Ὅρκος τοῦ Ἱπποκράτους – Ἐπίορκοι οἱ γιατροί πού ἐπιβάλουν εὐθανασία (καί ὅσοι δέχονται τόν «ἐγεφαλικό θάνατο»).
Καί ὁ ὅρκος τοῦ Ἱπποκράτους ἐναντιώνεται σέ κάθε μορφή «εὐθανασίας». Κατ'ἐπέκταση, ὅλοι οἱ γιατροί - παγκοσμίως – πού υἱοθετοῦν τήν εὐθανασία τοῦ δότη σέ κατάσταση «ἐγκεφαλικοῦ θανάτου» γιά συλλογή ἀνθρωπίνων ἀνταλλακτικῶν εἶναι ἐπίορκοι. Τό γεγονός ὅτι «σώζουν» ἕναν τρίτο ἀσθενῆ δέν ἀλλάζει τίποτα.
Πρωτότυπο
«Ὄμνυμι Ἀπόλλωνα ἰητρὸν, καὶ Ἀσκληπιὸν, καὶ Ὑγείαν, καὶ Πανάκειαν, καὶ θεοὺς πάντας τε καὶ πάσας, ἵστορας ποιεύμενος, ἐπιτελέα ποιήσειν κατὰ δύναμιν καὶ κρίσιν ἐμὴν ὅρκον τόνδε καὶ ξυγγραφὴν τήνδε. Ἡγήσασθαι μὲν τὸν διδάξαντά με τὴν τέχνην ταύτην ἴσα γενέτῃσιν ἐμοῖσι, καὶ βίου κοινώσασθαι, καὶ χρεῶν χρηίζοντι μετάδοσιν ποιήσασθαι, καὶ γένος τὸ ἐξ ωὐτέου ἀδελφοῖς ἴσον ἐπικρινέειν ἄῤῥεσι, καὶ διδάξειν τὴν τέχνην ταύτην, ἢν χρηίζωσι μανθάνειν, ἄνευ μισθοῦ καὶ ξυγγραφῆς, παραγγελίης τε καὶ ἀκροήσιος καὶ τῆς λοιπῆς ἁπάσης μαθήσιος μετάδοσιν ποιήσασθαι υἱοῖσί τε ἐμοῖσι, καὶ τοῖσι τοῦ ἐμὲ διδάξαντος, καὶ μαθηταῖσι συγγεγραμμένοισί τε καὶ ὡρκισμένοις νόμῳ ἰητρικῷ, ἄλλῳ δὲ οὐδενί. Διαιτήμασί τε χρήσομαι ἐπ' ὠφελείῃ καμνόντων κατὰ δύναμιν καὶ κρίσιν ἐμὴν, ἐπὶ δηλήσει δὲ καὶ ἀδικίῃ εἴρξειν. Οὐ δώσω δὲ οὐδὲ φάρμακον οὐδενὶ αἰτηθεὶς θανάσιμον, οὐδὲ ὑφηγήσομαι ξυμβουλίην τοιήνδε. Ὁμοίως δὲ οὐδὲ γυναικὶ πεσσὸν φθόριον δώσω. Ἁγνῶς δὲ καὶ ὁσίως διατηρήσω βίον τὸν ἐμὸν καὶ τέχνην τὴν ἐμήν. Οὐ τεμέω δὲ οὐδὲ μὴν λιθιῶντας, ἐκχωρήσω δὲ ἐργάτῃσιν ἀνδράσι πρήξιος τῆσδε. Ἐς οἰκίας δὲ ὁκόσας ἂν ἐσίω, ἐσελεύσομαι ἐπ' ὠφελείῃ καμνόντων, ἐκτὸς ἐὼν πάσης ἀδικίης ἑκουσίης καὶ φθορίης, τῆς τε ἄλλης καὶ ἀφροδισίων ἔργων ἐπί τε γυναικείων σωμάτων καὶ ἀνδρῴων, ἐλευθέρων τε καὶ δούλων. Ἃ δ' ἂν ἐν θεραπείῃ ἢ ἴδω, ἢ ἀκούσω, ἢ καὶ ἄνευ θεραπηίης κατὰ βίον ἀνθρώπων, ἃ μὴ χρή ποτε ἐκλαλέεσθαι ἔξω, σιγήσομαι, ἄῤῥητα ἡγεύμενος εἶναι τὰ τοιαῦτα. Ὅρκον μὲν οὖν μοι τόνδε ἐπιτελέα ποιέοντι, καὶ μὴ ξυγχέοντι, εἴη ἐπαύρασθαι καὶ βίου καὶ τέχνης δοξαζομένῳ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ἐς τὸν αἰεὶ χρόνον. Παραβαίνοντι δὲ καὶ ἐπιορκοῦντι, τἀναντία τουτέων».
Μετάφραση
«Ὁρκίζομαι στό θεό Ἀπόλλωνα τόν ἰατρό καί στό θεό Ἀσκληπιό καί στήν Ὑγεία καί στήν Πανάκεια καί ἐπικαλούμενος τή μαρτυρία ὅλων τῶν θεῶν ὅτι θά ἐκτελέσω κατά τή δύναμη καί τήν κρίση μου τόν ὅρκο αὐτόν καί τή συμφωνία αὐτή. Νά θεωρῶ τόν διδάσκαλό μου τῆς ἰατρικῆς τέχνης ἴσο μέ τούς γονεῖς μου καί τήν κοινωνό τοῦ βίου μου. Καί ὅταν χρειάζεται χρήματα νά μοιράζομαι μαζί του τά δικά μου. Νά θεωρῶ τήν οἰκογένειά του ἀδέλφια μου καί νά τούς διδάσκω αὐτήν τήν τέχνη ἄν θέλουν νά τήν μάθουν χωρίς δίδακτρα ἤ ἄλλη συμφωνία. Νά μεταδίδω τούς κανόνες ἠθικῆς, τήν προφορική διδασκαλία καί ὅλες τίς ἄλλες ἰατρικές γνώσεις στούς γιούς μου, στούς γιούς τοῦ δασκάλου μου καί στούς ἐγγεγραμμένους μαθητές πού πῆραν τόν ἰατρικό ὅρκο, ἀλλά σέ κανέναν ἄλλο. Θά χρησιμοποιῶ τή θεραπεία γιά νά βοηθήσω τούς ἀσθενεῖς κατά τή δύναμη καί τήν κρίση μου, ἀλλά ποτέ γιά νά βλάψω ἤ νά ἀδικήσω. Οὔτε θά δίνω θανατηφόρο φάρμακο σέ κάποιον πού θά μοῦ τό ζητήσει, οὔτε θά τοῦ κάνω μία τέτοια ὑπόδειξη. Παρομοίως, δέν θά ἐμπιστευτῶ σέ ἔγκυο μέσο πού προκαλεῖ ἔκτρωση. Θά διατηρῶ ἁγνή καί ἄσπιλη καί τή ζωή καί τήν τέχνη μου. Δέν θά χρησιμοποιῶ νυστέρι οὔτε σέ αὐτούς πού πάσχουν ἀπό λιθίαση, ἀλλά θά παραχωρῶ τήν ἐργασία αὐτή στούς εἰδικούς της τέχνης. Σέ ὅσα σπίτια πηγαίνω, θά μπαίνω γιά νά βοηθήσω τούς ἀσθενεῖς καί θά ἀπέχω ἀπό ὁποιαδήποτε ἐσκεμμένη βλάβη καί φθορά, καί ἰδίως ἀπό γενετήσιες πράξεις μέ ἄνδρες καί γυναῖκες, ἐλεύθερους καί δούλους. Καί ὅσα τυχόν βλέπω ἤ ἀκούω κατά τή διάρκεια τῆς θεραπείας ἤ καί πέρα ἀπό τίς ἐπαγγελματικές μου ἀσχολίες στήν καθημερινή μου ζωή, αὐτά πού δέν πρέπει νά μαθευτοῦν παραέξω δέν θά τά κοινοποιῶ, θεωρώντας τά θέματα αὐτά μυστικά. Ἄν τηρῶ τόν ὅρκο αὐτό καί δέν τόν παραβῶ, ἅς χαίρω πάντοτε ὑπολήψεως ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους γιά τή ζωή καί γιά τήν τέχνη μου. Ἄν ὅμως τόν παραβῶ καί ἐπιορκήσω, ἅς πάθω τά ἀντίθετα».