ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ

Πληροφορούμαστε ὅτι τὴν Κυριακὴ 20 Δεκεμβρίου θὰ πραγματοποιηθεῖ στὴν Κηφισιὰ «Χριστουγεννιάτικο Παζάρι» ἀπὸ τὸ Κέντρο «Ἱλαρίων» ὅπου, μεταξὺ ἄλλων, θὰ γίνει καὶ «Διαλογισμὸς στὸν Χριστὸ» γιὰ μικρὰ παιδιὰ καὶ ἐνήλικες. Πρόκειται γιὰ ἰδιότυπο θρησκευτικὸ κέντρο (στὰ κείμενά τους ἀναφέρεται καὶ ὡς ‘ἄσραμ’ τ.ἔ. ἰνδουϊστική μονὴ), ποὺ ἐφαρμόζει διδασκαλίες ἀπὸ ρεύματα τῆς Νέας Ἐποχῆς, τοῦ ἀποκρυφισμοῦ καὶ ἀνατολικῶν θρησκευμάτων, ἐντελῶς ἀσυμβίβαστες μὲ τὴν ὀρθόδοξη πίστη (ἀστρολογία, μετεμψύχωση-μετενσάρκωση, κάρμα, νεογνωστικὲς θεωρίες κλπ). Ἐφαρμόζεται ἐπίσης πληθώρα «ἐναλλακτικῶν» θεραπειῶν ποὺ ἅπτονται τοῦ ἀποκρυφιστικοῦ χώρου (ρέικι, σιάτσου, κρυσταλλοθεραπεῖες, φυλαχτὰ κλπ) ἐνῶ διατηροῦνται σχέσεις καὶ μὲ τὸν θιβετιανὸ μοναχισμό. Ἀπορίας ἄξιον πῶς ἀνάμεσα σ’αὐτὰ μπορεῖ νὰ ταιριάξει καὶ «χριστουγεννιάτικο παζάρι»...

Ἑλένη Βασσάλου - Καθηγήτρια, Θεολόγος.

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ἡμερίδα μὲ θέμα: «Yoga; Εὐχαριστῶ δὲν θὰ πάρω!»
πού διοργανώθηκε ἀπὸ τὴν ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς Ἱ.Μ.Κηφισίας Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦμετὰ τοῦ ἀντιαιρετικοῦ  της Γραφείου
στὶς 14 Νοεμβρίου 2015 στὸ Δημοτικὸ Θέατρο Πεύκης.

Πολλοί θεωροῦν τή γιόγκα ὡς ἄσκηση γυμναστικῆς, ἐπειδή μ’ αὐτήν τή μορφή προβάλλεται ἀπό τά γυμναστήρια. Προσεκτική μελέτη ἀποδεικνύει ὅτι ἡ γιόγκα οὔτε γυμναστική εἶναι, οὔτε ὡς γυμναστική μόνο ἐμφανίζεται.

Ποιά εἶναι, τελικά, ἡ γιόγκα; Ἡ στρατηγική τῆς πολυγλωσσίας

Λόγῳ τῆς ἐπιδιωκόμενης ἀπό τούς γκουρού [1] διείσδυσης τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ στή σκέψη καί σέ κάθε πτυχή τῆς ζωῆς τοῦ Δυτικοῦ κόσμου, ἡ γιόγκα παρουσιάζεται μέ πολλά πρόσωπα, σχήματα, μάσκες: Ὡς φιλοσοφία, θρησκεία, ὡς τρόπος ἀπόκτησης ὑπερφυσικῶν ἐμπειριῶν, ὡς μέθοδος αὐτογνωσίας, ὡς εἶδος γυμναστικῆς, χοροῦ, ὡς μέσο διασκέδασης, μεταμόρφωσης τῆς ἐρωτικῆς «ἐνέργειας», ὡς διαλογισμός γιά τή χαλάρωση ἀπό τό στρές, ὡς θεραπεία ψυχικῶν καί σωματικῶν ἀσθενειῶν, ὡς θεραπεία τοῦ προσωπικοῦ καί οἰκογενειακοῦ κάρμα, ὡς ἡ σύγχρονη παιδαγωγική πρόταση γιά τήν ἀναβάθμιση τῆς ἐνδοοικογενειακῆς ἐπικοινωνίας καί τῆς ἐκπαιδευτικῆς διαδικασίας… Ἡ γιόγκα γίνεται «τά πάντα τοῖς πᾶσι», ἀνάλογα μέ τίς προτιμήσεις τους.

Κος Χαράλαμπος Ἄνδραλης - Δικηγόρος, συγγραφέας.

ΕΙΣΗΓΗΣΗ TOY ΣΤΗΝ ἡμερίδα μὲ θέμα: «Yoga; Εὐχαριστῶ δὲν θὰ πάρω!»
πού διοργανώθηκε ἀπὸ τὴν ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς Ἱ.Μ.Κηφισίας Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦμετὰ τοῦ ἀντιαιρετικοῦ  της Γραφείου
στὶς 14 Νοεμβρίου 2015 στὸ Δημοτικὸ Θέατρο Πεύκης.

Εὐχαριστῶ. Ἐδῶ καί μερικές δεκαετίες ἡ γιόγκα, μέ τίς διάφορες μορφές καί ὑποκατηγορίες της, ἔχει κάνει τή δυναμική τῆς ἐμφάνιση στήν ἑλληνική πραγματικότητα, παρουσιαζόμενη κατά κανόνα ὦς μία ἰδιαίτερη φυσική ἄσκηση, πού σχετίζεται μέ τήν εὐεξία τοῦ σώματος καί τοῦ πνεύματος. Ὁ συνδυασμός αὐτός ἀκούγεται δελεαστικός στό σημερινό δυτικοῦ τύπου ἄνθρωπο, κινώντας τοῦ τό ἐνδιαφέρον καί τήν περιέργεια.

Κάποιες μορφές τῆς γιόγκα δέν παρουσιάζονται μόνο ὦς γυμναστική, ἀλλά καί ὦς ἐναλλακτικό μέσο θεραπείας διαφόρων παθήσεων (ὄπως ἀρθρίτιδα, ἄσθμα, διαταραχές ὄρεξης, γαστρεντερικές διαταραχές, μυοσκελετικοί πόνοι, κατάθλιψη, ἄγχος, μέχρι καί καρκίνος!), σέ καταφανή ἀντίθεση μέ τή γενικῶς καί διεθνῶς παραδεδεγμένη ἰατρική ἐπιστήμη.

Πορίσματα ἡμερίδας μὲ θέμα: «Yoga; Εὐχαριστῶ δὲν θὰ πάρω!»
πού διοργανώθηκε ἀπὸ τὴν ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς Ἱ.Μ.Κηφισίας Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦμετὰ τοῦ ἀντιαιρετικοῦ  της Γραφείου
στὶς 14 Νοεμβρίου 2015 στὸ Δημοτικὸ Θέατρο Πεύκης.

1.  Ἡ Γιόγκα δέν εἶναι ἁπλή γυμναστική, ἤ μέθοδος χαλαρώσεως, δέν εἶναι ἐπιστήμη, δέν εἶναι ἡ φωτεινή πλευρά τῆς ζωῆς, δὲν εἶναι τρόπος ἀποβολῆς τοῦ ἄγχους, δὲν εἶναι μέθοδος σωματικῆς εὐεξίας.

Ἡ γιόγκα εἶναι ἕνα ὑπαρξιακὸ σύστημα, ποὺ βασίζεται στὴ φιλοσοφία τῆς Ἀνατολικῆς πνευματικότητας, συμπλέκεται  μὲ τὸν Δυτικὸ ἀποκρυφισμὸ, τήν μαγεία, τήν ἀστρολογία,  καὶ σήμερα μὲ τὸ σύνδρομο τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ὑδροχόου. Ὁ διαλογισμός, εἶναι μία διαδικασία σταδιακῆς αὐτο-ύπνωσης μέσῳ τῆς φαντασίας. Θεμελιώνεται στόν ἀπόλυτο μονισμό καί στήν ὁλιστική θεώρηση τοῦ κόσμου.Ὑπάρχει τεράστια διαφορά ἀπό τήν χριστιανική προσευχή. Ἐκεῖνο πού σέ φέρνει στά κέντρα τῆς γιόγκα εἶναι ἡ ἀνάπτυξη της συνειδητότητάς σου, δηλ. ἡ προσπάθεια αὐτοεξελίξεως μέ ἀπώτερο στόχο τήν ἀπορρόφηση στήν ἀπρόσωπη «ἀνεκδήλωτη θεότητα». Πρόκειται γιά ἐκμηδένιση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Ὁ διαλογιζόμενος ἐπιδιώκει ταύτιση μέ τόν θεό τῆς ἰνδουϊστικῆς πίστεως. Ὁ προσευχόμενος ἀποζητᾶ τήν ἐν Χριστῷ κοινωνία μέ τόν Θεό πού δέν εἶναι ἀπορρόφηση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, ἀλλά  ἀνύψωσή του στήν δόξα τοῦ Θεοῦ, χωρίς καμμία σύγχυση.