Ἀρχιμανδρίτου Σαράντη Σαράντου

(ἀπό ὁμιλία)

Μιά ἄλλη πλευρά τοῦ Τριωδίου στό σήμερα

Τριώδιο σημαίνει πορεία πρός τό Θεῖο πάθος.

Τό ἀνθρώπινο πάθος φθάνει σέ ὁριακές καταστάσεις · τότε ὅμως παρηγορεῖ ἡ Θεία Χάρη.

Δέν εἶναι δυνατόν νά προσεγγίσει μόνος του ὁ ἄνθρωπος τό θεανθρώπινο πάθος.Π.χ. ὁ γκουρού βασίζεται στόν ἑαυτό του, στίς αἰσθήσεις του · γι'αὐτό καί δέν πλησιάζειτόν Θεό.

Στήν Δύση ἔχουμε ἔντονη συναισθηματική ἐκστατική κατάσταση συμμετοχῆς στό θεανθρώπινο πάθος· ἀνύπαρκτο τό ἐκκλησιολογικό βίωμα.

Τό Τριώδιο εἶναι ἡ τελειότερη κοινωνιολογία· κύρια χαρακτηριστικά του ἡ νηστεία , ἡ ἐγκράτεια ἡ ἐλεημοσύνη, ἡ συγχωρητικότητα, τό ἀκατάκριτο.

Μεγάλη Ἐβδομάδα: σημαίνει ὑπέρβαση τοῡ προσωπικοῦ μας πάθους καί συμμετοχή στό πάθος τοῦ Κυρίου. Δέν εἶναι ἡ Μεγάλη Ἐβδομάδα γεμάτη πένθος καί λύπη συναισθηματική.

Κυριακή τῶν Βαΐων ἑσπέρας::" Ἰδού ὁ νυμφίος ἔρχεται" ... σημαίνει τήν σχέση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Χριστό.

Μεγάλη Δευτέρα: ἡ στέρηση τῆς ἡδονῆς στήν ὁποία ὑπεβλήθη ὁ Ἰωσήφ ἀποτέλεσε τήν δυνατότητα τῆς ἐπικοινωνίας μέ τόν Θεό.

Μεγάλη Τρίτη: οἱ Δέκα Παρθένες ἀποτελοῦν τύπο τῆς Ἐκκλησίας (Ζηλωτές καί ἀδιάφοροι.)

Μεγάλη Τετάρτη: ἀντί γιά Τριώδιο πλήρης κανών· ὄχι λιτότητα στά τροπάρια. Τό μυστήριο τοῦ Εὐχελαίου συγχωρεῖ ὅσα ξεχνᾶμε στήν ἐξομολόγηση· δέν τήν καταλύει.

Μεγάλη Πέμπτη: ἕνα διαρκές "σήμερον"· ἡ Θεία Εὐχαριστία ἔγινε μόνο μιά φορά κι'ἐμεῖς προσπαθοῦμε νά ἐνεργοποιήσουμε τήν ἀνάμνηση αὐτοῦ τοῦ γεγονότος.

Ἀκολουθία τῶν παθῶν: ποικιλία ἤχων, ἀντιφώνων, δοξαστικῶν, μακαρισμῶν, κανόνων , αἴνων, ἀποστίχων, ὥστε νά ὑπερβαίνεται ὁ κόπος ἀπό τόν μακρύ χρόνο τῆς ἀκολουθίας ἀλλά καί φεύγοντας νά μήν βαρυβογγᾶμε γιά τυχόν μονοτονία.Ἀκόμα καί ἡ Μεγάλη Παρασκευή δέν ἔχει βαρύ λυπητερό χαρακτήρα . Στόν ἑσπερινό τῆς ἀποκαθηλώσεως ἔχουμε προτυπώσεις τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Στήν εἰκόνα τῆς σταυρώσεως ὁ Χριστός βρίσκεται ἀκριβῶς σέσχῆμα σταυροῦ, ὄχι γερμένος σάν ὁποιοδήποτε πτῶμα · ἡ θεότητα κρατᾶ τόν ἄνθρωπο.

Μεγάλο Σάββατο: ὄρθρος , ἐπιτάφιος, ἐγκώμια , ὄχι ρυθμός θρήνου ἀλλά θαυμασμός τῆς Ἐκκλησίας πρός τόν Θεό· πλέκεται στίχος καί ἐγκώμιο, δηλαδή Παλαιά καί Καινή Διαθήκη ἀντίστοιχα , ἐκφράζοντας ὁλόκληρη τήν εὐσέβεια παλαιοῦ καί νέου ἀνθρώπου.