Πρός τήν Ἑλληνική Ἑταιρεία Ὁμοιοπαθητικῆς Ἰατρικῆς (Ε.Ε.Ο.Ι)

Ἀμαρούσιον 30-06-2014

Πρός τήν Ἑλληνική Ἑταιρεία Ὁμοιοπαθητικῆς Ἰατρικῆς (Ε.Ε.Ο.Ι)

Πήραμε στά χέρια μας, τήν 5^η Ἰουνίου τοῦ 2014, τήν ἀνυπόγραφη «Ἐπιστολή διαμαρτυρίας γιά τήν σκευωρία ἐναντίον τῆς ὁμοιοπαθητικῆς» πού στείλατε στήν Ἱ. Μητρόπολη Πειραιῶς ὡς «Ἑλληνική Ἑταιρεία Ὁμοιοπαθητικῆς».

Ἐπιθυμοῦμε, ὡς Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν πού διοργανώσαμε στίς 17-5-2014 Ἡμερίδα γιά τίς ἐναλλακτικές «θεραπεῖες» στό Πολεμικό Μουσεῖο, νά σᾶς δώσουμε κάποιες ἐξηγήσεις:

1. Στήν ἡμερίδα δέν ἀναφέρθηκαν, οὔτε ζωγραφίστηκαν συγκεκριμένα ἰατρεῖα, ὀνόματα ἰατρῶν ἤ ἡ Ἑλληνική Ἑταιρεία Ὁμοιοπαθητικῆς.  Σκοπός μας δέν ἦταν νά δυσφημισθεῖ τό ὄνομα κανενός.  Δέν πρόκειται περί σκευωρίας.
2. Οἱ ὁμιλητές κατέθεσαν τίς ἀπόψεις τους γιά τόν τρόπο καί τά μέσα θεραπείας γενικῶς τῶν ὁμοιοπαθητικῶν μέ ἀντίστοιχα ἐπιστημονικά δεδομένα.  Ἐντόπισαν ὡς ἐπί τό πλεῖστον τό θέμα τους γύρω ἀπό τό εἶδος καί τό ποιόν τῆς «ἐνέργειας» πού ἐπικαλοῦνται οἱ ὁμοιοπαθητικοί.  Ἀνεφέρθη ἀπό τούς ὁμιλητές, ὅτι δόθηκε ἡ εὐκαιρία νά συζητήσουν μέ χριστιανούς ὁμοιοπαθητικούς  θεραπευτές καί νά ρωτήσουν ποιά ἐνέργεια χρησιμοποιοῦν στή θεραπεία τους καί ποιά τά συστατικά τῶν φαρμάκων.  Δέν πῆραν ὅμως σαφεῖς ἀπαντήσεις ἐπ’ αὐτῶν.
3. Παραθέτετε ὀνόματα Ρώσων Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας πού ἀσχολήθηκαν ἤ πού ἐνέκριναν τήν ὁμοιοπαθητική.  Ἀσφαλῶς καί δέν θά εἴχαμε κανένα φόβο καί καμιά ἀναστολή ἀπέναντι στούς χριστιανούς ὁμοιοπαθητικούς, ἄν γνωρίζαμε, ὅτι ὄντως οἱ ὁμοιοπαθητικοί χριστιανοί ἰατροί θεράπευαν μέ εὐχές τῶν ἀναφερομένων Ἁγίων καί χωρίς τή χρήση κάποιου μή γνωστοῦ θεραπευτικοῦ μέσου ἤ φαρμάκου πού νά εἶναι ἔνοχο ἄλλης, ἀλλότριας ἐνέργειας.  Γιατί ὅμως ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας ἔχει θεωρήσει τήν ὁμοιοπαθητική ὡς ἀσυμβίβαστη μέ τήν Ὀρθόδοξη πίστη; Ὅσοι ἐκ τῶν Ἁγίων τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀσκοῦσαν τήν ὁμοιοπαθητική, πῶς τήν ἐξασκοῦσαν, ὡς ἰατροί; Ἄν ἦσαν ἰατροί, ποιά μέθοδο θεραπείας χρησιμοποιοῦσαν καί ποιά φάρμακα; Ἄν ἦσαν θεραπευτές μέσῳ τῆς προσευχῆς καί τῆς θείας Χάριτος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τότε τί νόημα ἔχει νά μιλᾶμε γιά ὁμοιοπαθητική ἰατρική;
4. Στό ἐπιχείρημά σας αὐτό ἀπαντᾶ ἀναλυτικότερα ὁ καθηγητής Κων. Καρακατσάνης στήν ἐπισυναπτόμενη ἀπάντησή του.
5. Τό θέμα τῆς ὁμοιοπαθητικῆς θεραπείας προσπαθεῖτε νά τό θεμελιώσετε καί θεολογικῶς.  Ἰσχυρίζεσθε ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί πρῶτος ὁ Χριστός συμπεριφέρθηκε, λειτούργησε καί θεράπευσε τό ἀνθρώπινο γένος ὡς ὅμοιος πρός ὅμοιον, δηλαδή ὁμοιοπαθητικῶς.  Ὅμως στήν περίπτωση τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ χρησιμοποιήθηκε ὄχι κάποια ἄλλη κτιστή ἤ ἀλλότρια ἐνέργεια, ἀλλά ἡ θεία ἄκτιστη Ἐνέργεια, ἡ Θεία Χάρις θαυματουργοῦσα.  Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός καταδέχτηκε νά ὁμοιωθεῖ πρός τό πλάσμα Του, τόν ἄνθρωπο.  Ἔγινε ὅμοιος μέ μᾶς γιά νά θεραπεύσει τό ὅμοιο κατά τήν ἀνθρώπινη φύση Του ἀνθρώπινο πλάσμα Του.  Θεράπευε ὅμως ἡ Θεία φύση τοῦ Κυρίου μας πού ἦταν παντελῶς ἀνόμοια μέ ἄνθρωπο.  Ἡ Θεία, ἡ πρώην ἄσαρκη φύση τοῦ Χριστοῦ μας, ἀφοῦ προσέλαβε καί ὑποστατικά ἑνώθηκε μέ τήν ἀνθρώπινη φύση, αὐτή θαυματουργοῦσε στόν ἄνθρωπο.  Μόνο ἔτσι μπορεῖ νά ἑρμηνευθεῖ ἡ θεραπευτική τοῦ Κυρίου μας. Ὁ Χριστός μας ὡς θεάνθρωπος ἐκτός τῶν ἄλλων δωρεῶν, θαυματούργησε στήν ἀνθρώπινη φύση καί τή θεράπευσε καί πνευματικῶς καί σωματικῶς κατά  τό θεῖο Του θέλημα, ἀπόλυτα σύμφωνο μέ τόν Πατέρα Του καί τόν Παράκλητο, τό Πανάγιο Πνεῦμα. Ὄχι μόνο ἐπανέφερε ὅλον τόν πεπτωκότα ἄνθρωπο στό ἀρχαῖο κάλλος τοῦ Παραδείσου ἀλλά τόν Χριστοποίησε καί τόν ἐγκατέστησε στόν ἀκόμα ἀνώτερο Παράδεισο τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, μετά τῆς θεομήτορος Παναγίας μας σύν πᾶσι τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ.  Αὐτή ἡ θεραπευτική τοῦ Κυρίου ἔχει σχέση μέ τή δική σας;
6. Τό κομβικό σημεῖο, τό κρίσιμο σημεῖο πού πραγματεύτηκε ἡ ἡμερίδα τῆς Ε.Π.Μ. ἦταν, ἄν ὅλες οἱ ἐναλλακτικές θεραπεῖες χρησιμοποιοῦν ὡς θεραπευτικό μέσο τίς ἰατρικές ἐπιστημονικά ἀποδεκτές μεθόδους ἤ τή λεγόμενη «συμπαντική ἐνέργεια», ἤ ἀποκρυφιστική ἐνέργεια ἤ κάτι ἄλλο πού δέν λέγεται.  Στήν ἰατρική ἐπιστήμη ὅμως δέν μπορεῖ νά ὑπάρχουν μυστικά ἑπτασφράγιστα.  Ἔτσι ὅλα τά μυστικά τῶν ἐναλλακτικῶν παραπέμπουν, ὅπως ὑπονοεῖται, στίς ἐνέργειες τοῦ ἀποκρυφισμοῦ.
7. Ταπεινῶς φρονοῦμε, ὅτι ἀπό τήν προσεκτική παρατήρηση ὅλων τῶν δεδομένων τῆς ἡμερίδας μας, δέν προκύπτει οὔτε ἡ ἐκ μέρους τῆς Ε.Π.Μ. τυφλή ἀποδοχή ὅλων τῶν ἀνθρωπίνων ἰατρικῶν μεθόδων πού δέν μποροῦν νἀ ἀποφύγουν τά λάθη οὔτε ἡ συγκάλυψη τοῦ σκληροῦ ἀνταγωνιστικοῦ μάρκετινκ τῶν φαρμακοβιομηχανιῶν.
8. Παρακαλοῦμε μή μᾶς κατατάσσετε στούς σκευωροῦντες ἐναντίον σας, καθόσον, ὅπως ἀκούστηκε εὐκρινέστατα στήν ἡμερίδα τῆς Ε.Π.Μ. τό μόνο πού μᾶς ἐνδιέφερε καί μᾶς ἐνδιαφέρει, εἶναι ἡ κατά Τριαδικόν Θεόν ἀλήθεια καί ἡ ὀρθή μέριμνα γιά τήν ὑγεία τῶν ἀσθενῶν προσφερομένη ἀκεραία στούς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς, μή ἀναμεμιγμένη μέ κανένα ἀλλότριο ἐκ τοῦ πονηροῦ στοιχεῖο. 
9. Τέλος ἐπισυνάπτουμε τήν ἐξαιρετική ἐπιστημονική ἀπάντηση τοῦ ὁμοτίμου καθηγητοῦ τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ. κ. Κωνσταντίνου Καρακατσάνη, ἑνός ἐκ τῶν ὁμιλητῶν τῆς Ἡμερίδος μας.

Διά τήν Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν
ἐλάχιστος ἐν πρεσβυτέροις
ἀρχιμ.  Σαράντης Σαράντος
ἐφημέριος Ἱ.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου

Koινοποίησις: Ἱ.Μ.Πειραιῶς
Ἀντιαιρετικό τμῆμα Ἱ.Μ.Πειραιῶς
Ἱ.Μ.Γλυφάδας

---

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ Ε.Ε.Ο.Ι.

κ. Κων/νου Καρακατσάνη, καθηγητῆ Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Κατ' ἀρχήν ἀπορρίπτονται ὡς συκοφαντικοί, ὅπως ἀποδεικνύεται στή συνέχεια, οἱ χαρακτηρισμοί  "σκευωρία", "παραπλάνηση", "ἐξαπάτηση", "σπίλωση ὑπολήψεων", οἱ ὁποῖοι ἀποδίδονται σέ πρόσωπα τά ὁποῖα συμμετεῖχαν στήν ἐκδήλωση τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν, γιά τίς "ἐναλλακτικές θεραπεῖες"  στό Πολεμικό Μουσεῖο Ἀθηνῶν, στίς 17-5-2014.

Ἡ ἀναίρεση ὅλων ὅσων ἀναγράφονται στήν ἀνυπόγραφη, φερόμενη ὡς ἀποσταλεῖσα ὑπό τῆς Ἑλληνικῆς Ἑταιρείας Ὁμοιοπαθητικῆς Ἰατρικῆς (Ε.Ε.Ο.Ι., στό ἑξῆς) "Επιστολή Διαμαρτυρίας", θά ἀπαιτοῦσε συγγραφή ὁλoκλήρου τεύχους, προκειμένου νά καταφανοῦν ὅλα  τά "ἡμαρτημένα" τῶν συντακτῶν της. Ἐξ ἀνάγκης, λοιπόν,  θά περιορισθοῦμε στά σοβαρότερα ἐξ αὐτῶν:

I. Ὁμοιοπαθητική καί Ἐκκλησία

Οἱ συγγραφεῖς τῆς "Ἐπιστολῆς Διαμαρτυρίας" ἰσχυρίζονται ὅτι δέν ἔχει θέση ἡ "ἐμπλοκή" τῆς (Ὀρθόδοξης, ὑποθέτομε, ἐννοοῦν) Ἐκκλησίας σέ ἕνα "καθαρά ἐπιστημονικό ζήτημα". Ὁ ἰσχυρισμός, ὅμως, αὐτός ἀποδεικνύει παχυλή ἄγνοια τῆς Ὀρθόδοξης ἀνθρωπολογίας καί ἀποδεικνύεται τελείως ἀνυπόστατος γιά τούς ἀκόλουθους λόγους:

Α. Ὁ ἱδρυτής τῆς Ὁμοιοπαθητικῆς Samuel Hahnemann -τοῦ ὁποίου τίς "ἐπιστημονικές" ἰδέες  καί θεωρήσεις πλήρως υἱοθετεῖ ἡ Ε.Ε.Ο.Ι.- δέν  ἐπίστευε στήν ὕπαρξη Θεοῦ (ἦταν δεϊστής- ἐπίστευε στήν ὕπαρξη κάποιας ὑπέρτερης ἀπρόσωπης δυνάμεως).

Β. Παρά τό γεγονός ὅτι δέν ἐπίστευε στήν ὕπαρξη Θεοῦ, ἔδωσε σέ φίλο του τήν πληροφορία ὅτι τήν Ὁμοιοπαθητική μέθοδο (ΟΠ, στό ἑξῆς) τοῦ τήν ἀπεκάλυψε ὁ Θεός[1]!

Γ. Ὁ Hahnemann θεωρεῖ τήν "πνευματοειδή" "ζωτική δύναμη" σάν δύναμη πού ζωογονεῖ τό ὑλικό σῶμα καί κρατᾶ ὅλα τά μέρη του σέ ἀξιοθαύμαστη ἁρμονία[2] (δηλαδή ἀποδίδει στή "ζωτική δύναμη" λειτουργίες, τίς ὁποῖες ἡ Ὀρθόδοξη Θεολογία ἀποδίδει στήν ψυχή). Περαιτέρω, σύμφωνα μέ σύγχρονο διδάσκαλο τῆς ΟΠ: α) "η ΟΠ θεωρείται μία συστηματική μέθοδος διέγερσης της ζωτικής δύναμης του οργανισμού"[3] β) "Η ζωτική δύναμη είναι συγγενής με ένα είδος λεπτής ενέργειας που μοιάζει με τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία στους ζωντανούς οργανισμούς" γ) "καθήκον του ομοιοπαθητικού είναι να βρει εκείνη την ουσία της οποίας ο «ρυθμός ταλάντωσης» ταιριάζει περισσότερο με εκείνον του ασθενούς κατά τη διάρκεια της αρρώστιας του"[4] .

Δ. Οἱ ὁμοιοπαθητικοί  θεωροῦν ὅτι μέ τά ὁμοιοπαθητικά φάρμακα θεραπεύουν διανοητικές καί ψυχικές νόσους καί πάθη (γιά τίς ὁποῖες, σημειωτέον, ὑποστηρίζουν ὅτι ὅλες σχεδόν δέν εἶναι τίποτε ἄλλο ἀπό σωματικές ἀρρώστιες[5]) καί περαιτέρω ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ ΟΠ "σώζει πραγματικά ψυχές ...καί βοηθά τον άνθρωπο να έλθει σε επαφή με τον Θεό"[6].

Ε. Ὁ Hahnemann διεπίστωνε ὅτι "...οι τωρινοί φυσικοί και γιατροί δεν πίστευαν ...στη μαγική ιαματική δύναμη (ἡμέτερη ἡ ὑπογράμμιση μέ παχέα στοιχεῖα) των φαρμάκων που παρασκευάστηκαν (δυναμοποιήθηκαν), σύμφωνα μέ την ομοιοπαθητική θεωρία..."[7].

Ὑπό αὐτές τίς προϋποθέσεις, εἶναι πασιφανές ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἐπιβάλλεται νά ἔχει πρωτεύοντα ρόλο στόν ἔλεγχο τῶν θεωρητικῶν ἀρχῶν τῆς ΟΠ, οἱ ὁποῖες εἶναι πεπλανημένες, μέ κριτήριο τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας.

 

II.  Ὁμοιοπαθητική καί Ἐπιστήμη

Μέ τήν ἀνυπόγραφη "Επιστολή Διαμαρτυρίας" ἰσχυρίζεσθε ὅτι ἡ ΟΠ ἀποτελεῖ "ἐπιστημονικό ζήτημα". Ὁ ὁποιοσδήποτε ἀπροκατάληπτος ἀναγνώστης ἐκπλήσσεται ἀπό τόν ἰσχυρισμό σας αὐτόν, ὅταν ἐνημερώνεται γιά τίς ἀκόλουθες "ἐπιστημονικές" θέσεις σας:

A. "Η φαρμακευτική δύναμη του ομοιοπαθητικού φαρμάκου ...είναι τόσο δραστικότερη, όσο πιο ελεύθερη και πιο άυλη έγινε με τη δυναμοποίηση"[8]..."Δύο δεδομένα απασχολούσαν (τον Χάνεμαν): πρώτον, το γεγονός ότι τα φάρμακα που διέλυε μπορούσαν να θεραπεύσουν μόνο αν ήταν δυναμοποιημένα, δηλαδή ενεργοποιημένα με δονήσεις, και, δεύτερον, ότι από τη στιγμή που ήταν αρκετά δυναμοποιημένα, δεν ήταν απαραίτητο να περιέχουν ούτε ίχνος της αρχικής ουσίας"[9].    

Β. "Η ομοιοπαθητική θεραπευτική (τέχνη)... αναπτύσσει σε ανήκουστο ...βαθμό τις εσωτερικές πνευματοειδείς φαρμακευτικές δυνάμεις των πρώτων υλών ...Η αξιοσημείωτη αυτή μεταβολή των ιδιοτήτων των φυσικών σωμάτων... με τριβή και δόνηση...αναπτύσσει τις λανθάνουσες ...κρυμμένες μέσα τους δραστικές δυνάμεις που έχουν επιρροή στη ζωτική αρχή...(δυναμοποίηση)"[10]. "Το τρίψιμο της φαρμακευτικής ύλης και η δόνηση του διαλύματός της (δυναμοποίηση)... εκπνευματίζει την ύλη, αν μπορεί να το πει κανείς έτσι"[11].

Γ. Ἀσφαλῶς γνωρίζετε ὅτι στήν ἑκατονταδική ἀραίωση, 12C, τοῦ ὁμοιοπαθητικοῦ φαρμάκου δέν ὑπάρχει πρακτικῶς οὔτε ἕνα μόριο τῆς ἀρχικῆς οὐσίας. Στή συνήθως χορηγούμενη 30C ἀραίωση (κλάσμα με ἀριθμητή τή μονάδα καί παρονομαστή τή μονάδα ἀκολουθούμενη ἀπό ἑξήντα (!) μηδενικά,  δέν ὑπάρχει ὄχι μόνον οὔτε ἕνα μόριο τῆς ἀρχικῆς οὐσίας, ἀλλά οὔτε ἕνα μόριο τοῦ διαλυτικοῦ ὑγροῦ (ὕδατος ἤ ἀλκοόλης). Ἀκολούθως, ὁ Ηahnemann ἐπιλέγει: "...η φαρμακευτική ουσία...με τέτοιες υψηλότερες και υψηλότερες δυναμοποιήσεις, τελικά εξατμίζεται και μεταβάλλεται πλήρως σε πνευματοειδή φαρμακευτική δύναμη...και σε αυτήν την κατάσταση επιβεβαιώνει τη θεραπευτική επίδραση στο άρρωστο σώμα"[12].

Δ. Ἀρνεῖσθε τόν ἐπηρεασμό τοῦ Hahnemann ἀπό τόν Παράκελσο. Σύγχρονος, ὅμως, διδάσκαλος τῆς ΟΠ παρατηρεῖ: "Στην ομοιοπαθητική γινόμαστε μάρτυρες της εκπληκτικής ίασης που μπορεί να επιφέρει η δυναμοποιημένη θεραπεία. Με αυτό το σκεπτικό οδηγούμαστε σε κάτι που έγραψε αιώνες πριν ο φημισμένος θεραπευτής Παράκελσος: H Quitessence (πεμπτουσία) είναι αυτό που βγαίνει από μία ουσία...και εξαγνισμένη στον υπέρτατο βαθμό αποκτά ασυνήθιστες δυνάμεις και ιδιότητες...και έχει την ικανότητα να καθαρίζει το σώμα"[13].

III. Ὁμοιοπαθητική καί κλασική ἰατρική ("ἀλλοπαθητική" ἰατρική)

Μέ τήν ἀνυπόγραφη "Επιστολή Διαμαρτυρίας" ἰσχυρίζεσθε ὅτι  δέν ἀπορρίπτετε τήν κλασσική ἰατρική. Ὁ ἱδρυτής ὅμως τῆς κλασσικῆς ΟΠ, Samuel Hahnemann, ὁ ὁποῖος σύμφωνα μέ ἐσᾶς  ἐκφράζει τήν "ἀληθινή Ὁμοιοπαθητική" γράφει εἰς τό "ΟΡΓΑΝΟΝ" του: "μόνο με την ομοιοπαθητική χρήση των φαρμάκων είναι δυνατή η μόνη ασφαλής θεραπεία των ανθρώπων"[14]..."Είναι αδύνατον, εκτός από τη γνήσια ομοιοπαθητική, να υπάρχει και μια άλλη αληθινή θεραπεία των δυναμικών ασθενειών (δηλαδή όλων των μη χειρουργικών)[15]. Περαιτέρω, ὁ Hahnemann πληροφορεῖ ὅτι ἔχουν ἀναφερθῆ "άθλια, καθώς  και φοβερά αποτελέσματα από αυτήν"[16] (ἐννοεῖ τήν κλασσική ἰατρική). Ἐσεῖς πῶς συνδυάζετε καί τίς δύο θεραπευτικές μεθόδους, ἀγνοώντας ἐν προκειμένῳ τόν ἱδρυτή τῆς ΟΠ καί διδάσκαλό σας;

IV. Ὁμοιοπαθητική θεραπευτική καί οἱ Ρῶσοι Ἅγιοι

Ἰσχυρίζεσθε ὅτι ἀσκεῖτε τήν ἴδια ὁμοιοπαθητική θεραπευτική, τήν ὁποία ἀσκοῦσαν τρεῖς Ἅγιοι Ρῶσοι Ἐπίσκοποι, ὁ Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος, ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπρατσιανίνωφ καί ὁ Ἅγιος Σεραφείμ Τσιτσάγκωφ, ὁ Ἱερομάρτυς.

Εἶναι γνωστό ὅτι στήν Ε.Ε.Ο.Ι. διδάσκονται οἱ ἀρχές τῆς ΟΠ σύμφωνα μέ τή διδασκαλία τοῦ Ηahnemann καί τῶν μαθητῶν του (Ἑλλήνων καί Ξένων). Τό ἐγκύκλιο πρόγραμμα διδασκαλίας τῆς Ε.Ε.Ο.Ι. περιλαμβάνει καί διδασκαλία τῶν μεθόδων τῆς ὁμοιοπαθητικῆς θεραπευτικῆς πού χρησιμοποιοῦσαν οἱ προαναφερθέντες Ρῶσοι Ἅγιοι; Ἤ μήπως, παραλλήλως μέ τό κλασικό πρόγραμμα σπουδῶν τῆς Ε.Ε.Ο.Ι.,  μελετᾶτε στή Ρωσική γλῶσσα τά πρωτότυπα κείμενα αὐτῶν τῶν Ἁγίων καί ἐπιλέγετε νά ἀσκεῖτε τήν ΟΠ κατά τίς ὁδηγίες τους;

Ὁ ἀνωτέρω ἰσχυρισμός σας, σχετικά μέ τόν τρόπο πού ἀσκεῖτε τήν ΟΠ, σᾶς ἐκθέτει ἀνεπανόρθωτα , διότι  τόσον ὁ Ἅγιος Σεραφείμ ὅσον καί ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος δέν ἦταν ὁμοιοπαθητικοί. Εἶναι μάλιστα γνωστό ὅτι ὁ Ἅγιος  Ἰγνάτιος δέν χορηγοῦσε (δυναμοποιημένα) ὁμοιοπαθητικά φάρμακα, ἀλλά φυτοθεραπευτικά  σύμφωνα μέ τήν κλασική ἰατρική· ὁ ἰσχυρισμός αὐτός στήν καλύτερη περίπτωση ἀποδεικνύει ἄγνοια τῶν ἱστορικῶν δεδομένων καί στή χειρότερη συνιστᾶ παραπλάνηση! Εἰδικότερα:

A. Ὁ Λεωνίδας Μιχαήλοβιτς Τσιτσάγκωφ (μετέπειτα Ἅγιος Ἱερομάρτυς Σεραφείμ) ἦταν ἀξιωματικός τοῦ Πυροβολικοῦ, ἔχοντας τιμηθῆ πολλές φορές γιά ἀνδραγαθίες του σέ μάχες. Στίς "Συζητήσεις [του] ἐπί ἰατρικῶν θεμάτων" ἀρνεῖται κατηγορηματικά ὅτι ἦταν ὁμοιοπαθητικός. Εἶχε μία προσωπική ἀντίληψη τόσο γιά τήν "ἀλλοπαθητική" ὅσο καί γιά τήν ὁμοιοπαθητική ἰατρική. Δέν χορηγοῦσε δυναμοποιημένα ὁμοιοπαθητικά φάρμακα, ἀλλά βάμματα πού εἶχαν παρασκευασθῆ μέ δικές του ἰδιαίτερες μεθόδους, ὄχι ὁμοιοπαθητικές. Οἱ ἐπιστημονικές του γνώσεις ἦταν ἀπό πολλές ἀπόψεις ἀπηρχαιωμένες καί προϊόν ἄγνοιας τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης[17].

B. Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπρατσιανίνωφ χρησιμοποιοῦσε φαρμακευτικά σκευάσματα, τά ὁποῖα δέν ἦταν ὁμοιοπαθητικά, ἀλλά φυτοθεραπευτικά, παρασκευασμένα δηλαδή ἀπό φυτά μέ "κανονικό" τρόπο, χωρίς νά ἐμπλέκωνται δυνάμεις, ὅλα "ἀλλοπαθητικά". Δέν γράφει ἀπολύτως τίποτε γιά διάλυση ἤ δυναμοποίηση, ἀλλά τά βάμματα πού χρησιμοποιοῦσε ἦταν "ἀλλοπαθητικά"[18]. Σχετικῶς μέ τή θέση τοῦ Ἁγίου Θεοφάνους τοῦ Ἐρημίτου γιά τήν ΟΠ, βλέπετε σχόλια στό πρόσφατο βιβλίο τῶν Ο. Iftime & A. Iftime¹⁸.

Ὅσον  ἀφορᾶ στόν ἅγιο Σεραφείμ τῆς Βύριτσα, δέν φαίνεται εὔκολο νά διακριθῆ ἀπό τίς ὑπάρχουσες πληροφορίες, ποιά ἦταν ἡ στάση του ἔναντι τῆς ΟΠ[19].

V. «Ἐξ ἰδίου συμφέροντος...»

Ἰσχυρίζεσθε ὅτι «ὑπάρχουν δυστυχῶς κύκλοι, οἱ ὁποῖοι κινούμενοι ἐξ ἰδίου συμφέροντος ἐπιζητοῦν νά ἐμπλέξουν τήν Ἐκκλησία...». Οἱ συγκληθεῖσες Πανορθόδοξες Διασκέψεις, οἱ ὁποῖες ἐπανειλημμένως ἔχουν καταδικάσει τίς "ἐναλλακτικές θεραπεῖες" (συμπεριλαμβανομένης τῆς ΟΠ), ἀπεφάνθησαν ὅτι αὐτές  θεμελιώνονται σέ κοσμοθεωριακό ὑπόβαθρο, τό ὁποῖο εἶναι ἀσυμβίβαστο μέ τήν Ὀρθόδοξη πίστη. Ἔχουν "ἴδια συμφέροντα" οἱ ἐκπρόσωποι ὅλων σχεδόν τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, οἱ ὁποῖοι τοιουτοτρόπως ἐγνωμοδότησαν; Δέν σᾶς προβληματίζει ἡ βαρυσήμαντη  αὐτή διαπίστωση, μέ τήν ὁποία τίθεσθε στήν πραγματικότητα ἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας;

VI. Εἶναι ἀναγνωρισμένη ἀπό τό κράτος ἡ εἰδικότητα τῆς   Ὁμοιoπαθητικῆς;

Γράφετε στήν "Επιστολή Διαμαρτυρίας" ὅτι "ἡ ἰατρική ὑπηρεσία [σας] ἀναγνωρίζεται ἀπό τό Ἑλληνικό κράτος". Ὅπως, ὅμως,  γνωρίζετε, δέν περιλαμβάνεται ἡ Ὁμοιοπαθητική μεταξύ τῶν ἀναγνωρισμένων ἰατρικῶν εἰδικοτήτων στήν Ἑλλάδα. Ἐπίσης δέν συνιστᾶ ἀναγνώριση τό γεγονός ὅτι τρεῖς (ἀπό τούς πενήντα καί πλέον) ἰατρικούς συλλόγους τῆς χώρας ἀνέχονται τήν "ἰατρική ὑπηρεσία" τῆς ΟΠ. 

Τό γεγονός ὅτι ὑπάρχει "θεσμοθετηθημένο" μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδῶν μέ τίτλο "Ολιστικά Εναλλακτικά Θεραπευτικά Συστήματα-Κλασσική Ομοιοπαθητική" στό Τμῆμα Μηχανικῶν Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων στό Πανεπιστήμιο τοῦ Αἰγαίου συνιστᾶ παγκόσμια, μή σύννομη, πρωτοτυπία γιά δύο κυρίως λόγους: α) διότι μεταπτυχιακά προγράμματα προγραμματίζονται ὅταν καί ὅπου διδάσκεται κάποιο  γνωστικό ἀντικείμενο  σέ Α.Ε.Ι ἐπί βασικοῦ ἐπιπέδου, ἐνῶ στήν Ἑλλάδα δέν διδάσκεται παρόμοιο γνωστικό ἀντικείμενο· ἀφοῦ δέν ὑπάρχει ἡ βασική ἐκπαίδευση στήν ΟΠ, πῶς θεσμοθετεῖται μεταπτυχιακή ἐκπαίδευση στό ἀντικείμενο αὐτό;  β) διότι ὁποιαδήποτεθεραπευτικάσυστήματαπρέπει νά διδάσκωνται ἀπό Ἰατρική Σχολήκαί ὄχι ἀπό Τμῆμα Μηχανικῶν, ὅπως στή συγκεκριμένη περίπτωση!!!

VII. Παρανόηση τῆς φράσεως "τά ὅμοια τοῖς ὁμοίοις ἰῶνται"

Γράφετε ὅτι ἀποκρύπτονται κείμενα, τά ὁποῖα ἀποκαλύπτουν ὅτι ἡ ΟΠ εἶναι μία θεραπεία τελείως ἀθώα καί εὐεργετική γιά τήν ἀνθρωπότητα καί ὅτι πολλοί Ἅγιοι ἐπαινοῦν τή θεραπεία τοῦ ὁμοίου μέ τό ὅμοιο ὡς ἰατρική ἀρχή, τήν ὁποία μάλιστα ἐφήρμοσε κατά τή θεραπεία (σωτηρία) τοῦ ἀνθρώπου ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.

Ὅπως γνωρίζετε πολύ καλά, ἡ ἀρχή τῆς ΟΠ (similia similibus curentur -νά θεραπεύωνται τά ὅμοια μέ τά ὅμοια) σημαίνει ὅτι "θεραπεύεται" μία νοσηρή κατάσταση μέ τη χορήγηση τοῦ ὁμοιοπαθητικοῦ φαρμάκου, τό ὁποῖο προκαλεῖ παρόμοια νοσηρή κατάσταση.

Ὅταν οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας ἀναφέρονται στή θεραπεία τοῦ ὁμοίου μέ τό ὅμοιο, σέ καμία περίπτωση δέν ἀναφέρονται οὔτε ἐννοοῦν τόν προαναφερθέντα νόμο τῆς ὁμοιοπαθητικῆς "θεραπείας"· ὅτι δηλαδή ἐπιτυγχάνεται θεραπεία τῆς νόσου μέ τή χορήγηση φαρμάκου πού προκαλεῖ παρόμοια νοσηρή κατάσταση. Ἐάν οἱ Ἅγιοι ἐννοοῦσαν τήν ἐφαρμογή τοῦ ὁμοιοπαθητικοῦ νόμου,  ὅπως κατανοοῦν αὐτόν οἱ ὁμοιοπαθητικοί, θά ἐπρόκειτο περί τεράστιας βλασφημίας· διότι στήν περίπτωση αὐτή θά σήμαινε ὅτι τά ἁγιαστικά μέσα (Μυστήρια) τῆς Ἐκκλησίας ("φάρμακα") θεραπεύουν τίς νόσους καί τά διάφορα βδελυκτά πάθη (νοσηρά συμπτώματα) διά τῆς προκλήσεως παρόμοιων νοσηρῶν συμπτωμάτων καί ψυχικῶν παθῶν!!!

Οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (Ἕλληνες καί Ρῶσοι), ὅταν ἀναφέρονται στή θεραπεία τοῦ ὁμοίου μέ τό ὅμοιον, προφανῶς ἐννοοῦν ὅτι ἡ σωτηρία τῆς βαρέως νοσούσης ἀνθρωπίνης φύσεως (ὅμοιο)  ἐπετεύχθη ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Θεοῦ Λόγου διά τῆς προσλήψεως ὑπ' Αὐτοῦ τῆς (ἄνευ ἁμαρτίας) ἀνθρωπίνης φύσεως (διά τοῦ ὁμοίου).

VIII.  Ὁμοιοπαθητική καί μαγεία

Διάφοροι ἐρευνητές (Frazer[20], I-A Candrea[21], O. Iftime & A. Iftime[22]) ἐπανεξετάζοντες τήν ἀρχή τῶν "ὁμοίων" καί τῶν λειτουργικῶν χαρακτηριστικῶν τά ὁποῖα προέρχονται ἀπό τήν ΟΠ, καταλήγουν στό συμπέρασμα ὅτι ἡ ἐσφαλμένη διδασκαλία τῆς ΟΠ ἀποδεικνύει ἑαυτήν ὡς μία μορφή συμπαθητικῆς μαγείας.

Περαιτέρω, ὅπως ἤδη προαναφέρθηκε, ὁ ἱδρυτής καί κύριος διδάσκαλος  τῆς Ὁμοιοπαθητικῆς, Hahnemann, ἀναφέρεται στή μαγική ἰαματική δύναμη τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων⁷.

Ἐκ τῶν ἀνωτέρω συνάγεται ἀβίαστα ἡ ἐπιτακτική ἀνάγκη ἄμεσης ἀνάκλησης τῶν βαρέων χαρακτηρισμῶν τῶν συντακτῶν τῆς "Επιστολής Διαμαρτυρίας" καί αἰτήσεως συγγνώμης, γιά νά λήξει τό θέμα χωρίς ἄλλες προεκτάσεις.