ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Σχετικά μέ τό δημοσίευμα τῆς ἐφημερίδας "Ὀρθόδοξος Τύπος" (φύλλο 1587, 4/3/05)
Μέ πολύ μεγάλη χαρά διαβάσαμε στήν ἐφημερίδα "Ὀρθόδοξος Τύπος" (φύλλο 1587, 4/3/05) τήν παρακάτω.
Ἡ Ἐκκλησία μας, καί ἰδιαίτερα αὐτήν τήν περίοδο, ὑφίσταται μία ἐνορχηστρωμένη πολεμική ἀπό δημοσιογράφους καί ἄλλους παράγοντες, πού στόχο τους - ὅπως καταλαβαίνουμε - δέν ἔχουν τήν ἀληθινή κάθαρση.Νομίζουμε - ὑπό τά σημερινά δεδομένα - ὅτι ἡ ἀνάδειξη εἰς ἐπίσκοπον ἑνός προσώπου, τό ὁποῖο πέραν τῶν συνηθισμένων προϋποθέσεων, διαθέτει καί "τήν ἔξωθεν καλή μαρτυρία" (ἀποδοχή κλήρου καί λαοῦ, Α΄ Τιμ. γ' 7), θά ἀποτελοῦσε γιά τόν Ἀρχιεπίσκοπο καί τήν Ἱερά Σύνοδο μιά πολύ εὔστοχη κίνηση καί ἔνδειξη ηὐξημένης ποιμαντικῆς εὐθύνης.
Μέ αὐτές τίς σκέψεις ἐκφράζουμε ταπεινά τήν ἐπιθυμία μας νά κινηθοῦν οἱ κατάλληλες νομοκανονικές διαδικασίες πρός ἐγγραφή στόν κατάλογο πρός Ἀρχιερατείαν, τοῦ πανοσολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π.Σαράντη Σαράντου, θεολόγου - φιλολόγου, καθηγητοῦ ἐπί 34 ἔτη στήν Ἐκκλησιαστική Ἐκπαίδευση, ὁ ὁποῖος τελεῖ ἐν χηρείᾳ ἐπί 28 ἔτη, πολύτεκνος πατέρας τεσσάρων τέκνων ἀποκατεστημένων, τά ὁποῖα ἀνέθρεψε, "ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου" (σύμφωνα μέ τίς προδιαγραφές πού ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γιά τόν ἐπίσκοπο, τήν ἐποχή ἐκείνη πού ἐπετρέπετο νά γίνονται καί ἔγγαμοι ἐπίσκοποι): "δεῖ οὗν τόν ἐπίσκοπον... τοῦ ἰδίου οἴκου καλῶς προϊστάμενον, τέκνα ἔχοντα ἐν ὑποταγῇ μετά πάσης σεμνότητος"( Α Τιμ. γ' 25) καί διαθέτει ὅλα τά τυπικά, νομικά καί πνευματικά προσόντα.
Ἡ ἐκλογή αὐτή, ἄν πραγματοποιηθεῖ, θά καταλογισθεῖ ὡς ἰδιαιτέρως ἄψογη καί εὐλογημένη συνοδική ἀπόφαση γιά τούς ἑξῆς λόγους:
Ὁ ὡς ἄνω κληρικός εἶναι ἀπό πάσης πλευρᾶς ἀνεπίληπτος. Ὑπηρετεῖ σέ μία πολυάνθρωπη ἐνορία - τήν Κοίμηση Θεοτόκου Ἀμαρουσίου - ἐδῶ καί 35 χρόνια, μέ μεγάλη ἀποδοχή ἀπό τό λαό, θρησκευόμενο καί μή.
Εἶναι πνευματικός πατέρας ἑκατοντάδων λαϊκῶν καί πολλῶν ἱερέων. Εἶναι διακριτικός, συνετός, "νηφάλιος, σώφρων, κόσμιος, ἐπιεικής, ἄμαχος, ἀφιλάργυρος" (βλ. Α΄ Τιμ. γ' 2-3) καί γενικῶς ἔμπλεως πνευματικῶν χαρισμάτων. Ἀκόμη καί ὅταν διαφωνεῖ ἤ ἀσκεῖ κριτική σέ Ἐκκλησιαστικούς ἤ καί πολιτικούς παράγοντες, ἐνεργεῖ μέ σύνεση, χωρίς νά φωνασκεῖ ἤ νά ἐξεγείρει τούς πιστούς σέ ἄκριτες ἐνέργειες.
Εἶναι ἰδιαίτερα σεβαστός σέ αὐτούς, πού ἔχουν διαφορετικές ἀπό αὐτόν θεολογικές ἤ ἐκκλησιαστικές ἀπόψεις. Εἶναι "διδακτικός" (Α΄ Τιμ. γ' 2), μέ χάρισμα ἐκκλησιαστικοῦ λόγου, ὁμιλητής μέ πανελλήνια ἐμβέλεια καί συνεργάτης καί τῶν δύο μεγάλων Ραδιοφωνικῶν μας Σταθμῶν (τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας) ἀπό ἱδρύσεώς τους.
Ἡ ἐκλογή του θά ἐκτονώσει τίς πιέσεις πού συχνά ἀσκοῦνται μέ σκοπό νά χειροτονοῦνται Ἐπίσκοποι ἔγγαμοι κληρικοί (πρᾶγμα ἀσυμβίβαστο βεβαίως μέ τό κανονικό δίκαιο τῆς Ἐκκλησίας ἀλλά ἐπιτρεπτό γιά τούς ἐν χηρείᾳ).
Ἡ ἐκλογή αὐτή θά ἐπισφραγίσει τήν ἀναγνώριση τῶν ὑπηρεσιῶν τοῦ ἐγγάμου Κλήρου καί θά ἐκτιμηθεῖ ἀπό τό πληγωμένο καί σκανδαλισμένο χριστεπώνυμο πλήρωμα.
Ἡ συμμετοχή τοῦ π. Σαράντη στή Σύνοδο, ὡς κληρικοῦ πού σέβεται καί ἀγαπᾶ τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, θά διευκολύνει τόν Ἀρχιεπίσκοπο καί σέ χειρισμούς πού ἀπαιτοῦν ἰσορροπίες. Εἶναι γνωστό ὅτι, ὅταν ὅλες οἱ τάσεις ἐκπροσωποῦνται στή Σύνοδο, τότε ὁ ρυθμιστικός ρόλος τοῦ Πρώτου γίνεται πιό ἀναγκαῖος.
Ἐπί πλέον, ἄν ὁ π. Σαράντης γίνει Ἐπίσκοπος, σηματοδοτεῖται ἐπίσημα μία στροφή τῆς Ἱεραρχίας στή βούληση τοῦ ὀρθοδόξου λαοῦ, στή βάση.
Θέλουμε, ἐν κατακλεῖδι, νά βεβαιώσουμε τούς Σεβασμιωτάτους Συνοδικούς Μητροπολίτες ὅτι, ἄν χρειασθοῦν ἀποδείξεις πρός ἐπιβεβαίωση καί ἐπικύρωση τῶν ἀνωτέρῳ μποροῦν σέ πολύ μικρό χρονικό διάστημα νά συγκεντρωθοῦν δεκάδες χιλιάδες ὑπογραφές, ὄχι μόνο ἀπό τήν Μητρόπολη Ἀττικῆς, στήν ὁποία ὑπηρετεῖ ὁ π. Σαράντης, ἀλλά καί ἀπό ὅλη τήν Ἑλλάδα.
Μετά τοῦ προσήκοντος σεβασμοῦ
Κληρικοί καί λαϊκοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀττικῆς.
Ἀμαρούσιον 17 /2/2005
Πράγματι ὁ εὐλαβέστατος Ἀρχιμανδρίτης π. Σαράντης Σαράντος, ἐφημέριος τοῦ Ἱ. Ναοῦ Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου εἶναι πνευματικός ὁδηγός χιλιάδων ψυχῶν, ἱεροπρεπής, αὐστηρός τηρητής τῶν Κανόνων τῆς Ἐκκλησίας, ἀσκητικός, πράος, ἄκακος, διδακτικός καί μέ δεκάδες ἄλλων χαρισμάτων, ὅπως καί ἡ ἐπιστολή ἐπισημαίνει.
Μία παρόμοια ἐκλογή, ἐκτός ὅλων τῶν ἄλλων πλεονεκτημάτων, πού συνοπτικά ἀναφέρουν οἱ συντάκτες τῆς ἐπιστολῆς, ἀνοίγει ἐπί πλέον τόν δρόμο σέ μιά ἀλλαγή τοῦ ἰσχύοντος τρόπου ἐκλογῆς τῶν ἐπισκόπων, ὁ ὁποῖος στίς μέρες μας ἀπέχει ἀπό τά ὅσα οἱ Ἱεροί Κανόνες προβλέπουν σχετικῶς. Ὁ π. Σαράντης βέβαια συνδυάζει τά τυπικά προσόντα πού προβλέπονται ἀπό τόν ἰσχύοντα καταστατικό Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μέ τά οὐσιαστικά, πού προβλέπονται ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες.
Εἶναι μεγάλη εὐκαιρία ἀκόμα, μέ τήν ἐκλογή αὐτή, νά ἀποδείξει ἡ Ἱερά Σύνοδος, καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἰδιαιτέρως, ὅτι πραγματικά θέλουν νά ἐξαλειφθοῦν τά σκάνδαλα ἀπό τόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι εὐκαιρία ἐπίσης νά φανεῖ ἄν καί κατά πόσο ἐκλέγονται ὡς Ἐπίσκοποι μόνο ὅσοι ἔχουν τά μέσα καί τίς διασυνδέσεις, ὅπως πιστεύεται καί λέγεται ἀπό τό Πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας ἤ ὄχι.
Ἄς ἐλπίσουμε νά βρεθεῖ ὁ Ἐπίσκοπος ἐκεῖνος πού θά καταλάβει τή σημασία τοῦ ἐγχειρήματος αὐτοῦ γιά τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καί θά προχωρήσει στίς ἀπαραίτητες τυπικές διαδικασίες ἀλλά καί στήν προώθηση τοῦ συγκεκριμένου προσώπου πού εἶναι λαοπρόβλητο καί Θεοπρόβλητο. Εἶναι βέβαιο ὅτι αὐτός ὁ ὁποῖος θά ἀναλάβει τήν ἐκπλήρωση τοῦ αἰτήματος τοῦ Πιστοῦ Λαοῦ, ἀλλά καί τοῦ Κλήρου θά καταξιωθεῖ στά μάτια ὅλων ὡς ὁ ὀρθοτομῶν καί ὡς ὁ ἀληθινός ποιμήν πού σκύβει πάνω ἀπό τό Λαό καί ἀφουγκράζεται τήν ἀγωνία του.