ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ-ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ: ΗΜΕΡΙΔΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΘΕΡΑΠΕΙΩΝ
Ἐρωτήσεις-Ἀπαντήσεις πρός κο Καρακατσάνη.
1η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Τελικῶς δέν μᾶς εἴπατε, σέ περιπτώσεις πού ὑπῆρξε «θεραπεία» μέ θετικά ἀποτελέσματα, ποῦ ὀφείλονται αὐτά»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Προσωπικῶς, ὡς ἐπιστήμων, διαπιστώνω τά ἀκόλουθα:
I) Στίς συνήθεις ἀραιώσεις πού δίνονται τά ὁμοιοπαθητικά φάρμακα (30C ἤ μεγαλύτερες) δέν ὑπάρχει ὄχι μόνο οὔτε ἕνα μόριο τῆς ἀρχικῆς φαρμακευτικῆς ὕλης, ἀλλά οὔτε ἕνα μόριο τοῦ διαλυτικοῦ ὑγροῦ στό ὁποῖο αὐτή ἀρχικῶς διαλύθηκε. Ἀπό αὐτά τά γεγονότα, σύμφωνα μέ στοιχειώδεις λογικούς καί ἐπιστημονικούς κανόνες, συνάγεται ὅτι ἀποκλείεται ὁποιαδήποτε φυσική δράση τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων.
II) Συγγραφεῖς, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀσχοληθεῖ μέ τήν ἑρμηνεία τῆς θετικῆς, σέ ὁρισμένες περιπτώσεις, "θεραπευτικῆς" δράσεως τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων [Sir George Fraser, πατέρας τῆς σύγχρονης πολιτισμικῆς Ἀνθρωπολογίας, Whitmont E ("Alchemy, homeopathy and the treatment of bordeline cases", J Analyt Psychol 1996;41:369-386, O. Iftime & A. Iftime "ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ", 2014) διαπιστώνουν τά ἀκόλουθα:
A. Ὁ Hahnemann ἐμπνεύσθηκε τήν ὁμοιοπαθητική ἀπό τήν ἀλχημεία, στήν ὁποία μπορεῖ κάποιος νά βρεῖ τήν ὁμοιοπαθητική ἀρχή τῆς «ἐκπνευματοποιήσεως» τῆς ὕλης καί τῶν δυνάμεων πού ἐνοικοῦν σ' αὐτήν διά τῆς διαλύσεως καί τῆς δονήσεως (δυναμοποιήσεως).
Β. Ἡ ὁμοιοπαθητική πίστη σέ μία ἀρχή (ζωτική δύναμη), ἡ ὁποία ἐμψυχώνει τό σῶμα καί ἔχει «μορφοποιητικό νοῦ», πού «ενεργεί μέ ευφυή τρόπο» καί ἐπί τῆς ὁποίας μπορεῖ κάποιος νά παρέμβει μέ «θεραπευτικά» μέσα, θεωρεῖται εἰδωλολατρία.
Γ. Ἡ ἐπανεξέταση τῆς ἀρχῆς τῶν «ομοίων» καί τῶν προερχομένων ἀπό αὐτήν λειτουργικῶν χαρακτηριστικῶν τῆς ὁμοιοπαθητικῆς (ἐξάλειψη ὁρισμένων συμπτωμάτων προσφεύγοντας σέ ἀπομιμητικά μέσα, τά ὁποῖα εἶναι ἱκανά νά ἐπάγουν συμπτώματα παρόμοια μέ ἐκεῖνα πού πρόκειται νά ἐξαλειφθοῦν) ἀποκαλύπτει ὅτι ἡ ἐσφαλμένη παγανιστική διδασκαλία τῆς ὁμοιοπαθητικῆς ἀποδεικνύει ἑαυτήν ὡς μία μορφή συμπαθητικῆς μαγείας.
Δ. Τό πλέον ἀποκαλυπτικό καί πολύ χαρακτηριστικό εἶναι ὅτι ὁ ἱδρυτής τῆς ὁμοιοπαθητικῆς, Samuel Hahnemann, στό κλασικό σύγγραμμά του "ΟΡΓΑΝΟΝ της θεραπευτικής τέχνης" (6η Ἔκδοση, ἀφορισμός 269, ὑποσημείωση α), ἀναφέρεται στή «μαγική (ἡμέτερη ἡ ὑπογράμμιση μέ bold στοιχεῖα ) ιαματική δύναμη των φαρμάκων που παρασκευάστηκαν (δυναμοποιήθηκαν), σύμφωνα με την ομοιοπαθητική θεωρία».
2η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Ἄν κατάλαβα καλά ἀποδόσατε τήν δράση τῆς ὁμοιοπαθητικῆς σέ μαγεία. Ποιά ἡ ἐπιστημονική βάση αὐτοῦ τοῦ ἰσχυρισμοῦ σας πέρα ἀπό τήν ἀναφορά σας σέ ἕνα μή ἐπιστημονικό βιβλίο»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ἐκτός ἀπό τά ἀναφερόμενα στήν ἀπάντηση τῆς ἐρωτήσεως 1, σᾶς πληροφορῶ ὅτι στό βιβλίο τῶν Ο. Iftime καί A. Iftime, πού εἶναι κατ' ἐξοχήν ἐπιστημονικό καί στηρίζεται σέ ἑβδομήντα περίπου διεθνεῖς ἐπιστημονικές ἀναφορές καί τριάντα περίπου ἀναφορές ληφθεῖσες ἀπό τό διαδίκτυο, παρουσιάζονται πρωτότυπα ἐπιχειρήματα περί τῆς μαγείας τῆς Ὁμοιοπαθητικῆς.
3η ΕΡΩΤΗΣΗ: Ἄν ἡ δράση τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων στηρίζεται ὅπως εἴπατε σέ μεταφυσικές (δαιμονικές) ἐνέργειες πῶς ἐξηγεῖται τό γεγονός, πιστοί ἄνθρωποι μέ συνειδητή πνευματική ζωή(π. χ. ἐπίσκοποι ) νά θεραπεύονται ἀπό τήν Ὁμοιοπαθητική;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δέν εἶναι ἐπαρκῶς ἐνημερωμένοι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι ἀποδέχονται τήν ὁμοιοπαθητική, ὅτι δηλαδή αὐτή εἶναι ἄκρως ἀσύμβατη μέ τήν Ὀρθόδοξη Θεολογία καί Ποιμαντική!
4η ΕΡΩΤΗΣΗ: Τήν παροῦσα χρονική περίοδο βρίσκεται σέ ἐξέλιξη ἐρευνητικό ἔργο στό Ἐθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνεῖο μέ τή μορφή διδακτορικοῦ στόν τομέα ¨ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ¨ στή σχολή χημικῶν μηχανικῶν πάνω στή διερεύνηση τῆς μορφῆς τοῦ ὁμοιοπαθητικοῦ φαρμάκου. Φρονεῖτε κ. καθηγητά ὅτι ἡ τριμελής ἐπιτροπή καί τό ΕΜΠ ἔστρεψε τό ἐπιστημονικό του ἐνδιαφέρον πρός τό ἀπόλυτο τίποτα καί τόν τσαρλατανισμό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Κατ' ἀρχήν ἐπιθυμῶ νά δηλώσω ὅτι ἴσως δέν εἶναι ὀρθό νά συζητοῦμε γιά ἀποφάσεις τρίτων, ἐπί ἀπουσίᾳ αὐτῶν, τῶν ἀμέσως ἐνδιαφερομένων. Ἐπειδή, ὅμως, θέτετε ἐσεῖς τό ἐρώτημα καί γιά νά μήν θεωρηθῆ ὑπεκφυγή ἐκ μέρους μου, σᾶς λέγω τά ἑξῆς:
α) Μέ πολύ ἐνδιαφέρον θά ἤθελα νά δῶ τό σκεπτικό τῆς τριμελοῦς ἐπιτροπῆς τῆς ὑπό ἐκπόνηση διδακτορικῆς διατριβῆς (δ.δ., στό ἑξῆς) μέ βάση τό ὁποῖο ἀποφασίσθηκε ἡ ἐκπόνηση δ.δ. μέ αὐτό τό θέμα ("διερεύνηση τῆς μορφῆς τοῦ ὁμοιοπαθητικοῦ φαρμάκου", ὅπως μᾶς πληροφορεῖτε), μάλιστα ὑπό ἐπιστήμονος τοῦ ὁποίου τό γνωστικό ἀντικείμενο (Ὀδοντιατρική) φαίνεται ἐλάχιστα σχετικό μέ τό ὑπό ἔρευνα θέμα.
β) Ἐξ ὅσων γνωρίζω, τά πλεῖστα Πανεπιστήμια θέτουν ὡς προϋπόθεση γιά ἐκπόνηση δ.δ. τήν προηγηθεῖσα ἀπόκτηση μεταπτυχιακοῦ τίτλου σπουδῶν στό εὐρύτερο γνωστικό ἀντικείμενο. Ἡ Σχολή Μηχανικῶν Σχεδίασης Προϊόντων τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Αἰγαίου, ἡ ὁποία χορηγεῖ τόν μεταπτυχιακό τίτλο σπουδῶν στήν ὁμοιοπαθητική, εἶναι ἀκάλυπτη νομικῶς ὄχι μόνο διότι εἶναι ἄσχετη μέ τό συγκεκριμένο γνωστικό ἀντικείμενο (ὁμοιοπαθητική), ἀλλά καί διότι χρησιμοποιεῖ ὡς διδάσκοντες στό γνωστικό αὐτό ἀντικείμενο ἐπιστήμονες, οἱ ὁποῖοι δέν κατέχουν συναφές διδακτορικό δίπλωμα!
γ) Ἐν πάσῃ περιπτώσει, ἀναμένω μέ πολύ ἐνδιαφέρον τά ἀποτελέσματα τῆς ἐρεύνης αὐτῆς, τά ὁποῖα ὑποσχέθηκε νά μοῦ ἀποστείλει ὁ ὑποψήφιος διδάκτωρ, ὁπότε ἐνδεχομένως συζητοῦμε πάλι.
5η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Πῶς δικαιολογοῦνται βελτιώσεις ὡς καί θεραπεῖες ἀσθενῶν ἀπό τήν ὁμοιοπαθητική παρέμβαση πού ἀσκεῖται ἀπό ἰατρούς (π.χ. σέ δερματίτιδες, αἱμορροΐδες κτλ.);’Ισχύει ἡ ἑρμηνεία τοῦ εἰκονικοῦ φαρμάκου ἤ καί κάτι ἄλλο»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πάντοτε εἶναι πρός ἐξέταση στίς περιπτώσεις αὐτές, τό ἐρώτημα, ἐάν ἡ "θεραπεία" συνιστᾶ ἀποτέλεσμα "εἰκονικοῦ" φαρμάκου·ἄλλως, βλέπετε ἀπάντηση στήν ἐρώτηση 1.
6η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Γιατί δέν ἀναφέρθηκε ὅτι: στήν Ἀγγλία λειτουργοῦν 4 ὁμοιοπαθητικά νοσοκομεῖα στό ἐθνικό σύστημα Ὑγείας τῆς χώρας.Στή Γερμανία Ἰατρικοί Σύλλογοι χορηγοῦν τά διπλώματα Ὁμοιοπαθητικῆς στούς γιατρούς μετά ἀπό ἐξετάσεις.Στή Βραζιλία ἡ Ὁμοιοπαθητική Ἰατρική εἶναι ἐπίσημη Ἰατρική εἰδικότητα, στήν Ἑλλάδα κρατικά νοσοκομεῖα καί Δημοτικά Ἰατρεῖα παρέχουν Ὁμοιοπαθητική θεραπεία.Σέ περισσότερα ἀπό 10 νοσοκομεῖα ἀσκεῖται ὁ Βελονισμός.Στήν Ἑλλάδα διδάσκεται ἡ Ὁμοιοπαθητική ὡς κατ᾿ ἐπιλογήν μάθημα στή Φαρμακευτική Σχολή τοῦ Παν/μίου Ἀθηνῶν, ἀλλά καί ἡ Ἐπιτροπή Εἰδικοτήτων καί Ἐξειδικεύσεων τοῦ Ἰατρικοῦ Συλλόγου Ἀθηνῶν ἔχει προτείνει πρός τόν Ι.Σ.Α.μέτρα γιά τή θεσμοθέτηση τῆς Ὁμοιοπαθητικῆς»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Γνωρίζω γιά ὕπαρξη ὁμοιοπαθητικῶν νοσοκομείων στήν Ἀγγλία. Δέν γνωρίζω αὐτό πού ἰσχυρίζεσθε, ὅτι δηλαδή σέ ἑλληνικά νοσοκομεῖα δίδεται ὁμοιοπαθητική θεραπεία·ἐάν, ὅμως, αὐτό πού ἰσχυρίζεσθε εἶναι ἀκριβές, ἴσως πρέπει νά ἐπιληφθεῖ τῆς ὑποθέσεως τό Ὑπουργεῖο Ὑγείας, διότι, ἐξ ὅσων γνωρίζω, ἡ εἰδικότητα τῆς ὁμοιοπαθητικῆς δέν εἶναι ἀναγνωρισμένη στήν Ἑλλάδα.
Περαιτέρω, τό γεγονός ὅτι σέ ἄλλες χῶρες πραγματοποιοῦνται διάφορες δραστηριότητες περί τήν ὁμοιοπαθητική, δέν σημαίνει ὅτι ἀκρίτως πρέπει νά τίς ἀκολουθήσουμε. Στήν Ἀγγλία, ὅπως εἶναι γνωστό, χειροτονοῦνται γυναῖκες Ἐπίσκοποι· εἶναι αὐτό παράδειγμα πρός μίμηση;
7η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Ποιός εἶναι ὁ μηχανισμός μετάδοσης τῆς προσδοκίας τῆς ἴασης τοῦ παιδιοῦ ἀπό τή μάνα; ἤ ἀπό ἀφεντικό στό σκυλί»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ὅταν ἡ μάνα χορηγεῖ ἀποτελεσματικά ἕνα χημικό φάρμακο στό παιδί, τότε δέν προσδοκεῖ τή θεραπεία τοῦ παιδιοῦ της;
Ἐάν κατανοῶ ἀκριβῶς τά ἐρωτήματα αὐτά, φαίνεται ὅτι ἔχουν σχέση μέ τίς ὑποκειμενικές ἐκτιμήσεις τῆς ἀποτελεσματικότητος ὁποιασδήποτε θεραπείας. Ἡ ἐκτίμηση τῶν ἀποτελεσμάτων ὁποιασδήποτε θεραπείας θεωρεῖται ἀκριβής, ὅταν ἡ ἐρευνητική μελέτη εἶναι "διπλή τυφλή μελέτη"· ὅταν, δηλαδή, οὔτε ὁ "θεραπευόμενος" ἀσθενής οὔτε ὁ θεράπων ἰατρός γνωρίζει ποιά ὁμάδα ἀσθενῶν λαμβάνει τό ὑπό ἔλεγχο φάρμακο καί ποιά ὁμάδα τό "ψευδές" φάρμακο (placebo). Μόνο στήν περίπτωση αὐτή ἡ ἐκτίμηση τῶν ἀποτελεσμάτων τῆς θεραπείας θεωρεῖται ἀξιόπιστη.
Ἐρωτήσεις-Ἀπαντήσεις πρός κ. Κρῖππα.
1η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Ποιά πρέπει νά εἶναι ἡ στάση καί οἱ ἐνέργειές μας ὅταν πληροφορηθοῦμε ὅτι σέ κάποιον ἀσκήθηκε προσηλυτισμός ἤ παρακολουθεῖ διαδεδομένες ἐναλλακτικές θεραπεῖες»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ἐὰν κάποιος ἀσκεῖ προσηλυτισμό, πρέπει, πρῶτα νὰ ἐξακριβώνουμε, ἐὰν πρόκειται περὶ προσηλυτισμοῦ ὑπὸ νομικήν ἔννοιαν. Δηλ. ἐὰν ὁ περὶ οὗ πρόκειται, κινεῖται πρὸς τὸν σκοπὸν ὅπως διεισδύσει εἰς τὴν θρησκευτικὴν συνείδηση τρίτου μὲ ἀπώτερο σκοπό, νὰ τὴν μεταβάλει χρησιμοποιώντας μέσα ἀνήθικα (π.χ. ἀπάτη, ἀπειλή, παραπλανητικὲς ἀπόψεις, ἀθέμιτες ὑποσχέσεις, δελεασμὸς πάσης φύσεως, ἰσχυρισμοὶ ψευδῶν δεδομένων, χρηματισμὸς ἢ ὑπόσχεση χρηματισμοῦ ἢ ἄλλες παραπλανητικὲς ὑποσχέσεις ἢ ὠφελήματα κ.λ.π.). Ἡ πράξη αὐτὴ διώκεται ποινικῶς, μία μάλιστα αὐτεπαγγέλτως. Ἂν ἑπομένως κρίνουμε ὅτι τὸ ἄτομο αὐτὸ πρέπει νὰ διωχθεῖ ποινικῶς, ἀρκεῖ νὰ τὸ ἀναφέρουμε στήν Ἀστυνομία δίνοντας ἐνυπόγραφο κατάθεση.
2η ΕΡΩΤΗΣΗ:
- «Τί κάνει πρακτικά ὁ Ἰατρικός Σύλλογος καί τά Μ.Μ.Ε γιά νά προστατέψουν τούς ἀνθρώπους»;
- Τί κάνουν γιά τά φαρμακευτικά σωματεῖα πού τά λανσάρουν;
- Γιατί δέν διώκονται οἱ γιατροί τῶν ἐναλλακτικῶν ¨θεραπειῶν¨ ἀφοῦ ἐξουθενώνουν τούς ἀνθρώπους ἕως καί θανάτου ἐνίοτε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πρέπει νὰ ἀπευθυνθεῖτε σὲ ἰατροὺς.
3η ΕΡΩΤΗΣΗ: Πῶς μποροῦμε νά ἀντιμετωπίσουμε τή γιόγκα στά σχολεῖα; Εἶναι προσηλυτισμός; Μποροῦμε νά τήν διώξουμε ποινικά;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ἡ γιόγκα μπορεῖ, νὰ διωχθεῖ ποινικά, ἐὰν ἰσχυρισθοῦμε καὶ ἀποδείξουμε δυὸ πράγματα: 1)Ὅτι ὁ ἐφαρμόζων τὴ γιόγκα ἐπιδιώκει δι’ αὐτῆς νὰ διεισδύσει στὴν θρησκευτικὴ συνείδηση τρίτων μὲ σκοπὸ νὰ τὴν μεταβάλει καὶ 2)Ἐὰν ἡ γιόγκα χρησιμοποιεῖται πρὸς προσηλυτισμὸ ἀπατηλῶς, δηλ. ἐμφανίζεται π.χ. ὡς γυμναστικὴ ἢ ὡς θεραπεία, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα ἐπιδιώκει σκοποὺς προσηλυτισμοῦ.
4η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Τί ὁρίζεται ὡς προσηλυτισμός; Ἀναφερθήκατε μόνο πρός ἑτεροδόξους. Δηλ. οἱ βίαιες ἐνέργειες προσέγγισης γιά νά ἑλκύσει ἕνας ὀρθόδοξος π.χ.ἕναν Ἰνδουϊστή στήν Ὀρθοδοξία δέν θεωρεῖται νομικά προσηλυτισμός»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τὸ Σύνταγμα τοῦ 1952 τιμωροῦσε τὸν προσηλυτισμό, μόνον ἐὰν ἐστρέφετο κατὰ τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς θρησκείας. Τὸ ἰσχῦον σήμερα Σύνταγμα τὸν τιμωρεῖ σέ κάθε περίπτωση, δηλ. ἀκόμη καὶ ἂν ὁ προσηλυτίζων εἶναι Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς καὶ χρησιμοποιεῖ ἀπατηλές, παραπλανητικὲς κ.λ.π. μεθόδους.
5η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Στά ἰατρεῖα ἐθελοντῶν ἰατρῶν ἀλλά καί ἀλλοῦ ὑπάρχουν εἰδικότητες ὅπως ρεφλεξολόγος, βελονιστής...πόσο νόμιμο εἶναι αὐτό;πῶς διώκεται πρακτικά κάποιος ἀπό αὐτούς»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ἡ ἐρώτηση αὐτὴ πρέπει νὰ ἀπευθυνθεῖ σὲ ἰατρούς, οἱ ὁποῖοι καλοῦνται, νὰ ἀποδείξουν, ὅτι οἱ εἰδικότητες αὐτὲς δὲν ἀποτελοῦν ἄσκηση ἰατρικῆς ἢ θεραπευτικῆς.
Ἐρωτήσεις πρός κα Ἀλεβίζου.
1η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Πῶς σχολιάζετε τό γεγονός ὅτι σήμερα, σχεδόν σέ ὅλα τά ἰατρεῖα πόνων τῶν μεγάλων νοσοκομείων τῆς Ἑλλάδος, Δυτικῆς Εὐρώπης καί Ἀμερικῆς χρησιμοποιεῖται ὁ βελονισμός γιά τή θεραπεία ἀπό τόν χρόνιο πόνο; Ἐπίσης τί ἔχετε νά πεῖτε γιά τά ἑκατοντάδες ἐπιστημονικά ἄρθρα πού ἔχουν δημοσιευθεῖ στά πιό ἔγκριτα ἐπιστημονικά περιοδικά (Lancet,BMJ κτλ.) καί ὄχι μόνο, τά ὁποῖα ἀποδέχονται τόν βελονισμό ἀλλά καί τόν συστήνουν σέ περιπτώσεις χρόνιου πόνου»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πρῶτα ἄπ΄ὅλα νὰ ἀναφέρουμε ὅτι ὅλες οἱ θεραπεῖες τῆς "Νέας Ἐποχῆς", ἔχουν γίνει πολὺ τῆς μόδας, διαφημίζονται καὶ προωθοῦνται.
Στὴν Ὁμοιοπαθητικὴ καὶ στὸν Βελονισμό ὅμως, οἱ «θεραπευτές» εἶναι πλέον γιατροί. Θεωροῦμε ὅτι αὐτὸ τὸ ἐπέβαλαν προκειμένου νὰ προσδώσουν κύρος στὶς ψευδοεπιστῆμες τους καὶ γιὰ νὰ γλιτώσουν τὶς μηνύσεις ἀπὸ ἀσθενεῖς, ποὺ ἴσως καὶ νὰ πέθαιναν, ἂν ἐγκαταλείποντας τὴν κλασσικὴ ἰατρική, παραδινόντουσαν στὰ χέρια ἀνίδεων "θεραπευτῶν".
Ἐπειδὴ λοιπὸν οἱ βελονιστὲς εἶναι γιατροί, ἔχουν καταφέρει νὰ "εἰσβάλλουν" στὰ νοσοκομεῖα, ὅπως καὶ στοὺς ἰατρικοὺς συλλόγους, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ προωθοῦν καλύτερα τὰ συμφέροντά τους.
Τὸ ὅτι συστήνουν τὸ βελονισμὸ, εἰδικὰ στὸν χρόνιο πόνο, δὲν εἶναι τυχαῖο. Οἱ χρόνιοι πόνοι συνήθως ἔχουν διερευνηθεῖ, εἶναι πιὸ ἤπιοι καὶ τὸ φαινόμενο placebo μπορεῖ νὰ δράσει πολὺ καλύτερα. Ὁ βελονισμὸς στὸν ὀξὺ πόνο, εἶναι ἐπικίνδυνος δεδομένου ὅτι ὁ πόνος μπορεῖ νὰ ὑποκρύπτει κάποια σοβαρὴ πάθηση καὶ νὰ χαθεῖ πολύτιμος χρόνος.
Ὁ βελονισμὸς δὲν ἔχει καμμία ἐπιστημονικὴ βάση. Οἱ ἐπιστημονικὲς ἐξηγήσεις ποὺ προσπαθοῦν νὰ δώσουν εἶναι μόνο ὑποθέσεις. Τὰ ἄρθρα τους πάσχουν γιατί δὲν ἔχουν διπλές-τυφλὲς μελέτες, οὔτε ἐπαναληψιμότητα. Τὸ ὅτι ἰατρικὰ περιοδικὰ δημοσιεύουν τὶς ἐργασίες τους, δὲν ἀποδεικνύει τὴν ἐγκυρότητά τους. Τὸ 1981 τὸ Συμβούλιο Ἀμερικανικοῦ Ἰατρικοῦ Συλλόγου ἀναφέρει ὅτι ἡ ἀνακούφιση τοῦ πόνου στὸν βελονισμὸ δὲν ἔχει ἐπαναληψιμότητα καὶ συνέχεια, ἐνῶ δὲν ἔχει ἀποτέλεσμα σὲ ὅλους.
Τὸ Ἐθνικὸ Συμβούλιο Ἡνωμένων Πολιτειῶν γιὰ ἀπάτες Ὑγείας ἀποφαίνεται:
- Ὁ βελονισμὸς δὲν εἶναι ἀποδεδειγμένος τρόπος θεραπείας.
- Στηρίζεται σὲ ἀρχέγονη καὶ φαντασιώδη θεωρία καὶ πράξη, χωρὶς ἐπιστημονικὴ θεμελίωση.
Ὁ Βελονισμὸς εἶναι ἐνεργειακὴ θεραπεία τῆς Νέας Ἐποχῆς.
Τὰ βελονιστικὰ σημεῖα καὶ οἱ μεσημβρινοὶ ἐξακολουθοῦν νὰ εἶναι αὐτὰ τοῦ Ταοϊσμοῦ, διδάσκονται στὶς σχολὲς τους τὸν Ταοϊσμό, καὶ οἱ ἑλληνικὲς βελονιστικὲς ἐταιρεῖες φέρουν ὡς σύμβολό τους, τὸ σῆμα τοῦ Ταοϊσμοῦ.
2η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Ἐμφανίζει δράση ὁ βελονισμός λόγῳ καταστροφῆς συνάψεων γαγγλίων»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ὅπως γράφουν οἱ ἴδιοι "ὁ βελονισμὸς δὲν εἶναι πάντοτε ἕνα ἤπιο ἐρέθισμα". Ὁ παραδοσιακὸς βελονισμὸς "χειρισμός" ὅπως λένε τῶν βελονῶν μὲ τὸ χέρι, (δηλ. στρίψιμο ἢ κίνηση μέσα-ἔξω), ὁ ἠλεκτροβελονισμὸς, ὅπως καὶ ΤΕΝS μεγάλης ἔντασης, ὅπως καὶ ἐφαρμογὴ μόξας μὲ μεγάλη θερμοκρασία, προκαλοῦν διαφόρων εἰδῶν ἰστικὲς βλάβες. Αὐτὲς μπορεῖ νὰ εἶναι ἐγκαύματα, δερματικὲς βλάβες, μυϊκὲς βλάβες καὶ βέβαια τραυματισμὸς ἢ καταστροφὴ νευρικῶν κυττάρων. Σὲ αὐτὴ τὴν περίπτωση ἴσως νὰ ἔχει ἀναλγητικὴ δράση ὁ βελονισμός, λόγω καταστροφῆς νευρικῶν ἰνῶν, ὁπότε καὶ διακοπή τῶν νευρικῶν συνάψεών τους.
3η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Ἔχω πάρει πλαστικό δίσκο πού μοῦ εἶπαν ὅτι πατώντας ἐκεῖ μεταδίδεται ἐνέργεια σέ ὅλο τό σῶμα. Δέν τό χρησιμοποιῶ ἀλλά μήπως νά μήν τό ἔχω κἄν»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ἐμεῖς δεχόμαστε μόνο τὴν ἐνέργεια, ποὺ ἀναγνωρίζει ἡ φυσικὴ καὶ ἡ ἐπιστήμη. Ἡ μεταφυσικὴ ἐνέργεια τῶν "ἐναλλακτικῶν ἢ ὁλιστικῶν θεραπειῶν", εἶναι ἀντιεπιστημονικὴ καὶ κρύβει πνευματικοὺς κινδύνους. Νομίζω ὅτι καλύτερα θὰ ἦταν νὰ μὴν τὸ ἔχετε κἄν, ἀφοῦ οὕτως ἡ ἄλλως δὲν τὸ χρησιμοποιεῖτε, διότι μπορεῖ κάποια στιγμὴ νὰ ἐπηρεαστεῖ καὶ κάποιο ἄλλο ἄτομο, ποὺ τυχαία θὰ τὸ δεῖ στὸ χῶρο σας καὶ δὲν θὰ εἶναι ἐνημερωμένο σχετικά.
4η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Γιά ποιόν λόγο κατά τόν διαλογισμό ἐμφανίζονται βλάβες»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ὑπάρχουν πολλὰ εἴδη διαλογισμοῦ. Κάποια εἴδη χρησιμοποιοῦν ἔντονη φαντασία καὶ συγκέντρωση, ἢ ὁραματισμό, ἐνῶ κάποια ἄλλα εἴδη, χρησιμοποιοῦν ἐπανάληψη λέξεων ἢ φράσεων ( μάντρας) , ποὺ ὡς ἐπὶ τῶν πλείστων ἀποτελοῦν ἐπικλήσεις ἢ προσευχὲς σὲ Ἰνδουιστικὲς θεότητες. Σὲ κάθε περίπτωση ὅμως, σκοπὸς τοῦ διαλογισμοῦ εἶναι ἡ ἕνωση, ἡ σύνδεση μὲ τὸν "Ἀνώτερο Ἑαυτό μας".
Βλέποντας αὐτὰ μόνο ἀπὸ ἰατρικὴ ἄποψη, καταλαβαίνουμε ὅτι ὁ διαλογισμὸς δημιουργεῖ ἐμμονές, φαντασιώσεις, προκαταλήψεις, μείωση τῆς προσωπικότητας καὶ ἐξαρτήσεις ἀπὸ τεχνικὲς καὶ "εἰδήμονες". Τὰ συνεπακόλουθα ὅλων αὐτῶν εἶναι πραγματικὰ ἀπρόβλεπτα σὲ κάθε ἄτομο.
Ὅμως τὰ πράγματα δὲν εἶναι τόσο ἁπλά, βλέποντάς τα ἀπὸ πνευματικὴ ἄποψη. Ὁ διαλογισμὸς εἶναι θρησκευτικὴ πράξη τοῦ Ἰνδουισμοῦ καὶ Βουδισμοῦ καὶ χρησιμοποιεῖται σὲ πολλὲς νεοεποχίτικες τεχνικές. Ὁ "Ἀνώτερος Ἐαυτός" ἀπὸ δικά τους κείμενα, φαίνεται καθαρὰ ὅτι ἀποτελεῖ ξεχωριστὴ πνευματικὴ ὀντότητα. (Ἀναλυτικὰ διαβάστε Δ Ι Α Λ Ο Γ Ι Σ Μ Ο Σ : Η ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ «ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ» ΜΑΣ Ή ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο «ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΕΑΥΤΟΣ» ΜΑΣ; Ἀπὸ τὸ ἀντιαιρετικὸ ἐγκόλπιο)
Μὲ ἄλλα λόγια ὁ διαλογιζόμενος, παρότι τὶς περισσότερες φορὲς δὲν τὸ συνειδητοποιεῖ, καλεῖται νὰ συνδεθεῖ μὲ πνευματικὲς ὀντότητες, δηλ ἀκάθαρτα πνεύματα. Αὐτὲς τὶς ὀνομάζουν "Ἀνώτερο Ἑαυτό". Ἔτσι ὅπως τότε ὁ ὄφις, ἔτσι καὶ τώρα, προσπαθεῖ νὰ πείσει τὸν ἄνθρωπο, ὅτι εἶναι ὁ ἴδιος θεός, ἀρκεῖ νὰ ἐνεργοποιήσει τὶς δυνάμεις του, μέσω τῆς τεχνικῆς τοῦ διαλογισμοῦ. Ἂς λάβουμε ὕπ΄'ὄψιν , ὅτι στὸ διαλογισμὸ μὲ μάντρα, γίνεται καὶ ἐπίκληση Ἰνδουιστικῶν θεοτήτων.
Μετὰ ἀπὸ τὶς διευκρινίσεις αὐτές, γίνεται νομίζω σαφές, γιατί ἐμφανίζονται βλάβες κατὰ τὸν διαλογισμό. Ἂν φανοῦν ἀρχικὰ κάποια καλὰ ἀποτελέσματα, θὰ εἶναι μέχρι νὰ πεισθεῖ καὶ νὰ ἀποκτήσει κανεὶς ἐξάρτηση ἀπὸ τὴ συγκεκριμένη τεχνική. Ἀφοῦ συμβεῖ αὐτό, καὶ γίνει κανεὶς ὑποχείριο τεχνικῶν καὶ μεθόδων, μόνο βλάβες, πνευματικὴ ὑποδούλωση καὶ ζημία θὰ ἔχει, ἔστω καὶ ἂν δὲν γίνεται πάντα ἀντιληπτό.
Προσοχὴ ὅμως! Ὅταν κάποιος θελήσει νὰ ξεφύγει, ἡ ἑπόμενη κίνηση τοῦ "ἐχθροῦ" εἶναι ἡ ἀπελπισία, ὅτι ἔχει χάσει ἤδη τὴν ψυχή του ἢ ὅτι δὲν ὑπάρχει ἐλπίδα καὶ σωτηρία κλπ. Ἂς μὴν πέφτουμε στὶς παγίδες αὐτές. Ὁ Χριστός, μέσω τῆς ἐξομολόγησης, μᾶς δέχεται ΠΑΝΤΑ, ὅποιοι καὶ ἂν εἴμαστε, ὅ,τι καὶ ἂν ἔχουμε κάνει.
5η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Τό πιλάτες εἶναι γιόγκα»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σύμφωνα μὲ τὸ STUDIO PILATES www.skai.gr «H μέθοδος Pilates, ἀναπτύχθηκε πρὶν ἀπὸ 90 χρόνια, στὴν Ἀμερική, ἀπὸ τὸν Joseph H. Pilates, …ὁ ὁποῖος συνδύασε βασικὲς ἀρχὲς τῆς γιόγκα καὶ ἄλλων παραδοσιακῶν μεθόδων ἄσκησης ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὶς ἀνατολικὲς φιλοσοφίες, μὲ τὴ δυναμικὴ μεταγενέστερων δυτικῶν μεθόδων».
Ἑπομένως τὸ πιλάτες εἶναι συνδυασμὸς τῆς γιόγκα μὲ ἄλλες μεθόδους ἄσκησης.
Πιὸ κάτω γράφουν: «Ἡ κοιλιὰ βρίσκεται στὸ κέντρο τοῦ σώματός μας, καὶ εἶναι ἡ πηγὴ τῆς κινητικῆς ἐνέργειας. Στὴν Ἀνατολικὴ θεώρηση τοῦ σώματος, ἀντιστοιχεῖ στὸ ἡλιακὸ πλέγμα. O Pilates τῆς προσδίδει καὶ ἄλλη μία ἰδιότητα: "power house - οἶκο τῆς δύναμης"».
Ἑπομένως διαπιστώνουμε ὅτι τὸ πιλάτες δὲν εἶναι ἀποκομμένο ἀπὸ τὴν ἐνέργεια τῆς Νέας Ἐποχῆς καὶ τὰ ἐνεργειακὰ κέντρα (ὅπως εἶναι τὸ ἡλιακὸ πλέγμα).
Ἐπίσης χρειάζεται συγκέντρωση τοῦ νοῦ, ὅπως καὶ εἰδικὲς ἀναπνοές. «Τὸ πιλάτες θεωρεῖται ἔξυπνη γυμναστικὴ ποὺ δημιουργεῖ μία σύνδεση νοῦ-σώματος. Γιὰ αὐτὸ τὸ λόγο ὁ ἀσκούμενος πρέπει νὰ καταλάβει ὅτι χρειάζεται ἀπόλυτη συγκέντρωση κάνοντας πιλάτες».
Ἄρα ἔχει ὅλα τὰ χαρακτηριστικὰ νεοεποχίτικης τεχνικῆς, παρόλο ποὺ δὲν εἶναι ἀκριβῶς τὸ ἴδιο μὲ τὴ γιόγκα.
6η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Tί εἶναι τό ΖΕΝ»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: «Τὸ Ζὲν εἶναι μία ἀπὸ τὶς σχολὲς τοῦ Βουδισμοῦ Μαχαγιάνα (Mahayana) καὶ γεννήθηκε καὶ ἀναπτύχθηκε στὴν Κίνα. Ἐκτὸς ἀπὸ τὴ γραπτὴ διδασκαλία τοῦ Βουδισμοῦ ποὺ ἔφθασε στὴν Κίνα, ὑπῆρχαν καὶ διδασκαλίες ποὺ μεταδίδονταν προφορικά. Αὐτὲς οἱ διδασκαλίες ἀνέπτυξαν τὴν ἀντίληψη ὅτι, ἐκτὸς ἀπὸ τὴ λογικὴ ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας, ὑπῆρχε καὶ μία ἄλλη ἀναζήτηση πέρα ἀπὸ τὴ λογική.
Ἔτσι δημιουργήθηκε ἡ Σχολὴ τοῦ Διαλογισμοῦ Τσᾶν (Chan) στὴν Κίνα ποὺ ἵδρυσε ὁ ἰνδὸς ἱεραπόστολος Μποντιντάρμα, ἡ ὁποία ἀργότερα ἐπεκτάθηκε στὴν Ἰαπωνία μὲ τὸ ὄνομα ΖΕΝ…». (ΖΕΝ Βουδισμὸς - Zen Buddhism - Διαλογισμὸς (Ζὰ Ζέν)! http://w4u.eexi.gr/~roland/zen.htm)
7η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Τί εἶναι οἱ ¨ἀνώνυμοι ὑπερφάγοι¨, οἱ ¨ἀνώνυμοι ἀλκοολικοί¨, ἡ θεραπεία τραύματος-τζέϊν Σίμικστον»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οἱ ὀργανώσεις τῶν "ἀνώνυμων" φαίνονται ἀρχικὰ ἀθῶες καὶ ἀποτελεσματικές, διότι ἀποτελοῦνται ἀπὸ "ἀδελφότητα' ἀτόμων, ποὺ μοιράζονται τὰ ἴδια προβλήματα.
Ἐπίσης δὲν ἐπιβάλλονται συνδρομές, ἀλλὰ σὲ κάθε συνάντηση δίνει ὁ καθένας ὅ,τι θέλει σὲ ἕνα κουτί, ποὺ ἀντιπροσωπεύει τὸν καφὲ ποὺ κερνᾶνε.
Ἐξετάζοντας καὶ διερευνώντας ὅμως προσεκτικὰ τὶς ὀργανώσεις τῶν "ἀνώνυμων", καταλήγουμε στὸ συμπέρασμα, ὅτι οἱ" ἀνώνυμοι", ἐνῶ διαφημίζουν ἀπεξάρτηση, δημιουργοῦν μεγάλη ψυχολογικὴ ἐξάρτηση στὰ μέλη τους ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν ὀργάνωση. Γι΄αὐτὸ καὶ τὸ πρῶτο βῆμα εἶναι ἡ παραδοχή: "Εἴμαστε ἀνίσχυροι ἀπέναντι στὴν ἐξάρτηση…" Αὐτὴ ἡ παραδοχὴ εἶναι οὐσιαστικὴ γιὰ τὴν ἐξάρτηση στὸ ἑξῆς ἀπὸ τὴν ὁμάδα.
Τὰ 12 βήματα τῆς ἀνάρρωσης εἶναι τὰ ἴδια γιὰ κάθε ἐξάρτηση, καὶ δὲν ἀναφέρεται πουθενὰ προσωπικὴ προσπάθεια τοῦ ἐξαρτημένου γιὰ διακοπή τῆς συνήθειας.
Ἐκτὸς ἀπὸ τὸ 1ο, 8ο, 9ο καὶ 10ο βῆμα, τὰ ὑπόλοιπα ἀναφέρονται σὲ πνευματικὴ διάσταση, καὶ ὄχι βέβαια σὲ ὀρθόδοξη χριστιανική, ὅμως σίγουρα αἱρετική. Προβάλλεται ὁ διαλογισμὸς ὡς ἰσοδύναμος τῆς προσευχῆς καὶ μέσο γιὰ τὴν ἀπεξάρτηση.
Στὸ 11ο βῆμα ἀναφέρεται: "Ζητήσαμε μέσω τῆς προσευχῆς καὶ τοῦ διαλογισμοῦ νὰ βελτιώσουμε τὴ συνειδητὴ ἐπαφή μας μὲ τὸν Θεό…"
Οἱ περισσότεροι ἐξαρτημένοι παραμένουν γιὰ πολλὰ χρόνια ἐγκλωβισμένοι στὶς ὀργανώσεις τῶν "ἀνώνυμων" μέχρι νὰ καταλάβουν, ὅτι ἀντὶ γιὰ βοήθεια ἀποκτοῦν μία ἐπιπλέον ἐξάρτηση. (Περισσότερα μπορεῖτε νὰ δεῖτε στὸ site τῆς Ἱ.Μ Γλυφάδας γιὰ "ἀνώνυμους ἀλκοολικούς").
8η ΕΡΩΤΗΣΗ: Θεραπεία Τραύματος Jane Simington
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Διαφημίζεται ὡς ἕνα μοντέλο ψυχολογικῆς θεραπείας "τοῦ τραύματος, τοῦ πένθους καὶ τῆς ἀπώλειας, ποὺ δουλεύει μέσα ἀπὸ τὰ σύμβολα, τὴν τέχνη, τήν ἐσωτερικὴ ἀνασκόπηση, τὸ μοίρασμα καὶ τὸ διαλογισμό…" Ἐπιπλέον ἐμπλέκει «τὴν καλὴ ἐπικοινωνία ἀνάμεσα στὰ ἡμισφαίρια τοῦ ἐγκεφάλου, δεξιό καὶ ἀριστερὸ», γιὰ νὰ προσδώσουν ἐπιστημονικοφάνεια, ὅπως ὅλες οἱ νεοεποχίτικες τεχνικές.
Ἡ παραδοχὴ πλήθους ἀναπόδεικτων χαρακτηριστικῶν τοῦ κάθε ἡμισφαιρίου, ὅπως π.χ ὅτι τὸ δεξὶ ἡμισφαίριο ἀποθηκεύει ἐμπειρίες τοῦ ἔσω κόσμου, ὅτι εἶναι ἡ πηγὴ τῶν σωστῶν προβλέψεων καὶ τῆς λύσης ὅλων τῶν προβλημάτων κλπ, ὅπως καὶ ὁ μύθος ὅτι χρησιμοποιοῦμε μόνο τὸ 10% τοῦ μυαλοῦ μας, χρησιμοποιοῦνται εὐρέως στὸν ἀποκρυφισμό, ὅπως π.χ στὴ μέθοδο Silva.
Ὁ δρ Ἄντερσον, διευθυντὴς τοῦ Τμήματος Νευροχειρουργικῆς Χαρτογράφησης τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Γιούτα, ἐξήγησε μιλώντας στὴν ἱστοσελίδα ἐπιστημονικῶν εἰδήσεων LiveScience ὅτι «δὲν ἰσχύει πὼς τὸ ἀριστερὸ ἡμισφαίριο συνδέεται μὲ τὴ λογικὴ περισσότερο ἀπ' ὅ,τι τὸ δεξιό. Παράλληλα, ἡ δημιουργικότητα δὲν ἔχει τὴν "ἕδρα" της στὸ δεξιὸ ἡμισφαίριο. Στὴν πραγματικότητα οἱ συνάψεις μεταξὺ ὅλων τῶν περιοχῶν τοῦ ἐγκεφάλου εἶναι ἐκεῖνες ποὺ κάνουν τὸ κάθε ἄτομο νὰ ἐμφανίζει δημιουργικότητα ἀλλὰ καὶ ἀναλυτικὴ καὶ λογικὴ σκέψη». Γιὰ παράδειγμα, σύμφωνα μὲ τὸν δρα Τζέφ Ἄντερσον, ἡ ὁμιλία «βγαίνει» ἀπὸ τὴν ἀριστερὴ πλευρὰ τοῦ ἐγκεφάλου στοὺς περισσότερους δεξιόχειρες. Αὐτὸ ὡστόσο δὲν σημαίνει ὅτι οἱ πιὸ χαρισματικοὶ ὁμιλητὲς χρησιμοποιοῦν περισσότερο τὸ ἀριστερὸ ἡμισφαίριο τοῦ ἐγκεφάλου τους ἀπ' ὅ,τι τὸ δεξιό, ἢ ὅτι τὸ ἕνα ἡμισφαίριο εἶναι πιὸ πλούσιο σὲ νευρῶνες ἀπὸ τὸ ἄλλο. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=528837
Χρησιμοποιοῦμε ἕνα μικρὸ ποσοστὸ τοῦ μυαλοῦ; Ὁ νευροβιολόγος Μπάρι Γκόρντον χαρακτηρίζει τὸ μύθο ὡς γελοιωδῶς λανθασμένο, προσθέτοντας ὅτι "χρησιμοποιοῦμε κάθε μέρος τοῦ ἐγκεφάλου μας, καὶ ὁ ἐγκέφαλός μας εἶναι ἐνεργὸς σχεδὸν ὅλη τὴν ὥρα."
Ὁ νευροεπιστήμονας Μπάρι Μπέιερσταϊν παραθέτει εἴδη ἀποδείξεων ὡς πρὸς τὴν ἀνασκευὴ τοῦ ἐν λόγῳ μύθου:
Ἔρευνες ἐγκεφαλικῶν ζημιῶν: Ἐὰν τὸ 90% τοῦ ἐγκεφάλου εἶναι κανονικὰ ἀχρησιμοποίητο, τότε ἡ ζημιὰ σὲ ᾿κεῖνες τὶς περιοχὲς δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ἐπηρεάζει τὴν ἐκτελεστικότητα. Ἀντιθέτως, δὲν ὑπάρχει σχεδὸν καμμία περιοχὴ τοῦ ἐγκεφάλου ποὺ μπορεῖ νὰ τραυματισθεῖ χωρὶς νὰ ἐπιφέρει ἀπώλεια κάποιων ἱκανοτήτων. Ἀκόμα καὶ μικροὶ τραυματισμοὶ σὲ μικρὲς περιοχὲς μποροῦν νὰ ἐπιφέρουν ἔντονα ἀποτελέσματα.
Ἐγκεφαλικὴ ἀπεικόνιση: Τεχνολογίες, ὅπως ἡ Τομογραφία Ἐκπομπῆς Ποζιτρονίων (PET) καὶ λειτουργικὴ μαγνητικὴ τομογραφία (fMRI) ἐπιτρέπουν τὴν παρακολούθηση ἐγκεφαλικῆς δραστηριότητας. Ἀποκαλύπτουν ὅτι ἀκόμη καὶ κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ὕπνου, ὅλα τὰ τμήματα τοῦ ἐγκεφάλου δείχνουν κάποιο ἐπίπεδο δραστηριότητας. Μόνο στὴν περίπτωση σοβαρῆς βλάβης ἔχει ἕνας ἐγκέφαλος «σιωπηλές» περιοχές.
Ἐντοπισμὸς λειτουργίας: Ἀντὶ νὰ ἐνεργεῖ ὡς μία ἑνιαία μάζα, ὁ ἐγκέφαλος ἔχει ξεχωριστὲς περιοχὲς γιὰ τὰ διαφορετικὰ εἴδη ἐπεξεργασίας δεδομένων. Δεκαετίες ἔρευνας ἔχουν μπεῖ σὲ λειτουργία χαρτογράφησης τῶν περιοχῶν τοῦ ἐγκεφάλου, καὶ δὲν ἔχουν βρεθεῖ καθόλου περιοχὲς ποὺ δὲν ἔχουν κάποια λειτουργία.
Ἀνάλυση μικροδομῆς: Μὲ τὴν τεχνικὴ καταγραφῆς ἑνιαίων-μονάδων, οἱ ἐρευνητὲς εἰσάγουν ἕνα μικροσκοπικὸ ἠλεκτρόδιο στὸν ἐγκέφαλο γιὰ νὰ παρακολουθήσουν τὴ δραστηριότητα ἑνὸς καὶ μόνο κυττάρου. Ἐὰν τὸ 90% τῶν κυττάρων ἦταν ἀχρησιμοποίητο, τότε αὐτὴ ἡ τεχνικὴ θὰ τὸ εἶχει ἀποκαλύψει.
Μελέτες μεταβολισμοῦ: Μία ἄλλη ἐπιστημονικὴ τεχνικὴ περιλαμβάνει τὴ μελέτη ἀφομοίωσης τῶν ραδιενεργῶν μορίων 2-δεοξυγλυκόζης ἀπὸ τὸν ἐγκέφαλο. Ἐάν τὸ 90% τοῦ ἐγκεφάλου ἦταν ἀνενεργό, τότε τὰ ἀνενεργὰ κύτταρα θὰ ἐμφάνιζαν κενὲς περιοχὲς σὲ μία ἀκτινογραφία τοῦ ἐγκεφάλου. Καὶ πάλι, δὲν ὑπάρχει κανένα τέτοιο ἀποτέλεσμα.
Νευρωνικὲς ἀσθένειες: Τὰ κύτταρα τοῦ ἐγκεφάλου ποὺ δὲν χρησιμοποιοῦνται ἔχουν τὴν τάση νὰ ἐκφυλίζονται. Ὡς ἐκ τούτου, ἐὰν τὸ 90% τοῦ ἐγκεφάλου ἦταν ἀνενεργό, μία αὐτοψία τοῦ ἐνήλικα ἐγκεφάλου θὰ ἀποκάλυπτε ἐκφυλισμό μεγάλης κλίμακας.
Συμπερασματικὰ ἡ «Θεραπεία Τραύματος» τῆς ψυχολόγου Jane Simington εἶναι μία ἀποκρυφιστικὴ μέθοδος, ποὺ χρησιμοποιεῖ τὸν διαλογισμὸ καὶ ὄχι μόνο, καὶ βασίζεται σὲ ἀναπόδεικτες νεοεποχίτικες θεωρίες.
9η ΕΡΩΤΗΣΗ: Ἔχω ἀγοράσει ἕνα κρεβάτι ρεφλεξολογίας πού ἀποτελεῖται ἀπό ἡφαιστειογενεῖς πέτρες, ἔχει ὅλα τά ὁποῖα θερμαίνονται καί παράγουν ἡλιακή θερμότητα τῆς ἐνάτης πρωϊνῆς-εἶναι γιά τούς μυοσκελετικούς πόνους- μέ ἀνακουφίζει, τό ἔχουν καί φυσιοθεραπευτές. Μήπως πρέπει νά τό καταργήσω;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πρῶτα ἄπ΄ὅλα τὸ κρεβάτι ἔχει ὡς βάση του τὴ ρεφλεξολογία, δηλ. τὴ μεταφυσικὴ "ἐνέργεια" ποὺ θεωροῦν ὅτι μεταδίδεται στὸ σῶμα ἀπὸ τὶς λεγόμενες 10 "ἐνεργειακὲς ζῶνες".
Τὸ ὅτι παράγουν ἡλιακὴ θερμότητα καὶ μάλιστα τῆς ἐνάτης πρωινῆς συγκεκριμένα, δὲν ἔχει ἐπιστημονικὴ βάση, πιθανῶς νὰ ἔχει ἀποκρυφιστική.
Τὸ ὅτι τὸ ἔχουν φυσιοθεραπευτές, δὲν σημαίνει ὅτι εἶναι ἀθῶο, διότι πολλοὶ φυσιοθεραπευτές, ἔχουν ἐπηρεασθεῖ καὶ χρησιμοποιοῦν, πολλὲς φορὲς ἀπὸ ἄγνοια, ἀποκρυφιστικὲς μεθόδους.