«Τό βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως ἐστώς ἐν τόπῳ ἁγίῳ»

ΥΠΟΜΝΗΜΑ
Περί τῆς τελεσθείσης στά Ἀρσάκεια Σχολεῖα καινοφανοῦς, «Λειτουργίας»

Τήν Κυριακή 17 Μαΐου 2009, στόν ἱερό Ναό τῆς ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας, πού βρίσκεται στό χῶρο τῶν Ἀρσακείων Σχολείων Ψυχικοῦ ἐτελέσθη ὑπό τοῦ πρεσβυτέρου «π. Κώστα Μπέη» (ἔτσι ἀναγράφεται τό ὄνομά του στήν πρόσκληση, τήν ὁποία ἀπηύθυνε ὁ πρόεδρος τῆς Φιλεκπαιδευτικῆς Ἑταιρείας)  μιά περίεργη «λειτουργία» χάριν τῶν ἑταίρων, τῶν ἐκπαιδευτικῶν καί τοῦ ἐργατοτεχνικοῦ προσωπικοῦ τῆς Φιλεκπαιδευτικῆς Ἑταιρείας.

Ἡ «λειτουργία» αὐτή ἐτελέσθη ἄνευ γνώσεως τοῦ ἐφημερίου τῶν ἐν λόγῳ ἐκπαιδευτηρίων Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Παπαθανασίου καί ἄνευ ἀδείας τῆς ἁρμοδίας ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς.

Τό κείμενο τῆς «λειτουργίας» διενεμήθη στούς παρευρισκομένους.  Μέ μιά πρόχειρη μελέτη ἀντιλαμβάνεται ὁ καθένας ὅτι ἔχουμε νά κάνουμε μέ μιά αὐθαίρετη καί βέβηλη παρέμβαση στό ἄδυτο τῆς Θείας Λειτουργίας.  Στήν πραγματικότητα πρόκειται γιά ἕνα ἐξάμβλωμα Λατρείας, μιά σκόπιμη διαστρέβλωση τῆς Θείας Λειτουργίας τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου, πού ἀπομακρύνει τούς χριστιανούς ἀπό τήν ἀκρίβεια τῆς πίστεως καί τό σεβασμό στήν Ἱερά παράδοση καί τήν ὑπό τῶν Ἁγίων παραδεδομένη Λατρεία. Συγκεκριμένα:

1) Ὑπάρχει ἕνα «ἀλαλούμ» μορφῶν τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας.  Συμπλέκονται ἡ ὁμηρική, ἡ κοινή ἀρχαία ἑλληνική, ἡ καθαρεύουσα καί ἡ δημοτική κατά τρόπο πού προκαλεῖται ὁ γέλως καί ὁ καγχασμός.  Π.χ.  « Τάς θύρας, τάς θύρας τοῦ νοῦ καί τῆς καρδιᾶς μας, ἀνοιχτάς. Εν σοφίᾳ πρόσχωμεν».

2) Ἔχει ἀνατραπεῖ καί καταστραφεῖ ἡ δομή τῆς Θείας Λειτουργίας τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου.  Μεταξύ πολλῶν ἄλλων ἀπουσιάζουν τά εἰρηνικά καί οἱ τριαδικές ἐκφωνήσεις.  Ἡ μοναδική ἐκφώνησις ἔχει ὡς ἑξῆς : « ὅτι σοῦ ἐστίν ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμις καί ἡ ἀκτινοβολία  τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ ἁγίου Πνεύματος κλπ» (σελ. 19)

3) Παρεμβάλλονται μέσα στή λειτουργία ἀποσπάσματα ἀπό τόν Ὅμηρο καί τούς ἀρχαίους φιλοσόφους.  Μετά τό «Εὐλογία Κυρίου καί ἔλεος» παρεμβάλλεται ἡ προσευχή τοῦ Σωκράτη ( σ. 23).  Ἡ εὐχή τῆς ἁγίας Ἀναφορᾶς εἶναι αγνώριστη, καθώς μετά τίς πρῶτες φράσεις παρεμβάλλονται ἀποσπάσματα τοῦ Ὁμήρου καί τοῦ Ἐμπεδοκλέους (σ. 16) ἐνῷ στή συνέχεια μνημονεύονται μεταξύ τῶν Ἁγίων οἱ «ἔνθεοι φιλόσοφοι» (σ.18).

4)  Ὅλες οἱ εὐχές, «κουτσουρεμένες», διαστρεβλωμένες, μέ μεταφρασμένα καί ἀμετάφραστα μέρη. Ἀπό τήν Εὐχή τῆς ἀναμνήσεως ἀπουσιάζει ὅλο τό μυστήριο τῆς θείας Οἰκονομίας, ὁ Σταυρός, ὁ τάφος, ἡ ἀνάστασις ἡ ἀνάληψις ἡ Δευτέρα παρουσία ( σ.17).

5)  Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ ἀποβάλλεται !  «Στῶμεν καλῶς στῶμεν μετά δέους»(σ. 15) «Μέ τό δέος τοῦ Θεοῦ, πίστη και ἀγάπη προσέλθετε» (σ.21).

6)  Τέλος, δέν ὑπάρχει Ἀπόλυσις.  Ἀντ᾿ αὐτῆς ὑπάρχουν τά ἀκόλουθα :  «Δόξα Σοι, ὁ Θεός ἡ ἐλπίς ἡμῶν δόξα Σοι.  Εὐγνώμονες καί εὐέλπιδες συνεχίζουμε».

 

Κατά πληροφορίες ὁ π. «Κώστας» Μπέης, φοροῦσε μόνο φαιλόνιο καί πετραχήλι καί δέν τέλεσε ἀκολουθία τῆς Ἱερᾶς Προσκομιδῆς.  Στό τέλος τῆς «λειτουργίας» του κάλεσε  ὅ λ ο υ ς  τούς παρόντες νά μεταλάβουν.

Μέ τά ἀνωτέρω δίνουμε μιά μόνο ἀμυδρή εἰκόνα τῆς διεστραμμένης «λειτουργίας» πού τέλεσε ὁ π. Κώστας Μπέης καί τῆς ὁποίας τό κείμενο ἐπισυνάπτουμε.

Διερωτώμεθα : Δέν ὑπάρχουν εὐθύνες τοῦ ἐν λόγῳ ἱερέως γιά τή βλάσφημη αὐτή τελετουργία δικῆς του ἐπινοήσεως; 

Δέν ὑπάρχουν εὐθύνες τῆς Διοικήσεως τῶν Ἀρσακείων σχολείων, ἡ ὁποία κάλεσε τόν ἐν λόγῳ ἱερέα νά λειτουργήσει καί ὅλο τό προσωπικό, διδακτικό καί μή, νά παρακολουθήσει τό καινούργιο αὐτό ...θέαμα; 

Μήπως ἔφθασε ὁ καιρός νά πάψουν οἱ χριστιανοί νά εἶναι εὐπειθεῖς, ὑποταγμένοι στίς λειτουργικές αὐθαιρεσίες τῶν ἱερέων, μέ τίς ὁποῖες προσβάλλουν τήν ὀρθόδοξη πίστη καί παράδοση τῆς ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας μας καί νά γίνουν πιό ἐνεργοί, πιό ἀποφασιστικοί καί πιό ὁμολογιακοί ;

Τόν πρῶτο λόγο βέβαια ἔχει ὁ οἰκεῖος Ποιμενάρχης, ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος καί ἡ περί αὐτόν Ἱερά Σύνοδος.