Γεωργίου Χάλαρη, θεολόγου, ὑποψηφίου Dr.

Πολύ συχνά ὁμάδες πού σχετίζονται μέ ἤ προέρχονται ἀπό τό χῶρο τῆς θρησκευτικῆς μεταρρύθμισης τοῦ 16ου αἰ. καί τοῦ προτεσταντισμοῦ, φανερά ἀγνοώντας τόσο τήν Ὀρθόδοξη διδασκαλία, ὅσο καί τήν ἔννοια τῶν πηγῶν στίς ὁποῖες ἐνίοτε καταφεύγουν προκειμένου νά στηρίξουν τίς θέσεις τους, μέμφονται τήν Ἐκκλησία  καί τό λαό μας γιά τήν τιμή καί τό σεβασμό πού ἀποδίδουν  στήν Παναγία μας.  Μέ ὅσα ἀκολουθοῦν ἐπιχειροῦμε, ἀπευθυνόμενοι στό λαό μας, καί περιοριζόμενοι στά ὅρια ἑνός ἄρθρου, νά δώσουμε συνοπτικές ἀπαντήσεις, καί σέ βασικές μόνον τέτοιου εἴδους μομφές, ἐκθέτοντας τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας ὅπως αὐτή ἐκφράζεται μέσα ἀπό τό κείμενο τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

Ἡ Ἐκκλησία μας δέν ἀποδίδει λατρεία στήν Παναγία , ἀλλά τήν τιμᾶ ὡς Μητέρα τοῦ Κυρίου,  ὄχι ἀνεξάρτητα ἤ αὐτόνομα ἀπό τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ἐξάλλου ὑπῆρχε καί γιά Ἐκείνην Θεός καί Σωτήρας (Λουκ.1,47) . Ἡ τιμή στό πρόσωπο τῆς Θεοτόκου ἀποδόθηκε πρίν ἀπό ὅλους μας σέ Ἐκείνην παραδειγματικά ἀπό τόν ἴδιο τό Θεό . Αὐτός  τήν ἐξέλεξε μεταξύ ὅλων τῶν γυναικῶν ὅλων τῶν αἰώνων  νά γίνει ὄχι μόνον σκεῦος ἐκλογῆς Του, ἀλλά καί συνεργός Του στό σχέδιο τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου.

Μία ἀπό τίς  μομφές τῶν νέο-προτεσταντικῶν ὁμάδων πού προαναφέρθηκαν ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὅτι ἀποκαλεῖ τή Μητέρα τοῦ Κυρίου Παναγία ἤ Θεοτόκο. Οἱ ὁμάδες αὐτές ἰσχυρίζονται μάλιστα ὅτι οἱ χαρακτηρισμοί αὐτοί τῆς Παναγίας μας ἀποτελοῦν λανθασμένη ὀνοματοθεσία , πού χρησιμοποιοῦν  ὅσοι ἔχουν ξεφύγει κατά σοκαριστικό τρόπο (sic!) ἀπό τό λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἄς δοῦμε τώρα τίς μομφές αὐτές  ἀναλυτικότερα :