Ἡμερίδα «Ἀφῆστε με νά ζήσω» 6-5-2018.

Τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμ. Σαράντη Σαράντου:

Πολυσέβαστοι καί ἀγαπητοί πατέρες, ἀγαπητοί ἀδελφοί καί ἀγαπητές ἀδελφές Χριστός Ἀνέστη,

Ἡ σημερινή μας ἐκδήλωση φαίνεται ὅτι ἦταν θρηνώδης, ἀλλά πρέπει νά προσθέσουμε ἐν μετανοίᾳ. Ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι ἡ κατάσταση τῆς Πατρίδας μας εἶναι τραγική. Τό δημογραφικό πρόβλημα κινεῖται σέ ἀρνητικές καί ἐπικίνδυνες διαστάσεις καί δεῖκτες. Παρά ταῦτα, μέσα στίς ἴδιες τίς οἰκογένειες ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων ὅσο καί στίς δημόσιες καί ἰδιωτικές ὑπηρεσίες τό κλίμα εἶναι ἐντελῶς ἀρνητικό στό πολύ συμβατό γιά τή γυναικεία φύση θέμα τῆς τεκνογονίας.

Θυμᾶμαι πόσες φορές ἐρχότανε ἡ πρεσβυτέρα μου στό σπίτι κλαίγοντας γιατί ἔμαθαν οἱ συνάδελφοι ὅτι πάλι εἶναι ἔγκυος. Ἔκλαιγε, βέβαια, ἀλλά μετά ἡ πληρότητα αὐτῆς τῆς προσφορᾶς ἀνεπλήρωνε κάθε ἄλλον ὀνειδισμό. Τί νά ποῦμε γιά τό πολύ σοβαρό σύγχρονο bullying πού ὑφίστανται οἱ νέες ὑποψήφιες μητέρες. Πηγαίνουν μέ χαρά γιά νά ἐμπιστευτοῦν στό γιατρό τήν ὑγεία καί τήν πορεία τῆς κυοφορίας τοῦ βρέφους τους καί βρίσκουν τόν ἰατρό γεμάτο ἀπό ἐπιχειρήματα πλήρως καταρτισμένο νά τίς ἐνημερώσει γιά ὅλες τίς πιθανές ἀσθένειες πού μποροῦν νά ἐπιβαρύνουν τά κυοφορούμενα.

Μά εἶναι ψυχολογία αὐτή; Εἶναι ἰατρική αὐτή; Συγγνώμη, δέν κατηγοροῦμε βέβαια ἀλλά δέν μποροῦμε νά καταλάβουμε τή νοοτροπία. Πρόσφατα πῆγε ἡ ἀνηψιά μου στό γιατρό καί πῆγε μαζί καί ἡ μητέρα της. Μά τούς μαύρισε τήν ψυχή κυριολεκτικά! Τῆς ἀνέφερε τῆς κοπέλας ὅλες ἐκεῖνες τίς τραγικές, πιθανές συνέπειες ἐπειδή εἶναι 43 ἐτῶν τώρα καί περιμένει μέ πολύ μεγάλη χαρά τό δεύτερο –δέ μποροῦσε νά κάνει δεύτερο παιδάκι. Τῆς μαύρισε τήν καρδιά! Ἡ μητέρα της προσπάθησε ἐκεῖ μπροστά στό γιατρό νά ἀνατρέψει τό κλίμα καί φυσικά βέβαια ὁ γιατρός προσεβλήθη. Οἱ ἐξετάσεις ἔδειξαν ὅτι εἶναι πολύ καλά τό μωρό. Τί ἀπολογία θά μποροῦσε νά εἶχε δώσει τή στιγμή πού πανικόβαλλε τή μητέρα αὐτήν.

Μειονότητα εἶναι οἱ γυναικολόγοι ἰατροί πού δέν κάνουν ἐκτρώσεις. Ἀξιότιμοι εἶναι ἐκεῖνοι πού δέ βάφουν τά χέρια τους στό αἷμα τῶν φοβερῶν ἐκτρώσεων. Τρία πρόσφατα πλήγματα ἀπό τό στενό οἰκογενειακό μου περιβάλλον ἐπιβεβαιώνουν αὐτή τήν κατάσταση πού πηγαίνουν οἱ κοπέλες γιά νά ἐμπιστευτοῦν στό γιατρό καί γυρίζουν μαῦρες καί ἄραχνες ἕως ὅτου γίνουν ἐξετάσεις. Ἀλλά καί ὅταν γίνουν οἱ ἐξετάσεις πάλι λέει ὁ γιατρός: «Ξέρεις ὑπάρχουν μερικά ποσοστά…», καί τίς ἀφήνουν μέ αὐτά τά ποσοστά τῆς ἀπαισιοδοξίας.

Καί ὁ Ἅγιος Πορφύριος καί ὁ Ἅγιος Παΐσιος καί ὅλοι αὐτοί οἱ ἅγιοι πατέρες πού ἦταν μέν ἄγαμοι ἀλλά εἶχαν τή φώτιση τοῦ Κυρίου προσπαθοῦσαν νά ἀγκαλιάσουν ὅλες τίς κοπέλες τίς ἐγκυμονοῦσες καί νά τούς δώσουν ἔτσι πλήρη αἰσιοδοξία γιά αὐτό πού θά κάνουν. Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἔλεγε ὅτι ἄν ὁ λογισμός τῆς κυοφορούσης εἶναι ὑγιής τότε φυσικά καί τό παιδάκι, τό βρέφος, ἐάν ἔχει κάποια ἐπιβάρυνση, ἐάν εἶχε κάποια ἐπιβάρυνση, αὐτή μπορεῖ νά θεραπευτεῖ. Νά ἐλαττωθεῖ. Νά μηδενισθεῖ. Γιατί τελικά ἡ μητέρα ἐμπιστεύεται στή Χάρη τοῦ Κυρίου.

Ἐπειδή μοῦ ἐλέχθη ὅτι θά κλείσω τή σημερινή αὐτή ἡμερίδα, γιά αὐτό δέν θά ἀναφέρω 3-4 πολύ δυνατά κείμενα, ἕνα τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, ἕνα τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Φιλοθεΐτη, ἀλλά σέ λίγες μέρες θά τά δημοσιεύσουμε στό site τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν, πού λέγεται Ὄρθρος, καί θά δεῖτε πῶς αὐτοί οἱ πατέρες προσεγγίζουν, προσεύχονται, ἐνισχύουν, Χριστοποιοῦν καί Θεανθρωποποιοῦν καί μεταβάλλουν ἀκόμα καί καταστάσεις δυσοίωνες καί ἀπέλπιδες κατά τούς γιατρούς –ὄχι ὅλους δόξα τῷ Θεῷ.

Εἶναι ἐπιβεβλημένο λοιπόν μέ τή μεγίστη ἐν Χριστῷ διάκριση πού διαθέτουμε νά ἐνημερώνουμε σωστά καί ἐμεῖς σάν ἱερεῖς, ὅσο ἀνάξιοι καί νά εἴμαστε, νά ἐνημερώνουμε Χριστιανικά, φιλάνθρωπα τίς σύγχρονες κοπέλες γιά τίς συνέπειες τίς πνευματικές, τίς ψυχολογικές, τίς ἠθικές πού ἀπορρέουν ἀπό τίς ἐκτρώσεις. Γιατί νά μή σηκώσουμε καί ἐμεῖς σημαία; Γιατί νά μή φωνάξουμε ὅπως φωνάζαν οἱ κοπέλες πού ἦταν ἔξω προηγουμένως; Δέν τίς κατηγοροῦμε τίς κοπέλες αὐτές, ἀλλά, ἡ ἀντίδραση, ὁ ἀντίλογος εἶναι ὑγιέστατος αὐτός, γιατί σπάει τήν προκατάληψη καί τήν ὑπερηφάνεια ὅπως εἶπε ὁ ἅγιος γέροντας προηγουμένως –τήν ἀλαζονεία, ὅτι αὐτή εἶναι δική μου ὑπόθεση. Μά δέν εἶναι δική μας ὑπόθεση. Εἶναι τοῦ Θεοῦ. Καί ὅσο τήν ἀφήνουμε στά χέρια τοῦ Θεοῦ, τόσο καί οἱ δυσκολίες μας μειώνονται καί μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ πορευόμαστε. Ποῦ πορευόμαστε; Ἀπό τήν παροῦσα πρός τήν αἰώνια ζωή. Αὐτός εἶναι ὁ σκοπός ὑμῶν τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἀλλά καί ὅλων τῶν ἀνθρώπων φυσικά.

Ἐπιτρέψατέ μας νά κάνουμε μία πρόταση. Ἡ Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν θέλει νά κάνει μία πρόταση. Τί εἴμαστε; Δέν εἴμαστε τίποτα. Ἀδελφοί εἴμαστε. Λοιπόν, μπροστά στό κακό πού ὑπάρχει στήν πατρίδα μας καί μπροστά στό κακό πού ἔρχεται, πού θά ‘ρθεῖ, εἴπαμε θρηνοῦμε ἐν μετανοίᾳ, ἀλλά ἐπειδή εἴμαστε ὅλοι ἕνα σῶμα –τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, μέ μακαρία κεφαλή τόν Χριστό μας, μποροῦμε νά πάρουμε μία ἀπόφαση. Ὅσοι θέλουνε, καί νά ποῦμε: νά ἔχουμε ἕνα πνευματικό ραντεβού προσευχῆς κάθε μέρα. Νά πάρουμε ἕνα κομποσκοινάκι τριαντατριάρι, ἤ κατοστάρι –οἱ ἅγιοι πατέρες τῆς Γρηγορίου καί τῶν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ ἉγίουὌρους καί οἱ ἅγιες μητέρες τῶν μοναστηριῶν κάνουνε κομποσκοινάκια, τό ξέρω, γιά ἐμᾶς πού εἴμαστε ἀδύναμοι στόν κόσμο καί γιά νά ἔχουμε, ἄς ποῦμε, τά μυαλά μας στή θέση τους καί νά μήν ἐπηρεαζόμαστε ἀπό τόν κάθε τυχάρπαστο, ἤ τήν κάθε τυχάρπαστη –νά πάρουμε λοιπόν τό κομποσκοινάκι μας τό τριαντατριάρι, καί νά λέμε «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με», γιατί ἔτσι εἶναι σωστή ἡ εὐχή, καί θά ἐννοοῦμε καί ὅλη τήν πατρίδα μας, ὅλους τούς μεγάλους ἀνθρώπους πού θά πρέπει νά ἐνισχύουν τίς καινούργιες κοπέλες γιά νά τεκνογονοῦν.

Αὐξάνεσθε, πληθύνεσθε, πληρώσατε, κατακυριεύσατε, εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας. Εἶπε ὁ Δημιουργός, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός, καί τό Πνεῦμα τό Ἅγιο στό πρῶτο ζεῦγος. Γιατί λοιπόν ἐμεῖς νά μή τούς τό λέμε; Χαρά μεγάλη εἶναι καί δυσκολία καί ἄθλημα ἀλλά ἔχει νά εἰσπράξει ὁ ἄνθρωπος καί πολλές εὐλογίες μαζί μέ τήν κοπιαστική τεκνογονία.

Ἄν μποροῦμε λοιπόν νά κάνουμε ἕνα κομποσκοινάκι, ἴσως ἕξι ἡ ὥρα τό πρωΐ, ἐπειδή οἱ πατέρες οἱ Ἁγιορεῖτες σηκώνονται πολύ πρωΐ καί οἱ Ἀριζονίτες ξυπνᾶνε, σηκώνονται, καί ἀρχίζουν τήν ἀκολουθία τους τήν πρωϊνή τά μεσάνυχτα μία ἡ ὥρα. Εἶναι πανδαισία αὐτές οἱ ὧρες. Εἶναι οἱ καλύτερες ὧρες προσευχῆς. Ἐμεῖς δέν μποροῦμε δυστυχῶς γιατί ὅταν κοιμόμαστε ἑντεκάμιση, δωδεκάμιση, καί τά λοιπά, πῶς νά γίνει; Νά μή ξεκουραστοῦμε καθόλου; Λοιπόν, πέντε ἕξι, ἑπτά, μέσα σέ αὐτό τό διάστημα νά κάνουμε ἕνα τριατατριάρι κομποσκοινάκι, ζητώντας λοιπόν ἀπό τόν Κύριο, τούς μέν μεγάλους νά τούς φωτίζει, γιαγιές, παποῦδες, μανάδες, πατεράδες, θείους, θεῖες, καί νά μήν ὀνειδίζουν τίς νέες κοπέλες ὅσο καί ἄν θέλουν νά κινηθοῦν. Νά τίς ἀφήσουν ἐλεύθερες μέ τούς συζύγους τους νά κανονίζουν τά τοῦ οἴκου τους. Καί ὅλους ἐμᾶς νά μᾶς δίνει ὁ Κύριος τή διάκριση ὅσο μποροῦμε νά δίνουμε χεῖρα βοηθείας ἀπ’ ὅποιο πόστο μποροῦμε σ’ αὐτές τίς νέες κοπέλες πού εἶναι πρωτάρες, ἤ πού ἔχουν κυοφορήσει γιά δεύτερη, τρίτη, τέταρτη, πέμπτη, καί οὕτω καθ΄ἑξῆς φορά.

Νά εὐχαριστήσουμε πάρα πολύ τούς ἐξαιρετικούς ὁμιλητές, τή διευθύνουσα στήν παροῦσα ἡμερίδα. Σᾶς εὐχαριστοῦμε. Διήνθησε ὅλη τήν ἡμερίδα καί μέ τίς δικές της ἐμπειρίες. Καί νά εὐχαριστήσουμε καί τούς πρωταγωνιστές πού διοργάνωσαν αὐτή τήν ἡμερίδα, τούς τεχνικούς οἱ ὁποῖοι μᾶς βοήθησαν καί στήν ἀκουστική ἀλλά καί στήν ὀπτική πρόσληψη ὅλης αὐτῆς τῆς ἡμερίδος. Χριστός Ἀνέστη!