Πρωτοπρεσβύτερος Ἰωάννης Φωτόπουλος

Οὐσία γάρ τῆς καθ΄ἡμᾶς ἱεραρχίας ἐστί τά θεοπαράδοτα λόγια, ἤγουν ἡ τῶν θείων Γραφῶν ἀληθινή ἐπιστήμη, καθώς ὁ μέγας ἀπεφήνατο Διονύσιος∙εἰ δέ ἀμφισβητοίη, καί μή ἀσμενίζοι οὕτω ποιεῖν τε καί διδάσκειν, μή χειροτονεῖσθαι...

 (Β΄Κανών τῆς Ζ΄ Οἰκουμ. Συνόδου)

Τά «θεοπαράδοτα λόγια», ἡ «ἀληθινή ἐπιστήμη» τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἡ βάση τῆς ἱερωσύνης μας, τό θεμέλιο τῆς ποιμαντικῆς μας καί τῆς ζωῆς μας. Μέ βάση τήν Ἁγία Γραφή πρέπει νά ζοῦμε καί νά διδάσκουμε.  Καί πρέπει νά τό κάνουμε ὄχι ἀμφισβητώντας τά γεγραμμένα, ἀλλά μέ πίστη καί βεβαιότητα στήν ἀλήθεια τῶν θείων Γραφῶν καί μέ χαρά («ἀσμενίζω» σημαίνει κάνω κάτι μέ χαρά καί εὐχαρίστηση).  Ἀλλιῶς δέν μποροῦμε, σύμφωνα μέ τήν Ζ΄ Οἰκουμ. Σύνοδο, νά εἴμαστε ἱερεῖς καί ποιμένες.

Πρωτοπρεσβύτερος Ἰωάννης Φωτόπουλος

                 «ὁρισμένα ἐπιχειρήματα τους [τῶν φιλελεύθερων προτεσταντῶν] ὀφείλει κανείς νά μήν τά προσπεράσει ἀβασάνιστα, ἀκόμη καί ἄν καταρρίπτουν στερεότυπα μέ τά ὁποῖα πορεύθηκαν γιά αἰῶνες οἱ χριστιανοί.  Αὐτή ἀκριβῶς εἶναι ἡ περίπτωση τῶν βιβλικῶν χωρίων γιά τά Σὀδομα.  Πουθενά στήν Ἁγία Γραφή δέν συνδέονται μέ τήν ὁμοφυλοφιλία!»(δική μου ἡ ὑπογράμμιση)

( π. Βασ. Θερμός, Ἕλξη καί πάθος σ.361)

Ἀρέσουν οἱ ταμπέλες στόν π. Βασίλειο, οἱ ταμπέλες μέ τίς ὁποῖες ἡ Νέα Ἐποχή προσπαθεῖ νά ἐξουδετερώσει ὄχι μόνο κάθε ἀντίθετη ἄποψη, ἀλλά καί, τήν ἐπικίνδυνη γι΄ αὐτήν, κριτική σκέψη.  Μιλώντας ὡς ἐάν  εἶναι ξένος ἀπό τήν ὀρθόδοξη χριστιανική παράδοση ὁ π. Β. μᾶς κατηγορεῖ ὅτι γιά αἰῶνες πορευόμαστε οἱ χριστιανοί  μέ «στερεότυπα»( ἰδού ἡ ταμπέλα!), μέ παγιωμένες δηλαδή, ἀναπόδεικτες καί ἐσφαλμένες ἰδέες.  Ποιό θεωρεῖ ἐδῶ «στερεότυπο»; Τήν γνώμη τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν Ἁγίων Πατέρων ὅτι τά Σοδομα καταστράφηκαν ἐξ αἰτίας τῆς ὁμοφυλοφιλίας.  Ἰσχυρίζεται μαζί μέ τούς φιλελεύθερους προτεστάντες ὅτι αὐτή ἡ γνώμη δέν στηρίζεται στήν Ἁγία Γραφή.

Διαβάστε Περισσότερα

ἤ : καημένε μου Οἰδίποδα τί σοῦ  ‘μελλε νά πάθεις!

Πρωτοπρεσβύτερος Ἰωάννης Φωτόπουλος

(μέ ἀφορμή τό βιβλίο Ἕλξη καί Πάθος τοῦ π. Β. Θερμοῦ)

Εἶναι γνωστή ἀπό τά μαθητικά μας χρόνια ἡ ἱστορία τοῦ Οἰδίποδα.  Ἄς τή θυμηθοῦμε περιληπτικά.  Τό μωρό Οἰδίποδας ἐγκαταλείπεται δεμένο στό δάσος ἀπό τούς γονεῖς του, τό βασιλιᾶ τῆς Θήβας Λάϊο καί τή σύζυγό του Ἰοκάστη, γιά φαγωθεῖ ἀπό τά θηρία. Αὐτό γίνεται γιά νά μήν ἐπαληθευθεῖ ὁ δελφικός χρησμός ὅτι τό παιδί πού θά γεννοῦσε ἡ Ἰοκάστη θά σκότωνε τόν πατέρα του.  Τό μωρό τό βρίσκει κάποιος βοσκός, τό πηγαίνει στήν Κόρινθο, ὅπου τό υἱοθετεῖ ὁ βασιλιᾶς Πόλυβος.  Ὅταν μαθαίνει ὁ Οἰδίποδας ὅτι δέν εἶναι γνήσιο παιδί  τοῦ Πόλυβου φεύγει ἀπό τήν Κόρινθο.  Καθ΄ ὁδόν πρός τή Θήβα φιλονεικεῖ καί σκοτώνει τόν Λάϊο, ἀγνοώντας ὅτι εἶναι ὁ πατέρας του.  Στή συνέχεια, ὡς ἀμοιβή γιά τήν ἀπαλλαγή τῆς Θήβας ἀπό τήν ἀπειλή τῆς Σφίγγας πού κατάφερε ὁ Οἰδίποδας παντρεύεται, χωρίς νά τό γνωρίζει, τή βασίλισσα τῆς Θήβας πού εἶναι ἡ  μητέρα του Ἰοκάστη καί κάνει μαζί της 4 παιδιά.  Τό τέλος εἶναι τραγικό. Μόλις τό μαθαίνουν, ἡ Ἰοκάστη αὐτοκτονεῖ καί ὁ Οἰδίποδας αὐτοτυφλώνεται.