Οἰκουμενισμός-Ἐκκοσμίκευση-Διαθρησκειακά

Η «ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΑΣ»: ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΔΟΛΕΡΗ ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ!

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 8η Φεβρουαρίου 2021

Είναι πασίγνωστο, πως οι θιασώτες της παναιρέσεως του Οικουμενισμού προωθούν πυρετωδώς και δυστυχώς απροϋπόθετα, την «ένωση των εκκλησιών», της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας και της θρησκευτικής κοινότητας του Βατικανού, η οποία γι’ αυτούς, (τώρα και με τη «βούλα» της «Συνόδου» της Κρήτης), είναι πλέον «Εκκλησία», με την οποία απλά η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει φθάσει στο κοινό Ποτήριο. Άλλωστε οι «ετερόδοξοι» γι’ αυτούς είναι κατ’ ουσίαν Ορθόδοξοι, μόνο που ακολουθούν μια διαφορετική «παράδοση», αφού οι δογματικές διαφορές δεν είναι τίποτε άλλο παρά διαφορετικές «παραδόσεις»! Προωθείται η τραγική θεολογική θέση ότι οι αιρετικοί που κατεγνώσθησαν υπό των αγίων εννέα Οικουμενικών Συνόδων δεν ταυτίζονται  με τους σήμερον λεγομένους «ετεροδόξους». Το αβυσσαλέο ερώτημα που τίθεται είναι: Δηλαδή οι Μονοφυσίτες, Μονοθελήτες και Μονοενεργήτες που κατεγνώσθησαν υπό των αγίων Δ΄ Ε΄ και Στ΄ Οικουμενικών Συνόδων, σε τι διαφέρουν από τους σήμερον ομόφρονάς των Αρμενίους Κόπτας, Συροϊακωβίτες, Αβυσσινίους και Μαλαμπαρινούς;   

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΩΣ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣ «ΜΟΝΟΘΕΪΣΤΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ».

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 19η  Οκτωβρίου 2020.

Όπως και παλαιότερα έχουμε επισημάνει, (είναι όμως ανάγκη να επανέλθουμε και πάλι λόγω της σοβαρότητας του θέματος), ο παγκόσμιος Οικουμενισμός με την τριπλή του διάσταση, οικονομική, πολιτική και θρησκευτική, αποτελεί σήμερα μια από τις μεγαλύτερες απειλές κατά της ανθρωπότητας. Πρόκειται για ένα παγκόσμιο κίνημα του Διεθνούς Σιωνισμού που έχει σαν μοναδικό σκοπό την δημιουργία μιας νέας τάξεως πραγμάτων, δηλαδή την πολιτική, οικονομική, και θρησκευτική ενοποίηση της ανθρωπότητας.

ΙΔΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ Ο ΠΑΠΑΣ  ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Ἐν Πειραιεῖ τή 13η Φεβρουαρίου 2020

Μία ἀπό τίς προσφιλεῖς διπλωματικές τακτικές τοῦ Παπισμοῦ εἶναι τά συχνά ταξίδια τῶν ἑκάστοτε «Παπῶν» σέ διάφορα μέρη τοῦ κόσμου, μέ σκοπό νά προωθηθοῦν οἱ ἰμπεριαλιστικοί στόχοι του καί νά προβληθεῖ  διεθνῶς καί μέ κάθε τρόπο ἡ διπλή παγκόσμια ἐξουσία τοῦ «Πάπα», πολιτική καί ἐκκλησιαστική, ὡς ἀρχηγοῦ κράτους καί ὡς ἀρχηγοῦ τῆς πιό μεγάλης σέ ἀριθμό πιστῶν «Ἐκκλησίας», (περίπου 1.000.000.000 πιστοί), σέ σύγκριση μέ ὅλες τίς ἄλλες θρησκεῖες τοῦ πλανήτη.  Μάλιστα δέν ἀρκοῦνται νά ἐπισκέπτονται χῶρες μέ πολυπληθεῖς ὀπαδούς, ὅπως λόγου χάρη στίς χῶρες τῆς Νοτίου Ἀμερικῆς, (Ἀργεντινή, Βραζιλία κ.ἅ.), ἀλλά καί χῶρες μέ ἐλάχιστο, ἤ ἀνύπαρκτο, παπικό πληθυσμό, (π.χ. ἀραβικές χῶρες). Ἰδιαιτέρως ἀρέσκονται νά ἐπισκέπτονται Ὀρθόδοξες χῶρες, παρά τόν ἐλάχιστο ἀριθμό ὀπαδῶν των καί παρά τίς σφοδρές ἀντιδράσεις τῶν πιστῶν. Φροντίζουν νά καλύπτονται πάντοτε ὑπό τήν διπλωματική «ὀμπρέλα» τοῦ «ἀρχηγοῦ κράτους», καί νά «προσκαλοῦνται» ἀπό τίς πολιτικές ἀρχές τῶν κρατῶν, οἱ ὁποῖες προσδοκοῦν πολιτικά καί διπλωματικά ὀφέλη ἀπό τήν ἐπίσκεψή των. Αὐτό γιά παράδειγμα συνέβη πρίν ἀπό 19 χρόνια, τό 2001, ὅταν ἡ τότε πολιτειακή καί πολιτική ἡγεσία τῆς χώρας μας προσκάλεσε τόν τότε «Πάπα» Ἰωάννη – Παῦλο τόν Β΄ στήν Ἀθήνα.

«Ἡ στάση τοῦ Ἁγίου Ὅρους ἀπέναντι στή ‘Σύνοδο τῆς Κρήτης»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Γραφεῖο ἐπί τῶν Αἱρέσεων καί τῶν Παραθρησκειῶν

PDimitr AgTr3Ἄρχ. Παῦλος Δημητρακόπουλος

Πνευματικό Κέντρο Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Τριάδος. 
Εἰσήγηση στή «Σύναξη γιά τήν Ὀρθοδοξία»

Ἐν Πειραιεῖ τή 5η Νοεμβρίου 2018 

Σεβασμιώτατε, σεβαστοί πατέρες, ἀγαπητοί ἀδελφοί καί ἀδελφές ἐν Χριστῷ.

Τό θέμα πού μου ἀνετέθη νά παρουσιάσω ἀπό τά μέλη τῆς «Συνάξεως», ἔχει τίτλο: «Ἡ στάση τοῦ Ἁγίου Ὅρους ἀπέναντι στή ‘Σύνοδο τῆς Κρήτης’». Τό θέμα εἶναι εὐρύτατο, ἔχουν ἐκπονηθεῖ ἄρθρα καί μελέτες ἀπό διάφορους κληρικούς καί μοναχούς, ἁγιορεῖτες καί μή, θεολόγους καί ἐρευνητές καί πολλά ἀπό αὐτά ἔχουν ἤδη δημοσιευθεῖ στό διαδίκτυο καί σέ θρησκευτικές ἐφημερίδες. Ἐμεῖς μέσα στά στενά χρονικά πλαίσια πού ἔχουμε στή διάθεσή μας θά προσπαθήσουμε νά δώσουμε κατά τό δυνατόν μία συνοπτική εἰκόνα τοῦ θέματος. Θά προσπαθήσουμε νά παρουσιάσουμε τή στάση πού τήρησε ἡ Ἱερά Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὅρους καί οἱ ἁγιορειτικές Μονές ἀπέναντι στή «Σύνοδο τῆς Κρήτης», (Σ.τ.Κ.), μέ βάση τά δημοσιευθέντα ἁγιορειτικά κείμενα, ἀφοῦ τά κείμενα αὐτά ἐκφράζουν τήν ἐπίσημη  στάση πού τήρησε τό ἅγιο Ὅρος ἀπέναντι στή Σύνοδο αὐτή. Τά κείμενα αὐτά εἶναι ἅ) ἡ Ἱεροκοινοτική Ἐπιστολή τῆς 25ης.5.2016, β) ἡ εἰσήγηση τῆς Ἱεροκοινοτικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς 26ης.11.2016, καί γ) Τό «μήνυμα τοῦ Ἁγίου Ὅρους περί τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης ἐν Κρήτῃ Συνόδου», στίς 30.6.2017, τό ὁποῖο ἔχει καί τήν μεγαλύτερη βαρύτητα καί σπουδαιότητα, ἀφοῦ αὐτό ἀποτελεῖ τό τελευταῖο ἐπίσημο κείμενο τοῦ Ἁγίου Ὅρους καί ἀποτελεῖ, τρόπον τινά, τήν τελευταία λέξη τῶν ἁγιορειτῶν γύρω ἀπό τήν Σ.τ.Κ., (τουλάχιστον μέχρι στιγμῆς). Γι’ αὐτό καί θά ἑστιάσουμε τήν προσοχή μας ἰδιαίτερα στό κείμενο αὐτό.

ΓΙΑΤΙ Η «ΣΥΝΟΔΟΣ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ

Skontz AgTr4ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

Πνευματικό Κέντρο Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Τριάδος. 
Εἰσήγηση στή «Σύναξη γιά τήν Ὀρθοδοξία»

Ἡ «Σύνοδος» τῆς Κρήτης ἀποτέλεσε ἕνα ἐπώδυνο καί δυσθεράπευτο ἄλγος στό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἄν καί πέρασαν περισσότεροι ἀπό 28 μῆνες ἀπό τήν  σύγκλησή της, συνεχίζει νά ταλανίζει τό ἐκκλησιαστικό σῶμα, νά προκαλεῖ σκληρές κριτικές, σοβαρές ἔριδες, σχισματικές καταστάσεις, ἀποτειχίσεις, διωγμούς. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά οἱ ὑπέρμαχοί της βαυκαλίζονται, στρουθοκαμηλίζοντας, πώς ἡ σύγκλησή της ὑπῆρξε «μέγα γεγονός» καί πώς οἱ ἀποφάσεις της σημάδεψαν τήν ἐκκλησιαστική ἱστορία καί αὐτή τήν ἴδια τήν κατοπινή πορεία τῆς Ἐκκλησίας. Ὅτι δῆθεν αὐτή «ἔβγαλε τήν Ὀρθοδοξία ἀπό τήν ἀπομόνωση» καί τήν «ἔκαμε γνωστή στόν σύγχρονο κόσμο» καί «πρόβαλλε τίς ἀξίες της». Ὅτι δῆθεν οἱ ἀποφάσεις της προωθοῦν «τήν καταλλαγή, τή συνύπαρξη καί τήν παγκόσμια εἰρήνη». Ὅτι δῆθεν ὑπῆρξε ἕνα «παγκόσμιο γεγονός», καί οἱ ἀποφάσεις της «σημάδεψαν τήν ἱστορία».

Τῆς προσέδωσαν μάλιστα καί τήν προσωνυμία: «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος»,  δανειζόμενοι αὐτήν<σζ ἀπό τή συνοδική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀφοῦ μέ αὐτόν τόν προσδιορισμό ὅριζαν οἱ Πατέρες τίς Οἰκουμενικές Συνόδους. Ἄλλωστε, οἱ ὁραματιστές καί οἱ προετοιμάσαντες τήν «Σύνοδο» τῆς Κρήτης αὐτόν τόν στόχο εἶχαν, νά εἶναι ἡ Ἡ΄ Οἰκουμενική Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.