ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΑΥΡΙΑΝΙΔΗ
Πρωτοδίκου Διοικητικῶν Δικαστηρίων, κάτοχος
μεταπτυχιακῶν διπλωμάτων στο Δημόσιο Δίκαιο καί στήν Φιλοσοφία τοῦ Δικαίου

ΑΘΕΜΙΤΟΣ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟΣ, ΑΘΕΜΙΤΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ... ΑΣΥΔΟΣΙΑ!

Κατά τόν νόμο τοῦ καντονίου τῆς Βασιλείας τῆς ῾Ελβετίας, ἡ ἀπατηλή διαφήμιση σέ δημόσιους καί κοινόχρηστους χώρους συνιστᾶ ποινικό ἀδίκημα. Μέ τήν ἀπατηλή διαφήμιση ἐξομοιώθηκε ἡ “ἐπιθετική” διανομή φυλλαδίων θρησκευτικοῦ ἤ ἰδεολογικοῦ περιεχομένου στούς δρόμους τῶν πόλεων, πρᾶγμα πού κυρίως πλήσσει τίς ἀθέμιτες προσηλυτιστικές πρακτικές πολλῶν νεοφανῶν αἱρέσεων.

Μέ ἀφορμή τήν πρώτη ἐφαρμογή τοῦ νόμου αὐτοῦ, πύρρειο νίκη κατήγαγε ἡ ὀργάνωση Σαηεντόλοτζυ: Τό Πλημμελειοδικεῖο τῆς Βασιλείας μέ ἀπόφασή του τῆς 22-10-1999, ἀθώωσε μέν δύο μέλη τῆς Σαηεντόλοτζυ τά ὁποῖα διένεμαν κατά ἐπιθετικό τρόπο σέ πολλούς περαστικούς τό περίφημο “τέστ προσωπικότητος ᾿Οξφόρδης” (πού στερεῖται ἐπιστημονικῆς ἀξιοπιστίας καί πού σκοπό ἔχει τόν ἐντοπισμό τῶν ἀσθενῶν σημείων τῆς προσωπικότητος τοῦ θύματος γιά τήν προσέγγισή του ἀπό τήν ὀργάνωση), ἀλλά μέ τήν ἀκόλουθη αἰτιολογία:

῾Η διανομή τῶν φυλλαδίων αὐτῶν συνιστᾶ μέρος μιᾶς στρατηγικῆς γιά τήν προώθηση πωλήσεων καί γι᾿ αὐτό ἔχει οἰκονομικό χαρακτῆρα. ᾿Αντικειμενικός στόχος τῶν πράξεων τῶν κατηγορουμένων ἦταν ἡ πώλησις ἀγαθῶν καί ὑπηρεσιῶν ἔναντι ἀστρονομικῶς ὑψηλῶν ἀντιτίμων, ὅπως δείχνει ὡς παράδειγμα ἡ ἴδια ἡ περίπτωσις ἑνός τῶν κατηγορουμένων. ῞Οπως διευκρίνισε αὐτός στό δικαστήριο, ὁ ἴδιος εἶχε καταβάλει γιά τέτοιες “θρησκευτικές ὑπηρεσίες” περίπου 15.000 ἑλβετικά φράγκα.

῾Ως ἐκ τούτου, τό δικαστήριο ἔκρινε ὅτι στήν ἐν λόγῳ περίπτωση ἡ “ἐπιθετική” διανομή φυλλαδίων δέν συνιστᾶ κατ᾿ οὐσίαν θρησκευτική ἤ κοσμοθεωριακή δραστηριότητα ἀλλά ἐπιχειρηματική δραστηριότητα.

Συνεπῶς, δέν ἐμπίπτει ἡ περίπτωση τῆς δράσεως αὐτῆς τῶν δύο μελῶν τῆς Σαηεντόλοτζυ στό πεδίο ἐφαρμογῆς τοῦ ἀνωτέρω νόμου ἀλλά μᾶλλον θά ἔπρεπε αὐτοί νά διωχθοῦν γιά ἀθέμιτο ἀνταγωνισμό, πράγμα γιά τό ὁποῖο τό δικαστήριο δέν μποροῦσε νά ἐπιβάλῃ τίς προβλεπόμενες ποινές ἀφ᾿ ἐνός γιατί ἡ μήνυση δέν περιέγραφε τά πραγματικά περιστατικά πού συνιστοῦν ἀθέμιτο ἀνταγωνισμό, ἀφ᾿ ἐτέρου γιατί δέν μποροῦσε τό δικαστήριο κάμπτοντας τά δικαιώματα τῆς ὑπερασπίσεως, ἀπληροφόρητης μέχρι τήν δίκη γιά τό ἐνδεχόμενο τιμωρίας γιά ἀθέμιτο ἀναταγωνισμό, νά μεταβάλῃ τήν νομική βάση τῆς ὑποθέσεως. 

῾Η ἀπόφασις αὐτή συνιστᾶ κόλαφο γιά τήν ὀργάνωση σαηεντόλοτζυ πού ἰσχυρίζεται ὅτι εἶναι θρησκεία καί δή ἐκκλησία. Μετά ἀπό αὐτήν τήν ἀπόφαση, τά μέλη τῆς Σαηεντόλοτζυ μποροῦν νά διωχθοῦν ὄχι μόνο στό καντόνιο τῆς Βασιλείας ἀλλά σέ ὀλόκληρη τήν ῾Ελβετία γιά ἀθέμιτο ἀνταγωνισμό ὅταν μοιράζουν στούς δρόμους τά φυλλάδια αὐτά (Tages Anzeiger 23-10-1999).

Σημειωτέον, ὅτι στήν ῾Ελλάδα ἡ Σαηεντόλοτζυ ἔχει γεμίσει τούς κεντρικούς δρόμους τῆς ᾿Αθήνας (τοὐλάχιστον), μέ τό παραπάνω “τέστ προσωπικότητος ᾿Οξφόρδης” (τέχνασμα ἀθέμιτου προσηλυτισμοῦ τῆς ὀργανώσεως αὐτῆς, ἀφοῦ τό ὑποτιθέμενο τέστ αὐτό στερεῖται ἐπιστημονικῆς ἀξιοπιστίας καί σκοπό ἔχει τόν ἐντοπισμό τῶν ἀσθενῶν σημείων τῆς προσωπικότητος τοῦ θύματος γιά τήν προσέγγισή του ἀπό τήν ὀργάνωση), χωρίς νά ἔχει ἐνοχληθῆ μέχρι σήμερα οὔτε ἀπό τίς φορολογικές ἀρχές οὔτε γιά τόν ἀθέμιτο προσηλυτισμό. Καί συμβαίνει αὐτή ἡ ἀσυδοσία, ἐνῷ ἔχει διαλυθῆ τό σωματεῖο ΚΕΦΕ (ἤ “ἀποστολή σαηεντόλοτζυ ῾Ελλάδος”) μέ τήν ἀπόφαση 10493/1997 τοῦ Πρωτοδικείου ᾿Αθηνῶν καί μέ τήν ἀπόφαση 7380/1996 τοῦ ᾿Εφετείου ᾿Αθηνῶν!