ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ: Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ ΜΑΣ!

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 19η Ὀκτωβρίου 2017

Προφανῶς μία ἀπό τίς μεγαλύτερες προκλήσεις κατά τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος τῆς χώρας μας καί τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ εἶναι ἡ ἐπιχειρούμενη ἀπό τήν κυβέρνηση μετάλλαξη τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ἀπό μάθημα μέ σαφῶς Ὀρθόδοξο χαρακτήρα καί προσανατολισμό, σέ μάθημα θρησκειολογικό. Κι’ αὐτό σέ πεῖσμα τῆς πλειοψηφίας τῶν ἑλλήνων πολιτῶν, οἱ ὁποῖοι αὐτοπροσδιορίζονται ὡς Ὀρθόδοξοι χριστιανοί, πληρώνουν φόρους, προκειμένου ἡ Πολιτεία νά ἐκπληρώσει τήν ἐκπαιδευτική της ἀποστολή καί ὡς ἐκ τούτου ἔχουν τήν ἀπαίτηση νά διδάσκονται τά παιδιά τους, κατά κύριο λόγο τίς βασικές διδασκαλίες τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καί δευτερευόντως, νά πληροφοροῦνται γιά τή διδασκαλία τῶν ἄλλων θρησκειῶν, πάντοτε ὑπό τό πρίσμα τῆς ἀληθινῆς καί σώζουσας Ὀρθοδόξου πίστεως.

Δυστυχῶς ἡ σημερινή συγκυβέρνηση ἀριστερᾶς καί δεξιᾶς, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, περιφρονώντας τίς θέσεις τῆς διοικούσης Ἐκκλησίας καί τήν ἑλληνορθόδοξη παράδοση αὐτοῦ τοῦ τόπου καί καταπατώντας τό Σύνταγμα, τόν ἰσχύοντα ἐκπαιδευτικό νόμο, τήν ἑλληνική νομολογία καί τό εὐρωπαϊκό δίκαιο, ὅπως θά δοῦμε παρά κάτω, εἰσήγαγε καί ἐπέβαλε γιά πρώτη φορά στήν ἱστορία τῆς ἑλληνικῆς παιδείας, νέα προγράμματα σπουδῶν γιά τήν πρωτοβάθμια καί δευτεροβάθμια ἐκπαίδευση, στά ὁποῖα καθιερώνεται ἕνα νέο θρησκειολογικό μοντέλο τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν. Ὅπως πολύ εὔστοχα παρατηρεῖ ὁ Καθηγητής τῆς Χριστιανικῆς Παιδαγωγικῆς στή Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ. κ. Ἡρακλῆς Ρεράκης σέ πρόσφατο δημοσίευμά του (13.10.2017 ἱστολόγια Ἀκτίνες, Θρησκευτικά κ.ἅ.), οἱ ὑπεύθυνοί του Ὑπουργείου Παιδείας καί τοῦ Ἰνστιτούτου Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς, προχωροῦν στή μετάλλαξη τοῦ μαθήματος μέ βάση, ὄχι παιδαγωγικά κριτήρια, ἀλλά ἀναχρονιστικές ἰδεοληψίες, πού εἶναι ἀντίθετες μέ τόν ἑλληνορθόδοξο πολιτισμό μας. Μέ τό πρόσχημα ὅτι οἱ μαθητές δέν θά πρέπει νά ἔχουν δῆθεν μονομερεῖς γνώσεις, διδασκόμενοι ἀποκλειστικά τήν Ὀρθοδοξία, ἐπιστρέφουν τήν ἑλληνική παιδεία 2000 χρόνια πίσω, στήν ἐποχή τοῦ πανθεϊστικοῦ συγκρητισμοῦ τῶν Ρωμαίων, ἐπιβάλλοντας στούς μαθητές ἀπό τήν ἡλικία τῶν 8-9 ἐτῶν νά διδάσκονται παράλληλα στίς πλεῖστες διδακτικές ἑνότητες, ὅλες μαζί τίς θρησκεῖες. Μ’ αὐτή τήν μεθόδευση παραμερίζουν τήν Ὀρθόδοξη παράδοση, ὡς κύρια καί βασική διδασκαλία τῶν Θρησκευτικῶν καί ἐπιβάλλουν μία ἀνάμεικτη διδασκαλία, πού πολτοποιεῖ καί ἐξισώνει τήν πίστη τους μέ τήν πίστη τῶν θρησκειῶν τοῦ κόσμου. Διότι, εἶναι βέβαιο, ἀπό παιδαγωγικῆς πλευρᾶς, ὅτι μία τέτοια μεικτή καί πολυθρησκειακή διδασκαλία, ἀποτελούμενη ἀπό πολλές ἰσόκυρες καί ἰσοδύναμες θρησκευτικές πίστεις, σηματοδοτεῖ στή συνείδηση τῶν μικρῶν παιδιῶν, μία διδασκαλία, πού σκοπό ἔχει νά καλλιεργήσει στίς ἄγουρες ψυχές τους, μία πολλαπλή καί ποικίλη θρησκευτική συνείδηση, ταυτότητα καί πίστη, ἀντίθετη μέ τήν Ὀρθόδοξη πίστη στόν Ἕνα καί μοναδικό Τριαδικό Θεό.

Δυστυχῶς, αὐτό, πού μέ ἀγανάκτηση, ἀντικρίζουν οἱ ἐκπαιδευτικοί καί οἱ γονεῖς, διαβάζοντας τά ἀναχρονιστικά πολυθρησκειακά βιβλία πού ἐφηῦρε, ἐνέκρινε καί ἐπιβάλλει γιά διδασκαλία τό Ὑπουργεῖο Παιδείας εἶναι ἕνας ἑνιαῖος διδακτικός κορμός, πού τόν ὀνομάζουν «κόσμο τῆς θρησκείας», μέ πολλούς κλάδους πίστεων καί Θεῶν, (θεωρία τῶν κλάδων), καί ἑπομένως, μία διδασκαλία πανθεϊσμοῦ καί πανθρησκείας, πού περιφρονεῖ καί μηδενίζει τήν Ὀρθόδοξη πίστη τῶν παιδιῶν τους στόν ἕνα μοναδικό Τριαδικό Θεό, γεμίζει τόν πνευματικό τους κόσμο μέ σύγχυση καί τά καθοδηγεῖ στόν μηδενισμό καί τήν ἀθεΐα.

Ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων, μέ ἀγανάκτηση διαμαρτύρεται καί ἀπευθύνεται στόν Ὑπουργό Παιδείας, ζητώντας του νά ἀπολογηθεῖ ὑπεύθυνα στούς γονεῖς καί σέ ὁλόκληρο τόν ἑλληνικό λαό, διότι ἐφαρμόζει καί ἐπιβάλλει ἕνα πρωτόγνωρο, ἀντιπαιδαγωγικό καί μή Ὀρθόδοξο μάθημα Θρησκευτικῶν, προκαλώντας «τή συνείδηση τῶν ὀρθοδόξων γονέων, οἱ ὁποῖοι, ὡς μέλη τῆς ἐπικρατοῦσας στή χώρα μας Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, γνωρίζουν καλῶς ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη ὁρίζει σαφῶς τό περιεχόμενό της καί κάθε τί ἀλλότριο αὐτῆς τῆς πίστης, εἶναι ἀντίθετο μέ τήν πίστη τῶν παιδιῶν τους, διότι, ἰδιαίτερα γιά τήν ἡλικία καί τήν κρίση πού διαθέτουν, ἐγκυμονεῖ τόν κίνδυνο ἄρνησης τῆς οἰκείας πίστεως καί προσχώρησης σέ ἄλλη δοξασία».

Οἱ γονεῖς τῶν μαθητῶν ἐπίσης, διαβάζοντας αὐτά τά βιβλία – φακέλους, πού ἐξέδωσε καί χορήγησε στά παιδιά τούς τό Ὑπουργεῖο Παιδείας, ἀποφάσισαν νά τά ἐπιστρέψουν στό Ὑπουργεῖο, διαμαρτυρόμενοι ἔντονα, μέ ἐπιστολή τους πρός τόν Ὑπουργό Παιδείας, διότι θεωροῦν ὅτι «μέ τά παρόντα βιβλία θρησκευτικῶν δέν μαθαίνουν οἱ μαθητές οὔτε τά στοιχειώδη γιά τήν ὀρθόδοξη χριστιανική ζωή.Ἀντίθετα, μάλιστα, παρέχεται μέ αὐτά πληθώρα ὑλικοῦ, πού ἀφορᾶ σέ ἄλλες θρησκεῖες καί δόγματα καί ἐπιφέρουν γνωσιολογική σύγχυση στούς μαθητές, καθώς δέν ἐμβαθύνουν καί δέν ἐμπνέουν πρός τήν Ὀρθόδοξη Πίστη. Κρίνονται λοιπόν ἀνεπαρκῆ καί ἀκατάλληλα πρός τήν ἐπίτευξη τῆς νόμιμης ἀποστολῆς τους».

Σημειώνουν ἐπίσης, ὅτι «σέ αὐτά παρουσιάζονται μονόπλευρα θρησκεῖες ἤ θρησκευτικές ὁμάδες, ἀποκρύπτοντας ἐπιμελημένα διδασκαλίες τους, πού ὠθοῦν σέ φανατισμό, ρατσισμό καί μίσος καί ἔρχονται σέ ἀντίθεση μέ τά χρηστά ἤθη μας καί τόν πολιτισμό μας». Ἐπισημαίνουν, ἀκόμη, «τήν ἄνιση μεταχείριση τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, σέ σχέση μέ τίς ἄλλες θρησκευτικές κοινότητες στή Ἑλλάδα, ὅπως τῶν μουσουλμάνων, καθολικῶν καί ἰουδαίων Ἑλλήνων πολιτῶν, πού ἔχουν τήν εὐχέρεια, βάσει τῶν νόμων 4235/2014, ἄρθρο 68 καί 4386/2016, ἄρθρο 55, νά ἐπιλέγουν τά θρησκευτικά τούς ἐγχειρίδια γιά τήν ὁμολογιακή διδασκαλία τους στά σχολεῖα, τακτική πού ἀντίκειται στήν Ἀρχή τῆς Ἰσότητας, κατά τό ἄρθρο 4, πάρ.1 τοῦ Συντάγματος».

Καταλήγοντας, ἐπικαλοῦνται τήν «Εὐρωπαϊκή Σύμβαση δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου, πού ὁρίζει ρητά ὅτι κάθε Κράτος ὀφείλει νά παρέχει στούς μαθητές τοῦ παιδεία σύμφωνη μέ τίς θρησκευτικές -φιλοσοφικές πεποιθήσεις τῶν γονέων τους». Ὑπογραμμίζουν ἐπίσης ὅτι ἐπικροτοῦν καί στηρίζουν «τήν ἐπιστροφή τῶν ἀκατάλληλων καί παράνομων φακέλων μαθητῶν στό Ὑπουργεῖο», ζητώντας, ταυτόχρονα, «τήν ἀπόσυρσή τους ἀπό τό ἐκπαιδευτικό σύστημα τῆς χώρας καί τήν ἐπιστροφή στήν διδασκαλία τῶν παλαιῶν θρησκευτικῶν ἐγχειριδίων, δοκιμασμένων καί ἀποδεκτῶν ἀπό τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς».

Ἄξια πολλῆς προσοχῆς εἶναι καί τά ὅσα δήλωσε ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας σέ πρόσφατη ραδιοφωνική ἐκπομπή, (Σάββατο 14 Ὀκτωβρίου 2017, στόν Ρ/Σ Alpha 98.9 καί τήν ἐκπομπή «Καλή Παρέα» τοῦ Δημήτρη Ἀλφιέρη). Μεταξύ τῶν ἄλλων, χαρακτήρισε τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ὡς «μία θρησκειολογική σούπα», προκειμένου «νά ἐπιτευχθεῖ ὁ συγκρητισμός καί τελικά ἡ ἀθεΐα τῶν παιδιῶν. Αὐτός εἶναι ὁ στόχος καί γιά αὐτόν ἀκριβῶς τό λόγο πολύ σωστά καί πολύ ὀρθά ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων διαμαρτύρεται καί προτρέπει τούς γονεῖς νά δηλώσουν ὅτι δέν ἐπιθυμοῦν τά παιδιά τους νά ἐμπλακοῦν σέ μία τέτοια θρησκειολογική σύγχυση πού τελικό στόχο ἔχει τήν ἀπαξίωση τῆς Θεολογίας καί τοῦ Θρησκευτικοῦ συναισθήματος. Αὐτό ἄλλωστε γράφει ὁ Μακαριώτατος στήν ἐπιστολή τοῦ πρός τόν πρωθυπουργό κ. Τσίπρα. Δυστυχῶς ὁ διάλογος Ἐκκλησίας καί Πολιτείας δέν εἶχε οὐσιαστικό περιεχόμενο, δέν ξεκίνησε ἀπό μηδενική βάση». Καί κατέληξε: «Ἔχουμε προσφύγει στό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας καί ἀναμένουμε ἀπό μέρα σέ μέρα τήν ἔκδοση τῆς ἀποφάσεως, πού θέλω νά πιστεύω ὅτι θά δικαιώνει τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀλλά καί τούς Ὀρθόδοξους γονεῖς στή χώρα μας, οἱ ὁποῖοι ὑφίστανται μέ τόν τρόπο αὐτό καί τό μάθημα αὐτό ὅπως διδάσκεται πλέον, δυσμενέστατη διάκριση μεταξύ τῶν ἄλλων θρησκευτικῶν κοινοτήτων τῆς χώρας, οἱ ὁποῖες ἔχουν καλύτερη μεταχείριση» (Ἰστολ. Ἀκτίνες)!

Πιστεύουμε ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος ἔχει ἀπόλυτο δίκαιο. Ὁ πανθρησκειακός προσανατολισμός τῆς κυβέρνησης, ἡ ὁποία ἐκφράζει τό «πνεῦμα» τῆς «Νέας Ἐποχῆς» καί τῆς «Νέας Τάξεως Πραγμάτων» εἶναι ἐμφανής. Τά νέα διδακτικά βιβλία ἔχουν ξεκάθαρο συγκρητιστικό περιεχόμενο. Τά παιδιά εἶναι ἀναγκασμένα νά προσλαμβάνουν στοιχεῖα ἀπό διαφορετικές θρησκευτικές πίστεις, ὡς δῆθεν ἰσότιμες μέ τήν χριστιανική διδασκαλία. Τό ἀποτέλεσμα εἶναι νά μυοῦνται στόν θρησκευτικό συγκρητισμό καί νά ἀμβλύνεται ἡ Ὀρθόδοξη πίστη τους. Θά μεγαλώσουν μέ αὐτές τίς συγκεχυμένες θρησκευτικές ἀρχές καί ὅταν θά ἀποκτήσουν κρίση, θά τίς ἀρνηθοῦν καί θά καταλήξουν στήν ἀθεΐα. Αὐτό ἐπιζητοῦν οἱ ἰθύνοντας τοῦ σύγχρονου πανθρησκειακοῦ ὁράματος. Νά μυοῦνται οἱ μαθητές, οἱ αὐριανοί πολίτες, σ’ αὐτό τό «πνεῦμα», τῆς θρησκευτικῆς ὁμοιομορφίας, ἡ ὁποία θά ὁδηγήσει τήν ἀνθρωπότητα στήν ἀποδοχή τῆς ἐφιαλτικῆς πανθρησκείας, ἡ ὁποία γιά τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας καί γιά σύγχρονους φωτισμένους Γέροντες, στοχαστές καί μελετητές, θά εἶναι ἡ θρησκεία τοῦ Ἀντιχρίστου, στήν ὁποία θά ἀντικατασταθεῖ ἡ λατρεία τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, μέ τή λατρεία τοῦ μεγάλου ἀνόμου καί ἐν τέλει μέ τή λατρεία τοῦ Σατανᾶ! Οἱ θρησκεῖες τοῦ κόσμου εἶναι ἀτελῆ ἀνθρώπινα κατασκευάσματα, μέσω τῶν ὁποίων, δέν λατρεύεται ὁ ἀληθινός Θεός, ἀλλά ὁ Σατανᾶς, καθ’ ὅτι «πάντες οἱ θεοί τῶν ἐθνῶν (εἶναι) δαιμόνια» (Ψάλμ.95,5), κατά τόν θεόπνευστο Ψαλμωδό.

Περαίνοντας ἐκφράζουμε τήν βαθειά ἀνησυχία μας γιά τό μέλλον τῆς ὀρθοδόξου ἀγωγῆς στά σχολεῖα μας καί κατ’ ἐπέκταση τῆς πατρίδος μας. Ἡ σημερινή πολιτική ἡγεσία τῆς χώρας μας γνωρίζει τήν ἀκατάλυτη δύναμη τῆς Ὀρθοδοξίας μας καί γι’ αὐτό ἐπιχειρεῖ νά ἀπομακρύνει τή νεολαία ἀπό αὐτή. Ζήλωσε τίς ἀντιθρησκευτικές καί ἀπάνθρωπες μεθόδους τῶν πάλαι ποτέ διαλαμψάντων κομμουνιστικῶν καθεστώτων τοῦ περασμένου αἰώνα, τά ὁποία εἶχαν ποινικοποιήσει τήν θρησκευτική διαπαιδαγώγηση. Ὅμως οἱ καιροί ἄλλαξαν, δυστυχῶς, γιά τούς ἀμετανόητους ἀθέους μαρξιστές, καί δέν «τούς παίρνει» πιά νά ἀσκήσουν βία καί ποινικές διώξεις κατά τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ. Αὐτό πού μποροῦν νά κάμουν εἶναι ἡ μετάλλαξη τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν. Ἡ αἱματοβαμμένη ἀπό τό αἷμα χιλιάδων ἁγίων καί ἡρώων χώρα μας, οἱ ὁποῖοι θυσιάστηκαν γιά «τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν Ἁγία καί τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερία», ἀποχριστιανοποιεῖται μέ ραγδαίους ρυθμούς, ἀκολουθώντας κατά πόδας τήν ἀποστατημένη Εὐρώπη. Χάνουμε τήν ταυτότητά μας. Ἀλλά ὅπως ὅταν κάποιο πρόσωπο χάσει τό δελτίο τῆς ταυτότητάς του, θεωρεῖται «ἄγνωστο» καί «χαμένο», ἔτσι καί ἡ Πατρίδα μας, χάνοντας τή δική της ταυτότητα, τήν Ἑλληνοορθοδοξία, θά εἶναι καί αὐτή «ἄγνωστη» καί «χαμένη», μέσα στόν κυκεώνα τῆς παγκοσμιοποίησης, αὐτό πού θέλουν καί ἐπιδιώκουν οἱ ἐχθροί της! Τό πλῆγμα στό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν εἶναι καίριο γιά τήν ἀπώλεια τῆς ἑλληνορθόδοξης ταυτότητάς μας καί τό χειρότερο: γιά τήν ἀπώλεια τῆς σωτηρίας μας! Ἐκκλησιαστική καί πνευματική ἡγεσία, μοναχισμός, ἐκπαιδευτική κοινότητα, γονεῖς καί ἁπλός κόσμος, ἄς μήν ἐπιτρέψουμε νά μᾶς ἀφαιρέσουν τήν «ταυτότητά» μας! Ἔχουμε τή δύναμη νά τό κατορθώσουμε, φθάνει νά τό ἀποφασίσουμε!

Ἐκ τοῦ Γραφείου ἐπί τῶν Αἱρέσεων καί τῶν Παραθρησκειῶν.