H 'Aδικία τῆς παράνομης κατοχῆς τῆς Βόρειας Κύπρου

Τιτίνα Λοϊζίδου

«Μιά μικρόσωμη ξεναγός, πρόσφυγας ἀπό τήν Κερύνεια, κατάφερε ἀθόρυβα νά μετατρέψει τήν προσωπική της ἱστορία σέ συλλογική ὑπόθεση καί νά κερδίσει ἕνα σημαντικό ἀγῶνα γιά τήν πατρίδα της, ἐνάντια στήν ἀδικία τῆς παράνομης κατοχῆς τῆς Βόρειας Κύπρου».

 Μ’ αὐτά τά λόγια προλογίζει ἕνας δημοσιογράφος, ὁ Γιάννης Κολοβός, ἄρθρο του σέ ἔνθετο τῆς ἐφημερίδας «Καθημερινή», ὅπου παρουσιάζει τήν τιτάνια προσπάθεια τῆς γενναίας Ἑλληνοκυπρίας Τιτίνας Λοϊζίδου πού προσέφυγε στό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) τό 1989 διεκδικώντας ἀποζημίωση γιά τήν ἀπώλεια χρημάτων τῆς περιουσίας της στήν κατεχόμενη ἀπό τά τουρκικά στρατεύματα πατρίδα της καί ἀποκατάσταση τοῦ δικαιώματος νά ἀπολαμβάνει εἰρηνικά καί μέ ἀσφάλεια τήν περιουσία της. Δικαιώθηκε τό 1998 καί στίς 2 Δεκεμβρίου 2003  ἔλαβε ἀποζημίωση 1,1 ἑκατ. εὐρώ.

Ἡ προσπάθεια τῆς Λοϊζίδου δέν ἦταν ἐγωϊστική διεκδίκηση τῶν ἀτομικῶν της δικαιωμάτων, ἀλλά ἡρωϊκή προσπάθεια ὄχι αἱματηρή, ὅπως τοῦ Σολωμοῦ Σολωμοῦ, ἀλλά ἐπίπονη γιά νά κρατήσει ζωντανό στά μάτια ὅλου τοῦ κόσμου τό δρᾶμα τῆς κατοχῆς τῆς Κύπρου μας ἀπό τούς Τούρκους, τό δρᾶμα τῶν ξεριζωμένων προσφύγων πού ἄφησαν πίσω τους νεκρούς, γυναῖκες βιασμένες καί ναούς γκρεμισμένους καί βεβηλωμένους.  Ἄρχισε τόν δικαστικό της ἀγῶνα τό 1989, ἀκριβῶς τή χρονιά πού σταμάτησαν οἱ πορεῖες τῶν γυναικῶν τῆς Κύπρου, πού ζητοῦσαν τή λύση τοῦ Κυπριακοῦ, τήν ἐπιστροφή τῶν ἀγνοουμένων κλπ., μιά  πρωτοβουλία «πού ὑποβαθμίστηκε ἀπό τά ΜΜΕ καί τούς πολιτικούς καί σύντομα ἔσβησε». Σ’  αὐτές τίς πορεῖες συμμετεῖχε ἐνεργά ἡ Τ. Λοϊζίδου. Μόλις ἔπαυσαν, ἀμέσως προσέφυγε στό ΕΔΑΔ.

Μπράβο στην ὑπομονητική γυναῖκα πού μέ νύχια καί δόντια ἀγωνίστηκε γιά 14 (!) χρόνια καί πέτυχε νά κάνει Ευρωπαίους καί Τούρκους νά «παραμιλᾶνε» καί ὅλο τόν κόσμο νά θυμηθεῖ τόν πόνο τῆς Κύπρου.

Μπράβο σ’ αὐτήν καί κρῖμα σέ μᾶς πού μέ 3.000.000 ὑπογραφές δέν καταφέραμε νά διατηρήσουμε τό θρήσκευμα στίς ταυτότητές μας·  πού μέ λίγες δειλές ντουφεκιές πού ρίξαμε στό ΕΔΑΔ τό βάλαμε στά πόδια, φοβούμενοι τούς ἀπάτριδες πολιτικούς μας, αὐτούς πού καί πάλι ζητοῦν τίς ψήφους μας!

Τό μήνυμα τῆς Λοϊζίδου εἶναι σαφές : ἀγῶνας ἀνυποχώρητος μέ κάθε πνευματικό καί κάθε νόμιμο μέσο γιά προάσπιση τῆς ἐθνικῆς μας ὑποστάσεως, τῆς γλώσσας μας τῆς ἱστορίας μας, τῆς παραδόσεώς μας σταθερή μαρτυρία τῆς πίστεώς μας, ὑπομονή , προσευχή. Ὄχι ἡττοπάθεια καί κακομοιριά. Μιά χούφτα ἐγκάθετοι στό χῶρο τῆς παιδείας, τῆς κουλτούρας, τῶν ΜΜΕ, ὑποστηριζόμενοι ἀπό τή Νέα Τάξη Πραγμάτων δέν πρέπει νά μᾶς φοβίσουν ἤ νά μᾶς καταβάλλουν.