Ανίερη αγανάκτηση
Γράφει ο Θεόφιλος Πουταχίδης
Ανάμεσα στους άλλους είναι και αρχιερείς αλλά και δημοσιογράφοι του εκκλησιαστικού ρεπορτάζ που συνεχίζουν να υπερμαχούν για την προώθηση του μαζικού εμβολιασμού κατά του κορόνα-ιού. Με το πρόσχημα μιας ιερής αγανάκτησης δεν περιορίζονται απλώς στη μονότονη επανάληψη των ίδιων πάντα έωλων επιχειρημάτων, αλλά προσβάλλουν τα πρόσωπα (την προσωπικότητα) των αντιφρονούντων με χαρακτηρισμούς.
Μόνο που τώρα μερικοί στρέφονται με δριμύτητα και κατά του Αγίου Όρους. Ειδικότερα, επικεντρώνουν την κριτική τους σε Αγιορείτες πατέρες που έχουν εκφράσει τις επιφυλάξεις τους για τα συγκεκριμένα εμβόλια.
Το Άγιον Όρος είναι η καρδιά της Ορθοδοξίας. Την καρδιά, ως ζωτικό όργανο, πρέπει όλοι να τη διαφυλάξουμε όπως μπορούμε από… την πνευματική «μυοκαρδίτιδα» και την «περικαρδίτιδα» της εκκοσμίκευσης.
Γι’ αυτό είναι ανάγκη να απαντήσουμε σε ορισμένα σοφίσματα που διατυπώνονται συνοδευόμενα από άδικες και αήθεις μομφές εναντίον ασκητών του Αγίου Όρους, τους οποίους πολύς κόσμος σέβεται, αγαπά κι ευγνωμονεί για τις προσευχές και τη μεσιτεία τους προς την Υπεραγία Θεοτόκο και τον Τριαδικό μας Θεό.
Σόφισμα 1ο: Και οι Άγιοι πήγαιναν στον γιατρό
Ναι, πήγαιναν και πάνε όταν διαπιστώνουν ότι έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας. Όχι μπροστά στην πιθανότητα να τους συμβεί κάτι. Εκεί έγκειται η διαφορά. Εκεί και ο δόλος του συγκεκριμένου σοφίσματος.
Ένα γεγονός που συμβαίνει σε παρόντα χρόνο (είμαι άρρωστος), είναι μια πραγματικότητα. Ως τέτοια έχει εξ ορισμού θεολογική πιστοποίηση: επέτρεψε ο Θεός να συμβεί και συνέβη, αφού σύμφωνα με τον Ευαγγελικό λόγο του Χριστού «και αι τρίχες της κεφαλής υμών πάσαι ηρίθμηνται. μη ουν φοβείσθε» (Λουκ. 12,7).
Ωστόσο, οι Άγιοι συνήθως δεν προσφεύγουν σε γιατρούς για να δοκιμάσουν διάφορες θεραπείες πρόληψης, ακόμα και πειραματικές, ώστε να προλάβουν πιθανούς επικείμενους κινδύνους για την υγεία τους. Φαντάζεστε έναν Άγιο ασκητή να επισκέπτεται διαιτολόγο για να του προτείνει σχήμα διατροφικών συμπληρωμάτων, ώστε να προλάβει πιθανή μελλοντική καταπόνηση του οργανισμού του από τη σκληρή ολιγοφαγία και νηστεία που εφαρμόζει;
Ο Άγιος Παΐσιος, για να δώσουμε ένα ακόμα παράδειγμα, έκανε… παρεούλα με οχιές· τα φίδια τον σέβονταν κι αυτός τα τάιζε. Δεν τα φοβόταν. Δεν έτρεξε να προμηθευτεί αντι-οφικούς ορούς (κι ένα ψυγείο για να τους συντηρεί και μια γεννήτρια για το ρεύμα κοκ), φοβούμενος μήπως τύχει και τον τσιμπήσουν.
Δεν υποτιμώ την αξία της εύλογης προληπτικής ιατρικής. Τις οχιές μάλιστα –όσοι δεν είμαστε Άγιοι– καλό είναι να τις αποφεύγουμε. Απλώς, απαντώ θεολογικά στο συγκεκριμένο ατυχές επιχείρημα, το οποίο έτσι και αλλιώς είναι σχολαστικό και θεολογικά επιλήψιμο.
Βλέπετε, οι Άγιοι –όντες σε κατάσταση Αγιοπνευματικού φωτισμού– ακολουθούν τα παραγγέλματα του Παρακλήτου και με διάκριση πράττουν ή συστήνουν πράγματα που δεν υπόκεινται απαραιτήτως στους γραμμικούς κανόνες της πεπερασμένης κοσμικής φρόνησης και λογικής. Η δικαίωσή τους πάντως, αργά ή γρήγορα, πάντοτε έρχεται.
Σόφισμα 2ο: Κάνοντας το «έστω ότι» ισοδύναμο του «έτσι είναι»
Σύμφωνα με τους βασικούς κανόνες της λογικής ένας παραγωγικός συλλογισμός οδηγεί σε έγκυρο συμπέρασμα μόνο όταν στηρίζεται σε αληθή επιχειρήματα. Ο συλλογισμός που στη συγκεκριμένη περίπτωση παράγει ύβρεις, αποκλεισμούς, μομφές και τιμωρίες, βασίζεται στην εξής πρόταση: «Τα εμβόλια είναι αποτελεσματικά και ασφαλή».
Η απόδειξη της πρότασης αυτής, όμως, ως επιστημονικά αληθούς εκκρεμεί. Πρόκειται για υπόθεση που βρίσκεται υπό διερεύνηση και είναι στο τελευταίο στάδιο μιας ιδιότυπης κλινικής δοκιμής στην οποία συμμετέχουν εκατομμύρια ανθρώπων. Μία υπόθεση, όμως, δεν μπορεί να μετατρέπεται συγχρόνως σε επιστημονικό θέσφατο. Δεν είναι λογικό να χτίζονται επιχειρήματα και να επιβάλλονται μέτρα βασισμένα σε ένα θεμέλιο που αμφισβητείται¹¯².
Το χειρότερο είναι ότι στην τρέχουσα κλινική δοκιμή – μαζική χορήγηση (που θα μπορούσε να μας προσφέρει την απάντηση που χρειαζόμαστε) παραβιάζεται βάναυσα η θεμελιώδης, η πάγια, η μόνη ορθή ερευνητική πρακτική για την τεκμηρίωση του υπό διερεύνηση ερωτήματος σχετικά με την ασφάλεια των συγκεκριμένων φαρμακευτικών σκευασμάτων.
Φαίνεται ότι εν πολλοίς δεν τηρείται η επιβεβλημένη λεπτομερής και ακριβής καταγραφή κάθε αξιόλογου παθολογικού συμβάντος στα υποκείμενα της δοκιμής. Αυτή η κακή επιστημονική πρακτική είναι τόσο περίεργη όσο και η έλλειψη ενδελεχούς διερεύνησης της αύξησης των θανάτων από καρδιακές ανακοπές που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, πολλές από τις οποίες αφορούν νέους ανθρώπους και αθλητές.
Σόφισμα 3ο: «Άλλο συμβουλή, άλλο επιβολή»
Εάν κάποιος με ρωτήσει για μια προληπτική πειραματική θεραπεία και του πω: «Είμαι επιφυλακτικός. Προσωπικά δεν την επιλέγω. Εσύ, όμως, είσαι ελεύθερος άνθρωπος· σκέψου, ενημερώσου κι αποφάσισε μόνος σου, για να μην κατηγορείς κανέναν, παρά μόνο τον εαυτό σου, για ότι κι αν επιλέξεις και ότι συμβεί», τότε είναι πεντακάθαρο ότι ως σύμβουλος υπήρξα έντιμος, ειλικρινής και λογικός και δεν τίθεται ζήτημα οποιασδήποτε ευθύνης μου για ότι κι αν συμβεί.
Οι πατέρες του Αγίου Όρους οποίοι εξέφρασαν επιφυλάξεις για τα συγκεκριμένα εμβόλια, έτσι τοποθετήθηκαν.
Ο χειρισμός τους είναι άμεμπτος. Θα είχαν ευθύνη εάν επέβαλλαν με το στανιό, εάν υποχρέωναν με διοικητικά μέτρα, με πρόστιμα, αποκλεισμούς, περιορισμούς και αναστολές εργασίας. Ο καταναγκασμός είναι που επιφέρει ευθύνες γι’ αυτόν που τον ασκεί.
[ΠΗΓΗ: https://www.pontosnews.gr/674623/gnomes/anieri-aganaktisi/]
1. Kampf G. Covid-19: Stigmatising the unvaccinated is not justified. Lancet. 2021 Nov 20;398(10314): 1871.
2. Moncrieff J. et al. Evidence does not justify mandatory vaccines – everyone should have the right to informed choice. Rapid Response to: BMJ 2021;375:n2957.