Ἐρώτηση: Ποιά ἡ γνώμη σας γιά τούς παπαροκάδες;

Ποιά ἡ γνώμη σας γιά τούς παπαροκάδες;


 

παπάς-παπάς ἤ ζευγάς-ζευγάς λέει ὁ λαός μας.

Τό κυριώτερο κίνητρο τῶν παπαροκάδων εἶναι ἡ προσέγγιση τῶν νέων πού μεγάλη μερίδα ἐξ αὐτῶν ἀκούει ρόκ μουσική. Ξεχνοῦν ὅμως πώς οἱ νέοι δέν περιμένουν νά δοῦν ἀπό τόν ἱερωμένο ἄλυτα μακριά μαλλιά μέ σκουλαρήκια καί τατουάζ καί ξεβαμμένα μπαλωμένα ράσα. Περιμένουν νά τόν κοιτάξουν στά μάτια καί νά τούς διδάξει καί μόνο μ᾿ αὐτό τήν ἀλήθεια, τήν μόνη Ἀλήθεια, τόν Χριστό!!!

Ἄν πάλι δέν ὑπάρχει δόλος ἐκ μέρους τῶν ἱερωμένων καί τραγουδοῦν κάποιοι ἐξ αὐτῶν ἔτσι ἁπλά μέ κιθαρίτσα ἠλεκτρική ἤ κλασική σέ ρυθμό ρόκ χριστιανικά τραγούδια, ἐκ καρδίας, ὄχι μέ κίνητρο τήν προσέγγιση ἤ τήν ἐξαπάτηση, καί πάλι δέν ἁρμόζει!! Ἐξάλλου δέν ταιριάζει καί αἰσθητικά παπάς μέ κιθάρα. Δέν συνδυάζοναι αὐτά τά δύο, ὅσο κι᾿ ἄν τά λόγια εἶναι θεάρεστα. Καί πολύ περισσότερο ὅταν πρόκειται γιά μοναχό πού ὑπόσχεται κατά τήν κουρά ὑπακοή, ἀκτημοσύνη καί παρθενία, ὡς ἔκφραση τῆς ἀπολύτου ἀφοσιώσεώς του στόν Θεό.

Δέν σημαίνει βεβαίως ἀπό τήν ἄλλη, ὅτι καταδικάζονται ὁλότελα ὅλα τά κομμάτια τῆς ρόκ, ἔστω τῆς κλασικῆς τουλάχιστον ρόκ, ἀλλά δέν ἁρμόζει σέ ἱερωμένο νά τραγουδᾶ ἀπό τή μιά μέ ροκάδικη χροιά καί ροκάδικο ἀνάλογο ὕφος, καί ἀπό τήν ἄλλη νά τελεῖ ἱερές ἀκολουθίες μέ τίς σχετικές μετάνοιες καί τήν ἀνάλογη συντριβή καρδίας.

Μά θά πεῖ κανείς, ἄν τραγουδοῦσε δημοτικά θά ταίριαζε;

Καί βέβαια θέλει προσοχή κάθε εἶδος μουσικῆς πού ἐκφράζεται ἤ ἐκφέρεται ἀπό ἱερωμένο.Ἔχει ὑπάρξει ἄραγε ποτέ στήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας ἅγιος πού νά εἶχε ἐμπλακεῖ μέ κάποιο εἶδος κοσμικῆς μουσικῆς;

Ἡ ρόκ μάλιστα μουσική ἔχει μία ἱστορία πού ἐκ προοιμίου εἶναι συνδεδεμένη μέ κοσμικό φρόνημα, ἀντιστάσεως ἤ ἀντιδράσεως σέ ὅλα τά κακῶς ἤ καλῶς κείμενα, ἀδιακρίτως! Ὡς ἐπί τό πλεῖστον ἡ μόνιμη σημαντική τῆς ρόκ μουσικῆς εἶναι ἡ κατάργηση τῶν πάντων!

Ἐκτός αὐτῶν ὅμως ἡ ρόκ ἐκ προοιμίου βασίζεται στήν ἀρχή τῆς ἀρνήσεως, τῆς ἀνταρσίας καί τῆς ἐπαναστάσεως. Ὅλοι καί ὅλα τούς φταῖνε ἐκτός ἀπό αὐτούς πού διαμαρτύρονται καί ἀντιδροῦν μουσικά.

Ἡ ἐπιθετικότητα ἤ ἡ μελαγχολία τῆς ἀπογοητεύσεως εἶναι οἱ δύο σταθερές της. Ἐλπίδα δέν ὑπάρχει πουθενά. Μόνο ὁ τραγουδιστής μέ τήν παρέα του πιθανόν νά εἶναι ἐκτός τῆς τραγικῆς πραγματικότητας, γι᾿ αὐτό καί προσπαθοῦν νά ξυπνήσουν καί τούς ὑπόλοιπους πού ¨κοιμοῦνται¨, γιά νά ἐξεγερθοῦν δυναμικά ἤ ἤπια, πάντως καί στίς δυό περιπτώσεις ἀρνητικά πρός τό γύρωθεν κοινωνικό θρησκευτικό γεωγραφικό ἱστορικό ἤ πολιτικό περιβάλλον. Ἡ ἀνταρσία ὅμως καί ἀποστασία εἶναι τό μεγάλο ἁμάρτημα πού προκάλεσε τήν πτώση τοῦ Ἑωσφόρου καί τῶν ἀγγέλων του. Ὅσοι λοιπόν ἐπιμένουν στό χριστιανικό ρόκ δέν θέλουν νά ἀποδεχθοῦν ὅτι τό ρόκ ἔχει ἄμεση σχέση μέ τό σατανά. Τό χριστιανικό ρόκ ἀκούγεται πιό εὐγενικό, ἀλλά δέν εἶναι!!

Εἶναι πιό θανάσιμο καί ἀπό τό κοσμικό, διότι εἶναι μεταμφιεσμένο, καμουφλαρισμένο, ἀφοῦ δηλητηριάζει εὐκολότερα τούς καλοπροαίρετους.

Πῶς θά μποροῦσε λοιπόν νά εἶναι θετική ἡ γνώμη μας γιά τούς παπαροκάδες ἤ καί ἀκόμη παραπέρα γιά τούς θρησκευομένους λάτρεις καί ὀπαδούς τῶν λαϊκῶν ἤ ρεμπέτικων τραγουδιῶν πού κυριαρχεῖ ἡ ματαιοδοξία μέ τήν ἀπαισιοδοξία;

Βεβαίως πρέπει νά γίνει διάκριση ἀνθρώπων καί τραγουδιῶν. Σεβόμαστε τούς ἀνθρώπους πού ἐπιλέγουν τά διάφορα εἴδη μουσικῆς, ἀλλά ὄχι τίς ἴδιες τίς ἐπιλογές.

Τά παραπάνω λίγο πολύ ἰσχύουν γιά κάθε εἶδος μουσικῆς πού ἐκφέρει ἐνδεχομένως, ἐνόργανα ἤ μή, ἕνας ἱερωμένος. Πολύ αὐστηρότερα βέβαια ὅταν πρόκειται γιά ρόκ πού ἀποτελεῖ μία εἰσαγωγή θά λέγαμε καί γιά σκληρότερα εἴδη της.

Πολύ καλά ἀναλυτικότερα ἄρθρα ἐπί τοῦ θέματος ὐπάρχουν στήν ἱστοσελίδα www.egolpion.com/heavymetalsatanism καί στό ἐπίσημο περιοδικό τῆς Ἐκκλησίας «ΔΙΑΛΟΓΟΣ» τ. 24.