Ἐρώτηση: Περί διδασκαλίας λαϊκῶν

Στήν παλιά ἱστοσελίδα σας λέτε πώς οἱ λαϊκοί δέν πρέπει νά διδάσκουν. Ἐσεῖς δηλαδή δέν ἔχετε λαϊκούς στήν «Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν» πού νά κηρύττουν;

Πρῶτα ἀπ'ὅλα «λαϊκός», σημαίνει αὐτόν πού ἀνήκει στό λαό ἤ πού προέρχεται ἀπό αὐτόν. Στήν ἐποχή μας ὅμως ἡ λέξη «λαϊκός» ἔχει τήν ἔννοια τοῦ μή ρασοφόρου, εἴτε ἀφορᾶ σέ ἄνδρα εἴτε σέ γυναίκα.

Κατόπιν, ἡ ἀπαγόρευση τῆς διδασκαλίας ἐκ μέρους τῶν λαϊκῶν ἀπαγορεύεται σέ ὥρα λατρείας, καί ὄχι γενικῶς ἀπό παντοῦ καί πάντοτε.

Ἀξίζει νά δοῦμε τήν ἑρμηνεία τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἀγιορείτη σέ σχετικό χωρίο τῆς Ἁγίας Γραφῆς, δηλ. στό Α΄ Τιμ. β΄, 12, ὅπου ὁ Ἀπ. Παῦλος συμβουλεύοντας τόν μαθητή του Τιμόθεο τοῦ λέει «Γυναικί δέ διδάσκειν οὐκ ἐπιτρέπω, οὐδέ αὐθεντεῖν ἀνδρός, ἀλλ'εἶναι ἐν ἡσυχίᾳ».

Ἑρμηνεύοντας ὁ ἅγιος Νικόδημος λέει ὅτι διδάσκει ὁ Ἀπόστολος νά ἡσυχάζει καί νά σιωπᾶ ἡ γυναίκα, ἐπειδή διά τῆς ἡσυχίας καί τῆς σιωπῆς θέλει νά δείξει τήν ὑποταγή πού ἔχει στόν ἄνδρα της.Ὁ Παῦλος δέν ἐμποδίζει τή γυναῖκα ἀπό τήν ἁπλή διδασκαλία σέ κάθε τόπο ἀλλά στήν Ἐκκλησία, ἐν ὥρᾳ λατρείας. Κατ'ἰδίαν δέν ἐμποδίσθηκε νά διδάσκει. Διότι καί ἡ Πρίσκιλλα κατήχησε τόν Ἀπολλώ.Ὁμοίως καί ἡ πιστή Χριστιανή γυναίκα διά τῆς διδασκαλίας καί κατηχήσεως κατηχεῖ τόν ἄπιστο ἄνδρα της σύμφωνα μέ τό «τί γάρ οἶδας γύναι, εἰ τόν ἄνδρα σώσεις;»( Α΄κορ. ζ΄, 16)

Πόσο μᾶλλον περισσότερο ἰσχύουν τά παραπάνω γιά τούς λαϊκούς ἄνδρες, ἐφ'ὅσον «Ἀδάμ γάρ πρῶτον ἐπλάσθη, εἶτα Εὔα» (Α΄Τιμ. β΄, 13).

Γι'αὐτό ἐξάλλου καί στά σχολεῖα διδάσκονται τά θρησκευτικά ἀπό λαϊκούς, ἄνδρες ἤ γυναῖκες, ἀλλά καί στά Κατηχητικά Σχολεῖα διδάσκουν λαϊκοί, κατηχητές καί κατηχήτριες, χωρίς αὐτό νά εἶναι μεμπτό καί κατηγορητέο.

Ἔτσι καί στήν Ἑστία μας, βεβαίως καί ἔχουμε καί λαϊκούς πού μεταφέρουν τίς θεολογικές τους γνώσεις διά σεμιναρίων, ἡμερίδων, βιβλίων, κειμένων καί ἐντύπων.

(Πηγή: Γ΄τόμος Ἑρμηνεία εἰς τάς ΙΔ΄ Ἐπιστολάς τοῦ Ἀπ. Παύλου)

 

Υποκατηγορίες