ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΑΥΡΙΑΝΙΔΗ
Πρωτοδίκου Διοικητικῶν Δικαστηρίων, κάτοχος
μεταπτυχιακῶν διπλωμάτων στο Δημόσιο Δίκαιο καί στήν Φιλοσοφία τοῦ Δικαίου

ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΤΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ, ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΠΛΟΥΡΑΛΙΣΜΟ

(Β') “ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΠΛΟΥΡΑΛΙΣΜΟΣ” ῎Η ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ;

῾Η ἐπί τῶν αἱρέσεων καί τῶν ψυχο-ὁμάδων ᾿Επιτροπή του Γερμανικοῦ Κοινοβουλίου, δέν φαίνεται νά ἔλαβε ὑπ᾿ ὄψη της ὅτι, ἄν δεχθοῦμε τόν ἐκκοσμικευμένο ἀτομοκεντρισμό τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων σέ συνδυασμό μέ τήν λεγόμενη κοσμοθεωριακή οὐδετερότητα τῶν κρατικῶν ὀργάνων, αὐτόχρημα ἀποδεχώμαστε ὅτι τό ἄτομο ἔχει δικαίωμα αὐτονοηματοδοτήσεώς του καί ἄρα αὐτοθεώσεώς του, δηλαδή δεχθήκαμε τόν ἴδιο τόν ἀποκρυφισμό ὡς θεμέλιο τῆς κοινωνίας ἀλλά καί τοῦ Συντάγματος!

᾿Αλλά κοσμοθεωριακή οὐδετερότητα χωρίς θρησκευτικά θεμέλια δέν ὑπάρχει, εἶναι φύσει ἀδύνατη. Καί ἄν αὐτά τά θεμέλια εἶναι στήν πραγματικότητα τά χριστιανικά, τότε ὑπάρχει οὐδετερότητα μέ τήν ἔννοια τῆς ἀμεροληψίας, τῆς μή προσωποληψίας, τῆς οὐσιαστικῆς δικαιοσύνης. ῎Αν τά θεμέλια ὅμως εἶναι ἰνδουϊστικά καί γενικώτερα ἀποκρυφιστικά, ἤ “νεοεποχήτικα”, τότε κρατική οὐδετερότητα σημαίνει ἀποχή ἀπό τήν συναίσθηση τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ, τοῦ δικαίου καί τοῦ ἀδίκου, ἀποχή ἀπό τήν πρόληψη ἐγκλημάτων, ἀπό τήν ἀντιμετώπιση ἐκνόμων καταστάσεων ἤ ἐγκληματογόνων ὀργανώσεων, ὅπως ἀκριβῶς εἶναι πολλές ἀπό τίς νεοφανεῖς αἱρέσεις. Καί τότε, ἡ τάξη θά ἐπιβάλλεται πλέον μέ ἄτεγκτη ἐφαρμογή τοῦ γράμματος τοῦ νόμου, ἀπέναντι τοῦ ὁποίου νόμου θά ὑπάρχουν, ἀντί προσώπων κατ᾿εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, δυστυχεῖς ὑπάρξεις πού θά ξεπληρώνουν “τό κάρμα τους” στά πλαίσια κάποιων “ρόλων”. ῾Η κρατική οὐδετερότητα, ὡς θρησκευτικῶς ἀπόλυτο ἀξίωμα, ἀποκομμένο ἀπό τήν χριστιανική ἀντίληψη πού προαναφέρθηκε, εἶναι ἕνα οὐτοπικό αἴτημα κρατιστῶν ἤ ὀπαδῶν τοῦ λεγομένου λαϊκισμοῦ (-ἀντικληρικαλισμοῦ). ᾿Αντίθετα, ὡς προτροπή γιά ἀμεροληψία, ἡ κρατική οὐδετερότητα ταυτίζεται ἀκριβῶς μέ τήν χριστιανική ἀντίληψη γιά τά δημόσια καθήκοντα.

᾿Αλλά εἶναι καί κάτι ἄλλο: ῾Η ᾿Επιτροπή τοῦ Γερμανικοῦ Κοινοβουλίου φαίνεται ὅτι παρεπλανήθη ἀπό ἀνακριβῆ δήλωση τοῦ Μάσσιμο ᾿Ιντροβίν, κεντρικοῦ προσώπου σέ δίκτυο δῆθεν ἐνημερώσεως περί τῶν αἱρέσεων (CESNUR), γνωστοῦ γιά τίς θετικές θέσεις του γιά ὀργανώσεις ὅπως ἡ σαηεντόλοτζυ, ὁ ὁποῖος εἶπε στήν ᾿Επιτροπή, παραποιώντας τήν ἀλήθεια, ὅτι κατά τήν ψυχιατρική καί τήν ψυχολογία πλύση ἐγκεφάλου (δῆθεν) δέν ὑπάρχει! ῾Η ἀλήθεια εἶναι ὅτι ὅσοι ἐπιστήμονες ἀσχολοῦνται μέ τίς νεοφανεῖς αἱρέσεις μέ γνήσιο ἐνδιαφέρον γιά τά θύματα αὐτῶν (π.χ. ἡ ψυχίατρος Μάργκαρετ Θάλερ-Σίνγκερ), ἔχουν τήν ἄποψη ὅτι βεβαίως ὑπάρχει πλύσις ἐγκεφάλου στίς νεοφανεῖς αἱρέσεις καί ὅτι θέμα εἶναι μόνον ἡ ἀκριβής καί μετά πληρεστέρων ἀποδείξεων παρουσίαση τῶν μεθόδων πλύσεως ἐγκεφάλου στήν ἐπιστημονική κοινότητα, ὥστε καί οἱ πλέον δύσπιστοι νεοεποχίτες ἐκ τῶν ψυχιάτρων νά μήν μποροῦν νά ἀντεπιφέρουν ἐπιστημονικές ἐπιφυλάξεις. ῾Η δήλωση τοῦ ᾿Ιντροβίν ἔγινε μέ ἀπόλυτο τρόπο στήν ᾿Επιτροπή. ᾿Από σχετική ἔρευνα ἐντεταλμένων ἐπί τῶν αἱρέσεων στήν Γερμανία (τῆς Λουθηρανικῆς ᾿Εκκλησίας), προέκυψε ὅτι τό μόνο στοιχεῖο στό ὁποῖο φαίνεται ὅτι βασίσθηκε ὁ ᾿Ιντροβίν, εἶναι τό ὅτι μελέτη περί τῆς πλύσεως ἐγκεφάλου τήν ὁποία ἔκανε εἰδική ψυχίατρος κατ᾿ ἀνάθεση ἀπό τό Δ.Σ. τῆς ᾿Αμερικανικῆς Ψυχιατρικῆς ῾Εταιρίας τελικά δέν δημοσιεύθηκε ἀπό τήν ῾Εταιρία αὐτή.

῾Η ᾿Επιτροπή τῆς Γερμανικῆς Βουλῆς, παραπληροφορηθεῖσα λοιπόν στό καίριο αὐτό ζήτημα, ἐμποτισμένη καθώς ἦταν στό πνευματικό περιβάλλον τοῦ πανθρησκειακοῦ πλουραλισμοῦ, προτίμησε τήν υἱοθέτηση τῆς θέσεως ὅτι, ἀντί γιά πλύση ἐγκεφάλου, πρέπει νά χρησιμοποιηθοῦν ἄλλοι τρόποι ἐκφράσεως τοῦ ἰδίου φαινομένου, “εὑρύτεροι”, λιγώτερο ὑποτιμητικοί γιά τίς αἱρέσεις. Τήν θέση τῶν νεοφανῶν αἱρέσεων, ὅτι δῆθεν δέν ὑπάρχει τέτοιο πρᾶγμα ὅπως ἡ πλύσις ἐγκεφάλου τήν εἴδαμε πρόσφατα σέ ἀναξιόπιστα δημοσιεύματα τοῦ ῾Ελληνικοῦ τύπου, τά ὁποῖα μάλιστα φτάνουν νά λένε, προφανῶς κατά παραγγελία κάποιων νεοφανῶν αἱρέσεων, ὅτι κατά τήν ἐκτίμηση τῆς ᾿Επιτροπῆς τῆς γερμανικῆς Βουλῆς δέν ὑπάρχει ἡ πλύσις ἐγκεφάλου (!!!), πρᾶγμα σαφῶς ἀναληθές.

῞Οπως ἄλλωστε γνωρίζουμε πολύ καλά στήν ῾Ελλάδα, σπανιώτατα δημιουργήθηκαν ἐπιτοπίως οἱ νεοφανεῖς αἱρέσεις (cults). ῾Η πλύσις ἐγκεφάλου καί μάλιστα ἡ προερχόμενη ἀπό τό ἐξωτερικό, εἶναι ἡ κύρια αἰτία τῆς δημιουργίας ὅλων τῶν νεοφανῶν αἱρέσεων στήν ῾Ελλάδα. Τά ποιμαντικά κενά, τά ὑπαρξιακά κενά πού ἀφίνει στούς νέους ἡ ἐκκοσμικευμένη παιδεία μας, εἶναι ἁπλῶς τό πρόσφορο ἔδαφος τό ὁποῖο βρῆκαν οἱ νεοφανεῖς αἱρέσεις καί στό ὁποῖο μπόρεσαν νά κάνουν νά ἀνθήσουν τά δένδρα τῶν ξυλοκεράτων τους, ἀκριβῶς μέ τήν παγίδευση θυμάτων καί μέ τήν χρήση μεθόδων πλύσεως ἐγκεφάλου.

Βέβαια, γιά νά εἴμαστε ἀκριβεῖς, πρέπει νά ποῦμε ὅτι ὁ ὅρος “πλύσις ἐγκεφάλου” χρησιμοποιήθηκε σέ ἕνα πρῶτο στάδιο μελέτης τῶν τρόπων ψυχικῆς καί διανοητικῆς ὑποδουλώσεως. ᾿Επρόκειτο γιά μελέτες ἐπί αἰχμαλώτων στόν πόλεμο τῆς Κορέας, πού ὑπέστησαν ἀλλοίωση τῆς προσωπικότητάς τους, εὐτυχῶς προσωρινή ἀλλά τραυματική, ἀπό τούς Κινέζους. ῎Εκτοτε, ἡ ψυχιατρική προτιμᾶ ὅρους πού ἀνταποκρίνονται στήν ἐξέλιξη τοῦ φαινομένου αὐτοῦ, τό ὁποῖο ἀνθεῖ ἀκριβῶς τούς χώρους τῶν νεοφανῶν αἱρέσεων. ῎Ετσι, γίνεται λόγος πλέον γιά “mind control” (ἔλεγχος τῆς σκέψεως), γιά ἀλλοίωση τοῦ νοῦ, γιά αἰφνίδια ἀλλαγή τῆς προσωπικότητος, γιά ψυχο-τρομοκρατία πού προξενεῖ “μετατραυματικά σόκ” ἤ ἀκόμη καί σχιζοειδοῦς τύπου διαταραχές τῆς προσωπικότητος, κ.ο.κ.

Στήν Γερμανία, στόν προτεσταντικό ἰδίως ἀλλά καί στόν ρωμαιοκαθολικό χῶρο, δικαιολογημένα ἀναζητοῦν οἱ νέοι τά ἐξωτερικά γνωρίσματα τῆς λατρείας τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ὅπως τήν θεία λατρεία, τίς εἰκόνες, τά λείψανα καί τά θαύματα τῶν ἁγίων, ἀλλά δέν τά βρίσκουν καί ἔτσι παρασύρονται ἀπό ὅσους ὑπόσχονται γνησιώτερες καί ἐντονώτερες ἐμπειρίες, παραδείγματος χάριν ἀπό τούς γκουροῦ καί τούς νεοπεντηκοστιανούς. Γι᾿ αὐτό, δημιουργεῖται στήν ᾿Επιτροπή τῆς Γερμανικῆς Βουλῆς ἡ ἐντύπωση, ὅτι στίς νεοφανεῖς αἱρέσεις καλύπτονται κάποια κενά στήν ὕπαρξη καί στήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου. ῾Υπάρχει ψευδής κάλυψη ἤ μᾶλλον συγκάλυψη τῶν κενῶν αὐτῶν ἀπό τίς τεχνικές τῶν αἱρέσεων καί τῶν ψυχο-ὁμάδων. Καί αὐτό καταφαίνεται ὅταν τά ἄτομα αὐτά θελήσουν νά ἐγκαταλείψουν τόν χῶρο τῆς αἱρέσεως. ᾿Αντιμετωπίζουν πλεῖστα ὅσα ψυχικά προβλήματα. ᾿Ενίοτε κατατρύχονται ἐπί ἔτη ἀπό ἐφιάλτες, ἀπό τήν ἰδέα ὅτι καταδιώκονται (ἀπό τήν αἵρεση), ἀπό ἄγχη καί ἀπό ἀνασφάλειες ἀνύπαρκτες κατά τόν χρόνο προτοῦ ὑποστοῦν τήν εἰδική ἐπεξεργασία τῆς προσωπικότητάς τους.

Δέν ἔχουμε λοιπόν καμία ὑποχρέωση νά θεωρήσουμε, ἰδίως στίς ὀρθόδοξες χριστιανικές χῶρες, ἄξια σεβασμοῦ τήν “θρησκευτική ἐλευθερἰα”, ὅταν σάν τέτοια ἐκλαμβάνεται ἡ ἀτομική ἀπόλυτη ἐλευθερία ἐπιλογῆς αἱρέσεως ἤ αἱρετικῆς κοινότητος.

῾Επομένως, βεβαίως καί πρέπει νά βάζουμε ὅλες τίς νεοφανεῖς αἱρέσεις στό ἴδιο τσουβάλι, αὐτό τῆς πλύσεως ἐγκεφάλου, αὐτό τῆς παγιδεύσεως ἀτόμων-θυμάτων, αὐτό τῆς ἀνάγκης νά ληφθοῦν μέτρα προστασίας τῶν θυμάτων ἀπό τό κράτος. Καί θά ἦταν ὀλέθρια ἡ χρῆσις τῆς ὁρολογίας “νέα θρησκευτικά κινήματα”, θά νομιμοποιοῦσε τήν καταστροφική γιά τήν προσωπικότητα τοῦ ἀνθρώπου αἵρεση ὡς ἀντικείμενο προστασίας τῆς θρησκευτικῆς καί κοσμοθεωριακῆς ἐλευθερίας.

Χρήσιμη εἶναι πάντως ἡ ἐπισήμανση τῆς Γερμανικῆς Βουλῆς, ὅτι (πέραν τῶν μεθόδων πού συνιστοῦν πλύση ἐγκεφάλου) μπορεῖ νά γίνεται λόγος γιά δημιουργία “μορφῶν μαζικῆς ψυχοκοινωνικῆς ἐξαρτήσεως” διά τῆς συμμετοχῆς σέ ὁρισμένες τεχνικές καί θεραπεῖες, καθώς καί γιά “ἐγκληματογονία” (Kriminogenitaet) πού ἀμέσως ἤ ἐμμέσως καλλιεργεῖται σέ νεοφανεῖς αἱρέσεις.

᾿Αλλά τό τί ἐννοοῦμε ὠς θρησκευτική ἐλευθερία, ἐξαρτᾶται ἀπό τό ἄν εἴμαστε στίς ΗΠΑ ἤ στήν Εὐρώπη. Στίς ΗΠΑ, ἑρμηνεύθηκε ἡ ἱστορία τοῦ May Flower (τοῦ πλοίου ἐπί τοῦ ὁποίου διωκόμενοι ἀπό τήν ρωμαιοκαθολική καί προτεσταντική Εὐρώπη, οἱ πατέρες τοῦ ᾿Αμερικανικοῦ “ἔθνους” ἔδωσαν ὑπόσχεση πλήρους σεβασμοῦ τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας ἑνός ἑκάστου) ὡς ἐάν ἀποφάσισαν οἱ πατέρες τοῦ ᾿Αμερικανικοῦ ἔθνους, κάτω ἀπό τήν ἔννοια τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας, νά προστατεύεται ἀπό διώξεις τοῦ κράτους κάθε ἀτομική ἐπιλογή αἱρέσεως. ῞Οταν λένε θρηκευτική ἐλευθερία, ἐννοοῦν σεβασμό στήν ἀτομική αἵρεση, μία δέ ἀπό τίς αἱρέσεις πολλῶν ἀτόμων, κάτω ἀπό αὐτήν τήν ἀντίληψη, εἶναι καί ἡ ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκκλησία! ῾Η ἴδια ἱστορία τοῦ ᾀἤἶ ἃᾑᾖἵἦῖ ὅμως, μπορεῖ καί πρέπει νά ἐρμηνευθῇ ὀρθόδοξα, δηλαδή ὡς ὑπόσχεση τῶν πατέρων τοῦ ᾿Αμερικανικοῦ ἔθνους γιά πλήρη σεβασμό τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, ἰδίως ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀναζητᾶ τήν ζωή ἐν ᾿Αληθείᾳ καί τόν ἀληθινό Θεό.

Στήν Εὐρώπη, θρησκευτική ἐλευθερία σημαίνει κυρίως δικαίωμα ἐπιλογῆς ἐκκλησιαστικοῦ φορέως χριστιανικῆς ὁμολογίας, ἤ ἐν πάσῃ περιπτώσει ἐλευθερία τοῦ ἀνήκειν εἰς θρησκευτική κοινότητα καθώς καί ἐλευθερία τῶν ἐκκλησιῶν καί τῶν γνησίων θρησκευτικῶν κοινοτήτων νά ἔχουν καί νά διδάσκουν τά μεταφυσικά δόγματά τους καί νά τελοῦν τίς θρησκευτικές πρακτικές τους.

῾Η δική μας. ἡ ὀρθόδοξη χριστιανική ἀντίληψη, ὅτι ἡ θρησκευτική ἐλευθερία εἶναι ἡ έλευθερία τοῦ άνθρώπου νά ἀναζητήσῃ, ἄν θέλῃ, καί νά ζήσῃ, ἄν καί καθ᾿ ὅ μέτρο θέλῃ, μέ ἀναφορά τῆς ὅλης ὑπάρξεώς του ὡς προσώπου ἀλλά καί ὠς κοινωνίας προσώπων πρός τόν ἀληθινό Θεό, εἶναι ἀποῦσα ἀπό τίς ἀντιλήψεις τῆς δυτικῆς Εὐρώπης καί τῶν ΗΠΑ. (Καρικατούρα τῆς δικῆς μας ἀντιλήψεως εἶναι ἡ μουσουλμανική ἀντίληψη, πού ἔχει ὅμως καί τό στοιχεῖο, πού ἀπαντᾶ ἀποκλειστικά μόνο σέ ὁμάδες σατανισμοῦ, ὅτι ὀ “Θεός” θέλει τό ἐπί γῆς ξεπάστρεμα τῶν “ἀπίστων” ἀπό τούς πιστούς, ἰδίως ὅταν κάποιος γίνεται ἀπό “πιστός” “ἄπιστος”).

῾Η ᾿Επιτροπή τῆς Γερμανικῆς Βουλῆς, βρέθηκε ἀντιμέτωπη ὄχι μόνο μέ τήν προπαγάνδα τῆς Σαηεντόλοτζυ στίς ΗΠΑ σέ κύκλους τοῦ Κογκρέσσου κατά τῆς Γερμανίας, ἐπειδή συνέστησε τέτοια ᾿Επιτροπή γιά νά διώξῃ ὑποτίθεται τήν θρησκευτική έλευθερία, ἀλλά καί μέ τήν ἀνωτέρω ἀντίληψη πού ἔχει διαδοθῆ στίς ΗΠΑ κατά τήν ὀποία πρέπει νά προστατεύεται ὡς “θρησκευτική ἐλευθερία” ἡ κάθε ἀτομική θρησκευτική ἤ παραθρησκευτική ἤ κοσμοθεωριακή ἐπιλογή αἱρέσεως, ἐπιλογή εἴτε ἐλεύθερη εἴτε κατόπιν παραπληροφορήσεως ἤ ἐντέχνου παγιδεύσεως.

Γι᾿ αὐτό, πῆγε στίς ΗΠΑ ἡ ᾿Επιτροπή, μίλησε μέ μέλη τοῦ Κογκρέσσου καί τῆς ᾿Αμερικανικῆς Κυβερνήσεως, διεπίστωσε ἄγνοια τοῦ προβλήματος τῆς Σαεηντόλοτζυ ἀπό μέρους μελῶν τῶν Κογκρέσσου καί συνήντησε ἀνεπίσημη κατανόηση γιά τό θέμα τῆς Σαηεντόλοτζυ ἀπό κυβερνητικούς ἀξιωματούχους. Προσπάθησε νά διευκρινίσῃ ὅτι αὐτό πού ἀπασχολεῖ τήν Γερμανία, δέν εἶναι οἱ θρησκευτικές πεποιθήσεις τῶν σαηεντολόγων ἀλλά οἱ παράνομες δραστηριότητες τῆς ὀργανώσεως Σαηεντόλοτζυ.

Πιθανότατα, ἡ ἀσκηθεῖσα ἀπό τίς ΗΠΑ ἰδεολογική πίεση ἐπί τῆς ᾿Επιτροπῆς τῆς Γερμανικῆς Βουλῆς, εἶναι ἡ κυρία αἰτία τῆς ἀποδοχῆς ἀπό τήν ᾿Επιτροπή τοῦ προτύπου τοῦ πολυθρηκευτικοῦ πλουραλισμοῦ στά λόγια, γιά νά μπορέσῃ νά προτείνῃ ἡ ᾿Επιτροπή, ὅσο γίνεται πιό συγκεκαλυμμένα καί ἀνώδυνα γιά τήν εἰκόνα τῆς Γερμανίας στήν διεθνῆ κοινή γνώμη πού διαμορφώνεται ἐν πολλοῖς ἀπό τίς νεοφανεῖς αἱρέσεις, συγκεκριμένα νομικά μέτρα στήν βάση ἑνός “χριστιανικοῦ” πλουραλισμοῦ. ᾿Αλλά ἔτσι, ἡ προπαγάνδα τῆς Σαηεντότζυ μᾶλλον πέτυχε τόν πρῶτο καί ἴσως κυριώτερο στόχο της: Νά ἀχθῆ ὄλη ἡ δυτική Εὐρώπη νά ἀκολουθήσῃ μέσῳ τῆς Γερμανίας τήν ἀντίληψη περί ὑπάρξεως στήν Εὐρώπη, ὡς κάτι τό φυσιολογικό, μιᾶς πολυθρησκευτικῆς κοινωνίας, καί ἀκριβέστερα μιᾶς πολυ-αἱρετικῆς κοινωνίας, καθώς καί νά παύσῃ ἡ ἀνωτέρω περιγραφεῖσα διάσταση μεταξύ ΗΠΑ καί δυτικῆς Εὐρώπης στό θεμελιῶδες ζήτημα τοῦ τί εἶναι ἡ θρησκευτική ἐλευθερία.

῾Η διάσταση αὐτή “κινδυνεύει” νά φέρῃ σέ πρακτική προσέγγιση τόν τρόπο ἀντιμετωπίσεως τῶν νεοφανῶν αἱρέσεων στήν δυτική Εὐρώπη, μέ τόν ὀρθόδοξο χριστιανικό τρόπο ἀντιλήψεως τῶν προβλημάτων ἀπό τίς νεοφανεῖς αἱρέσεις. Δηλαδή, τό κύριο θέμα πού μᾶλλον δέν ἀντελήφθη ἐπαρκῶς ἡ ᾿Επιτροπή τῆς Γερμανίας, ἦταν ὅτι ὑπέκυψε μέσῳ τῆς προπαγάνδας τῆς Σαηεντόλοτζυ καί μέ τήν ἀποδοχή τῆς μεταμοντέρνας ἀτομοκεντρικῆς πολυθρησκευτικότητας ὡς κατ᾿ ἀρχήν ταυτότητας τῆς Εὐρώπης, στήν ἀπαίτηση κύκλων πού θέλουν τόν χωρισμό τῆς Εὐρώπης στήν “ἐκσυγχρονισμένη” (μοντέρνα)  δυτική Εὐρώπη μέ τίς “ἀνοικτές κοινωνίες” της καί στήν μή μοντέρνα ὀρθόδοξη ἀνατολική Εὐρώπη μέ τίς “κλειστές” “παρωχημένων κοινωνικῶν μορφῶν” κοινωνίες της, οἱ ὁποῖες πρέπει νά “ἐκσυγχρονιστοῦν”.

Πρόκειται γιά μία ἰδεολογική μεθόδευση, ὥστε νά ἀποτραπῆ ἐν τῇ γενέσει της ἡ πνευματική προσέγγιση, οὐσιαστική ἀκόμη καί γιά τά πολιτικά καί οἰκονομικά πράγματα μακροχρονίως, δυτικῆς καί ἀνατολικῆς Εὐρώπης, μέσῳ τῆς συναντιλήψεως καί ἀπό κοινοῦ ἀντιμετωπίσεως τοῦ θέματος τῶν νεοφανῶν αἱρέσεων.

Στήν στάση αὐτή τῆς ᾿Επιτροπῆς συνετέλεσε τά μέγιστα τό γενικώτερο ἰδεολογικό πλαίσιο στό ὁποῖο κινοῦνται οἱ σύγχρονες “μεταμοντέρνες” κοινωνιολογικές θεωρήσεις τῆς κοινωνικῆς πραγματικότητος. Εἰδικώτερα, καί χαρακτηριστικό παράδειγμα, εἶναι τό ὄτι χρησιμοποιεῖται συχνά ἀπό τήν ᾿Επιτροπή ὁ ἐπιθετικός προσδιορισμός “συγκρουσιακο-φόρος” (Konflikttraechtige), γιά νά ἀποδώσῃ τήν φύση τῶν προβλημάτων ἤ καί τῶν δομῶν πού σχετίζονται μέ τίς νεοφανεῖς αἱρέσεις.

Τά προβλήματα ἔτσι, ἀπό προβλήματα οὐσιαστικῆς δικαιοσύνης καί προστασίας τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, μετατρέπονται σέ προβλήματα ἀποκαταστάσεως μιᾶς ἐκκοσμικευμένης ἤ καί ταοϊστικῆς κοινωνικῆς “ἁρμονίας”, ἁρμονίας πού μπορεῖ νά τήν διαταράσσουν ὄχι μόνο οἱ νεοφανεῖς αἱρέσεις μέ τήν συμπεριφορά τους, ἀλλά καί οἱ ἐντεταλμένοι ἐπί τῶν αἱρέσεων (!!!), ἀφοῦ δίνοντας αὐτοί συμβουλές στά θύματα τῶν αἱρέσεων ἤ στίς οἰκογένειές τους, “προξενοῦν” “συγκρουσιακές καταστάσεις” σέ ἄτομα καί σέ οἰκογένειες (!!!)  - ἀντί νά ἀφίνουν νά χειραγωγοῦνται ὄλοι ἀπό τίς μεθόδους πλύσεως ἐγκεφάλου, ἤ μεθόδους δημιουργίας σχέσεων ἐξαρτήσεως, ἤ ὅπως ἀλλοιῶς καί ἄν ὀνομασθοῦν, τίς ὁποῖες χρησιμοποιοῦν οἱ νεοφανεῖς αἱρέσεις. . . . . .

(Συνεχίζεται)