Ὁ ἅγιος Φιλούμενος ἔζησε ἀθόρυβα καί ταπεινά.

Γεννήθηκε στίς 15 Ὀκτωβρίου 1913 στήν ἐνορία τοῦ Ἁγίου Σάββα στή Λευκωσία. Ἰδιαίτερα τοῦ ἄρεσε νά διαβάζει τόν βίο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου, ὁ ὁποῖος καί τόν ἐπηρέασε στόν δρόμο πού ἀκολούθησε.

Τό 1934 πῆγε Ἱεροσόλυμα. Διορίστηκε ὡς ἡγούμενος σέ διάφορα προσκυνήματα –στήν Τιβεριάδα, στήν Ἰόππη, στή Μονή τοῦ Ἀρχαγγέλου, στή Ραμάλλα,  στόν Ἀββᾶ Θεοδόσιο, στόν Προφήτη Ἠλία, στό Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ - ὅπου διακόνησε μέ πολλή ἀγάπη καί πόνο τό ἑκάστοτε ποίμνιό του.

Χαρακτηριστικά του :  ἡ ἀσκητική ζωή καί ἡ ἀκρίβεια τῆς τήρησης τῶν μοναχικῶν ἰδεωδῶν. Π.χ. γιά ὀκτώ χρόνια πού ἀσκήτευε  δέν κάθισε ποτέ σέ τραπέζι γιά νά φάει, ἀλλά ἔτρωγε ὄρθιος καί μέσα ἀπό τήν κατσαρόλα γιά ἄσκηση καί ἁπλότητα.

Δημιουργία :  Οἱ ἄγγελοι δημιουργήθηκαν πρίν ἀπό τόν ὁρατό κόσμο καί τόν ἄνθρωπο. Ἡ ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ νά δημιουργήσει τόν ἀγγελικό κόσμο, σήμανε ταυτόχρονα καί τή δημιουργία του. (ἅγ. Γρηγ. Θεολόγος)  «Ὁ ποιῶν τούς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καί τούς λειτουργούς αὐτοῦ πυρός φλόγα•» (Πρός Ἑβραίους α’,7)

Σκοπός δημιουργίας τους: ὁ Θεός ἔπλασε τούς ἀγγέλους πρίν ἀπό ἐμᾶς γιά χάρη μας γιά νά ἀποστέλλονται ὡς διάκονοι, ὅπως λέγει ὁ Ἀπ. Παῦλος, στούς μέλλοντας νά κληρονομήσουν τήν σωτηρία (ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, Ε.Π.Ε., τόμ. 9ος, σελ. 80, 81). Αἰτία ἦταν ἡ «ἐκστατική» Του ἀγάπη καί ἀγαθότητα καί σκοπός νά συμμεριστοῦν ὡς λογικά ὄντα τή μακαριότητα τοῦ Θεοῦ. (ἁγίου Ἰωάννη Χρυσοστόμου).

[ΜΕ ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΗ ΛΙΣΤΑ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ 23-ΣΕΠ-2019] 
(ἔκδοση 3η - 23.9.19)

Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, κ.κ. Ἱερώνυμον,  Ἀθήνα

Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, στὶς Ἕδρες Τους.

Μακαριώτατε,

Σεβασμιώτατοι,

Ὡς μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ κατὰ πνεῦμα υἱοὶ τῆς ἐπισκοπικῆς-πατρικῆς Σας εὐθύνης αἰσθανόμαστε τὴν ἀνάγκη νὰ ἀπευθυνθοῦμε σὲ Ἐσᾶς ὡς πνευματικοὺς καὶ ἐκκλησιαστικούς μας Πατέρες καὶ νὰ ἐκφράσουμε τὴν ἀνησυχία καὶ ἀγωνία μας γιὰ τὴν ἀντικανονικὴ χορήγηση τοῦ Οὐκρανικοῦ αὐτοκεφάλου.

1. Συμμεριζόμαστε καὶ τὴ δική Σας ἀγωνία καὶ τοὺς σοβαροὺς κανονικοὺς καὶ ἐκκλησιολογικοὺς ἐνδοιασμοὺς καὶ τὶς ἐπιφυλάξεις Σας, ὅπως ἔχουν ἐκφραστεῖ ρητῶς ἢ ἀκόμα καὶ σιωπηρῶς κατὰ τὸ πνεῦμα τῆς δικῆς Σας ποιμαντικῆς διακρίσεως.  Ἀντιλαμβανόμαστε καὶ τὶς πιέσεις πού, ὡς μὴ ὤφειλε, δέχεται ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ οἱ Ἀρχιερεῖς Της ἀπὸ διαφόρους ἐκκλησιαστικοὺς καὶ μὴ παράγοντες. Θέλουμε νὰ πιστεύουμε ὅτι τὰ ὑγιῆ πνευματικὰ ἀντισώματα τῶν Ἐπισκόπων μας θὰ ἀντιμετωπίσουν τὶς προσβολὲς τῶν ἀλλοτρίων.

2. Ἀσφαλῶς, τιμοῦμε καὶ σεβόμαστε τὸν Οἰκουμενικὸ Θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὡς ἔχοντα τὰ πρεσβεῖα τιμῆς καὶ τὴν πρωτοκαθεδρία μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Ἀδιαμφισβήτητα τά πρωτεῖα τιμῆς ὡς χορηγηθέντα ὑπὸ Οἰκουμενικῶν Συνόδων παραμένουν ἀδιάπτωτα ἐσαεί.