Προσκυνηματική ἐπίσκεψη τῶν Ἁγίων Τόπων 2018 - ἀφιερωμένη στόν Μέγα Κωνσταντῖνο καί τή μητέρα του Ἁγία Ἑλένη.

Μέγας καί βεβαίως ὁ ἅγιος Κωνσταντῖνος

Ἡ φετινή τοῦ 2018 προσκυνηματική ἐπίσκεψη τῶν Ἁγίων Τόπων, ἦταν ἀφιερωμένη στόν Μέγα Κωνσταντῖνο καί τή μητέρα του Ἁγία Ἑλένη. Σιγά σιγά θά ἀνεβαίνουν στό διαδίκτυο ἀποσπάσματα ἀπό τή ζωή του...

Ἡ ἐφηρμοσμένη θεολογία του:

• Ἔβαζε τά χείλη του στὶς πληγὲς τῶν ἁγίων ἐπισκόπων, γιὰ εὐλογία.
• Εἶναι ὁ πρῶτος αὐτοκράτωρ ποὺ δήλωσε ὅτι εἶναι δοῦλος τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι θεός.
• Προσευχόταν πρὶν ἀπὸ κάθε μάχη καὶ ἀφοῦ ἀξιωνόταν θεοφανείας, ἔδινε ἐντολές.
• Συνεκάλεσε τήν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, σύμφωνα μέ τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία ἀποφασίζει ἀμετακλήτως, ὑπὸ τὴν καθοδήγηση τοῦ  Ἁγίου Πνεύματος. Πρώτη φορὰ προβάλλεται συλλογικὴ ἑν Ἁγίῳ Πνεύματι κρίση.
• Ἀνεξιθρησκεία σημαίνει ἐλευθερία λατρείας τοῦ ὅποιου θεοῦ, χωρὶς νὰ διώκονται οἱ λάτρεις, ἀλλά καὶ χωρὶς τήν ὕπαρξη ἰδιαιτέρων χώρων λατρείας τους, πλὴν τῶν χριστιανικῶν ναῶν. Καὶ αὐτὸ ἐπειδή στὶς ἄλλες θρησκεῖες ἔχουμε δαίμονες ὑπὸ τὴν μορφὴν θεοτήτων, σεξουαλικὰ ὄργια, μαγεία καὶ φόνους. Κέρδος ἡ θεία πρόνοια καὶ ἡ ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ.
• Ἡ λάρνακά του ἔβρυε ἰάσεις.

Θεωρητικὴ θεολογία ποὺ βίωνε ἢ δίδασκε:

• Ἕνας εἶναι ὁ Κύριος, μία ἡ Ἐκκλησία, μία ἡ διδασκαλία, τὴν ὁποία θὰ καθόριζε ἡ Ἐκκλησία (διὰ Συνόδων). Ἕνας εἶναι ὁ Σταυρός, ἕνα τὸ Σῶμα τοῦ Κυρίου, μία ἡ δόξα (γνώμη). Ἄρα ἔγινε ὑπερασπιστὴς καὶ μάρτυς τῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας.
• Τό ἀνθρώπινο πρόσωπο εἶναι κατ᾿ εἰκόνα καί καθ᾿ ὁμοίωσιν τοῦ Θεοῦ. Γι᾿ αὐτὸ ἀπηγόρευσε τό στιγματισμό.
• Τό ἀνθρώπινο σῶμα εἶναι ὁ κατὰ φύσιν χαρούμενος οἶκος τῆς Ἀληθείας τοῦ Θεοῦ.
• Ἐσχάτη μανία καί πλάνη εἶναι ἡ σύγκριση τῶν κτιστῶν μὲ τὰ ἀΐδια, τὰ αἰώνια.
• Πίστευε καρδιακὰ σὲ Αὐτὸν ποὺ δὲν κατανοοῦσε.

Τὰ καλὰ πού ἔκανε ὁ Μ. Κων/νος ὑπὲρ τῶν χριστιανῶν:

• Κατήργησε τὸν σταυρικὸ θάνατο,
• ἐπέβαλε τὸ σύμβολο τοῦ σταυροῦ καὶ τὸ μονόγραμμα ΧΡ.
• Ἀπεκάλυψε ὄργια καί φόνους εἰδωλολατρῶν κατὰ τὶς θυσίες, τὶς ὁποῖες καὶ ἀπηγόρευσε.
• Θέσπισε τὴν Κυριακὴ ὡς ἡμέρα ἀργίας.
• Ἐπέστρεψε τὶς περιουσίες τῶν χριστιανῶν,
• ἀπηγόρευσε τὴ λατρεία τοῦ αὐτοκράτορα ὡς θεοῦ ἤ ἀνθρώπου,
• ἔβαλε τὴ νομοθεσία κάτω ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο,
• ἐγκαινίασε τὸ Ναὸ τῆς Ἀναστάσεως. Ἀνήγειρε πολλοὺς ναούς.
• Ἔδωσε στούς χριστιανούς τήν δυνατότητα νά ἔχουν δικαιώματα στὰ κοινά.

Πολιτικὴ σκοπιμότητα ἡ εὔνοια πρὸς τούς χριστιανούς;

• Οἱ χριστιανοὶ ἀποτελοῦσαν μόνο τὸ 10%.
• Ἀλλὰ καὶ δὲν μετεῖχαν στὰ πολιτικά, γιὰ νὰ πεῖ κανεὶς ὅτι θά ᾿παιρνε ψήφους.
• Ἤδη εἶχε ὄφελος ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες. Ψήφους καὶ ἀγάπη.
• Ἄν εἶχε πρόθεση νὰ σφετερισθεῖ τὸν χριστιανισμὸ πολιτικά, ὡς μέσο ἑνότητας λαῶν, θὰ τὸ ἔκανε μὲ τὴν εἰδωλολατρικὴ θρησκεία.
• Γιατὶ νὰ βαπτισθεῖ ἂν δὲν πίστευε σὲ μετὰ θάνατον ζωή, ἂν δὲν ἀγαποῦσε τὸν Χριστό, ἂν δὲν εἶχε φόβο Θεοῦ;

Φόνοι καὶ ἁγιότητα:

Κάθε πράξη κρίνεται λαμβάνοντας ὑπ᾿ ὄψιν τὸ ὅλο πλαίσιο νόμων, ἠθῶν καὶ ἐθίμων τῆς ἐποχῆς, στὴν ὁποία πραγματοποιεῖται. Π. χ. προφήτης Ἠλίας ποὺ σφάζει τοὺς ἱερεῖς τῶν εἰδώλων. Ἡ φουστανέλα τοῦ Ἕλληνα τὸ 1821. Ὁ χιτώνας τοῦ ἀρχαίου Ἕλληνα. Ἄρα γιὰ τὸν Μ. Κων/νο ἡ εὐθύνη τῆς αὐτοκρατορικῆς ἐξουσίας καὶ ὄχι ἡ προσωπικὴ εὐθύνη εἶναι ἡ αἰτία τῶν φόνων σὲ πολέμους, ἀλλὰ καὶ τῶν πιθανῶν φόνων τῶν συγγενῶν του, γιὰ τοὺς ὁποίους τὸν συκοφαντοῦν. Πολὺ θολὸ τὸ περιβάλλον τῆς ἐποχῆς του, διάφορες ἐκδοχές, ἄρα δύσκολο νὰ τὸν καταδικάσει κάποιος ἀκόμη καὶ γιὰ φόνους, ποὺ δῆθεν εἶχε διαπράξει.

Ἐφ᾿ ὅσον ἡ Ἐκκλησία ὡς σῶμα Χριστοῦ τὸν ἀνεκήρυξε ἅγιο, ἀποτελεῖ ἐγωϊσμὸ ἡ κάθε ἄλλη μεμονωμένη τοποθέτηση.

Ὅλα γιὰ ὅσα κατηγορεῖται ἔγιναν πρὶν βαπτισθεῖ.

Ἡ εἰλικρινὴς μετάνοια ἀκυρώνει τὸ ὁποιοδήποτε βεβαρυμένο παρελθόν.

Τὸ ὅραμα τοῦ σταυροῦ:

• τὸ εἶδε ὅλο τὸ στράτευμα,
• δὲν ἦταν φυσικὸ φαινόμενο, ἡ ἐπιγραφὴ δὲν θὰ ἐξηγεῖτο,
• δὲν ἦταν αὐθυποβολή, πιὸ εὔκολο ἦταν νὰ δεῖ τὸν θεό-ἥλιο ἢ μία ἄλλη εἰδωλολατρικὴ θεότητα,
• δὲν εἶχε σκοπιμότητα, θὰ τὸ κοινοποιοῦσε ἄμεσα,
• δὲν ἦταν ἐπινόηση, θὰ ἀναφέρονταν καὶ ἄλλα θαυμαστά.

Προσφορά τοῦ ἁγίου:

• Συμφιλίωση δόγματος καὶ ἀρχαιότητος.
• Ἐκχριστιανισμὸς Εὐρώπης μαζὶ μὲ τὸν Ἀπ. Παῦλο.
• Μετέτρεψε τήν Κων/πολη σέ κεντρόσφαιρα μετασχηματισμοῦ ὅλου τοῦ κοινωνικοῦ ἱστοῦ τῆς Ἀνατολῆς.
• Ἕνωσε Ἐκκλησία Κράτος. Ἔβαλε τὴν Ἐκκλησία μέσα στὸν κόσμο, ἀλλὰ καὶ τὸν κόσμο (ἀνθρώπους) μέσα στὴν Ἐκκλησία.
• Κατέδειξε ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ προϋπόθεση τῆς εὐημερίας. Διακριτοὶ ρόλοι. Ὁ διαχωρισμὸς δημιουργεῖ ἀθεϊστικὸ λαϊκὸ κράτος. Ἡ περιφρόνηση τῆς θρησκείας, δηλ. τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ, ὁδηγεῖ σὲ κίνδυνο τὶς δημόσιες ὑποθέσεις. (παιδεία, πολιτικὴ, οἰκονομία, ὑγεία...).
• Ἀνέστησε τὸ ἑλληνικὸ ἔθνος. 

 ΣΗΜ: Τήν ἀλησμόνητη ἐκδρομή ἐδῶ καί χρόνια, τήν διοργανώνει ἡ ἀκάματη μοναχή Νεκταρία τῆς Ἱ. Μονῆς ὁσίου Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου ἀπό Ἅγιο Στέφανο Ἀττικῆς.