Τὸ συνέδριο τῆς ματαιότητος στὰ Τρίκαλα

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Θέσπιδος 11 ΜΑΡΟΥΣΙ
ΤΗΛ. 210 8025211 Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στὸ ἄκουσμα τῆς εἴδησης γιὰ τὴν πραγματοποίηση τοῦ 1ου διαθρησκευτικοῦ συνεδρίου στὰ Τρίκαλα, δικαίως ὑπῆρξαν τοπικὲς καὶ πανελλαδικὲς ἀντιδράσεις, ποὺ ἤδη προκάλεσαν καὶ τὴν ἀντίδραση τοῦ Μητροπολίτη Σταγῶν καὶ Μετεώρων, ὁ ὁποῖος διεμήνυσε ὅτι δὲν θὰ συμμετέχει οὔτε θὰ παράσχει ἄδεια γιὰ οἰκουμενιστικὴ Θ. Λειτουργία στὰ Μετέωρα. Μάλιστα, διέψευσε καὶ τὴν ἀνακοινωμένη συμμετοχὴ καὶ τῶν Μητροπολιτῶν Τρίκκης καὶ Θεσσαλονίκης .

Αὐτὴ τὴ φορὰ τὰ ἀντανακλαστικὰ τῆς Ἐκκλησίας, κλήρου καὶ λαοῦ λειτούργησαν σωστὰ καὶ ἀπέτρεψαν τὴ συμμετοχὴ Ὀρθοδόξων Μητροπολιτῶν σὲ οἰκουμενιστικὴ ἐκδήλωση.

Ἀναρωτιόμαστε, ὅμως, ποιά ἡ χρησιμότητα τέτοιων συνεδρίων. Οἱ θιασῶτες τοῦ οἰκουμενισμοῦ, διακηρύσσουν ὅτι γίνονται στὰ πλαίσια τοῦ ἀλληλοσεβασμοῦ τῶν ἀνθρώπων, τῆς ἄμβλυνσης τῶν θρησκευτικῶν παθῶν καὶ τῆς εἰρηνικῆς συνύπαρξης τῶν λαῶν. Ὅμως, συνιστᾶ ἀφέλεια νὰ πιστεύουν ὅτι μὲ ἐπιστημονικὰ συνέδρια θὰ πείσουν τοὺς Ἑβραίους καὶ τοὺς Ἰσλαμιστὲς νὰ ἀγαπήσουν τοὺς ἀλλοπίστους, τὴ στιγμὴ ποὺ τὸ Ταλμοὺδ καὶ τὸ Κοράνι διδάσκουν τὴν ἐξόντωση τῶν «ἀπίστων». Ἄραγε θὰ γίνουν αὐτὲς οἱ ἀναφορὲς στὸ συνέδριο ἢ θὰ παρουσιαστοῦν αὐτὲς, ὁ Ἰουδαϊσμὸς καὶ τὸ Ἰσλὰμ, ὡς θρησκεῖες ἀγάπης καὶ κατανόησης;

Ἀπὸ τὴν ἄλλη, οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ δὲν χρειάζονται οἰκουμενιστικὰ συνέδρια γιὰ νὰ σεβαστοῦν τοὺς ἀλλοθρήσκους. Σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ Ἰσλὰμ καὶ τὸν Ἰουδαϊσμό, ὁ χριστιανισμὸς δὲν ἀντιμετωπίζει τοὺς ἀλλοθρήσκους ὡς ἐχθρούς, ἀλλὰ ὡς παραπλανημένα παιδιὰ τοῦ Θεοῦ, στὰ ὁποῖα ὀφείλει κάθε πιστὸς νὰ προσφέρει ἀγάπη καὶ ἔμπονη προσευχὴ γιὰ τὸ φωτισμὸ καὶ τὴ σωτηρία τους.

Ἡ διοργάνωση οἰκουμενιστικῶν ἐκδηλώσεων δὲν εἶναι δεῖγμα ἀγάπης πρὸς τοὺς ἀλλοθρήσκους, ἀλλὰ δεῖγμα ἀδιαφορίας τόσο γιὰ τὴ διαφύλαξη τῆς Ὀρθόδοξης Πίστης, ὅσο καὶ γιὰ τοὺς ἴδιους τοὺς ἀλλοθρήσκους, οἱ ὁποῖοι ἐπαναπαύονται στὶς κοσμικὲς διακηρύξεις περὶ ἀνοχῆς καὶ παγκόσμιας εἰρήνης καὶ δὲν προβληματίζονται γιὰ νὰ ἀναζητήσουν τὴν ἀλήθεια. Δὲν εἶναι συνέδρια διαλόγων ὅπως τιτλοφοροῦνται, ἀλλὰ συνέδρια ποὺ σκοπὸ ἔχουν νὰ ἐπιβεβαιώσουν τὸ ἀσεβὲς δόγμα «ὅλοι πιστεύουμε στὸν ἴδιο θεὸ» καὶ νὰ παρασύρουν ὅσους περισσότερους ἀνθρώπους μποροῦν σὲ αὐτὴ τὴν πλάνη.

Ἡ ἀγάπη ποὺ προσφέρει ὁ Οἰκουμενισμός, δὲν περιέχει τὸ Χριστὸ καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν εἶναι γνήσια, ἀλλὰ κοσμικὴ ἀγάπη, ποὺ εὔκολα μπορεῖ νὰ καταρρεύσει καὶ νὰ μετατραπεῖ σὲ μῖσος. Ἄλλωστε, ἡ ἀγάπη ἀποδεικνύεται μὲ τὶς πράξεις καὶ ὄχι μὲ λόγια, ἀπὸ τὰ ὁποῖα μᾶς ἔχουν χορτάσει οἱ οἰκουμενιστές, στάζοντας συνήθως δηλητήριο ἢ ἐξαπολύοντας ἀπειλὲς σὲ ὅσους ἐπιμένουν νὰ ἀκολουθοῦν τὸν ἀσφαλῆ δρόμο τῆς Ὀρθοδοξίας τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ τῶν Ἁγίων.

Ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Παΐσιος σχετικὰ μὲ τὶς διαθρησκειακὲς ἐκδηλώσεις: «Εἶναι καὶ μερικοὶ ποὺ ξεκινοῦν μὲ καλὴ διάθεση. Ἀλλά, ὅταν μαζεύωνται τί μάγοι, τί πυρολάτρες, τί Προτεστάντες, ἕνα σωρό – ἄκρη δὲν βρίσκεις –, γιὰ νὰ φέρουν τὴν εἰρήνη στὸν κόσμο, πῶς νὰ βοηθήσουν; Ὁ Θεὸς νὰ μὲ συγχωρέση, αὐτὰ εἶναι κουρελοῦδες τοῦ διαβόλου. Γίνεται εἰρήνη μὲ ἁμαρτωλὸ συνεταιρισμό; Πῶς μπορεῖ νὰ ἔρθη ἡ εἰρήνη, ὅταν οἱ ἄνθρωποι δὲν συμφιλιωθοῦν μὲ τὸν Θεό; Μόνον ὅταν συμφιλιωθῇ ὁ ἄνθρωπος μὲ τὸν Θεό, ἔρχεται καὶ ἡ ἐσωτερικὴ εἰρήνη καὶ ἡ ἐξωτερική. Γιὰ νὰ συμφιλιωθῇ ὅμως ὁ ἄνθρωπος μὲ τὸν Θεό, πρέπει νὰ ἔρθη σὲ συναίσθηση, νὰ μετανοήση, νὰ ζῆ σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, καὶ τότε ἔρχεται ἡ Χάρις καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ μέσα του, ὁπότε μπορεῖ νὰ βοηθήση καὶ γιὰ τὴν εἰρήνη γύρω του» .

Οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ ποὺ προτεραιότητά τους ἔχουν τὸν Χριστό, δὲν μποροῦν νὰ συμμετέχουν σὲ ἐκδηλώσεις ὅπου ἀνακατεύεται ἡ ὀρθὴ πίστη μὲ τὶς δαιμονικὲς θρησκεῖες καὶ ὁ Θεάνθρωπος Χριστὸς ἐξομοιώνεται μὲ τὸν ψευδοπροφήτη Μωάμεθ. Αὐτοὶ οἱ συγκρητισμοὶ ἔχουν θέση μόνο στὶς μασονικὲς στοὲς καὶ ὄχι στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Γιὰ αὐτὸ καλοῦμε τοὺς Θεσσαλοὺς ἀδελφούς μας νὰ ἀπέχουν ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἀσεβεῖς ἐκδηλώσεις ὥστε νὰ καταδειχθεῖ μὲ τὴ λαϊκὴ ἀποδοκιμασία, ὅτι καὶ πάλι ὁ πιστὸς λαὸς εἶναι ὁ φύλακας τῆς Ὀρθόδοξης πίστης.