ΨΗΦΙΑΚΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΥΡΩΠΗ 2030

 Γεώργιος Ρούντας
Δικηγόρος-Πολιτικός Επιστήμονας

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΜΕ ΘΕΜΑ
ΜΕΤΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ: ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

Πολεμικό Μουσείο, ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023, 17:00

 

 

Στίς 25 Ἰουλίου 2022 στήν Ὁλομέλεια τῆς Βουλῆς ἔγινε συζήτηση γιά τόν ἐπικείμενο τότε νά ψηφιστεῖ νέο νόμο 4961/2022 ἀναφορικά μέ τίς Ἀναδυόμενες Τεχνολογίες. Στή συζήτηση αὐτή τοποθετήθηκε καί ὁ ἁρμόδιος Ὑπουργός Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης.

Ἀπό αὐτήν τήν ὁμιλία του μποροῦμε νά σταθοῦμε στά κάτωθι σημεῖα:

Α) στό ὅτι οἱ λεγόμενες ἀναδυόμενες τεχνολογίες ὅπως π.χ. ἡ τεχνητή νοημοσύνη, ἡ βιοτεχνολογία, οἱ ἀλγόριθμοι κ.ἄ δέν εἶναι πλέον ἀναδυόμενες ἀλλά ἤδη ἔχουν γίνει ταχέως δεσπόζουσες

Β) στό ὅτι ἡ 4η Βιομηχανική Ἐπανάσταση ἀποσκοπεῖ ἐκτός τῶν ἄλλων στήν ἕνωση τῆς ψηφιακῆς σφαίρας μέ τήν βιολογική σφαίρα τοῦ ἀνθρώπου.

Γ) στό ὅτι τό κράτος ἔχει χρέος νά ἀναγνωρίσει τήν θεωρία τῆς λεγόμενης "δημιουργικῆς καταστροφῆς",  σύμφωνα μέ τήν ὁποία στόν βωμό τῆς τεχνολογίας καί τοῦ οἰκονομικοῦ ὀφέλους κάτι καινούργιο δημιουργεῖται καί ἔρχεται στό προσκήνιο καί κάτι παλαιό καταστρέφεται καί φεύγει.

Δ) στό ὅτι ὁ θεωρητικός τοῦ δυστοπικοῦ μετανθρωπισμοῦ Γιούβαλ Χαράρι εὑρισκόμενος στό Athens Democracy Forum τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2021 ἀνέφερε, ὅτι τόν ἐνδιέφερε τί λένε τά Γερμανικά πολιτικά κόμματα γιά τήν τεχνητή νοημοσύνη μόνο καί ὄχι τί λένε γιά τίς κλασσικές μορφές πολιτικῆς μέ τόν διάλογο καί τήν δημοκρατική ἀνταλλαγή ἀπόψεων.

Ε) στό ὅτι ἡ διαδικασία ἑδραίωσης τῆς 4ης Βιομηχανικῆς Ἐπανάστασης θά γίνει αὐταρχικά εἴτε μέ ἐμᾶς εἴτε χωρίς ἐμᾶς καθότι, ὅπως εἶπε καί ὁ ἁρμόδιος Ὑπουργός «τό μέλλον εἴτε τό σχεδιάζεις, εἴτε τό ὑφίστασαι». Αὐτή φυσικά εἶναι μία μεγάλη ἀλήθεια πού πρέπει νά τή λάβουμε ὑπόψη ὅσοι βρισκόμαστε ἀπό τήν ἄλλη πλευρά καί νά μήν παρακολουθοῦμε παθητικά τίς ἐξελίξεις, ἀλλά νά παρεμβαίνουμε καί νά θέτουμε ἐμπόδια σέ ὅσους ὀνειρεύονται νά μᾶς ἐπιβάλουν τό μέλλον πού ὀνειρεύονται.

Ἀπό τά ἀνωτέρω σημεῖα μποροῦμε νά συνάγουμε ὅτι :

Α) οἱ ψηφιακές τεχνολογίες ἐξελίσσονται τόσο γρήγορα, ὥστε ὁ μέσος ἄνθρωπος ἔχει δυό μόνο ἐπιλογές εἴτε ἄμεσα καί ἀναγκαστικά νά τίς ἀποδεχθεῖ εἴτε νά μήν τίς ἀποδεχθεῖ γιά πολλούς ἐνδεχομένως λόγους καί νά μείνει στό περιθώριο τῆς κοινωνίας

Β) βασικό χαρακτηριστικό καί σκοπός τῆς 4ης Βιομηχανικῆς Ἐπανάστασης εἶναι ἕνωση τοῦ ψηφιακοῦ εἰκονικοῦ κόσμου μέ τήν βιολογική ὑπόσταση τοῦ ἀνθρώπου, δηλαδή ἡ ἀφύσικη ἕνωση τοῦ ἐμψύχου ἀνθρώπου μέ τήν ἄψυχη μηχανή

Γ)  μπροστά στόν βωμό τοῦ οἰκονομικοῦ ὀφέλους  μέσω τῆς τεχνολογίας τό κράτος ὑποχρεοῦται νά στηρίξει τήν  θεωρία τῆς "δημιουργικῆς καταστροφῆς" δηλαδή τό γεγονός του ὅτι  κάτι θά καταστραφεῖ καί θά φύγει ἀπό τό παρόν καί στήν θέση του θά ἔλθει κάτι ἄλλο.

Μέ βάση ὅμως τή λογική αὐτῆς τῆς θεωρίας καί ἔχοντας ὡς δεδομένο, ὅτι ἕνα ἀπό τά παραγόμενα προϊόντα τῆς 4ης Βιομηχανικῆς Ἐπανάστασης μέσω τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης, τῶν ἀλγορίθμων καί τῆς βιοτεχνολογίας εἶναι ἕνα μηχανικό ἀνθρωποειδές, εὔκολα γίνεται ἀντιληπτό, ὅτι ἐπίκειται ὁ παραγκωνισμός τοῦ ἀνθρώπου ὡς ἔμψυχο δημιούργημα Τοῦ Θεοῦ, μέ συνείδηση, μέ ἐλευθερία ἐπιλογῆς καί μέ σωτηριολογική προοπτική καί ὅτι στή θέση του σχεδιάζεται νά ἔλθει "ὁ μετά-ἄνθρωπος", ἕνα τεχνητό δημιούργημα μίας ἀλαζονικῆς ἀνθρωπότητας, ἡ ὁποία θέλει νά αὐτοθεωθεῖ καί νά αὐτολατρευτεῖ

Δ) στήν ἑδραίωση τῆς 4ης Βιομηχανικῆς Ἐπανάστασης, σύμφωνα καί μέ τόν καί πυθωνικό μελλοντολόγο τοῦ Παγκόσμιου Οἰκονομικοῦ Φόρουμ Γιουβάλ Χαράρι, δέν ἔχει σημασία ἡ κλασσική μορφή πολιτικῆς μέ τόν διάλογο, τήν διαβούλευση, τή συζήτηση, τήν ἀνταλλαγή ἀπόψεων καί τήν ἐλευθερία ἔκφρασης ἀλλά μόνο ἡ ταχύτητα καί ἡ ἰσχύς τῆς ἀπόλυτης ἐπιβολῆς τῶν πολιτικῶν στόν ἄνθρωπο. Κοινῶς στόν δρόμο γιά τό ψηφιακό μέλλον δέν χωράει ἡ Δημοκρατία, οὔτε οἱ ἀνθρώπινες ἐλευθερίες

Ε) εἴτε συμφωνοῦμε εἴτε ὄχι μέ τό ψηφιακό μέλλον δεχόμαστε πιέσεις εἴτε νά τό ἀποδεχθοῦμε ἀναγκαστικά εἴτε νά τό ὑποστοῦμε, χωρίς καμία ἄλλη ἐπιλογή

Ταχύτητα Ψηφιακῆς Μετάβασης στήν Ἑλλάδα

Στήν περίπτωση τῆς Ἑλλάδος ἡ ψηφιακή μετάβαση, ὡς δημόσια πολιτική, ἐκτός ἀπό τά ἀνωτέρω γνωρίσματα ἔχει καί ἕνα ἀκόμη ἔντονο χαρακτηριστικό, αὐτό τῆς μεγάλης ταχύτητας. Δηλαδή ὅτι ἐφαρμόζεται πολύ γρήγορα, χωρίς νά ἀφήνει περιθώρια γιά περισυλλογή καί προβληματισμό. Μᾶς παρουσιάζεται ὡς ἕνας ὑποχρεωτικός μονόδρομος, τόν ὁποῖο πρέπει ὅλοι νά βαδίσουμε ἀναγκαστικά, χωρίς νά μᾶς ἀποσαφηνίζεται τό γιατί.

Αὐτή ἡ ταχύτητα διαπιστώνεται καί στό νομοθετικό πλαίσιο, ὅπου ἐνδεικτικά μποροῦμε νά ἀναφέρουμε τά ἑξῆς παραδείγματα :

Α) ἡ δημόσια ἠλεκτρονική διαβούλευση  στήν πλατφόρμα open.gov γιά τήν Βίβλο τοῦ Ψηφιακοῦ Μετασχηματισμοῦ στήν Ἑλλάδα, ἡ ὁποία περιγράφει τόν συνολικό ἐθνικό σχεδιασμό καί τήν ἐθνική μας στρατηγική γιά τήν ψηφιακή μετάβαση, διήρκησε ἀπό τήν 3η Δεκεμβρίου 2020 ἕως τήν 17η Δεκεμβρίου 2020, δηλαδή μόλις 2 ἑβδομάδες μέ περίπου 300 σχόλια ἐπί τῆς ἀνοιχτῆς διαβούλευσης.  Ἀντιθέτως, σύμφωνα καί μέ τό ἀπό 19 Φεβρουαρίου 2020 δελτίο τύπου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς, ἡ δημόσια διαβούλευση γιά τήν Λευκή Βίβλο τῆς Τεχνητῆς Νοημοσύνης στήν Ε.Ε. κράτησε μέχρι τήν 30η Μαΐου 2020, δηλαδή τρεῖς μῆνες, ἄν καί ἐκεῖ ἐνδεχομένως θά μποροῦσε νά διαρκέσει ἀκόμη περισσότερο.

Β)  ἐπιπλέον ἡ δημόσια ἠλεκτρονική διαβούλευση ἐπίσης στήν πλατφόρμα open.gov γιά τόν ὑπό ἐξέταση  νόμο 4961/2022 διήρκησε ἐπίσης μόνο δυό ἑβδομάδες ἀπό τήν 30η Ἰουνίου 2022, ἕως τήν 14η Ἰουλίου 2022, μέ μόλις 100 σχόλια ἐπί τῆς ἀνοιχτῆς διαβούλευσης

Γ) ὅταν μάλιστα ψηφίστηκε στήν Ἑλλάδα ὁ προαναφερθείς νόμος 4961/2022 δέν ὑπῆρχε κανένα σχετικό Εὐρωπαϊκό νομοθετικό πλαίσιο μέσα ἀπό ἕναν Κανονισμό τῆς Ε.Ε. Ὑπῆρχαν μόνο ἀπό τό 2021 :

α) δυό προτάσεις τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς γιά τήν δημιουργία Εὐρωπαϊκοῦ Κανονισμοῦ, ὁ ὁποῖος νά ρυθμίζει γενικά τό ζήτημα τῆς ψηφιακῆς μετάβασης στήν Ε.Ε. μέ κοινό τρόπο καί πάνω σέ κοινῶς ἀποδεκτές ἀνθρώπινες ἀξίες καί ἀκολούθως

 β) μία πρόταση τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς πρός τό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο καί τό Συμβούλιο γιά ἔκδοση ἀπόφασης γιά τήν θέσπιση σχετικοῦ  προγράμματος μία κοινῆς πολιτικῆς.

Ἄρα λοιπόν γιατί τόση βιασύνη; σέ τί ἐξυπηρετεῖ ;

Καί ἐδῶ προκύπτουν κάποια ἀκόμη ἐρωτήματα :

- Εἶναι ἄραγε ἀρκετές καί ἱκανές μόνο δυό ἑβδομάδες ἠλεκτρονικῆς διαβούλευσης, ὥστε νά ἐνημερωθεῖ πλήρως ὁ μέσος Ἕλληνας πολίτης γιά τή συνολική φύση τοῦ ἐν λόγῳ ζητήματος ἤ ἔστω νά ἐκφραστεῖ μέ ἕνα γραπτό σχόλιο ἐπί τῆς σχεδιαζόμενης νομοθετικῆς ρύθμισης δημοσιεύοντας τήν γνώμη του;   Προφανῶς καί ὄχι!

- Ἔγινε μήπως ἀπό πρίν κάποια οὐσιαστική καί μακρόχρονη κοινωνική ἐκστρατεία ἐνημέρωσης ἐκ μέρους τῆς Πολιτείας  πρός ὅλους τούς πολίτες γιά τίς νέες αὐτές ψηφιακές ἐξελίξεις καί τίς τόσο μεγάλες ἐπιδράσεις τους  στήν ζωή μας ἤ μήπως ὄχι;

- Γιατί οἱ πολίτες ἁπλά καί μόνο μάθαιναν ἀπό τά μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης, ἐν εἴδει ἁπλῆς ἀνακοίνωσης καί μάλιστα μέ σχόλια ἐνθουσιασμοῦ τίς σχετικές νομοθετικές πρωτοβουλίες, χωρίς νά ἔχει προηγηθεῖ κοινωνικός διάλογος, τή στιγμή μάλιστα, ὅπου τό ζήτημα τῆς ψηφιακῆς μετάβασης ἀλλάζει ἐκ θεμελίων ὄχι μόνο τήν καθημερινότητά μας ἀλλά καί ἐπίκειται νά ἀλλάξει τήν ἴδια τήν οὐσία τοῦ ἀνθρώπου ὑποβιβάζοντας τόν ἀπό δημιούργημα Τοῦ Θεοῦ σέ ἕνα τεχνητό παραγόμενο προϊόν;

Τό ἄμεσο ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς ταχύτητας εἶναι ὅτι δυστυχῶς γιά ἄλλη μία φορά, ὅπως συμβαίνει τά τελευταῖα 3 χρόνια,  οἱ Ἕλληνες ἐπίκειται νά χωριστοῦν ἐκ νέου σέ διαφορετικές κατηγορίες πολιτῶν, γεγονός τό ὁποῖο διαρρηγνύει βαθειά τόν κοινωνικό ἱστό καί τήν ἐθνική συνοχή καί εἰρήνη.  Πρόκειται γιά μία ἐντελῶς ἀντιδημοκρατική κατάσταση, ἡ ὁποία παρουσιάζεται, ὅταν οἱ νόμοι ψηφίζονται χωρίς νά ἔχει προηγηθεῖ τῆς ψήφισής τους μακροχρόνιος, εἰλικρινής καί οὐσιαστικός κοινωνικός διάλογος, ὥστε νά ὑπάρξει μία ὅσο τό δυνατό εὐρύτερα ἐθνικά ἀποδεκτή κατεύθυνση.

Ἔτσι λοιπόν ὑπάρχει ὁρατός κίνδυνος νά ἔχουμε ἀπό τήν μία μεριά πολίτες :

- οἱ ὁποῖοι μποροῦν νά ἀντιληφθοῦν τίς διαστάσεις τῆς λεγόμενης 4ης Βιομηχανικῆς ἐπανάστασης καί συμφωνοῦν μαζί της, γιατί εἶναι κάτοχοι σχετικῶν ἐπιστημονικῶν γνώσεων καί πολλές φορές - ἄν ὄχι πάντα - ἀνήκουν στίς ἐπιστημονικές ἐλίτ, οἱ ὁποῖες εἴτε λίγο εἴτε πολύ συνδιαμορφώνουν τό νέο μέλλον προωθώντας συγχρόνως καί τά συμφέροντά τους καί ἀπό τήν ἄλλη μεριά  πολίτες

 - οἱ ὁποῖοι γιά ἄλλη μία φορά δακτυλοδεικτούμενοι καί χλευαζόμενοι θά βιώσουν τήν κοινωνική περιθωριοποίηση καί τήν καταστρατήγηση τοῦ αὐτεξουσίου τους ἀπό τό ἴδιο τό κράτος,  εἴτε γιατί δέν συμφωνοῦν μέ ὅλες τίς παραμέτρους τοῦ νέου δυστοπικοῦ μέλλοντος εἴτε γιατί δέν ἔχουν ἀντικειμενική ἐνημέρωση ἀπό τήν ἴδια τήν πολιτεία ὅπως ἐκείνη θά ὄφειλε νά τούς παρέχει.

Θά ἀντιλέξει κάποιος ἐνδεχομένως ἰσχυριζόμενος, ὅτι δέν γίνεται ὅλοι οἱ πολίτες νά γίνουν εἰδικοί στά θέματα αὐτά.  Ναί, ἀλλά ὅμως εἶναι βασικό δημοκρατικό χρέος καί ἠθική ὑποχρέωση τῆς Πολιτείας νά ἐνημερώσει πρώτη ἐκείνη οὐσιαστικά καί ἀντικειμενικά ἀνεξαιρέτως τούς πολίτες ὅλου τοῦ κοινωνικοῦ φάσματος μέ τόν πλέον εὔληπτο τρόπο γιά τίς ἐπικείμενες νομοθετικές πρωτοβουλίες καί γιά τό μέλλον πού διαμορφώνει ἡ ψηφιακή μετάβαση.

Γνωρίζει ἄραγε σέ βάθος ὁ μέσος Ἕλληνας πολίτης ὅλων τῶν ἡλικιῶν τόσο τῶν ἀστικῶν κέντρων ὅσο καί τῆς ἐπαρχίας ἤ τῶν παραμεθορίων περιοχῶν τί σημαίνει γιά παράδειγμα τεχνητή νοημοσύνη, ἀλγόριθμοι, διαδίκτυο τῶν πραγμάτων καί μετάνθρωπος καί τί συνεπάγεται αὐτό γιά τήν ζωή του ἤ μήπως ὄχι;

Ἦταν ἄραγε ἡ ψηφιακή μετάβαση ἀποτέλεσμα οὐσιαστικοῦ καί πολύχρονου κοινωνικοῦ διαλόγου, ὁ ὁποῖος προηγήθηκε ;

Ἐκφράστηκαν ὅλες οἱ ἀπόψεις τῆς κοινωνίας μας ; ὄχι.

Σημειώθηκαν τά ἀρνητικά ἀποτελέσματα τῆς ἀδιάκριτης ψηφιοποίησης τῆς διοίκησης; ὄχι

Εἶναι περισσότερο ἀπό ἐμφανές ὅτι, ὅταν σέ τόσο μικρό χρονικό διάστημα καί μέ τόσο μεγάλη ταχύτητα ψηφίζονται νόμοι, οἱ ὁποῖοι ἐπιφέρουν τόσο ἔντονες κοινωνικές ἀλλαγές χωρίς οἱ πολίτες νά ἔχουν οὐσιαστική ἐκ τῶν προτέρων ἐνημέρωση καί ἄποψη, τότε ἔχουμε μία βάναυση προσβολή στόν πυρήνα τῆς Δημοκρατίας καί τοῦ Συντάγματος. Ὁ πολίτης ὡς ἐκφραστής τῆς λαϊκῆς κυριαρχίας καί ὡς ἐνεργός πολιτική σταθερά καί δύναμη, τίθεται στό περιθώριο καί μετατρέπεται σέ ἕνα ἁπλό ἀντικείμενο, ὅπου ἐπάνω του γίνεται πειραματική ἐφαρμογή νόμων. Πρόκειται γιά μία παθογενή κατάσταση ὡς ἀποτέλεσμα τῆς κομματοκρατίας καί τῆς μεταδημοκρατίας. Γιατί ὅπως ἔχουμε τόν ἐκφυλισμένο μετανθρωπισμό γιά τόν ἄνθρωπο, ἔχουμε καί τήν ἐκφυλισμένη μεταδημοκρατία καί κομματοκρατία γιά τό πολίτευμα καί τήν Δημοκρατία.

Εἶναι ἐξάλλου εὔκολα ἀντιληπτό, ὅτι ὅταν κάτι πραγματώνεται πολύ γρήγορα ἤ ἦταν ἤδη ἕτοιμο ἀπό πρίν καί ἁπλά ἐφαρμόζεται ἤ ἄν ἁπλά ἑτοιμάζεται στό παρόν μέ τόσο μεγάλη βιασύνη ἐλλοχεύει ὁ κίνδυνος εἴτε νά γίνουν σοβαρά λάθη εἴτε νά ἀποσιωπηθοῦν παράμετροι, οἱ ὁποῖες θά προκύψουν ξαφνικά στό μέλλον.

Ἡ ψηφιακή μετάβαση δέν ξεκίνησε ἀπό τήν βάση τῆς κοινωνίας μας ὡς λαϊκή ἀπαίτηση γιά τήν ἀντιμετώπιση ἑνός προβλήματος, τό ὁποῖο ἀναγνωριζόταν ἀντικειμενικά ἀπό ὅλους μας ὡς πρόβλημα καί ὑποτίθεται, ὅτι θά λυνόταν γιά παράδειγμα μέ τήν τεχνητή νοημοσύνη.

Ἀντιθέτως εἶναι μία ἑτεροχρονισμένη καί ἐπικίνδυνη προσπάθεια προσαρμογῆς τοῦ ἀνθρώπου στήν τεχνολογία, ἡ ὁποία τρέχει μέ ἰλιγγιώδεις ρυθμούς.  Δηλαδή ἐδῶ συμβαίνει τό παράδοξο, ὅτι ὁ ἄνθρωπος προσαρμόζεται στήν τεχνολογία καί ὄχι ἡ τεχνολογία στόν ἄνθρωπο, ὅπως θά πρέπει. Δηλαδή πρῶτα ἐφαρμόζεται αὐταρχικά καί σχεδόν ἐν κρυπτῷ ἡ ἑκάστοτε νέα τεχνολογία ἀπό μεγάλες διεθνεῖς ἑταιρεῖες καί μετά προσπαθοῦν σέ δεύτερο χρόνο ἀσθμαίνοντας οἱ ἀνθρώπινες κοινωνίες νά φτιάξουν θεσμικά πλαίσια γιά νά καλύψουν τήν δεοντολογία καί τό δημοκρατικό κενό.

Κάτι τό ὁποῖο ἀξίζει ἐνδεχομένως νά σημειωθεῖ γιά τόν ἐν λόγῳ νόμο εἶναι τό ἑξῆς :

ἄν καί πολύ ὀρθῶς συστήνει ἁρμόδιες ἀρχές ὅπως :

- ἡ  Συντονιστική Ἐπιτροπή γιά τήν τεχνητή νοημοσύνη,

-ἡ Ἐπιτροπή Ἐποπτείας τῆς Ἐθνικῆς Στρατηγικῆς γιά τήν ἀνάπτυξη τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης,

-τό Παρατηρητήριο τεχνητῆς νοημοσύνης καί

-τό Παρατηρητήριο Ἀνάλυσης Ὑβριδικῶν Ἀπειλῶν

ἐν τούτοις αὐτές εἶναι ἀποκλειστικά ὑπό τήν Κυβερνητική σκέπη καί ἔλεγχο.

Ἐξάλλου καί ἡ Ἐθνική Ἐπιτροπή Βιοηθικῆς καί Τεχνοηθικῆς, ὡς πιό συναφής μέ τό ἀντικείμενο, ἡ ὁποία  συστάθηκε τήν 15η  Ἀπριλίου 2021 ὑπάγεται καί αὐτή στόν Πρωθυπουργό, ἔχει μόνο συμβουλευτικές ἁρμοδιότητες.

Εὐρώπη 2030

Ἡ 4η Βιομηχανική Ἐπανάσταση ἀναπτύσσεται καί ἐφαρμόζεται μέ ἰλιγγιώδη ταχύτητα ἀπό σχετικές πολυεθνικές ἑταιρεῖες σέ ὅλον τόν κόσμο καί δυστυχῶς ὁ ἄνθρωπος τρέχει ἀσθμαίνοντας νά τήν προλάβει καί νά διαμορφώσει κανόνες ἀσφαλείας μέσα ἀπό νομοθετικά πλαίσια.

Γιά αὐτό καί ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, προσπάθησε νά δραστηριοποιηθεῖ πιό ἐνεργά.

Ἔτσι λοιπόν σέ πολύ γενικές γραμμές ἡ Ε.Ε.:

- τό 2020 ἀνέθεσε σέ μία εἰδική ἐπιτροπή τοῦ Εὐρωκοινοβουλίου μέ τήν ἐπωνυμία AIDA νά διερευνήσει τόν ἀντίκτυπο τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης σέ πολλούς κοινωνικούς  τομεῖς καί νά συμβάλει στή χάραξη τῆς πορείας τῆς Ε.Ε. πάνω στό θέμα αὐτό.

Ἀξιοσημείωτο εἶναι ὅτι ἡ εἰδική αὐτή ἐπιτροπή μέ σύστασή της ἀνέφερε, ὅτι κάποιες ἀπό τίς ἐφαρμογές τεχνητῆς νοημοσύνης ἐπιτρέπουν τήν αὐτοματοποίηση τῆς ἐπεξεργασίας πληροφοριῶν σέ πρωτοφανῆ κλίμακα. Ὑπῆρξαν μάλιστα ἀναφορές ἀπό Εὐρωβουλευτές γιά μαζικές παρακολουθήσεις καί ἄλλες παράνομες παρεμβάσεις, οἱ ὁποῖες θέτουν σέ κίνδυνο θεμελιώδη ἀνθρώπινα δικαιώματα, ὅπως τῆς ἰδιωτικῆς ζωῆς καί τῆς προστασίας τῶν δεδομένων. Σημειώνουν μάλιστα ὅτι, αὐταρχικά καθεστῶτα ἀνά τόν κόσμο ἐφαρμόζουν ἤδη συστήματα τεχνητῆς νοημοσύνης γιά τόν ἔλεγχο, τήν ἄσκηση μαζικῆς ἐπιτήρησης, τήν κατάταξη τῶν πολιτῶν τους σέ κατηγορίες καί τόν περιορισμό τῆς ἐλευθερίας μετακίνησης.

Ἡ Εἰδική αὐτή ὁμάδα ἔρευνας πρότεινε στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση ἕναν ὁδικό χάρτη ψηφιακῆς μετάβασης ἕως τό 2030 σημειώνοντας συγχρόνως, ὅτι ἡ ἀνισορροπία ὑπέρ τῶν ἤδη κυρίαρχων τεχνολογικῶν ἐφαρμογῶν ἐγκυμονεῖ μεγάλους κινδύνους γιά τήν ἴδια τήν δημοκρατία καί παρά τά γενικά ὀφέλη ἀπό τή χρήση της ἡ τεχνητή νοημοσύνη μπορεῖ ἐπίσης νά θέσει ἀπειλές γιά τά θεμελιώδη δικαιώματα, τήν ἰδιωτική ζωή καί τόν ἴδιο τόν ἄνθρωπο.

Γενικά πάντως κώδικες δεοντολογίας καί διακηρύξεις δῆθεν προστασίας τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων ἀπό ὅλα αὐτά τά ἐγχειρήματα τῆς 4ης βιομηχανικῆς ἐπανάστασης ὑπάρχουν, ἀλλά ὅμως ὅσο σημαντικές προσπάθειες κι΄ ἄν εἶναι αὐτές ἐντούτοις δέν διαμορφώνουν ἀκόμη ἕνα συγκεκριμένο καί αὐστηρό πλαίσιο ἐξασφάλισης τῆς ὀρθῆς χρήσης τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης ὑπέρ τοῦ ἀνθρώπου.

Βεβαίως, οἱ πολιτισμένες κοινωνίες καί τά κράτη δικαίου, ἔχουν ἀμυντικούς μηχανισμούς πού πρέπει νά γίνονται ἀνάχωμα σέ κάθε προσπάθεια ἀπομείωσης τῆς ἀνθρωπίνης ἀξίας καί ἐπιβουλῆς τῶν θεμελιωδῶν ἐλευθεριῶν. Τό σημαντικότερο ἀνάχωμα ὅμως, τό ὁποῖο πρέπει ἐπιτέλους νά ληφθεῖ ὑπ’ ὄψιν, εἶναι τό Σύνταγμά μας. Ἡ ἐπιβολή τοῦ ὅλου ἀφηγήματος τοῦ μετανθρωπισμοῦ τῆς μεγάλης ἐπανεκκίνησης ἔρχεται σέ εὐθεία ἀντίθεση μέ θεμελιώδεις συνταγματικές διατάξεις, ὅπως ἐνδεικτικά :

• μέ τό ἄρθρο 1 τοῦ Συντάγματος περί λαϊκῆς κυριαρχίας, ἀφοῦ σέ ἕναν κόσμο μετανθρώπων καί τεχνητῆς νοημοσύνης, σίγουρα δέν θά εἶναι κυρίαρχος ὁ λαός, οὔτε θά πηγάζουν ἀπό αὐτόν ὅλες οἱ ἐξουσίες.
• μέ τό ἄρθρο 2 τοῦ Συντάγματος, τό ὁποῖο ὁρίζει ὅτι «ὁ σεβασμός καί ἡ προστασία τῆς ἀξίας τοῦ ἀνθρώπου ἀποτελοῦν τήν πρωταρχική ὑποχρέωση τῆς Πολιτείας.» Πῶς προστατεύεται ἄραγε ἡ ἀξία τοῦ ἀνθρώπου ὅταν στό βωμό τῶν δῆθεν εὐκολιῶν, θυσιάζεται ἡ ἴδια ἡ φύση τῶν ἀνθρώπων;
• μέ τό ἄρθρο 4 τοῦ Συντάγματος, τό ὁποῖο διαφυλάσσει τήν συνταγματική ἀρχή τῆς ἰσότητας. Πῶς διασφαλίζεται λοιπόν ἡ ἰσότητα τῶν Ἑλλήνων μεταξύ τους, ὅταν δημιουργοῦνται προϋποθέσεις ἀνεπίτρεπτου διαχωρισμοῦ καί διάκρισης, γιά ὅσους Ἕλληνες δέν ἐπιθυμοῦν νά ἀνεβοῦν στό «πλοῖο» τοῦ μετανθρωπισμοῦ;
• Ἐπιπλέον, ἄν ἀλλάξει ἡ φύση καί ἡ δομή τοῦ ἀνθρώπου καί δημιουργηθεῖ ἕνας ὑβριδικός ἄνθρωπος - μηχανή χωρίς συνείδηση, τότε θά ἀλλάξει ἡ ἔννοια καί ὁ ὁρισμός τοῦ ἀνθρώπου καί ἄρα προφανῶς ἡ νομοθεσία καί τό Σύνταγμα. Ἄρα τί θά συμβεῖ, μήπως θά ἔχουμε περισσότερες ἀπό μία νομοθεσίες καί περισσότερα ἀπό ἕνα Συντάγματα ἀνάλογα μέ τήν ἑρμηνεία τῆς ἔννοιας τοῦ ἀνθρώπου, τά ὁποῖα θά ἐφαρμόζονται ; Κι ἄν ἐφαρμόζονται παράλληλα ποιό θά ὑπερισχύει;

Ὅλα αὐτά εἶναι ἐρωτήματα τά ὁποῖα δέν θέτουν δημοσίως οἱ θιασῶτες τοῦ μετανθρωπισμοῦ, οἱ ὁποῖοι πολλοί ἐξ αὐτῶν εἶναι καί πολιτικά πρόσωπα καί ἔχουν ὁρκιστεῖ πίστη στό ἰσχῦον Σύνταγμα.

Γιά νά εἴμαστε, λοιπόν, ὅσο τό δυνατό πιό ἀσφαλεῖς ἀπό τήν χρήση τῆς τεχνολογίας, θά πρέπει :

- ἡ τεχνολογία νά ὑποτάσσεται στόν ἄνθρωπο καί ὄχι τό ἀντίθετο.

- νά ἀναγκαστοῦν οἱ διεθνεῖς ἑταιρεῖες νά ὑπακούουν σέ ἀνθρωπιστικούς θεσμικούς κανόνες

-οἱ θεσμικοί κανόνες καί τά νομικά πλαίσια, νά εἶναι κοινοί γιά ὅλους καί νά ἐμφοροῦνται ἀπό τήν προστασία τοῦ ἀνθρώπου καί νά ἑρμηνεύονται μέ βάση αὐτήν, ὅπως παραδοσιακά γνωρίζουμε τόν ἄνθρωπο

- Ἡ Πολιτεία μέ δική της εὐθύνη νά ἐνημερώνει ἀντικειμενικά ὅλους τούς πολίτες μέ τόν πλέον κατανοητό τρόπο καί νά τούς δίνει ὅσο τό δυνατό περισσότερο δυνατότητες συμμετοχῆς στήν διαμόρφωση τῶν δημοσίων πολιτικῶν.

- νά ἐφαρμόζονται ἀδιαλείπτως :

α) ἡ ἀρχή τῆς δικαιοσύνης, σύμφωνα μέ τήν ὁποία πάντα πρέπει νά ἰσχύει τό συμφέρον τοῦ χρήστη καί ὄχι τῆς τεχνολογίας

β) ἡ ἀρχή τῆς ἐπαγρύπνησης, σύμφωνα μέ τήν ὁποία πρέπει πάντοτε νά ἐπιτηρεῖται καί νά ἐλέγχεται ἡ ἐξέλιξη τῆς ἑκάστοτε τεχνολογίας

- νά δίνει ὁ πολίτης ὅσο τό δυνατόν λιγότερα προσωπικά δεδομένα στόν ψηφιακό κόσμο ἔχοντας ἐξασφαλίσει, ὅτι αὐτά δέν γίνεται νά συνδεθοῦν μεταξύ τους, ὥστε νά δώσουν ἄκρως εὐαίσθητες καί προσωπικές πληροφορίες γιά τό ἄτομο καί νά τό κατηγοριοποιήσουν.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ὁ ψηφιακός κόσμος εἶναι πάρα πολύ κοντά μας καί ἡ δυστοπία τό ἴδιο.

Εἶναι πολύ κρίσιμη ἡ συγκυρία γιά τό μέλλον μας, γιά τήν Θεόσδοτη Ἐλευθερία καί τό αὐτεξούσιό μας.

Οἱ ἀλγόριθμοι ἐπίκειται νά ἀντικαταστήσουν τόν ἄνθρωπο καί στήν θέση του νά τεθεῖ ὁ ὑβριδικός μετάνθρωπος, ὡς ἀποτέλεσμα ὕβρεως.

Οἱ ζωές μας εἶναι πολύ εὔκολο νά ἐλεγχθοῦν ἀπόλυτα γιατί εἶναι ἤδη πολλές οἱ ψηφιακές ἐφαρμογές, οἱ ὁποῖες ζητοῦν ἀπό ἐμᾶς τά προσωπικά μας δεδομένα, ὡς ὅρο ἔγκρισης τῆς κοινωνικῆς μας ζωῆς καί ὕπαρξης.

Διακυβεύεται ἡ βαθειά προσβολή τοῦ Συντάγματος καί τῆς Δημοκρατίας.

Κατάπτυστες βεβαιώσεις ἄδειας κυκλοφορίας καί ἐκκλησιασμοῦ στήν περίοδο covid ἐφαρμόστηκαν στήν Ἑλλάδα ἐνῶ διεθνῶς συστήματα ψηφιακῶν πόντων ὡς ἐπιβράβευση ἐλεγχόμενης κοινωνικῆς συμπεριφορᾶς εἶναι ἤδη σέ λειτουργία.

Στά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης ὁ ἄνθρωπος κυριολεκτικά ἑκουσίως ξεμπροστιάζει ὅλον τόν ψυχισμό καί τήν ἰδιωτική του ζωή καί ἐκτίθεται δημοσίως.

Κάμερες καί συσκευές ἐγγραφῆς ἤχου καί εἰκόνας, συστήματα ἀναγνώρισης προσώπου καί ἐλέγχου τῆς λειτουργίας τοῦ σώματος εἶναι ἐνσωματωμένα σέ ἕνα σωρό συσκευές καθημερινῆς χρήσεως συλλέγοντας καί μοιράζοντας προσωπικά μας δεδομένα στόν ψηφιακό κόσμο, χωρίς ἐμεῖς νά τό γνωρίζουμε.

Ἀλγόριθμοι πλέον θά λαμβάνουν ἀποφάσεις στήν δημόσια διοίκηση καί ἐνδεχομένως θά ἐκδίδουν δικαστικές ἀποφάσεις ἀντί γιά φυσικά πρόσωπα, ἐνῶ ἤδη στήν Δανία ἕνα πολιτικό κόμμα διεκδικεῖ κοινοβουλευτική ἕδρα μέ ἕνα chatbot  τεχνητῆς νοημοσύνης, θέτοντας κρίσιμα ζητήματα γιά τήν φύση καί τό μέλλον τῆς Δημοκρατίας.

Ὅλα αὐτά εἶναι τά λεγόμενα big data, τά προσωπικά μας δεδομένα, ἡ  καύσιμη ὕλη τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης, ἡ ὁποία ἐξελίσσεται βασιζόμενη στήν διαδικασία μαθήσεως μέσα ἀπό τήν κατανάλωση τῶν προσωπικῶν μας δεδομένων, τά ὁποῖα καταχωροῦνται στόν ψηφιακό κόσμο.

Ὅταν ὁ ἀλγόριθμος μάθει πάρα πολλά γιά ἐμᾶς, ὕστερα μᾶς γνωρίζει, μετά μᾶς προβλέπει καί ὅταν μᾶς προβλέπει μᾶς κατατάσσει σέ κατηγορίες μέ βάση τίς τάσεις καί τά πάθη μας. Μᾶς προδιαγράφει, μᾶς καθορίζει τίς ἐπιλογές, μᾶς προ-καθορίζει τελικά τόν τρόπο ζωῆς. Γνωρίζει τά πάντα γιά ἐμᾶς  καί μᾶς ἐλέγχει ἀπόλυτα ἐγκλωβίζοντάς μας σέ μία ψηφιακή καί κοινωνική φυλακή.

Αὐτή ἡ γενιά τεχνητῆς νοημοσύνης ἔχει ἀπόλυτη ἀνάγκη τά δικά μας δεδομένα, γιά νά μπορέσει νά μᾶς μάθει καί νά ἀναπτύξει νόηση.

Ἄν συνεχίσουμε χωρίς ἠθική καί σωφροσύνη ἡ ἑπόμενη γενιά τεχνητῆς νοημοσύνης ἴσως δέν θά μᾶς χρειάζεται καθόλου.

Ὁ μεγάλος ἀδελφός θέλει νά πετύχει τόν σκοπό του. Στό χέρι μας εἶναι σύν Θεῷ νά μήν τό ἐπιτρέψουμε καί νά διαμορφώσουμε ἐμεῖς τό δικό μας μέλλον, σύμφωνα μέ τίς ἀξίες τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, τῆς Πατρίδος μας καί τά ἰδανικά τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας.

Πάντως ἕνα εἶναι σίγουρο, ὅτι στόν μελλοντολόγο Γιουβάλ Χαράρι, ὁ ὁποῖος τόλμησε ἀλαζονικά καί ἀμφισβήτησε Τήν Ἀνάσταση Τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ χαρακτηρίζοντάς την ὡς Fake news (ψευδῆ εἴδηση) καθώς καί στόν μέντορά του Κλάους Σβάμπ, ἐμεῖς θά τούς ἀπαντᾶμε Εὐθέως, Καρδιακά καί Ἀδιαλείπτως  :

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ ΚΑΙ  ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Ρούντας Ναπ. Γεώργιος

20-01-2023