Σκευάσματα-Προϊόντα τῶν Ἐναλλακτικῶν «θεραπειῶν» στά φαρμακεῖα

κ. Μιχάλης Ράλλης,
καθηγητής Φαρμακευτικῆς Τεχνολογίας, Παν/μίου Ἀθηνῶν

Chapter11

[ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ: ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ «ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ»: «ΙΑΤΡΙΚΗ» ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ,
ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ 17 ΜΑΪΟΥ 2014 - ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ Ι.Μ. ΓΛΥΦΑΔΑΣ]

[ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ]

Σεβασμιώτατε, Σεβαστοί Πατέρες και εν Χριστώ Αδελφοί,

Χριστός Ανέστη!

Νά συγχαρῶ γιά τήν πρωτοβουλία τούς πατέρες τῆς ΕΣΤΙΑΣ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ. Τέτοιες ἡμερίδες στόν ἐπιστημονικό χῶρο δέν γίνονται. Ἀποφεύγονται γιά εὐνόητους λόγους.

Νά συγχαρῶ γιά τό θάρρος τῆς Ἐκκλησίας νά προκαλέσει τέτοια θέματα.

Σύμφωνα μέ τόν Παγκόσμιο Ὀργανισμό Ὑγείας ἡ Ὑγεία εἶναι τό « καλῶς ἔχειν σέ φυσικό, πνευματικό καί κοινωνικό ἐπίπεδο» σέ ὅλο δηλαδή τόν ἄνθρωπο γεγονός τό ὁποῖο καθιστᾶ περιττό τό ἐπιχείρημα τοῦ ὁλισμοῦ τῶν ἐναλλακτικῶν «θεραπειῶν».

Οἱ ἐναλλακτικές μιλοῦν γιά ἐξατομικεύσεις καί ἰδιοσυγκρασίες. Μά καί ἡ ἰατρική ἐξατομικευμένη εἶναι καί θεωρεῖ τόν ἀσθενῆ καί ὄχι τήν ἀσθένεια ἀποδεχομένη καί τόν ἰδιοσυγκρασιακό χαρακτήρα αὐτοῦ.

Στίς ἐναλλακτικές «θεραπεῖες» διακρίνονται ἀρκετά κοινά σημεῖα ὅπως:

Ἡ αἰτία τῆς ἀσθένειας εἶναι ἐνεργειακή, ἡ «θεραπεία» ὁλιστική, ἀποτοξινώνουν καί προφυλάσσουν τόν ὀργανισμό, χαρίζουν εὐεξία, δροῦν ἐξατομικευμένα καί οἱ ἀρχές τους στηρίζονται σέ παραδοσιακά συστήματα ἰατρικῆς ὅπως στόν Ἱπποκράτη, στήν Κινεζική ἤ Ἰνδική ἰατρική.

Στά φαρμακεῖα πωλοῦνται τά ὀνομαζόμενα ὁμοιοπαθητικά φάρμακα τά ὁποῖα, προσοχή, ἀπό τόν Ἐθνικό Ὀργανισμό Φαρμάκων (ΕΟΦ) εἶναι μέν ἐγκεκριμένα, ἀλλά ἀπαγορεύεται νά φέρουν οἱαδήποτε ἔνδειξη τό ὁποῖο σημαίνει ὅτι δέν ὑπάρχει ἀποδεδειγμένη φαρμακολογική θεραπευτική δράση.

Τά ὁμοιοπαθητικά στηρίζονται στό νόμο τῆς δυναμοποιήσεως ὅπου ὅσο πιό πολύ ἀραιώνεται ἕνα φάρμακο τόσο αὐξάνεται ἡ δραστικότητά του. Τό σύνηθες εἶναι νά μήν περιέχεται οὔτε ἴχνος τοῦ ὑποτιθέμενου φαρμάκου στό σκεύασμα τὸ ὁποῖο λαμβάνει ἀσθενής. Περιέχεται ἁπλὰ τὸ ἔκδοχο ὅπως νερό, ἀλκοόλη, ἄμυλο.

Αὐτὸ ἀντιβαίνει τοὺς νόμους τῆς ἐπιστήμης τῆς Φαρμακολογίας ὅπου ἡ δόση εἶναι κλειδὶ γιὰ τὴ θεραπεία τῶν ἀσθενειῶν. Μία δόση χαμηλὴ δὲν κάνει τίποτε, μία μεγαλύτερη ἔχει φαρμακολογικὸ ἀποτέλεσμα ἐνῶ μία ἀκόμη μεγαλύτερη προκαλεῖ τοξικὸ πρόβλημα. Αὐτό εἶναι ἀποδεδειγμένο ἐπιστημονικὰ δόγμα! Διδάσκεται τὸ ἀντίθετο.

Παρενέργειες δὲν ἔχουν, γιατί τὸ τίποτε πῶς νὰ δώσει τοξικὴ δράση; Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ καὶ δὲν διενεργοῦνται τοξικολογικὲς μελέτες.

Αὐθαίρετα καὶ ἀσύμβατα εἶναι τὰ ὅσα λένε γιὰ τὶς διάφορες ἀσυμβασίες τῶν ὁμοιοπαθητικῶν ὅπως γιὰ τὸν καφέ, τὸ τσάϊ, τὴ σοκολάτα καὶ τὴ μέντα, τὰ ὁποῖα σημειωτέον σὲ ἤπιες δόσεις ἀσκοῦν ἐπωφελῆ δράση στὸν ὀργανισμό.

Οἱ μελέτες, ἐπιστημονικὲς ἀναλύσεις εἶναι σαφεῖς. Τὰ ὁμοιοπαθητικὰ ἔχουν τὴ δράση τοῦ εἰκονικοῦ φαρμάκου.

Γιὰ νὰ ἀνατρέψουν τὴν ἀνωτέρω ἄποψη οἱ ὁμοιοπαθητικοὶ ἰσχυρίζονται ὅτι ἔχουν δράση στὰ ζῶα. Ναὶ ἀλλὰ σὲ ποιὰ ζῶα;

Ὁ σκύλος, ἡ γάτα ἔχουν προσωπικὴ σχέση μὲ τὰ ἀφεντικά τους καὶ ἐπηρεάζονται ἀπὸ τὰ συναισθήματα αὐτῶν. Ἂς γίνουν, μὲ βάση τὴ σύγχρονη ἐπιστήμη, πρωτόκολλα σὲ πειραματόζωα καὶ μετὰ νὰ ἀναφέρονται γιὰ ἀντικειμενικὴ δράση σὲ ζῶα. Παρόμοια ἰσχύει γιὰ τὰ μωρὰ ὅπου αὐτὰ ἐπηρεάζονται σημαντικὰ ἀπὸ τὸν συναισθηματικὸ κόσμο τῆς μητέρας.
Ὡς πρὸς τὸν ἄνθρωπο λείπουν οἱ διπλὲς τυφλὲς μελέτες μὲ τὶς ὁποῖες ἀποδεικνύεται ἀντικειμενικὰ ἡ δράση τῶν φαρμάκων.

Ὁ ΕΟΦ τὰ ἀνεγνώρισε πρὶν ἀπὸ μία εἰκοσαετία. Αὐτὸ ἐπιβλήθηκε ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση γιὰ νὰ ἐλέγχει τὸν τρόπο παρασκευῆς, γιατί ἀλλοιῶς θὰ ἦταν ἐπικίνδυνα νὰ χορηγηθοῦν γιὰ παράδειγμα λόγω ὑψηλοῦ μικροβιακοῦ φορτίου. Δὲν σημαίνει ὅτι ὁ ΕΟΦ τὰ πιστεύει ἢ τοὺς δίνει ἐπιστημονικὸ κύρος δεδομένου μάλιστα ὅπως ἀναφέρθηκε ὅτι δὲν ἐπιτρέπεται νὰ ἀναφέρουν ἐνδείξεις.

Ἡ φυτοθεραπεία ἔχει ὡς βάση τὶς φαρμακευτικὲς ἐπιστῆμες, γιὰ παράδειγμα τὸ χαμόμηλο κατευνάζει, ἔχει ἤπιες ἀντιφλεγμονώδεις ἰδιότητες. Ἡ φυτοθεραπεία δὲν εἶναι ἐναλλακτικὴ μέθοδος.

Ἡ βοτανοθεραπεία ὅμως μιλᾶ γιὰ ζωτικὴ δύναμη, ἡ ὁποὶα ἐμψυχώνει. Ἀποδίδονται μεταφυσικὲς ἰδιότητες στὰ φυτά. Πρόκειται γιὰ αὐτοθεραπεία, ἄνοιγμα στὸν «ἀνώτερο ἑαυτό». Τὰ βότανα ὄντως μπορεῖ νὰ ἔχουν θεραπευτικὲς ἰδιότητες, ἡ βάση ὅμως εἶναι λάθος.

Ἡ ἀγιουρβέδα θεωρεῖ ὅτι τὸ σῶμα ἀποτελεῖται ἀπὸ πέντε στοιχεῖα, αἰθέρα, ἀέρα, φωτιά, νερὸ καὶ γῆ τὰ ὁποῖα ρυθμίζονται ἀπὸ τρεῖς ἐνέργειες τὴν ἀέρινη-αἰθέρινη, τὴν γήινο-ὑδάτινη καὶ τὴν πύρινη. Ὁ συνδυασμὸς τους κάνει τὴν ἀσθένεια – θεραπεία. Σὰν παραμῦθι μοιάζει. Οὔτε ἐπιστημονικὰ οὔτε κἄν λογικὰ δὲν στέκεται. Συχνὰ τὰ βότανα τὰ ὁποῖα χρησιμοποιεῖ περιέχουν ἀνεπιθύμητες προσμίξεις ὅπως ὑδράργυρο, μόλυβδο καὶ ἀρσενικὸ, γεγονὸς τὸ ὁποῖο μπορεῖ νὰ τὴν κάνει καὶ ἐπικίνδυνη γιὰ τὴν ὑγεία. Περιλαμβάνει καὶ ὀνομαζόμενες θεραπεῖες ἐξαγνισμοῦ – καθαρισμοῦ.

Ἡ ἀρωματοθεραπεία δὲν εἶναι νέα ἔννοια. Ὑφίσταται ἐδῶ καὶ πολλοὺς αἰῶνες ὡς ἐπιστημονικὴ μέθοδος καὶ ἔχει πραγματικὴ δράση ὅπως ἀντιβακτηριδιακή. Τὰ ἀρώματα ἐρεθίζουν τὴν ἐγκεφαλικὴ μνήμη καὶ ἐκεῖ ὑπάρχει σημαντικὴ ἐπιστήμη γιὰ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ἐρεθίζονται τὰ ἐγκεφαλικὰ νευρικὰ κέντρα. Ὅμως στὴ σύγχρονη ἔκδοση τῆς ἀρωματοθεραπείας ὡς ἐναλλακτικῆς μεθόδου θεωρεῖται ὅτι συμβάλλει στὴν πνευματικὴ καὶ φυσικὴ ἰσορροπία, αὐξάνεται ἡ ζωτικότητα καὶ ἡ εὐεξία, ἀποτοξινώνεται ὁ ὀργανισμός.
Παρόμοια τὰ ἀνθοϊάματα τοῦ Μπὰχ ὅπου οἱ «θετικὲς δονήσεις» τους ἔχουν θεραπευτικὴ δύναμη, διώχνουν τὸ φόβο, καταπολεμοῦν τὴ μοναξιά, δίνουν ψυχικὴ ὑγεία καὶ ἰσορροπία.

Κοντὰ καὶ ἡ γεμμοθεραπεία ἡ ὁποία χρησιμοποιεῖ τὰ φύτρα τῶν φυτῶν τὰ ὁποῖα ὄντας «γεμάτα ἀπὸ ἐνέργεια», μεταξὺ ἄλλων τονώνουν σὲ φυσικὸ καὶ ψυχοδιανοητικὸ ἐπίπεδο καὶ ἀποτοξινώνουν.

Τὰ ἅλατα τοῦ Schuessler τὰ ὁποῖα εἶναι ἅλατα μετάλλων μὲ ἀμέταλλα καὶ δροῦν σὰν τὰ ὁμοιοπαθητικὰ φάρμακα.

Κρυσταλλοθεραπεία: χρησιμοποιοῦν κρύσταλλα καὶ λίθους «θεραπεύοντας» ψυχὴ καὶ σῶμα.

Βραχιολάκια: «θεραπεύουν» μὲ τὴν ἐνέργεια τσὶ ἐκπέμποντας κύματα καλῆς συχνότητας ἡ ὁποία διώχνει τὰ ἀντίστοιχα τῆς κακῆς . Ἔτσι ὁ ἄνθρωπος ἀποκτᾶ ἰσορροπία, εὐλυγισία καὶ δύναμη. Στὴν Αὐστραλία οἱ κρατικὲς ἀρχὲς ἐμήνυσαν τοὺς κατασκευαστὲς γιὰ ἀπάτη.

 

Ὁρισμένα ἀπὸ τὰ κοινὰ στοιχεῖα τῶν ἐναλλακτικῶν εἶναι:

  • Εἶναι εἴτε ἀρχαῖες «θεραπεῖες» εἴτε δημιουργήθηκαν στὸν 19ο ἀρχὲς τοῦ 20ου αἰώνα.
  • Ἔχουν ὅλες στοιχεῖα μύθου καὶ φαντασίας.
  • Οἱ περισσότερες εἶναι ἐνεργειακές, ὑπερβατικὲς καὶ σχετίζονται μὲ Ἰνδουϊσμό-Ταοϊσμό-Βουδδισμὸ.
  • Ἀποκαλοῦνται ὡς Ὁλιστικὲς.
  • Σχετίζονται μὲ τὴ μεταφυσικὴ καὶ ἀρκετὲς μὲ μαγεία, ἀστρολογία.
  • Κατηγοροῦν ὅλες τὴν Ἰατρικὴ ἐπιστήμη, τὰ φάρμακα καὶ τὶς φαρμακευτικὲς ἑταιρεῖες.
  • Δὲν ἀναγνωρίζονται ἀπὸ τὰ Πανεπιστήμια καὶ ἔχουν δικές τους σχολὲς.
  • Χρησιμοποιοῦν ὅρους ὅπως ἀποτοξίνωση, εὐεξία, χαλάρωση, ἐξισορρόπηση, ἐνέργεια.
  • ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΘΕΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ;

Ἀφιερώνουν χρόνο, ἀκοῦν τὸν ἀσθενῆ, ἔχουν πιὸ ἀνθρώπινη συμπεριφορὰ ἀπέναντί του, δείχνουν ὅτι ἐνδιαφέρονται καὶ συμπάσχουν μὲ τὸν ἀσθενῆ, πολλὲς φορὲς φαίνεται οἱ ἀσθενεῖς νά ἀνακουφίζονται ψυχικὰ.

ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΘΕΡΑΠΕΥΟΥΝ!

Ἁπλὰ εἶναι δυνατὸν νὰ ἐμφανίσουν δράση σὲ αὐτοϊάσιμα νοσήματα – ψυχοσωματικά(πονοκέφαλοι, σπαστικὸ ἔντερο, ἐξανθήματα κ.ἄ.), νευροφυτικὰ.

ΤΡΟΠΟΣ ΔΡΑΣΕΩΣ

Ἡ Δράση – «Θεραπεία» εἶναι αὐτὴ τῆς αὐθυποβολῆς - εἰκονικοῦ φαρμάκου τὸ ὁποῖο σημειωτέον εἶναι κοινωνικὴ ἐξαπάτηση ὅταν χρησιμοποιεῖται ἰδιοτελῶς.

Παίζουν σημαντικὸ ρόλο ἡ προσωπικότητα – συμπεριφορὰ τοῦ θεραπευτῆ, οἱ προσδοκίες τοῦ ἀσθενοῦς καὶ ἡ τυχὸν πρόσδεση στὸν θεραπευτή.

ΓΙΑΤΙ ΠΗΓΑΙΝΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ;

Ἀπολαμβάνουν τὰ λάθη τῆς ἐπιστημονικῆς ἰατρικῆς ἡ ὁποία ἔχει χάσει τὸ ἀνθρώπινο χαρακτήρα της καὶ ἔχει γίνει ὑπὲρ τὸ δέον τεχνοκρατικὴ καὶ δὲν ἀσκεῖ τὴν ἰατρικὴ τῆς προσωπικότητας.

ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ;

ΝΑΙ, μὲ κύρια τὴ μὴ ἔγκαιρη διάγνωση καὶ τὴν πλήρη ἀναστολὴ - ὑποκατάσταση τῆς θεραπείας σὲ σοβαρὲς περιπτώσεις καθὼς καὶ τὰ ψυχικὰ προβλήματα τὰ ὁποῖα εἶναι δυνατὸν νὰ δημιουργήσουν λόγῳ τοῦ ἀποκρυφιστικοῦ χαρακτήρα τους.

ΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥΣ

  • Εἶναι Ψευδοεπιστῆμες.
  • Δὲν στηρίζονται στὴν παρατήρηση-πείραμα-λογικὴ ἐπεξεργασία.
  • Εἶναι χαμηλῆς – ἀνύπαρκτης ἐπιστημονικῆς μεθοδολογίας.
  • Ἔχουν ἀτελῆ σχεδιασμὸ τῶν πρωτοκόλλων ἀξιολογήσεως τῆς ἀποτελεσματικότητας.
  • Δείχνουν μόνο περιπτώσεις ἢ στὴν καλύτερη ἔκδοση σειρὰ περιπτώσεων. Λείπουν οἱ ἀντικειμενικὲς διπλὲς τυφλὲς μελέτες.
  • Δημοσιεύουν μὲ ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις σὲ δικά τους περιοδικὰ.
  • Δημιουργοῦν ἀμφιβολίες (δημοσίευση στὸ Nature περὶ μνήμης νεροῦ).
  • Ἡ κλασσικὴ ἰατρικὴ τὶς ἀπορρίπτει.
  • Ἰατρικοὶ Σύλλογοι Εὐρώπης – Ἀμερικῆς : Δὲν τὶς ἀναγνωρίζουν.
  • Κανένα καταξιωμένο Πανεπιστήμιο ἢ Τμῆμα δὲν διδάσκει οὔτε δίνει σχετικὰ πτυχία.
  • Δὲν ἐξελίσσονται οὐσιαστικὰ οὔτε κάνουν αὐτοκριτικὴ.
  • Δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὴ σύγχρονη ἐπιστήμη.
  • Ἐπιστῆμες ὅπως ἡ μοριακὴ βιολογία καὶ ἰατρική, ἡ γενετική, ἡ βιοφαρμακευτική, ἡ φαρμακολογία, ἡ χειρουργικὴ θεωροῦνται μᾶλλον ἄχρηστες ἀπὸ τὶς ἐναλλακτικὲς θεραπεῖες.

Ἀκόμη:

Σχεδὸν ποτὲ δὲν ἐμφανίζονται ἀρνητικὲς μελέτες ἀντίθετα μὲ τὴν ἐπιστήμη.

Ἔχουν δικές τους σχολές.

Οἱ ὁμοιοπαθητικοὶ ἐπέτυχαν ἀλλαγὴ νομοθετικοῦ πλαισίου, ὅπου μὲ τρόπο ἀντιδεοντολογικὸ δημιούργησαν μεταπτυχιακὸ δίπλωμα (μεταπτυχιακὸ ὁμοιοπαθητικῆς στὴ σχολὴ μηχανικῶν στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Αἰγαίου).

Φιμώνουν τὰ ἀντίθετα ἐπιχειρήματα ἀπειλώντας μὲ μηνύσεις καὶ χρησιμοποιώντας ἄλλους μὴ ἐπιστημονικὰ ἀποδεκτοὺς τρόπους.

Προσπαθοῦν συνενούμενοι νὰ εἰσχωρήσουν στοὺς ἐπιστημονικοὺς συλλόγους.

Θέλουν νὰ ἐξασκοῦνται οἱ θεραπευτικὲς μέθοδοι ἀπὸ ἰατροὺς – φαρμακοποιοὺς. Αὐτό καί βεβαίως κάτι κρύβει.

Χρειάζεται προσοχὴ ὅπου χρησιμοποιοῦνται ὅροι, ὅπως:

Ὁλιστικό, Ὅλον, Εὐεξία, Ἐνέργειες, Ἐνεργειακὴ Θεραπεία, Δυνάμεις, Τοξίνες, Ἀποτοξίνωση, Πνευματικὲς Δυνάμεις, Χαλάρωση, Συνειδητότητα, Αὐτοθεραπεία, Αὐτοΐαση, Φυσικὴ θεραπεία, Βιοενέργεια, Αὐτοβοήθεια, Αὐτοβελτίωση, Αὐτοπραγμάτωση, Πνευματικὴ ἀφύπνιση - ἐξέλιξη, Θετικὴ σκέψη, Συντονισμὸς .

Συμπερασματικά:

  • Ἡ ἰατρικὴ εἶναι ἐφηρμοσμένη ἐπιστήμη μὲ συγκεκριμένη μεθοδολογία ποὺ κάνει μὲν σφάλματα ἀλλὰ προοδεύει καὶ ἀλλάζει.
  • Ἡ ἐπιστήμη ἔχει μεθοδολογία, διαδικασίες συγκεκριμένες. Οἱ ἀρχὲς αὐτὲς δὲν ὑπάρχουν στὶς ἐναλλακτικὲς θεραπεῖες, συνεπῶς δὲν μπορεῖ νὰ ἐντάσσονται στὸ σῶμα αὐτό.
  • Ἔχουν δράση εἰκονικοῦ φαρμάκου (αὐθυποβολή).
  • Εἶναι ψευδοεπιστῆμες (Εἶναι ὅ,τι ἡ Ἀστρολογία γιὰ τὴν Ἀστρονομία).
  • Νὰ μὴν πέσουμε στὸ μεσαίωνα, δηλαδὴ ἐπιστήμονες ἰατροὶ – φαρμακοποιοὶ νὰ κάνουν μεταφυσικὴ ὅπως στὸν μεσαίωνα.
  • Νὰ τηρεῖται ἡ ἀρχὴ τῆς ἐπιστήμης, ἡ ὁποία βασίζεται στὸ τρίπτυχο ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ – ΠΕΙΡΑΜΑ – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ μὲ τὴ χρήση τῆς λογικῆς.
  • Δὲν εἶναι σύγχρονες (μοντέρνες ) ἀλλὰ ἐν πολλοῖς παλαιὲς - ἀρχαῖες – ξεπερασμένες πρακτικὲς.
  • Εἶναι ἐπικίνδυνες μὲ κυριότερες παρανέργειες ἀφ' ἑνὸς μὲν τὴν ἐγκατάλειψη τῶν ἐνδεδειγμένων ἰατρικὰ θεραπειῶν μὲ κίνδυνο ἀρκετὲς φορὲς ἀκόμη καὶ τὴ βιωσιμότητα τοῦ ἀσθενοῦς, ἀφ' ἑτέρου δὲ τὴν ψυχο-διανοητικὴ διαταραχή τῶν ἀσθενῶν, λόγῳ τῶν ἀποκρυφιστικῆς φύσεως βάσεων στὶς ὁποῖες θεμελιώνονται.
  • Ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας εἶναι σημαντικὸς καὶ μπορεῖ νὰ γίνει καθοριστικὸς διότι οἱ ἐπίσημοι ἐπιστημονικοὶ σύλλογοι γιὰ λόγους οἰκονομικούς, συναδελφικότητας καί πολιτικῆς εἶναι στὴν οὐσία «δεμένοι».

Πρακτικὰ πρέπει:

  • Γιατροὶ καὶ φαρμακοποιοὶ νὰ μὴν προβάλλουν τέτοιες μεθόδους ἐναλλακτικῶν θεραπειῶν.
  • Νὰ κατεβοῦν ἀπὸ τὰ φαρμακεῖα ὅλες οἱ ταμπέλες, οἱ ὁποῖες τὶς προβάλλουν καὶ τοὺς δίνουν ἐπιστημονικὸ ἔνδυμα ὅπως ὁμοιοπαθητικά, ἀρωματοθεραπεία, ἀνθοϊάματα.
  • Νὰ ἀναλάβουν τὶς εὐθῦνες τους οἱ πανεπιστημιακοὶ δάσκαλοι καὶ οἱ ἐπιστημονικοὶ ἐπαγγελματικοὶ σύλλογοι ὅπως ὁ ἰατρικὸς καὶ φαρμακευτικὸς σύλλογος.
  • Ἡ Ἐκκλησία νὰ διαφωτίσει γιὰ τὸ ἐξωχριστιανικὸ ἀνατολικὸ ὑπόβαθρο.

Τελευταῖες ἀναρτήσεις