«ΣΤΕΝΗ» ΚΑΙ «ΤΕΘΛΙΜΜΕΝΗ» ΟΔΟΣ ΤΟΥ ΚΑ΄ ΑΙΩΝΑ
Τοῦ Μητροπολίτου Προικοννήσου κ. Ἰωσήφ.
Ἀστακομακαροναδονηστεύουμε,
Χριστέ μου,
ἀραχτοξαπλοπροσευχόμαστε.
ἀργοτεχνοθαυμάζουμε τό κάλλος
τῆς εἰκόνος Σου,
τουριστομοναστηροπροσκυνοῦμε,
ἀνοιχτοσφιξοχέρικα πενταροδεκαροελεουμε,
τσιγαροφραπεδοθεολογοῦμε,
πονηροματοκλεινοηθικολογοῦμε,
μεταξορασοασκητεύουμε,
σοουμπιζιερατεύουμε,
σατραποπασαδαρχιερατεύουμε,
ἱεροεξεταστικοκηρύττουμε,
κινητοτηλεφωνοδιαποιμαίνουμε,
ἐν διαδικτύῳ θαλαττεύομε,
ἐν τηλοψίᾳ ἄρρητα κάλλη
μυδριοφθάλμως ἐξετάζοντες
τόν νοῦν μας νεονηπτικώτατα τηροῦμε!
ὅλα, ὅλα τά κάνουμε d' accord,
μεταπατερικως, κατά πώς πρέπει!
Γιατί καθυστερεῖς, λοιπόν,
τόν ὑποκείμενον τῆς δόξης στέφανον,
τόν ἁμαράντινον,
σ' ἐμᾶς τούς στενοδίτας Σου
ἀγωνιστάς νά ἀποδώσεις;;;
Pourquoi ???