Ἐδῶ καί χρόνια γίνονται προσπάθειες στόν χῶρο τῶν ἐπιχειρήσεων προκειμένου νά ἀντιμετωπιστεῖ τό στρές, νά βελτιωθεῖ ἡ διάθεση τῶν ἐργαζομένων, ἡ δημιουργικότητά τους, ἡ συνεργατικότητα καί ἐπικοινωνία μέ συναδέλφους καί ἐντέλει ἡ παραγωγικότητα μίας μονάδας. Οἱ μεγάλες ἐπιχειρήσεις ἐπενδύουν στόν τομέα αὐτό οὐκ ὀλίγα, ὄχι βέβαια ἀπό ἀλτρουϊσμό, ἀλλά μέ σκοπό τήν καλλιέργεια τοῦ ἰδανικοῦ ἐργασιακοῦ περιβάλλοντος ὅπου θά ἐπιτυγχάνεται ἡ μέγιστη ἀπόδοση μέ τελικό πάντα στόχο τήν κερδοφορία τῆς ἐπιχείρησης.

Ἔχουν ἐπί τούτω δημιουργηθεῖ θέσεις ἐργασίας ἐντός τῶν ἐπιχειρήσεων, ἐνῶ δοκιμάζονται ποικίλες μέθοδοι μέχρι νά βρεθεῖ ἡ σωστή «φόρμουλα». Ψυχολόγοι, γυμναστές, διατροφολόγοι καί διαφόρων λογιῶν σύμβουλοι ἐπιστρατεύονται κατά καιρούς γιά νά βοηθήσουν τούς ἐργαζόμενους.

Χαραλάμπους Μηνάογλου

Κυκλοφορεῖ τό νέο βιβλίο τοῦ Χαραλάμπους Μηνάογλου διδάκτορος νεώτερης ἱστορίας ΕΚΠΑ, Καθηγητοῦ στό Πειραματικό Λύκειο Πειραιᾶ (ΖΑΝΝΕΙΟ), μέ τίτλο:

«Ἱστορία τοῦ Ρωσικοῦ Κόμματος. Δώδεκα μελέτες γιά τίς ἀπαρχές».

Εἶναι διαθέσιμο τόσο σέ ἠλεκτρονική μορφή στήν ἠλεκτρονική πλατφόρμα PayHip ὡς (e-book), ὅσο καί σέ ἔντυπη. Ἀποτελεῖ ἕνα ὡραῖο δῶρο, ἐπικαιρότατο, σέ κάθε εὐκαιρία.

Πρόκειται γιά μιά πρώτη προσπάθεια στά χρονικά, νά μελετηθοῦν οἱ παράγοντες πού προκάλεσαν τήν ρωσοφιλία τῶν Ἑλλήνων καί ὁδήγησαν στήν δημιουργία τοῦ Ρωσικοῦ Κόμματος.

Μέσα ἀπὸ τὰ κείμενα τοῦ τόμου ἐξετάζονται πτυχὲς τῶν σχέσεων τῶν Ἑλλήνων μὲ τοὺς Ρώσους σὲ μία περίοδο ποὺ ἐκκινεῖ ἀπὸ τὰ χρόνια τοῦ Πέτρου καὶ καταλήγει στὶς παραμονὲς τῆς Ἐπανάστασης. Σὲ αὐτὰ μελετῶνται τόσο ὁ ρόλος τῆς ρωσικῆς διπλωματίας καὶ τῶν πολλῶν καὶ διαφόρων ρωσόφιλων πυρήνων μέσα στὴν Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία ἀνάμεσα στοὺς Ἕλληνες ὅσο καὶ ἡ δράση διαφόρων Ἑλλήνων ποὺ μετέβησαν στὴν Ρωσία καὶ ἐργάστηκαν γιὰ αὐτήν, εἴτε ἐκτὸς εἴτε ἐντὸς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας. Δίνεται ἔτσι τὸ πλαίσιο καὶ τὸ ἰδεολογικὸ κλίμα μέσα ἀπὸ τὸ ὁποῖο γεννήθηκε τὸ Ρωσικὸ Κόμμα, τὸ μόνο αὐτοφυὲς κόμμα ἀνάμεσα στοὺς Ἕλληνες ἀπὸ τὰ ξενικά, τὰ ὁποῖα κυριάρχησαν στὴν πολιτικὴ ζωὴ τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους μέχρι τὸν Κριμαϊκὸ Πόλεμο.

Αἰδεσιμ.πρωτοπρ. Ἰωάννου Φωτοπούλου

(Εἰσήγηση στήν ἡμερίδα τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς τήν 27 Νοεμβρίου 2014 στόν Πειραϊκό Σύνδεσμο).

Ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός, ὅπως γράφει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης ἀπέθανε ἐπί τοῦ Σταυροῦ «ἵνα καί τά τέκνα τοῦ Θεοῦ τά διεσκορπισμένα συναγάγῃ εἰς ἕν» (Ἰωάν. 11,52). «Τό ἕν» αὐτό εἶναι ἡ ἁγία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία.

Στό ἱερό δισκάριο εἰκονίζεται ἡ ἐν Χριστῷ καί ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ Αὐτοῦ Ἑνότης.  Ὁ σφαγιαζόμενος Ἁμνός στό κέντρο, δεξιά Αὐτοῦ ἡ Θεοτόκος, ἀριστερά ἡ πληθύς τῶν ἁγίων καί κάτωθεν μνημονευόμενοι ὁ ἐπίσκοπος τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας καί οἱ Χριστιανοί ζῶντες καί κεκοιμημένοι.   Ἀρχίζοντας ὁ λειτουργός τήν μνημόνευση καί τήν ἐξαγωγή μερίδων λέει: