Πανορθόδοξη συνεργασία για τήν παύση τοῦ διωγμοῦ τῆς Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας
ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Θέσπιδος 11 ΜΑΡΟΥΣΙ
ΤΗΛ. 210 8025211 Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Οἱ Ὀρθόδοξοι Οὐκρανοί ἀδελφοί μας, πέρα ἀπό τά δεινά τοῦ πολέμου πού ὑφίστανται, βιώνουν και τον ἐκκλησιαστικό διωγμό, ὁ ὁποῖος ἀποκρύπτεται ἀπό τά στρατευμένα ΜΜΕ τῆς Δύσης. Μετά την ἁρπαγή ἱστορικῶν ναῶν και μονῶν τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἀπό την οὐκρανική κυβέρνηση, ἦλθε καί ἡ κρατική ἀπαγόρευση τῆς Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας[i], καταπατώντας κάθε ἔννοια δικαίου και θρησκευτικῆς ἐλευθερίας.
Ἡ ἀπαγόρευση βασίζεται και στην ἀντικανονική ἀναγνώριση τῆς λεγομένης αὐτοκέφαλης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, με ἐπικεφαλῆς τον μη ἔχοντα κανονική χειροτονία Ἐπιφάνιο Ντουμένκο, ἐκ μέρους τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου και τῶν Ἐκκλησιῶν Ἀλεξανδρείας, Ἑλλάδος καί Κύπρου.
Οἱ ἀρχές τῆς Οὐκρανίας, με τό πρόσχημα ὅτι αὐτή ἡ μη ἐπαρκῶς ἀναγνωρισμένη κοινότητα, ἀποτελεῖ την Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας, προβαίνουν στό διωγμό τῆς κανονικῆς Ἐκκλησίας, ὅπως συνέβη στή Σοβιετική Ἕνωση μέ τή σχισματική «ζῶσαἘκκλησία»[ii] . Ὅμως, τή Σύνοδο ὑπό τοῦ Μητροπολίτη Κιέβου Ὀνουφρίου, ἀναγνωρίζουν ὡς παράλληλη κανονική δικαιοδοσία, ἀκόμη και οἱ ὡς ἄνω τέσσερις τοπικές Ἐκκλησίες. Οἱ δε ὑπόλοιπες δέκα αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες, ἀναγνωρίζουν μόνο τήν κανονική Ἐκκλησία ὑπό τόν Μητροπολίτη Ὀνούφριο καί καθόλου τή «ζῶσα Ἐκκλησία» τοῦ Ἐπιφανίου Ντουμένκο, τον ὁποῖο ἀντιμετωπίζουν ὡς σχισματικό και ἀχειροτόνητο.
Οἱ προκαθήμενοι τῶν τεσσάρων Ἐκκλησιῶν και οἱ ἐπηρεάζοντες ἤ στηρίζοντες τίς ἀποφάσεις τους, πέρα ἀπό τό πολύπλοκο ἐκκλησιαστικό πρόβλημα πού δημιούργησαν, συνέβαλαν, ἄθελά τους, στό διωγμό πού ὑφίστανται οἱ ἀδελφοί μας Ὀρθόδοξοι Οὐκρανοί.
Δυστυχῶς, το Πατριαρχεῖο Μόσχας, με ἀφορμή ὅλα αὐτά, προχώρησε σέ ἀντικανονική εἰσπήδηση στό κανονικό ἔδαφος τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, δυσκολεύοντας το ἔργο τῶν ἱεραποστόλων καί καταπικραίνοντας τό νεοφώτιστο ἀφρικανικό ἐκκλησίασμα. Το ἄδικο δέν θεραπεύεται με ἄδικο. Μέ τέτοιες ἐνέργειες βαθαίνει το σχῖσμα καί πληγώνεται περισσότερο το Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ὁ δέπλοῦτος τῆς ἀληθινῆς πίστης, θάβεται κάτω ἀπό τίς πρωτοκαθεδρικές μικροπρέπειες, διά τῶν ὁποίων βλασφημεῖται το ὄνομα τοῦ Θεοῦ τοῖς ἔθνεσι .
Ταπεινά φρονοῦμε ὅτι ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης, οἱ λοιποί πατριάρχες καί προκαθήμενοι για νά θεραπεύσουν το τραῦμα τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας θά πρέπει να ἀκολουθήσουν τό φρόνημα τῶν Ἁγίων Πατέρων, να ἐφαρμόσουν με ἀκρίβεια το πνεῦμα και τό γράμμα τῶν ἱερῶν Κανόνων για να εἰρηνεύσει ἡ Ἐκκλησία. Νά δείξουν τήν κοινή γραμμή τῆς Ἐκκλησίας και νά διακηρύξουν ὅτι ἡ διοικητική διάρθρωση τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν ὑπάρχει για να ἐξυπηρετεῖ τίς ἀνάγκες τῆς καθ’ ὅλου Ἐκκλησίας και τό σκοπό τῆς σωτηρίας πάντων τῶν ἀνθρώπων, ὄχι για νά διχάζει, νά σκανδαλίζει και νά κολάζει. Τί θα ὠφελήσουν τά ἐκκλησιαστικά προνόμια ἄν δεν σωθοῦν οἱ ἄνθρωποι; Τί ὠφελοῦν τά ἀξιώματα ἄν ἐξάπτονται τά μίση καί χωρίζονται οἱ ψυχές ἀπό τόν Χριστό;
Φρονοῦμε ὅτι δεν θα θεραπευτεῖ το σχῖσμα ἄν δέν σταματήσουν και οἱ δυό πλευρές να ἐπηρεάζονται ἀπό γεωπολιτικά συμφέροντα και δεν ὁμολογήσουν ὅτι γιά τούς Ὀρθοδόξους ὑπάρχει μία κοινή Πατρίδα, ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, στην ὁποία δεν μποροῦν να εἰσέλθουν ὅσοι μισοῦν, ἐκδικοῦνται καί διώκουν ἄλλους ἀνθρώπους. Σ’ αὐτή τήν Πατρίδα, πρῶτοι εἶναι οἱ πιό ταπεινοί, ἐκεῖνοι πού ὑπηρετοῦν τούς ἄλλους και ὄχι ἐκεῖνοι πού ἐξουσιάζουν.
Για ὅλα τά ἐκκλησιαστικά προβλήματα οἱ θεοφώτιστοι Ἅγιοι Πατέρες, ἔχουν προβλέψει τή θεραπεία στους αἰωνίως ἰσχύοντες Ἱερούς Κανόνες. Ἄν ἐκεῖνοι τηρηθοῦν, ὅλα θα εἰρηνεύσουν, διότι το Ἅγιο Πνεῦμα πού ἐνέπνευσε τούς Κανόνες, εἰρηνεύει καί κάνει δυνατά τά ἀδύνατα παρά τοῖς ἀνθρώποις. Ἀντιθέτως, ἡ μή τήρηση καί ἡ περιφρόνησή τους ἐπιφέρει προβλήματα, ἀδιέξοδα, σκάνδαλα, διχασμούς. Ὅσο ἀπομακρυνόμαστε ἀπό τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, στις ὁποῖες περιλαμβάνονται και οἱ Ἱεροί Κανόνες, τόσο ἀπομακρυνόμαστε ἀπό την εἰρήνευση.
Ἡ Ἐκκλησία δεν εἶναι ἰδιοκτησία κανενός. Ἐκεῖνοι πού δημιούργησαν το σχῖσμα, φέρουν εὐθύνη ἐνώπιον Θεοῦ και ἀνθρώπων. Οἱ ποιμένες, ὀφείλουν νά δίνουν παράδειγμα μετανοίας και ἐν Χριστῷ ταπείνωσης. Να μην ἀγκυλώνονται σέ ἐμμονές πού ὁδηγοῦν την Ἐκκλησία σέ ἀδιέξοδα καί δίνουν ἀφορμές στούςἐχθρούς Της να τήν διώκουν. Πράγματι, το οὐκρανικό μετά ἀπό 5 χρόνια, φαίνεται νά βρίσκεται σέ ἀδιέξοδο. Ὅμως, με τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ και τῆς ἐκκλησιαστικῆς τάξης, θα διαλυθοῦν τά ἀδιέξοδα.
Ἄς μήν ξεχνᾶμε στίς προσευχές μας τούς δοκιμαζομένους Οὐκρανούς ἀδελφούς μας. Ἔχουμε τή βεβαιότητα ὅτι μέσα και ἀπό αὐτό τό διωγμό θά θριαμβεύσει πάλι ἡ Ἐκκλησία και θά λάμψουν νέοι Ἅγιοι με την ὑπομονή στίς θλίψεις, ἀκόμα και με τό μαρτύριο. Οἱ δε διῶκτες τῆς Ἐκκλησίας, θα βγοῦν ἡττημένοι κατά κράτος, ὅπως συνέβη με ὅλους ἀνεξαιρέτως, ὅσοι κινήθηκαν κατά τῆςἘκκλησίας.