Τό θέμα τῆς σωτηρίας: Ἡ ἐπιστροφή μου στήν Ὀρθοδοξία καί ἡ εἴσοδός μου στόν μοναχισμό.

- Ἡ Ρουμανία ἀπό οἰκονομικῆς, κοινωνικῆς καί πολιτικῆς πλευρᾶς ἔχει δώσει μία ἄσχημη εἰκόνα στό ἐξωτερικό καί ἰδιαίτερα στήν Δύσι. Τί ἠμπορεῖτε νά μᾶς εἰπῆτε, πῶς βλέπουν τήν πνευματική κατάστασι τῆς Ρουμανίας στήν Δύσι;

-Τί θά ἠμποροῦσα νά εἰπῶ; Εἶδα στήν ἀρχή, μετά τήν Ἐπανάστασι, ὅτι ἡ Δύσις συμπάθησε πολύ τήν Ρουμανία, ἀλλά πολύ γρήγορα ἀπελπίσθηκε ἀπό μερικά ἔργα τά ὁποῖα ἐπηκολούθησαν. Θά ἤθελα ὅμως νά εἰπῶ ὅτι δέν πρέπει νά παραμείνουμε στίς ἀνθρώπινες ἐντυπώσεις. Ζητεῖτε τώρα τόν λόγο τοῦ Κυρίου, δέν ὑπάρχει πλέον καιρός γιά ἀνθρώπινες φροντίδες. Μοῦ ἔρχονται τώρα στό μυαλό δύο λόγοι τοῦ Εὐαγγελίου.

Ὁ πρῶτος: Ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματ.6,33). Καί ὁ δεύτερος λόγος: «Ὁ οὐρανός καί ἡ γῆς παρελεύσονται, οἱ δέ λόγοι μου οὐ μή παρέλθωσι»(Ματ.24,35). Πηγαίνετε στήν οὐσία! Καί πράγματι εἶδα στήν ζωή μου ὅτι ὁ ἀληθινός σκοπός τοῦ ἀνθρώπου, δηλαδή ἡ αἴσθησις τοῦ νοῦ καί τῆς σκέψεως τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο, ἡ σωτηρία καί ὅλα τά ὑπόλοιπα μᾶς τά δίνει ὁ Θεός μ᾿ ἕνα ἀόρατο τρόπο. Καί ὑπάρχει ἀνάγκη προσευχῆς καί κατανοήσεως αὐτῶν τῶν ἔργων τοῦ Θεοῦ, ἀκόμη καί μέχρι ἀγάπης τῶν ἐχθρῶν μας, ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Σιλουανός.

Δηλαδή νά γνωρίζης ὅτι καί ὁ ἐχθρός εἶναι δημιούργημα τοῦ Θεοῦ ὁ Ὁποῖος εἶναι τό φῶς στήν προσευχή μου, ἐάν τό ἐπιθυμῶ. Μόνο Αὐτός ἠμπορεῖ νά ἀναχαιτίση καί νά κατευθύνη τόν κόσμο γιά νά γίνη ὀλιγώτερο τό κακό. Καί ὄχι μόνο τούς ἐχθρούς, ἀλλά καί τούς ἀγνώστους καί τούς ξένους ὁ Θεός ἠμπορεῖ νά τούς βάλη στήν καρδιά αὐτά τά ὁποῖα μᾶς χρειάζονται, ἀρκεῖ μόνο νά μή Τόν ἐγκαταλείψουμε καί τόν προδώσουμε.

-Λέγουν πολλοί ἄνθρωποι ὅτι ἐσεῖς π. Ραφαήλ ὁμοιάζετε μέ τήν κόττα πού κλωσσάει τά αὐγά τῆς πάπιας. Δέν θά ἦτο καλλίτερο ἡ πάπια νά κολυμβάη στά νερά τοῦ Δουνάβεως παρά στόν Τάμεσι ποταμό;

-Ὁ μοναχισμός μέ ἐδίδαξε αὐτή τήν ὑπακοή: Νά γίνεται τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὁ μοναχός πηγαίνει στό μοναστήρι, στά ὁποιαδήποτε νερά-στήν πατρίδα ἤ περιπλανόμενος κἄπου-γιά νά κολυμβήση. Ἀλλά ὁ πνευματικός μου πατήρ Σωφρόνιος, γνωρίζετε ὅτι γεννήθηκε πνευματικά στό Ἅγιον Ὄρος, ὅπου, ὅταν ἔφθασε, ἐφίλησε τό χῶμα καί εἶπε: «Θά πεθάνω ἐδῶ γιά τίς ἁμαρτίες μου». Ὅμως δέν τόν ἄφησε ἐκεῖ ὁ Θεός, ἀλλά τόν ἔφερε νά πεθάνη στήν Ἀγγλία τό 1993. Ἐάν θέλη ὁ Θεός, ὅπως ἐκεῖνος θέλει, θά κάνω κι ἐγώ τό θέλημά Του.

Μοῦ εἶσθε ἀγαπητά μου πρόσωπα, ἀλλά δέν ἠμπορῶ νά κάνω τίποτε γιά ἐσᾶς, ἐνῶ ὁ Θεός καί ἀπό τά ἐλάχιστα μπορεῖ νά κάνη κάθε εἴδους μεγάλα ἔργα, τά ὁποῖα πολλές φορές δέν ἠμποροῦμε νά φαντασθοῦμε.

Σημείωσις μεταφραστοῦ: Ὁ π. Ραφαήλ, μέ θέλημα Θεοῦ, ἐδῶ καί 10 χρόνια, ἐπέστρεψε ὁριστικά στήν πατρίδα του Ρουμανία, μετά ἀπό 38 χρόνια διαμονῆς στήν Δύσι. Ζῆ σάν ἀσκητής στά βουνά τῆς ἐπαρχίας Ἄλμπα Ἰούλια καί δέχεται στήν ἐξομολόγησι ἑκατοντάδες ἀνθρώπους ἀπό πολλές περιοχές τῆς Χώρας. Ἐπίσης εἶναι Γέροντας πολλῶν νέων ἡγουμένων καί μοναχῶν, στούς ὁποίους μεταδίδει τίς πλούσιες ἐμπειρίες του, τίς ὁποῖες ἀπέκτησε, ὅπως μᾶς διηγεῖται ὁ ἴδιος, ζώντας ἐπί 35 χρόνια κοντά στόν θεοφόρο ἅγιο γέροντα τῶν ἡμερῶν μας π. Σωφρόνιο Ζαχάρωφ.

Γέροντος Ραφαήλ Νόϊκα, Ἡ ἐπιστροφή μου στήν Ὀρθοδοξία καί ἡ  εἴσοδός μου στόν μοναχισμό. Μετάφρασις - ἐπιμέλεια ὑπό ἀδελφῶν Ἱερᾶς Μονῆς Ὅσιου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους 2005.

Πηγή διαδικτύου - Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις.  Tό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, ἀπό τήν ἱεραποστολή τοῦ Κογκό, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.