Τὸ Μακεδονικὸ πάλι σὲ κρίση: Μαρτυρίες περὶ Ἑλληνικότητας τῆς Μακεδονίας.
Τὸ Μακεδονικὸ πάλι σὲ κρίση:
Μαρτυρίες περὶ Ἑλληνικότητας τῆς Μακεδονίας.
Τὸ πολυσυζητημένο θέμα τῆς ὀνομασίας τῶν Σκοπῖων, ἀπὸ τὴν διάλυση τῆς πρώην Γιουγκοσλαβίας τὸ 1991 μέχρι σήμερα, βρίσκει γιὰ μία ἀκόμα φορᾶ τὸ φῶς τῆς δημοσιότητας καὶ τῆς πολιτικῆς ἀντιπαράθεσης μὲ ἀφορμὴ τὸ Ἑλληνικὸ βέτο ποὺ ἀπέτρεψε τὴν ἔνταξη τῶν Σκοπῖων στὸ ΝΑΤΟ μὲ τὴν ὀνομασία «Μακεδονία» στὶς 3 Ἀπριλίου 2008.
Ἀπὸ ἐποχῆς Μικρασιατικῆς καταστροφῆς, μέχρι τὴν ἐκδίωξη τῶν Ἑλλήνων τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπὸ τοὺς Τούρκους, τὴν διχοτόμηση τῆς Κύπρου, καὶ τὸ «Σκοπιανό» ἔχουν γίνει ἀναρίθμητα λάθη ἀπὸ τὶς ἑκάστοτε κυβερνήσεις τῆς Ἑλλάδος. Ἂς ἐλπίσουμε αὐτὴ τὴν φορὰ ὅτι θὰ τὰ πᾶμε καλύτερα.
Θὰ θέλαμε νὰ ἀναφερθοῦμε σὲ σύντομες μαρτυρίες σχετικὲς μὲ τὴν Ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας.
Ἀπὸ τὴν ἐπιστολὴ – ἀπάντηση στὸν Πάπα γιὰ τὸ Μακεδονικὸ
(Στέλιου Παπαθεμελῆ)
- Οἱ Σλάβοι ἔφθασαν στὴν περιοχὴ χίλια χρόνια μετὰ τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο (περὶ τὸν 6ο μὲ 7ο αἰώνα).
- Δὲν ὑπάρχει Μακεδονικὴ γλώσσα ποὺ μιλοῦσαν ἢ ἔγραφαν οἱ Μακεδόνες συμπολίτες τοῦ Φιλλίπου, τοῦ Ἀλεξάνδρου καὶ τοῦ Ἀριστοτέλη. Ὅπως μαρτυρεῖ καὶ ὁ Ἡρόδοτος διασώζοντας τὸν λόγο τοῦ Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἃ «αὐτὸς τὲ γὰρ Ἕλλην τὸ γένος εἰμὶ τωρχαῖον»
- Ἡ Ἑλληνικότητα τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου, τελικὰ τῶν Μακεδόνων, ἐπιμαρτυρεῖται στὴν Παλαιὰ καὶ Καινὴ Διαθήκη:
- Δανιὴλ ἡ΄, 1-22/β΄, 39/ἴ΄, 20.
- Μακκαβαίων ἅ΄, 1.
- Γ. Ἠσαΐας ἴθ΄, 20-23
- Δ. Ἰωὴλ δ΄, 6.
- Καὶ φυσικὰ καὶ στὴν Καινὴ Διαθήκη, ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος «διαβᾶς εἰς Μακεδονίαν» ἑλληνικὰ ἐκύρηξε τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ στὶς πόλεις τῆς Μακεδονίας Φιλλίπους, Θεσσαλονίκη καὶ Βέροια !
- Σὲ ὅλα τὰ εὐρήματα γύρω ἀπὸ τὸ μακεδονικὸ πολιτισμὸ εἶναι γραμμένα ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον στὴν Ἑλληνικὴ Γλώσσα! (ἀπὸ τὰ τοῦ τάφου τῆς Βεργίνας μέχρι ὁτιδήποτε ἔχει ποτὲ καταγραφεῖ).
Ὁμολογία Κίρο Γκλιγκόρωφ
«Ἐμεῖς εἴμαστε Σλάβοι καὶ ἤρθαμε στὴν περιοχὴ αὐτὴ τὸν 6ο07ο αἰώνα. Δὲν ἔχουμε καμμία σχέση μὲ τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο καὶ τοὺς Μακεδόνες» (Ὁμολογία τοῦ Σκοπιανοῦ Προέδρου Κίρο Γκλιγκόρωφ τὸ 1992 κατὰ παράθεση τοῦ περιοδικοῦ Πολιτικὰ καὶ Κοινωνικὰ Θέματα, 11 Μαρτίου 2008.σ.8).
Ὁμολογία Χένρυ Κίσσινγερ
«Πιστεύω ὅτι ἡ Ἑλλὰς ἔχει δίκαιο νὰ ἔχει ἀντιρρήσεις [γιὰ τὸ Σκοπιανό] καὶ συμφωνῶ μὲ τὴν Ἀθήνα. Ὁ λόγος εἶναι ὅτι ἐγὼ γνωρίζω ἱστορία, πράγμα τὸ ὁποῖο δὲν συμβαίνει μὲ τοὺς περισσότερους ἄλλους, συμπεριλαμβανομένων τῶν περισσοτέρων ἀπὸ τὴν Κυβέρνηση καὶ τὰ κυβερνητικὰ στελέχη τῆς Οὐάσιγκτον. Ἡ ἰσχὺς τῆς Ἑλλάδας εἶναι ἡ ἱστορία της, πράγμα τὸ ὁποῖο, νὰ πῶ, ὅτι ἡ Ἀθήνα δὲν τὸ ἔχει χρησιμοποιήσει μέχρι τώρα μὲ ἐπιτυχία». (Περιοδικὸ Πολιτικὰ καὶ Κοινωνικὰ Θέματα, 11 Μαρτίου 2008 ἐξώφυλλο).