Πλαστικό χρῆμα, κρατικός …τζόγος καί ἄλλα ἀνομήματα!
Στό βιβλίο τῆς Α΄ Λυκείου «Ἀρχές Οἰκονομίας» κεφ. 10, σελ. 134-137, διαβάζουμε γιά τούς στόχους τῆς κρατικῆς παρέμβασης:
Τό κράτος παρεμβαίνει γιά νά :
α) ἐξασφαλίσει ὁρισμένες ὑπηρεσίες στούς πολίτες πού μόνο αὐτό θά μποροῦσε νά δώσει: ἄμυνα τῆς χώρας, προστασία ἀπό κακοποιούς, δημόσια ὑγιεινή, δημιουργία ὑποδομῶν κλπ.
β) ἀντιμετωπίσει ἀνισότητες στά εἰσοδήματα καί στόν πλοῦτο: δίνει συντάξεις, διάφορα βοηθήματα μέ τή μορφή ἐπιδομάτων (ἀνεργίας, οἰκογενειακῶν κλπ)
γ) πετύχει τή μέγιστη δυνατή παραγωγή ἀπό τούς ὑπάρχοντες πόρους: ἀντιμετώπιση οἰκονομικῶν κρίσεων καί ἄμβλυνση συνεπειῶν αὐτῶν, πλήρη ἀπασχόληση παραγωγικῶν συντελεστῶν, διάχυση καινοτομιῶν παραγωγῆς κλπ
δ) μεριμνήσει γιά τό μέλλον: Προβλέπει τίς μελλοντικές ἀνάγκες καί τά πιθανά μελλοντικά προβλήματα καί ἐπεξεργάζεται λύσεις, δηλ. προσπαθεῖ νά ἐνισχύσει τήν ἀναπτυξιακή διαδικασία τῆς κοινωνίας.