράματα στούς ἄδειους δρόμους καί νά σκέπτεται ἐντατικά.  Ἔτσι μιά τέτοια στιγμή τοῦ ἦλθε ἡ ἰδέα ὅτι «ἡ Φύση εἶναι μιά χαρά ἔτσι ὅπως εἶναι καί πρέπει νά συνεργαστοῦμε μαζί της, ἔχοντας ἀποδεχθεῖ τίς διάφορες φυσικές διαδικασίες, καί ὄχι νά προσπαθοῦμε νά τή βελτιώσουμε».

Αὐτό ἔμοιαζε μέ ξαφνική φώτιση πού οἱ ἄνθρωποι τοῦ Ζέν Βουδισμοῦ ὀνομάζουν «σατόρι» καί τό θεωροῦν ἕνα πολύ σημαντικό γεγονός στήν ἀνθρώπινη ζωή. Ὁ Φουκουόκα ἐγκατέλειψε τή δουλειά του καέ ἐπέστρεψε στό χωριό του στό Σικόκου, ἕνα νησί τῆς Νότιας Ἰαπωνίας. Ὅπως διηγεῖται ὁ ἴδιος, ὁ πατέρας του εἶχε φυτέψει μανταρινιές καί πορτοκαλιές, ἀλλά μέ τίς καινούργιες καί ἀδιαμόρφωτες ἀκόμη ἰδέες πού κουβαλοῦσε ὁ νεαρός, τό μόνο πού κατάφερε ἦταν νά τά ξεράνει ὅλα.  Πέρασαν ἀπό τότε χρόνια ὥσπου νά κατασταλάξει σέ αὐτό πού θά τόν ἔκανε ἕναν καλλιεργητή μέ παράδοξες ἀλλά πολύ ἀποτελεσματικές μεθόδους.  Ὅλα ξεκινοῦν ἀπό τήν ἄποψή του ὅτι «ἡ φράση “νά προστατεύσουμε τή Φύση„, ἐπειδή ὑποδηλώνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἔχει κιόλας χωριστεῖ καί εἶναι ἀντιμέτωπος μέ τή Φύση, βασίζεται σέ ἐσφαλμένη ἀντίληψη.  Δέν θά ἔπρεπε νά χρησιμοποιοῦμε τήν ἀνθρώπινη γνώση γιά νά παρεμβαίνουμε στή Φύση.  Ἀποδεικνύω», λέει, «ὅτι ἡ καλλιέργεια, δηλαδή ἡ κατεργασία τῆς γῆς, πού ἀπετέλεσε τή βάση του δυτικοῦ πολιτισμοῦ, εἶναι χωρίς νόημα». Αὐτό ἴσως ἀκούγεται θεωρητικό ἤ ἁπλά πολύ ποιητικό καί καθόλου ἐπαναστατικό. Ἀλλά σέ σχέση μέ τίς «καλλιέργειες» προκαλεῖ ἕναν ἀληθινό σεισμό.

Οἱ καλλιεργητικές μέθοδοι τοῦ Φουκουόκα εἶναι πρωτάκουστες (βλ. τους Χρυσούς Κανόνες) καί ὁ ἴδιος συνεχίζει καί σήμερα, σέ ἡλικία 94 ετῶν, να καλλιεργεῖ ρύζι σέ στεγνό ἔδαφος, χωρίς δηλαδή νά χρησιμοποιεῖ τόνους νεροῦ, ἀφοῦ ἁπλά τό ἐναλλάσσει στό ἴδιο κομμάτι γῆς μέ κριθάρι. Καί κάθε φορά, μετά τή συγκομιδή τῶν καρπῶν, θερίζει τούς βλαστούς τῶν φυτῶν, ἀφήνοντάς τους ὅμως μέσα.

Αὐτά ὅλα πού κάνει ὁ Φουκουόκα ὀνομάζονται Φυσική Καλλιέργεια, σε άντιδιαστολή μέ τή Συμβατική Γεωργία (μέ λιπάσματα, φυτοφάρμακα), τη Βιολογική Καλλιέργεια (μέ φάρμακα καί αὐτή, ἀλλά πιό ἤπια καί φυτικῆς συνήθως προέλευσης) καί τή Βιοδυναμική Καλλιέργεια (ὅπου ἐπίσης ἔχουμε ἀνθρώπινη ἐπέμβαση, ἀλλά ὅπως ἐπιμένουν οἱ ὀπαδοί της: σύμφωνα μέ τούς βιολογικούς κανόνες, δρώντας πάντως στό ἔδαφος, μέ φυσικό λίπασμα, κάποια παρασκευάσματα-προϊόντα ζύμωσης, ἀλλά καί στοιχεῖα ἀστρολογίας καί ἀνθρωποσοφίας κατά τίς διδαχές τοῦ Ρούντολφ Στάϊνερ ἀπό τό 1902)”[5].

(Ἐπισημαίνουμε  ὅτι οἱ ὑπογραμμίσεις εἶναι δικές μας).

 

ΟΜΟΙΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ: Εἶναι πολύ ἁπλᾶ ἡ ὁμοιοπαθητική ἄποψη γιά τήν καλλιέργεια μέ τήν δυναμοποίηση καί ἀραίωση τῶν φαρμάκων καί τήν χρήση ἀστρολογικῶν και ἄλλων ὁλιστικῶν στοιχείων.

Στήν ἴδια, ὅμως ὑποενότητα συναντοῦμε καί τό παρακάτω ἄκρως ἀπατηλό κάλεσμα τῶν ὑπευθύνων τοῦ «Πελίτι»: «Θά βρεῖς ἀρκετούς πού ἡ μητρική τους γλῶσσα εἶναι τά Ἑλληνικά, ἀλλά καί ἀρκετούς πού ἡ μητρική τους γλῶσσα εἶναι κάποια ἄλλη καί δέν μποροῦν νά συνεννοηθοῦν μέ ἄνεση στά Ἑλληνικά. Θά βρεῖς χριστιανούς στό θρήσκευμα, ἀλλά καί μωαμεθανούς. Θά βρεῖς ὀρθόδοξα μοναστήρια, καί ἀνθρώπους τῆς νέας ἐποχῆς.  Θά βρεῖς ἀνθρώπους πού ζοῦν στό κέντρο τῆς Ἀθήνας, ἀλλά καί ἀνθρώπους πού ζοῦν πολύ μακριά ἀπό ἀστικά κέντρα, κ.λπ. Θά ἤθελα νά σεβαστεῖς τήν ὅποια διαφορετικότητα ὑπάρχει μεταξύ τῶν ἀνθρώπων. Τό κοινό πού μᾶς ἑνώνει ὅλους στό συγκεκριμένο δίκτυο εἶναι τό θέμα τῶν ντόπιων ποικιλιῶν».

Καί εἶναι ὄντως ἀπατηλό καί παραπλανητικό τό κείμενο ἀφοῦ προσπαθεῖ νά καλέσει ἀκόμα καί τούς ὀρθοδόξους στήν κοινότητα μέ τό ἐπιχείρημα ὅτι γίνεται ἀποδεκτή ἡ διαφορετικότητα τοῦ καθενός ἀκόμα καί ὡς πρός τήν Πίστη του.  Ποιά εἶναι ἡ ἀπάτη; Ἡ ἀπάτη ἔγκειται στό γεγονός ὅτι ἀποκρύβεται ἡ ἀλήθεια ὅτι ἡ ἀποδοχή τῶν νεοεποχήτικων ἀπόψεων τῆς κίνησης σημαίνουν αὐτοστιγμή καί τήν ἄρνηση τῆς πίστεως.  Δέν γίνεται ἀποδεκτή ἡ Πίστη τῶν Ὀρθοδόξων ἁπλούστατα διότι ἡ συνειδητή συμμμετοχή στίς ἐργασίες τῆς κίνησης, πού ταυτόχρονα σημαίνει ἀποδοχή τοῦ σαθροῦ καί ἀσυμβίβαστου μέ τήν Ὀρθόδοξη Πίστη φιλοσοφικοῦ ὑποβάθρου, εἶναι ΕΥΘΕΙΑ ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΣΤΟΝ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΘΕΟ.  Νά σημειώσουμε ἐδῶ ὅτι σέ καμία παραθρησκευτική ὁμάδα δέν ἀπαιτεῖται νά ἀφήσεις τήν πίστη σου διότι ὅλοι οἱ «ὁμαδάρχες» γνωρίζουν πολύ καλά ὅτι καί μόνο ἡ ἀποδοχή τῶν θεωριῶν τους σέ ἀπογυμνώνουν ἀπό τή Θεία Χάρη ἀφοῦ ἀποτελοῦν ἄρνηση τῆς πίστης καί ἀθέτηση τῶν ὑποσχέσεων πού κατά τό Ἅγιο Βάπτισμα ὅλοι δώσαμε.

 

Πανελλαδικό Δίκτυο Ἀνταλλαγής Ἀγαθῶν καί Ὑπηρεσιῶν Χωρίς Χρήματα, τοῦ Πελίτι

Στή σελίδα αὐτή θά βροῦμε νά προσφέρονται κυρίως μαθήματα ρέικι, ρεφλεξολογίας, χοροῦ τῆς κοιλιᾶς, τάντρα, ἀστρολογίας καί ἕνα σωρός ἀπό νεοεποχήτικα ψευτοκουλτουριάρικα ἐφευρήματα πού εἶναι σήμερα τῆς μόδας.  Σέ ἐκεῖνο ὅμως πού θά σταθοῦμε εἶναι ἡ προσφορά τοῦ ἐμπνευστῆ τοῦ „Πελίτι”.  Τί προσφέρει, λοιπόν, ἡ «ψυχή» τῆς κίνησης ὁ κος Σαϊνατούδης ;  «ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ «ΕΝΕΡΓΕΙΑ»»..  Καί ἀσφαλῶς μέ τόν ὅρο «ἐνέργεια» δεν νοεῖται ἡ ἠλεκτρική ἐνέργεια καί αὐτό ἀποδεικνύεται στήν ἐνότητα «Πανελλαδική Γιορτή Ἀνταλλαγῆς Ντόπιων Ποικιλιῶν. Σύντομο Ἱστορικό»  ὅπου δίδεται ἡ ἀπάντηση τοῦ συλλόγου σέ ὅσους προσπάθησαν νά οἰκειοποιηθοῦν τό ἔργο του:  «Ἡ μεγαλύτερη ἀπειλή γιά τόν κόσμο εἶναι οἱ ἄνθρωποι πού κινοῦνται μέ πολύ χαμηλά κίνητρα. Γι' αὐτό δέν ἔχει νόημα νά ἀλλάξουμε μόνο τή διατροφή μας ἤ τόν τρόπο καλλιέργειας χωρίς νά ἀλλάξουμε ὡς ἄνθρωποι.  Ἡ ἀλλαγή πρέπει νά εἶναι ἐσωτερική καί μετά θά γίνουν καί οἱ ἐξωτερικές ἀλλαγές.  Ὅλα αὐτά πού βλέπουμε εἶναι εἰκόνες τῶν ἐπιθυμιῶν μας καί τῆς ἐσωτερικῆς μας καταστάσης. Θά πρέπει νά αὐξήσουμε τήν ἐνέργειά μας καί τό ἐνεργειακό μας πεδίο ἔτσι αὐξάνουμε τό ἐνεργειακό πεδίο τῆς γῆς καί ἀποτρέπουμε τούς ἀνθρώπους μέ τίς χαμηλές δονήσεις». Να λοιπόν με ποιόν τρόπο προσπαθοῦν οἱ ἄνθρωποι τοῦ ΠΕΛΙΤΙ νά πετύχουν τούς σκοπούς τους.  Βέβαια ζητᾶμε συγνώμη ἄν μέ τήν δημοσίευση τοῦ παρόντος διαταράξουμε τό ἐνεργεικό πεδίο τῆς γῆς καί δέν καρποφορήσουν οἱ πατάτες ( ! ) ἀλλά πιστεύουμε ὅτι οἱ δονήσεις μας θά φανοῦν λίγες μπροστά στήν ἐνεργειακή δύναμη πού φέρουν οἱ ἄνθρωποί του.

 

ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ

Τό Χειρότερο ἀπ’ὅλα εἶναι ὅτι ἡ κίνηση αὐτή ἔχει ἄμεση σχέση καί συνδέεται,  στηστηρίζεται καί φιλοξενεῖται ἀπό ἕνα Ὀρθόδοξο μοναστήρι, τήν Ἱερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Κισσάβου Ν. Λάρισας πού ἀνήκει στήν Ἱερά Μητρόπολη Δημητριάδος καί Ἀλμυροῦ.  Στούς χώρους τῆς μονῆς φιλοξενεῖται μάλιστα συνήθως ἡ ἑορτή τῆς ἀνταλλαγῆς τῶν σπόρων καί ἔτσι οἱ ὀρθόδοξες  μοναχές, τό πιό πιθανόν χωρίς νά ἔχουν ἀντιληφθεῖ περί τίνος πρόκειται, πλανῶνται καί πλανοῦν καί ὁδηγοῦν ἀνυποψίαστους ἀνθρώπους στά ὀλέθρια δίκτυα τῆς Νέας Ἐποχῆς.

Στό πρόγραμμα, μάλιστα ἀναφέρεται πώς ὑπῆρξε χαιρετισμός ἐκπροσώπου τῆς Μητροπόλεως, ἡ ὁποία ἀντί νά κάνει ἀντιαιρετικό ἀγώνα, ἀντί νά ἐνημερώνει τό ποίμνιο γιά τόν κίνδυνο τῶν λύκων συμμετέχει, πιστεύουμε ἀκούσια, στήν παραπλάνηση τοῦ ποιμνίου.  Μάλιστα κατά τίς συγκεντρώσεις αὐτές ψάλλεται τό «Χριστός Ἀνέστη» μπροστά σέ ἀνθρώπους εἰδωλολάτρες.  Παραδίδονται ἔτσι «τά ἅγια τοις κυσί» ἐνῷ δέν λείπει ἡ σιωπηλή προσευχή γιά τήν παγκόσμια εἰρήνη.

Ἕνα Ὀρθόδοξο Μοναστήρι με τίς εὐλογίες μιᾶς Μητροπόλεως, λοιπόν, γίνεται αἰτία νά μυηθοῦν ἄνθρωποι καί νά συνδεθοῦν μέ ὁμάδες ἀσυμβίβαστες μέ τήν Ὀρθόδοξη Πίστη!   Τί κρῖμα!